OLVrouw van het Goede Welslagen - Quito

In de late 16e en vroege 17e eeuw vonden er buitengewone gebeurtenissen plaats in het Koninklijk Klooster van de Onbevlekte Ontvangenis van Quito, dat later de hoofdstad van het toekomstige Ecuador zou worden. Daar verscheen de H. Maagd Maria, onder aanroeping van het Goede Welslagen, aan Moeder Mariana de Jesús Torres.

In Haar boodschappen gaf Ze een beschrijving van de wereld die zou komen met een geloofscrisis in de wereld, maar ook in de Kerk zelf. Maar één van de meest opvallende aspecten is dat van het wonderbaarlijke beeld, het snijwerk dat de H. Maagd aan de non opdroeg om een ​​beeld van Haar te laten maken dat uiteindelijk door de engelen zelf werd gesneden. Zo werd het gedocumenteerd. Het tijdschrift van de "Herauten van het Evangelie" herinnert zich dit prachtige verhaal:

Onze Lieve Vrouw van het Goede Welslagen in Quito

Een beeld gemaakt door engelen: Om middernacht werd in het Koninklijk Klooster van de Onbevlekte Ontvangenis in Quito de stilte verbroken door 12 klokslagen die het begin van de dag aangaven op 2/2/1594. Kort daarna kwam de jonge priorin, Moeder Mariana de Jesús Torres, de kapel binnen.

Met haar hart vol bitterheid was ze de goddelijke Verlosser gaan smeken om voorspraak van Zijn gezegende Moeder om de problemen op te lossen die de evangelisatie van die landen belemmerden: de slechte voorbeelden die werden gegeven door sommige onwaardige priesters en religieuzen, de ongerechtvaardigde excessen van de kerkelijke en burgerlijke autoriteiten, allemaal verergerd door uitingen van ongehoorzaamheid in haar eigen klooster. Met haar voorhoofd op de harde stenen vloer liggend, bad ze vurig, toen een zoete stem haar gebeden onderbrak en haar bij haar naam riep:

— Mariana, mijn dochter.

Ze stond snel op en zag voor zich een zeer mooie Dame, stralend van licht, die in haar linkerarm het Kind Jezus hield en in haar rechterhand een staf van gepolijst goud, versierd met edelstenen.

— Mooie Dame, wie bent u en wat wilt u? - vroeg ze, overstromend van geluk.

— Ik ben Maria van het Goede Welslagen, Koningin van Hemel en Aarde. Ik kom om je gekwelde hart te troosten. Ik houd in mijn rechterhand de staf die je ziet, omdat ik dit klooster wil besturen als Priorin en Moeder.

Het gesprek van de nederige non met de Hemelse Bezoekster duurde ongeveer twee uur. Toen deze zich terugtrok, verlichtte alleen het zwakke licht van de kaars in de kapel, maar Moeder Mariana voelde zich gesterkt, en was bereid om te vechten en te lijden omwille van de liefde van Onze Heer Jezus Christus.

En het ontbrak haar niet aan lijden en beproevingen! Vijf jaar later, in de vroege ochtend van 16/1/1599, verscheen de Heilige Maagd opnieuw om haar te troosten. Zij maakte haar deelgenoot aan Gods plan met betrekking tot dat klooster, deed haar profetische openbaringen over de toekomst van Ecuador en de vervolgingen die de religieuze gemeenschappen daar zouden ondergaan, en ze voegde eraan toe:

— Daarom is het de wil van mijn Allerheiligste Zoon dat je opdracht geeft om een ​​beeld van Mij te maken, zoals je mij ziet, en het op de stoel van de priorin plaatst, zodat ik van daaruit mijn klooster kan besturen, en de staf en de sleutels van het klooster in mijn rechterhand kan leggen als teken van eigendom en gezag. Je zult mijn goddelijk Kind in mijn linkerarm laten plaatsen: ten eerste, zodat stervelingen kunnen begrijpen dat ik machtig ben om Gods gerechtigheid te sussen en genade en vergeving te verkrijgen voor elke zondige ziel die met een berouwvol hart tot mij komt; en ten tweede, zodat mijn dochters kunnen begrijpen dat ik hun mijn Allerheiligste Zoon laat zien en Hem geef als voorbeeld van hun religieuze perfectie. Zij zullen tot mij komen, zodat ik hen naar Hem kan leiden.

