19/2 Vragen en antwoorden met Xavier en Monique - O Crux Ave

Wat zal er gebeuren met kinderen gedurende de tijd van de toevluchtsoorden, vooral voor kinderen die schoolgaand zijn. Gaan ze mee naar de toevluchtsoorden?

Pr Michel had het erover. Elke ziel die in staat van genade is zal naar de toevluchtsoorden geroepen worden, als het Gods plan is. Als je toegewijd bent aan de Verenigde Harten, in staat van genade bent. God de Vader zal engelen sturen die je naar het toevluchtsoord brengen. Het kan zijn dat de kinderen worden uitgenodigd, maar niet hun ouders. Pr Michel zag vele toevluchtsoorden enkel voor kinderen. Dat is heel droevig. Maar ook het tegendeel is waar, dat ouders gaan zonder hun kinderen. God zal ons de genade geven om ons van hen af te scheiden en te vertrekken. Het zal een bijzondere genade zijn.

Hij zei ook om nu vurig te bidden voor hen, zodat ze JA zeggen op het moment van de Waarschuwing. Het hangt allemaal van je antwoord af in de Waarschuwing. Als ze in de dagen na de Waarschuwing JA zeggen op Gods oproep zullen ze ok zijn. Jonge kinderen zullen zeker hun ouders volgen, tenzij ze niet in staat van genade verkeren. Het is ook zo dat de leeftijd van verstand niet voor iedereen hetzelfde is. Normaal wordt aangenomen dat het 7 jaar is. Maar kinderen onder de leeftijd van verstand zullen in slaap worden gebracht gedurende de Waarschuwing.

Mr Ayral, je vermeldde dat de Grote Monarch de Koning van Spanje zou helpen, is dit Koning Felipe VI die nu op de troon zit?

Het is uit de profetie van Marie-Julie Jahenny. Maar het is eigenlijk dat de Koning van Spanje de Grote Monarch zal helpen nadat de Moslims worden teruggedrongen naar de zee. Dit na een invasie in de Costa del Sol waar Moslims oprukken naar Andalusie. Dan zouden de Spaanse strijdkrachten zich hergroeperen en de Moslims verjagen.

Hij zal een kleine troepenkracht sturen met hem aan het hoofd om zijn neef, de Koning van Frankrijk Henri V van het Kruis te helpen. Hij zal Henri V erkennen als zijn wettelijke neef en zal hem helpen de campagne van de bevrijding van Italie te starten. Volgens Marie- Julie zal dit drie jaar duren tot de bevrijding van Rome een feit is en de Petrusstoel terug is hersteld met een Engelachtige Paus.

Hebben we voedselvoorzieningen nodig voor de 42 dagen tussen de Waarschuwing en de tijd van de toevluchtsoorden? En zeker als ons toevluchtsoord een permanent toevluchtsoord is.

Pr Michel zei dat er inderdaad 42 dagen zijn om ons te bekeren, om ons te bekeren. Terug te keren naar de Kerk en te biechten. In deze periode zal Satans macht aan banden worden gelegd. In deze tijd kan hij de mens niet tot verdoemenis leiden met zijn gewone middelen. Er zullen geen aanvallen zijn van Satan en geen vervolging van Christenen. Je moet er rekening mee houden dat na de Waarschuwing iedereen zal weten dat God bestaat, zelfs ongelovigen en atheïsten. Iedereen zal weten dat deze bijzondere gebeurtenis van God kwam en dat Zijn Zoon Jezus Christus is.

Dat Hij de enige Kerk van God heeft opgericht, de ene Rooms Katholieke en Apostolische Kerk die op de H. Petrus werd gevestigd. Dit betekent dat de sleutels van de Hemel werden overgedragen van de H. Petrus tot nu via de Pausen. In die tijd zullen er massale bekeringen plaatsvinden en zullen er lange rijen mensen zijn die willen biechten. Er zal dan geen tekort zijn aan voedsel. Pr Michel zei al lachend dat mensen hen voedsel zullen moeten brengen, omdat Priesters de biechtstoel niet zullen kunnen verlaten.

Het zal zelfs zijn dat er zoveel mensen zijn, dat ze een algemene absolutie zullen moeten geven. Zoals in de oorlog toen de soldaten een geloofsbelijdenis zeiden en monikken ze daarna de absolutie gaven vooraleer de soldaten ten strijde trokken. En het doopsel zal op dezelfde manier plaatsvinden. Gelovige Katholieken die werden voorbereid zullen opgeroepen worden om de Priesters te helpen in het verkondigen van het geloof en de catechismus.

