1/6 SPAN JE IN OM EEN EINDE TE MAKEN AAN DEZE CONFLICTEN! - Angelica

Maria: Kinderen, blijf dicht bij deze Moeder! Ik herhaal: "MIJN HART DOET PIJN!"

Ik richt me tot degenen die Gods liefde in hun hart dragen: "SPAN JE IN OM EEN EINDE TE MAKEN AAN DEZE CONFLICTEN!" Zeg, kinderen: "WAT VOEL JE IN JE HART VOOR AL DEZE KINDEREN DIE STERVEN?"

Iedereen die een beetje pijn in zijn hart voelt en macht heeft, moet zich wijden aan het stoppen van deze conflicten. Er zijn geen goede bedoelingen, ik herhaal: "ER IS GEEN INTENTIE OM EEN EINDE TE MAKEN AAN DEZE OORLOGSSTOKERS, IK BEN BANG DAT ZE HET CONFLICT ZULLEN VERGROTEN!"

Bid, kinderen, bid dat alles stopt! Dit is een slechte tijd voor de aarde, raak niet gewend aan deze pijn, kom in opstand tegen oorlogen. Wie zwijgt, is net zo schuldig als de oorlogszuchtigen, wie vergeet, kan God niet in zijn hart hebben.

Jullie hebben de massamedia die jullie niets besparen, kijk eens naar al de verschrikkingen: als kinderen, vrouwen en ouderen niet sterven onder de bommen, zullen ze sterven van de honger.

Ik stop hier, de pijn overweldigt me en verhindert me te spreken!

PRIJS DE VADER, DE ZOON EN DE HEILIGE GEEST

Ik geef jullie mijn Heilige Zegen en dank jullie dat jullie naar Mij luisteren.

BID, BID, BID!

Jezus: het is Jezus die tot jullie spreekt: IK ZEGEN JULLIE IN MIJN DRIE-ENE NAAM, DIE DE VADER, IK, DE ZOON EN DE HEILIGE GEEST IS! AMEN.

Laat het warm, overvloedig en zoet neerdalen op alle volkeren der aarde, zodat zij allen dragers van vrede en goedheid mogen worden. Kinderen, het is jullie Heer Jezus Christus die tot jullie spreekt, Hij die jullie verlost heeft, Hij die jullie het eeuwige leven gaf. Ik ben opnieuw gekomen om jullie te vertellen: "Ga de straten op en roep: NEE TEGEN CONFLICTEN! AAN ALLE VOLKEREN DER AARDE: VERHEF JE STEM IN EEN ROEP OM VREDE!"

Zie je, kinderen, als deze conflicten niet worden gestopt, dan wordt deze tijd nog moeilijker. Zoals de Heilige Moeder reeds zei, kunnen conflicten zich verspreiden, en wanneer een spiraal van oorlog op gang komt, kan die niet worden gestopt. Oude wrok die begraven is, maar eigenlijk niet begraven is, komt weer boven, en dan gaan de conflicten verder.

Geef je over aan wat ik jullie heb gezegd, roep: "NEE TEGEN OORLOG, JA TEGEN LIEFDE!"

IK ZEGEN JULLIE IN MIJN DRIE-ENE NAAM, DIE DE VADER, IK, DE ZOON EN DE HEILIGE GEEST IS! AMEN.

22/5 Over de oorlog in Gaza - Mark Mallett (met dank aan Martine)

(...) De reacties wereldwijd zijn net zo polariserend als het conflict zelf, met weinig gezond verstand ertussen. En over de geschiedenis, de onderliggende spanningen en de reële problemen waarmee zowel Palestijnen als Israëliërs te maken hebben in hun vaak vredeloze coëxistentie, zou je een boek kunnen schrijven. Wie precies de "slechteriken" zijn, is niet altijd gemakkelijk te definiëren, hoewel Hamas weinig ruimte laat voor interpretatie. Zo protesteren Palestijnen in Gaza momenteel tegen Hamas, dat hen vaak als menselijk schild heeft gebruikt en degenen die zich tegen hen verzetten, heeft vervolgd. Een voorbeeld:

De recente protesten werden uitgelokt door opmerkingen van Sami Abu Zuhri, een Hamas-functionaris uit Qatar, die het dodental in Gaza omschreef als "materiële berekeningen"(nevenschade) voor de terroristische groepering. "Wat betreft de martelaar [gedood in de oorlog] - de baarmoeders van de vrouwen in Gaza zullen er twee keer zoveel baren. Dit is een prijs die betaald moet worden," zei Abu Zuhri. —Foundation for Defense of Democracies (FDD), 22 mei 2025, fdd.org

Dat is duidelijk niet goed gevallen bij veel Palestijnen. Joe Truzman, redacteur van FDD's Long War Journal, zegt:

De publieke oppositie tegen Hamas in de Gazastrook brengt aanzienlijke persoonlijke risico's met zich mee. Hoewel kritiek op de acties van de islamistische groepering al gevaarlijk is, overschrijdt een openlijke oproep tot afzetting een veel gevaarlijkere grens – één die gewelddadige onderdrukking uitlokt. Desalniettemin weerspiegelt de opkomst van dergelijke onenigheid gedurende de oorlog een groeiend besef onder delen van de Palestijnse bevolking dat Hamas' heerschappij alleen maar lijden, vernietiging en aanhoudend conflict heeft opgeleverd. — fdd.org

Israël heeft duidelijk een andere mening en houdt blijkbaar de gehele bevolking van Gaza verantwoordelijk voor het feit dat Hamas daar überhaupt heeft bestaan. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu zegt dat Israël na zijn laatste militaire offensief ‘heel Gaza’ zal controleren, waarmee hij de uitspraak van de Amerikaanse president Donald Trump herhaalt dat het onroerend goed van Gaza moet worden omgevormd tot de “Riviera van het Midden-Oosten” (alsof de mensen daar nog niet genoeg hebben geleden).