De non peinsde verlegen:

— O, als het mij gegeven zou worden om de ondankbare aarde te verlaten om met U naar de Hemel op te stijgen! Maar geen enkele mens, hoe bekwaam ook in de beeldhouwkunst, zal in staat zijn om Uw bekoorlijke beeld in hout te bewerken, zoals U aan mij vraagt. Stuur dit naar mijn serafijnse Vader, zodat hij dit werk in gekozen hout kan snijden, met als officieren de engelen van de Hemel, want hij zou niet weten hoe hij de gestalte van Uw snijwerk moet uitbeelden.

— Laat niets u bang maken, mijn dochter, ik zal aan uw verzoek voldoen. Wat betreft mijn lengte, meet die zelf met het serafijnse koord dat je om je middel draagt.

De jonge priorin maakte een eerbiedig bezwaar:

— Geliefde Vrouwe, mijn lieve Moeder, hoe kan ik uw goddelijke voorhoofd aanraken, terwijl de engelen het kunnen doen? U bent de levende ark van het verbond tussen arme stervelingen en God; en als Ursa alleen dood neerviel omdat hij de heilige Ark aanraakte om te voorkomen dat deze op de grond zou vallen [vgl. 2 Samuël 6:6-7], hoeveel te meer kan ik U dan aanraken, een arme en zwakke vrouw....

— Ik verheug mij in uw nederige vrees, en ik zie de vurige liefde voor uw Hemelse Moeder die tot u spreekt; breng en leg uw koord in mijn rechterhand, en raak met het andere uiteinde mijn voeten aan.

Met vreugde, liefde en eerbied deed de non wat de Allerheiligste Maria haar beval.

— Hier hebt u, mijn dochter, de maat van uw Hemelse Moeder; geef het aan mijn dienaar Francisco del Castillo, en leg hem mijn gelaatstrekken en mijn houding uit. Hij zal mijn beeld naar buiten toe bewerken omdat hij een gevoelig geweten heeft en nauwgezet de geboden van God en de Kerk in acht neemt; geen enkele andere beeldhouwer zal deze genade waardig zijn. U helpt hem met uw gebeden en met uw nederige lijden.

In een andere verschijning, op hetzelfde uur, kort na de twaalf klokslagen van middernacht, voorspelde de Maagdelijke Moeder van God een rampzalige tijd voor de Kerk in Ecuador, tijden waarin bijna geen onschuld bij kinderen zou worden gevonden, noch bescheidenheid bij vrouwen, en voegde eraan toe:

— Met dit alles zullen uw opvolgers lijden. Zij zullen de goddelijke toorn sussen door hun toevlucht tot mij te nemen onder de aanroeping van het Goede Welslagen, wiens beeld ik vraag en ik beveel u dit te laten uitvoeren voor de troost en het onderhoud van mijn klooster en van de gelovigen van die tijd. Deze devotie zal de bliksemafleider zijn die geplaatst is tussen Gods gerechtigheid en de wereld. Deze dag, wanneer de dageraad aanbreekt, zult u aan de bisschop vertellen dat ik u vraag om mijn beeld te laten beeldhouwen, zodat het aan het hoofd van mijn gemeenschap kan worden geplaatst, om volledig bezit te nemen van datgene dat door zoveel titels aan mij toebehoort. Hij zal mijn beeld wijden met heilige olie en het Maria van het Goede Welslagen van de Zuivering of Candelaria (Lichtmis) noemen.

En zij stond erop:

— Nu is het noodzakelijk dat u met spoed mijn heilig beeld laat maken, precies zoals u mij ziet, en u haast om het op de plaats te zetten die ik u heb aangewezen.