De zieners in Medjugorje ontkennen de nood voor materiële voorbereiding, voor voedselvoorzieningen. Dit in tegenstelling to de Amerikaanse. Waarom dit verschil? Waarom zeggen er sommigen dat we voedsel nodig hebben en anderen van niet?

Pr Michel en OLVrouw zeiden 3 maanden van voedselvoorziening, maar dat is hetzelfde als de regering zegt. Drie maand voedsel in geval van tornado’s en dergelijke. Het was Luz de Maria die hierover sprak. Maar God geeft niet alle openbaringen aan 1 ziener. Hij openbaart delen van Zijn plan aan de ene profeet en andere delen aan een andere profeet. Het is als een grote puzzel en als je alle stukken bijeen legt zie je het grote plan. Jezus zei aan Vicky: Voedsel kan Ik vermenigvuldigen, maar jij moet het werk doen aan je ziel.

Er zullen dus allerlei wonderen zijn. Nu is het tijd om in je geloof te groeien om wonderen te zien gebeuren. Zonder geloof zullen er geen wonderen gebeuren. Je moet je volledig overgeven aan God. Al deze dingen die we nu meemaken dienen om ons over te geven aan God en ons volledig afhankelijk te maken van God. Pr Michel zegt gewoon te doen wat je kunt, en de rest zal God voor zorgen. Je zult weten wanneer je voldoende hebt. Je moet gewoon vertrouwen op God. Voedsel is 1 aspect maar je ziel, je gebedsleven zijn veel, veel belangrijker.

Het is belangrijk een sterk en standvastig geloof te hebben in het licht van problemen. Als je de eigenschappen van God niet begrijpt zul je in tijden van miserie bang zijn, depressief en zul je je blik niet op Jezus gericht houden. We mogen niet naar beneden kijken, maar onze blik op Jezus gericht houden. Daar is een sterk geloof voor nodig. 

De eigenschappen van God: uit: www.gotquestions.org

God is eeuwig, wat betekent dat Hij geen begin had en dat Zijn bestaan nooit zal ophouden. Hij is onsterfelijk, oneindig (Deuteronomium 33:27; Psalm 90:2; 1 Timoteüs 1:17).

God is onveranderlijk, wat betekent dat Hij altijd hetzelfde is; dit houdt in dat God absoluut betrouwbaar is (Maleachi 3:6; Numeri 23:19; Psalm 102:26,27).

God is onvergelijkbaar, wat wil zeggen dat er niemand zoals Hem is, noch in daden noch in wezen; Hij is ongeëvenaard en perfect (2 Samuël 7:22; Psalm 86:8; Jesaja 40:25; Matteüs 5:48).

God is mysterieus, wat betekent dat Hij ondoorgrondelijk en onnaspeurbaar is; Hij bevindt Zich buiten het menselijke vermogen om volledig begrepen te worden (Jesaja 40:28; Psalm 145:3; Romeinen 11:33,34).
God is rechtvaardig, wat betekent dat Hij mensen geen voorkeursbehandelingen geeft (Deuteronomium 32:4; Psalm 18:30).

God is almachtig, wat betekent dat Hij tot alles in staat is; Hij kan alles doen wat Hem behaagt, maar Zijn handelingen zullen altijd in overeenstemming zijn met de rest van Zijn karakter (Openbaring 19:6; Jeremia 32:17,27).

God is alomtegenwoordig, wat betekent dat Hij altijd en overal aanwezig is; dit betekent niet dat God alles is (Psalm 139:7-13; Jeremia 23:23).

God is alwetend, wat betekent dat Hij het verleden, het heden en de toekomst kent, zelfs wat we op elk gegeven moment denken; omdat Hij alles weet, zal Zijn rechtvaardigheid altijd op een billijke manier worden toegepast (Psalm 139:1-5; Spreuken 5:21).

God is één, wat niet alleen betekent dat er geen andere is, maar ook dat Hij de enige is die de diepste behoeften en verlangens van onze harten kan bevredigen en dat Hij de enige is die onze aanbidding en toewijding waardig is (Deuteronomium 6:4).

God is rechtschapen, wat betekent dat God slechte dingen niet zomaar kan en niet zomaar zal laten gebeuren; juist vanwege Zijn rechtschapenheid en Zijn rechtvaardigheid moest Jezus Gods oordeel ervaren toen onze zonden op Zijn schouders werden gelegd, zodat wij van onze zonden vergeven kunnen worden (Exodus 9:27; Matteüs 27:45-46; Romeinen 3:21-26).

God is soeverein, wat betekent dat Hij oppermachtig is; Zijn hele schepping tezamen, of dat nu bewust of onbewust is, kan Zijn doelen niet ondermijnen (Psalm 93:1; 95:3; Jeremia 23:20).

God is Geest, wat betekent dat Hij onzichtbaar is (Johannes 1:18; 4:24).

God is een Drie-eenheid, wat betekent dat Hij “drie in één” is; drie Personen die hetzelfde zijn in wezen en gelijk zijn wat betreft macht en heerlijkheid. Merk op dat in de eerste passage uit de Schriftteksten die we aanhaalden het woord 'naam' enkelvoudig is, al verwijst deze naar drie verschillende Personen - “de Vader en de Zoon en de heilige Geest” (Matteüs 28:19; Marcus 1:9-11).

God is waarheid, wat betekent dat Hij in overeenstemming is met alles wat Hij is, dat Hij onkreukbaar is en niet kan liegen (Psalm 117:2; 1 Samuël 15:29).

God is heilig, wat betekent dat Hij afgezonderd is van alle morele vervuiling en hier een afkeer van heeft. God ziet alle kwaad en dit maakt Hem boos; samen met Zijn heiligheid wordt in de Schriftteksten vaak gesproken over “vuur”.

God wordt een verterend vuur genoemd (Jesaja 6:3; Habakuk 1:13; Exodus 3:2,4,5; Hebreeën 12:29).

God is genadig; dit omvat Zijn goedheid, zachtaardigheid, mededogen en liefde. Dit zijn woorden die verschillende nuances van Zijn goedheid aangeven. Ware het niet door Gods genade, dan zouden Zijn andere eigenschappen ons van Hem kunnen afsluiten. Gelukkig is dit niet het geval, want Hij verlangt ernaar om ons allen persoonlijk te kennen (Exodus 34:6; Psalm 31:19; 1 Petrus 1:3; Johannes 3:16; Johannes 17:3).

We zien vele negatieve zaken die staan te gebeuren, maar we moeten het ook zien als boodschappen van buitengewone hoop en barmhartigheid. Elk van ons wordt uitgenodigd om uit de duisternis te komen en terug te keren naar de Kerk door ons te bekeren zoals OLVrouw aan ons vraagt. Het hoofddoel van profetieën is om de mens aan te zetten tot gebed en tot bekering. Het zijn boodschappen van hoop. Als mensen bidden en zich bekeren ZAL DIT NIET GEBEUREN of zullen de gebeurtenissen verzacht worden. Profetieën liggen niet vast.

Het is allemaal voorwaardelijk en het is genade als het niet gebeurt. Maar God de Vader is zo beledigd daardoor. Ik geef maar je ontvangt niet genadevol, we moeten geloof hebben. Al de boodschappen die we ontvangen zijn een grote genade. Het is een kans voor iedereen om spiritueel maar ook fysiek beschermd te worden. Stel je voor dat we allen deden zoals in Nineve, ons in boetekleren hullen, op onze knieën gaan en bidden zouden de zaken veranderen. Denk maar aan de Slag van Lepanto. De Paus vroeg iedereen om 3 dagen te vasten en de rozenkrans te bidden, de hele dag en de hele nacht. En ze wonnen deze Slag. 

Uit rdsstichting.wixsite.com: De Slag bij Lepanto op 7 oktober 1571 was een zeeslag tussen de christelijke Heilige Liga en het islamitische Ottomaanse Rijk over de beheersing van het oostelijke mediterrane Zeegebied. Het was een van de grootste zeeslagen uit de wereldgeschiedenis en ook de laatste grote zeeslag waar gebruik werd gemaakt van galeischepen. Het vond plaats in de buurt van Lepanto (dit is de vroegere Italiaanse naam van de Griekse havenstad Návpaktos) aan de nauwe ingang van de Golf van Korinthe. 