De nederige non herhaalde hetzelfde schuchtere bezwaar dat ze vijf jaar eerder had gemaakt:

— Geliefde Dame en dierbare Moeder van mijn ziel, de onmerkbare kleine mier die U voor U hebt, zal de kunstenaar Uw mooie gelaatstrekken, Uw schoonheid, noch Uw gestalte kunnen uitleggen. Ik heb geen woorden om het uit te leggen, en er is niemand op aarde die in staat is om het werk te doen dat U aan mij vraagt.

— Maak u hierover geen zorgen, lieve dochter. De perfectie van het werk is voor mijn rekening. Gabriël, Michaël en Rafaël zullen in het geheim de leiding nemen over het maken van mijn beeld. U moet Francisco del Castillo roepen, die verstand heeft van kunst, om hem een ​​beknopte beschrijving te geven van mijn gelaatstrekken, precies zoals u mij zag, want het was met dit doel dat ik zo vaak aan u verscheen.

En voor de tweede keer gaf de Heilige Maagd haar de opdracht om haar lengte te meten:

— Wat mijn lengte betreft, breng hier het koord dat u omgordt en meet mij zonder vrees, want een Moeder als ik is blij met het eerbiedige vertrouwen en de nederigheid van haar dochters.

— Wie zal het op Uw mooie voorhoofd houden, versierd met die prachtige kroon, waarmee de H. Drie-eenheid u heeft gekroond? Ik durf het niet, noch kon ik Uw lengte bereiken vanwege mijn kleine gestalte.

— Lieve dochter, leg één van de uiteinden van uw koord in mijn handen, en ik zal het op mijn voorhoofd leggen, en u zult het andere op mijn rechtervoet leggen.

OLVrouw nam een ​​uiteinde van het koord en legde het op haar voorhoofd, terwijl ze de extatische non hetzelfde liet doen op haar rechtervoet. Het koord was een beetje kort, maar het rekte zich wonderbaarlijk uit, als elastiek, totdat het de hoogte van de Hemelse Dame bereikte.

"Vandaag nog, wanneer de dageraad aanbreekt, zult u naar de Bisschop gaan en hem spreken," had de Heilige Maagd Moeder Mariana de opdracht gegeven. Maar omdat ze verschillende hindernissen voorzag, stelde ze de vervulling van de opdracht die ze had ontvangen uit. Twaalf dagen later verscheen OLVrouw opnieuw aan haar, stralend met licht zoals altijd, maar dit keer stil en haar vriendelijk en streng aankijkend.

Nadat ze een moederlijke waarschuwing had gehoord, gevolgd door uitleg die al haar angsten wegnam, antwoordde de non:

— Mooie Dame, rechtvaardig is Uw berisping. Ik vraag Uw vergiffenis en genade, en ik beloof het goed te maken. Vandaag zal ik met de Bisschop spreken om de uitvoering van Uw beeld te beginnen.

Diezelfde dag legde ze aan Bisschop Salvador de Ribera de opdracht uit die ze van de Koningin des Hemels had ontvangen. Hij luisterde aandachtig naar het verslag van de heilige priorin, testte haar objectiviteit door middel van vele scherpe vragen en gaf uiteindelijk zijn goedkeuring aan het project; hij beloofde zelfs om te helpen met alles wat nodig was voor de snelle uitvoering ervan.

Toen haastte Moeder Mariana zich om de beeldhouwer Francisco del Castillo in te huren:

— Wetende dat u in de eerste plaats een goede katholiek bent en vervolgens een bekwame beeldhouwer, wil ik u een heel bijzonder werk toevertrouwen dat toegepaste zorg vereist: het beeldhouwen van een beeld van de H. Maagd Maria, dat Hemelse trekken moet hebben, vergelijkbaar met die van Onze Gezegende Moeder die in de Hemel is in lichaam en ziel; ik zal u de maat geven, want het zal de exacte gestalte hebben van onze Hemelse Koningin.

Francisco del Castillo ontving deze opdracht als een buitengewone genade van OLVrouw en wees categorisch elke betaling voor zijn diensten af. Hij bracht meerdere dagen door met zoeken in Quito en omgeving naar het beste hout en ging meteen aan de slag. Hij werkte met zoveel liefde en voelde zoveel troost dat hij zijn tranen niet kon bedwingen.