De troepen van sultan Selim II waren in 1570 Cyprus binnengevallen met als doel de Venetianen uit het Oostelijk gedeelte van de Middellandse Zee te verdrijven. Venetianen vormden hierop een alliantie met Paus Pius V en Filips II van Spanje (25 mei 1571). Tegen de tijd dat de geallieerde vloot zich verzameld had in Messina in Sicilië (24 augustus 1571), hadden de Ottomanen reeds Nicosia veroverd (9 september 1571), Famagusta belegerd en waren ze de Adriatische Zee binnengedrongen. De geallieerde vloot vertrok op 15 september 1571 richting Korfu en bereikte de Ottomaanse vloot op 7 oktober. 

De Slag bij Lepanto markeerde een scheidingslijn in de strijd tussen het christendom en de islam. Aan de christelijke zijde werd oorlog een seculiere zaak. In het verleden had de paus, hoewel vergeefs, een decreet uitgevaardigd dat de kruisboog niet gebruikt mocht worden in onderlinge conflicten tussen christenen, maar inmiddels was al het oorlogstuig geoorloofd. Zo werden de nieuwe grote galjassen bewapend met kanonnen direct ingezet bij de zeeslag. Aan de islamitische zijde kon echter iedere innovatie aanleiding zijn tot discussie of zelfs verzet. 

Het eervol vechten diende te gebeuren met de wapens zoals bekend uit de Koran: het zwaard, de speer, de lans en de pijl-en-boog. Een goede moslimsoldaat, zo was de opvatting, sprong in een bres of op een vijandelijk schip zonder bepantsering en gebruikte slechts de kracht van zijn armen. Moslims waren, zo luidt de legende, van mening dat het beter was op de juiste manier te vechten en een slag te verliezen dan oneervol te strijden. De Osmaanse vloot onder leiding van Uluç Ali Pasha moest het opnemen tegen de verenigde vloten van Paus Pius V en die van Spanje, Venetië, Malta en Genua, onder het opperbevel van Don Juan van Oostenrijk, de halfbroer van Filips II. Zijn vlaggenschip was de Real. 

De christenen, met 84.500 man, 206 galeien, zes grote Venetiaanse galjassen en 102 hulpzeilvaartuigen, overwonnen de grotere vloot van de islamitische Osmanen (88.000 man, 210 galeien, 44 galjoten en 20 fusten) na een slag van ongeveer vier uur. De bemanning van de Real wist de Turkse opperbevelhebber te doden. Zijn hoofd werd op een spies gezet om de vijand te demoraliseren. De Ottomanen verloren 200 vaartuigen, 24.000 man, onder wie hun aanvoerder Ali Pasha (volgens Uluç Ali Pasha leefde hij nog na de zeeslag) en ruim 15.000 christelijke galeislaven, de christenen slechts 15 galeien en 7500 man. 

De vreugde in Europa was bijzonder groot, maar de snelle overwinning van de christenen werd door interne verdeeldheid niet echt uitgebuit. Venetië (de sterkste bondgenoot van Spanje, dat de leiding had) sloot een afzonderlijke vrede in 1573; deze mogendheid was traditioneel meer gebrand op het veiligstellen van commerciële belangen dan in het verdedigen van het christendom. De Ottomaanse vloot werd weldra herbouwd. Het geloof in de onoverwinnelijkheid van de islamitische Ottomanen was echter door deze zeeslag aan beide zijden verdwenen. 

Filips II kreeg door deze overwinning wel de benodigde adempauze om zich verder te concentreren op de Nederlandse Opstand, die net zo belangrijk was als de verdrijving van de Ottomanen uit dat gedeelte van de Middellandse Zee. Deze zeeslag had een grote invloed op het moreel van de christenheid en was het onderwerp van verschillende schilderijen van grootmeesters. 

Aan christelijke zijde werd de overwinning toegeschreven aan het bidden van de rozenkrans door zowel het niet-strijdende volk als de krijgsmacht. Na de slag stelde paus Pius V officieel op 7 oktober een feestdag in ter gedachtenis van de overwinning op de Ottomanen. Sindsdien geldt binnen de Katholieke Kerk de maand oktober als rozenkransmaand.

Onder de christelijke strijdkrachten bevond zich de avontuurlijke Spaanse schrijver Miguel de Cervantes (de auteur van Don Quichot), die tijdens de strijd het functioneel gebruik van zijn linkerarm verloor. 

In de kathedraal van Barcelona hangt een Christusbeeld dat op een van de schepen uit de slag zou hebben gehangen. Volgens de legende bewoog het beeld zich tijdens de gevechten op miraculeuze wijze naar rechts om te vermijden dat het geraakt zou worden door een kanonskogel.