Al snel waren er weldoeners voor de drie belangrijke stukken goudwerk: de sleutels, de kroon en de kromstaf. Op verzoek van de nonnen voerde de beeldhouwer de hele dienst niet in zijn atelier uit, maar in het koor van het klooster.

De plechtige liturgische zegening van het heilige beeld stond gepland voor 2/2/1611. Drie weken voor die deadline ontbrak er nog maar één "klein" detail: het gezicht een kleur geven die het gezicht van de H. Maagd waardig was. Meester Del Castillo besloot een laatste onderzoek te doen naar de beste kleur. Hij vertrok met dat doel voor ogen en beloofde op 16 januari terug te zijn om de delicate operatie uit te voeren, veruit het belangrijkste van zijn werken.

Groot was de verwachting van de nonnen toen ze op de 16e bij zonsopgang naar de kapel gingen om, zoals gebruikelijk, OLVrouw te prijzen met het zingen van het Kleine Officie. Toen ze het koor naderden, begonnen ze melodieuze harmonieën te horen die hen met emotie vervulden. Ze stormden naar binnen en... O wonder, een hemels licht overspoelde de hele ruimte, waarin de verrukte stemmen van engelen weerklonken die het hymne Salve Sancta Parens (Wees gegroet Heilige Moeder) zongen.

Toen realiseerden ze zich het opvallende feit: het beeld was wonderbaarlijk voltooid.

Vol bewondering, aanschouwden ze dat Hemelse gezicht, waaruit lichtstralen schenen die de hele kerk verlichtten. In een halo van dat levendige licht leek het heilige beeld majestueus, sereen, lief, vriendelijk en aantrekkelijk, alsof het haar dochters uitnodigde om haar met vertrouwen te naderen om haar een kinderlijke omhelzing van vreugde en welkom te geven. Het gelaat van het Kind Jezus drukte liefde en tederheid uit voor die bruiden van Hem die zo geliefd waren door Hem en door Zijn Moeder. Die dag boekten ze allemaal vooruitgang in het spirituele leven en begrepen ze hun eigen roeping beter, begonnen ze steeds meer van hun goddelijke Echtgenoot te houden en waren ze toegewijd aan de exacte vervulling van de Regel en van de specifieke verplichtingen.

Op het afgesproken tijdstip arriveerde Francisco del Castillo, blij dat hij een uitstekende kleur had gevonden om het beeldhouwwerk af te maken. Zonder hem iets te vertellen over wat er was gebeurd, vergezelden Moeder Mariana en enkele andere nonnen hem naar het koor. Het is onmogelijk om de verrassing en emotie van de vrome kunstenaar te beschrijven.

— Moeders, wat zie ik? Dit prachtige beeld is niet mijn werk. Ik weet niet wat mijn hart voelt, maar dit werk is engelachtig. Geen enkele beeldhouwer, hoe bekwaam hij ook mag zijn, zal ooit in staat zijn om zo'n perfectie en zo'n buitengewone schoonheid te imiteren.

En dit zeggende, viel hij op zijn knieën aan de voeten van het heilige beeld, overspoeld met tranen die uit zijn ogen vloeiden. Hij stond onmiddellijk op, vroeg om papier en inkt om een ​​schriftelijke getuigenis te maken, en zwoer dat het beeld niet zijn eigen werk was, maar dat van de engelen, omdat het op een andere manier was voltooid dan het beeld dat hij zes dagen eerder in het bovenkoor van het klooster had achtergelaten. Hij had nog nooit zo'n huidskleur gezien.

Daarmee niet tevreden, vertrok hij zonder uitstel op zoek naar de Bisschop, Monseigneur Salvador de Ribera, aan wie hij een gedetailleerd verslag gaf van wat er was gebeurd, en bevestigde dat niets in dat beeld het werk van zijn handen was: noch het beeldhouwwerk, laat staan ​​de schildering en de kleur van de huid.

Zo werd gedocumenteerd dat het beeld van OLVrouw van het Goede Welslagen door engelen was uitgevoerd. De Maagd Maria vervulde letterlijk de belofte die zij aan Moeder Mariana had gedaan: "De perfectie van het werk is voor mijn rekening. Gabriël, Michaël en Rafaël zullen in het geheim de leiding nemen over het maken van mijn beeld".

De profetieën

Hoewel de profetieën die OLVrouw in de daaropvolgende jaren aan Moeder Mariana deed verschrikkelijk zijn, houdt ze nooit op Haar barmhartige gezicht te tonen. Zo definieerde ze zichzelf aan de non:

Ik ben machtig om de Goddelijke Gerechtigheid te sussen en genade en vergeving te verkrijgen voor elke zondige ziel die met een berouwvol hart naar mij komt.

Daarom kunnen we altijd op Haar vertrouwen: De toewijding aan het Goede Welslagen zal de Bliksemafleider zijn die tussen Gods Gerechtigheid en de Wereld wordt geplaatst, wanneer de enorme straf die het verdient op deze schuldige aarde zal worden gelost. En daarom: Ecuador zal heel gelukkig zijn als ik bekend en geëerd word onder deze aanroeping.

De profetieën zijn werkelijk verontrustend en, bovenal, de vervulling, die OLVrouw voorspelde voor de twintigste eeuw.

21/1/1610: Hartstochten zullen toenemen en er zal een totale corruptie van moraal zijn. Satan zal heersen in de vrijmetselaarssekten en zal vooral de kindertijd schaden. Wee de kinderen van deze tijd! Zij zullen nauwelijks het sacrament van het Doopsel en het Vormsel ontvangen. Het sacrament van de Biecht zal alleen worden ontvangen door degenen die op katholieke scholen blijven, die de Duivel zal proberen te vernietigen door middel van geautoriseerde personen.

Het kondigt ook heiligschennissen en profanaties van de Heilige Eucharistie aan en dat de vijanden van Jezus Christus, opgehitst door de duivel, in de steden de Geconsacreerde Hosties zullen stelen, met als enig doel de Eucharistische gedaanten te profaneren. Mijn Allerheiligste Zoon zal op de grond worden geworpen en vertrapt door onreine voeten.

Het sacrament van de Laatste Oliesel zal weinig in overweging worden genomen. Veel mensen zullen sterven zonder het te hebben ontvangen.

(Het sacrament van het huwelijk) zal worden aangevallen en ontheiligd tot in de volle omvang van het woord. De vrijmetselarij, die dan zal regeren, zal onrechtvaardige wetten opleggen met als doel het huwelijk uit te roeien.

Het sacrament van de priesterlijke orde zal worden bespot, onderdrukt en veracht. De duivel zal de dienaren van de Heer op vele manieren vervolgen en zal met wrede en sluwe sluwheid werken om hen af ​​te leiden van hun roeping, waarbij hij velen van hen zal corrumperen.

Er zal een ongebreidelde luxe zijn die, als een valstrik van zonde voor anderen, talloze frivole zielen zal veroveren, die verloren zullen gaan. Er zal bijna geen onschuld worden gevonden in kinderen, noch bescheidenheid in vrouwen.

2/2/1610: OLVrouw zegt op deze dag dat kennis van de omstandigheden waarin haar beeld werd gemaakt, is gereserveerd voor de 20ste eeuw:

Op dat moment zal de Kerk zichzelf bevochten vinden door de horden van de vrijmetselaarssekte. Ecuador zal gekweld worden door de corruptie van de gebruiken, ongebreidelde luxe, de goddeloze pers en het seculiere onderwijs, en de ondeugden van onreinheid, godslastering en heiligschennis zullen wijdverbreid zijn.

Het gekruisigde Kind

Eind 1628 verscheen de H. Aartsengel Michaël aan Moeder Mariana om haar ogen te richten op de Pichincha-berg, waar ze, gehuld in licht, een kruis zag waar het Kind Jezus zonder spijkers was genageld en gekroond met doornen, terwijl Hij zei, zich richtend tot het zondige volk: Ik kan niet meer doen om Mij uw liefde te tonen (zodat u Mij uw liefde toont).

2/2/1634: Op deze dag kondigt OLVrouw aan dat de Onbevlekte Ontvangenis (wanneer de Kerk het meest zal worden bestreden en mijn plaatsvervanger in gevangenschap zal zijn) en de Tenhemelopneming zullen worden afgekondigd als dogma's van het geloof. En Jezus Zelf zegt tegen de non: Vervloekt zijn duizendmaal de ketters en hun volgelingen die de mysteries omtrent Mij en Mijn Moeder in twijfel trekken!

De betekenissen

In maart 1634, terwijl Moeder Mariana aan het bidden was, ging het licht in het Tabernakel uit. OLVrouw stak het weer aan en legde haar verschillende betekenissen uit van wat er zojuist was gebeurd. Onder hen:

• Verschillende ketterijen zullen zich in deze landen verspreiden en het kostbare licht van het Geloof zal worden gedoofd door de totale corruptie van de gebruiken.

• In die tijd zal de atmosfeer worden verzadigd met de geest van onreinheid die, als een onreine zee, door de straten, pleinen en openbare plaatsen zal stromen met een verbazingwekkende vrijheid, zodat er bijna geen maagdelijke zielen in de wereld zullen zijn.

• Nu de Sekte (Vrijmetselarij) bezit heeft genomen van alle sociale klassen, zal ze zoveel subtiliteit hebben om gezinnen binnen te dringen dat de duivel, door de kinderen te verliezen, zal roemen in het voeden van de exquise delicatesse van de zielen van kinderen.

• Er zullen personen zijn die, in het bezit van grote rijkdom, met onverschilligheid zullen zien hoe de Kerk wordt onderdrukt, dat deugd wordt vervolgd, dat goddeloosheid zegeviert, zonder dat ze hun rijkdom heilig inzetten voor de vernietiging van het kwaad en het herstel van het Geloof.

• Er zal een geduchte en vreselijke oorlog zijn, het bloed van staatsburgers en buitenlanders, seculiere en reguliere priesters zal vloeien. Die nacht zal afschuwelijk zijn, omdat het kwaad voor mensenogen zal lijken te zegevieren. Dan zal mijn uur komen, waarin ik op verbazingwekkende wijze de trotse en vervloekte Satan zal onttronen, hem onder mijn voeten zal leggen en hem in de helse afgrond zal begraven, de Kerk en het vaderland zal bevrijden van zijn wrede tirannie.

Dood en oorzaak van heiligverklaring

Moeder Mariana de Jesus de Torres werd eind 1634 ernstig ziek. Ze bracht een paar weken door met intense pijn, gedurende welke ze altijd haar geestelijke vrede en innerlijke en uiterlijke vreugde bewaarde. In de nacht van 8 december, feest van de Onbevlekte Ontvangenis, ontving ze een laatste verschijning, waarin de H. Maagd Maria, vergezeld door de drie aartsengelen die haar beeld hadden gesneden, herhaalde voor wie de meeste van haar boodschappen bedoeld waren:

In de twintigste eeuw zal deze devotie (aan OLVrouw van het Goede Welslagen) wonderen verrichten op spiritueel en wereldlijk vlak. Want het is de Wil van God om deze aanroeping en de kennis van je leven te bewaren voor die eeuw, wanneer de corruptie van de moraal bijna algemeen zal zijn en het kostbare licht van het Geloof bijna zal zijn gedoofd...

In de vroege ochtend van 16/1/1635 stierf ze.

Bisschop Pedro de Oviedo, die het bisdom bestuurde van 1630 tot 1646, gaf toestemming voor de devotie aan OLVrouw van het Goede Welslagen. Hij had zelf Moeder Mariana opdracht gegeven een autobiografie te schrijven, die zich bevindt tussen de documenten die in 1790 werden samengesteld door de Franciscaanse pater Manuel de Sousa Pereira, wiens monumentale leven van de non ook de belangrijkste documentaire bron is die de boodschappen authenticeert.

Broeder Manuel had toegang tot de archieven van het klooster en tot andere biografieën die door andere Franciscanen waren geschreven die dichter bij Moeder Mariana's tijd stonden. Op 8/8/1986, tachtig jaar nadat Moeder Mariana's lichaam ongeschonden was gevonden, werd haar zaligverklaringsproces geopend.