Vóór dit conflict heeft Israël de vrijheden van Palestijnen in de hele regio steeds verder ingeperkt. Hun huizen zijn platgewalst en er zijn Joodse nederzettingen gebouwd, vaak op de meest gewilde locaties; water en elektriciteit zijn alleen toegankelijk voor Palestijnen via Israël; en er zijn hekken en grote muren rond hun enclaves gebouwd om de bewegingsvrijheid van mensen te beperken, waardoor steden als Bethlehem in ware getto's zijn veranderd.

Toen ik een paar jaar geleden Israël bezocht, was ik geschokt toen ik enorme muren en bewapende wachttorens zag toen we Bethlehem binnenreden. De gelijkenis met naziconcentratiekampen was onmiskenbaar, een ironie die ons deed snakken naar adem. Onze buschauffeur, een Christelijke Palestijn van begin twintig, zei dat zijn vrouw haar hele leven Bethlehem nog nooit had kunnen verlaten. Het enige vlees dat ons vervallen hotel serveerde, waren hotdogs vanwege voedselembargo's en armoede. Ik zou nog wel even door kunnen gaan met wat duidelijk een onderdrukkende staat van bestaan ​​was voor zowel Palestijnen, Christenen als Moslims.

En hier komen we bij de "catch 22", de vicieuze cirkel van deze hele situatie. De islam wil niet dat de Joodse staat bestaat, en heeft terrorisme als voornaamste wapen gebruikt. Israël heeft gereageerd met strengere beperkingen en militaire acties die op hun beurt wrevel hebben aangewakkerd en uiteindelijk nieuwe terroristen hebben aangemoedigd. De recente militaire acties van Israël, die alle schijn van etnische zuivering hebben, zullen niet alleen een nieuwe generatie terroristen voortbrengen, maar kunnen de staat ook in een beslissende oorlog met omringende Arabische landen brengen.

De oplossing, volgens velen, waaronder Benedictus XVI, is een tweestatenoplossing. Tijdens zijn reis door het Midden-Oosten in 2009 deed de overleden Paus de volgende oproep: Laat universeel erkend worden dat de staat Israël het recht heeft om te bestaan ​​en vrede en veiligheid te genieten binnen internationaal overeengekomen grenzen. Laat eveneens erkend worden dat het Palestijnse volk recht heeft op een soeverein, onafhankelijk thuisland, om in waardigheid te leven en vrij te reizen. — 15 mei 2009, France 24

Toegegeven, dit is alleen mogelijk als er goede wil bestaat aan beide kanten – iets dat steeds onmogelijker lijkt, behalve door Goddelijke tussenkomst. 

Het probleem van het zionisme

Universiteiten zijn de thuisbasis geworden van bittere en verdeelde protesten – een poging om “de intifada [opstand] te globaliseren” tegen de Israëlische bezetting – terwijl de straten in de steden te maken hebben gekregen met toenemend antisemitisch geweld, zoals de moord op dat jonge stel van de Israëlische ambassade dat op het punt stond zich te verloven. (Laat het ondubbelzinnig gezegd worden dat elke vorm van antisemitisme en haat jegens het Joodse volk verkeerd is). Ook hier blijven de herhaalde waarschuwingen van paus na paus in de wind geslagen, inclusief die van de nieuwgekozen Paus:

We moeten allemaal aandringen op het nastreven van vrede en het neerleggen van de wapens. We kunnen problemen niet met geweld oplossen. — Paus Leo XIV, interview met Semanario Expresión; 11/5/2025, united24media.com

Toch rechtvaardigen veel Christenen Israëls recht om Gaza met de grond gelijk te maken, daarbij verwijzend naar hun schriftuurlijke overtuiging dat het Joodse volk de Palestijnse gebieden beloofd is en daarom het volste recht heeft om een ​​nationale staat te stichten, zelfs met geweld. Deze overtuiging staat bekend als zionisme en is wijdverbreid onder Amerikaanse evangelische Christenen. Als je niet "aan de zijde van" Israël staat, zo zeggen ze, dan "verzet je je tegen God".

Het probleem met dit argument is dat het God Zelf was die het gebod aan de Israëlieten gaf: "Gij zult niet doden." Sinds wanneer geldt dat niet meer voor het Joodse volk? Nu, dat is het niet meer. Zelfverdediging is één ding; het wreed uithongeren van een hele bevolking is iets anders. Daarom worden de "rechten" van de Israëlieten beperkt door de morele wet die hun (letterlijk) door God Zelf is gegeven.

Zionisme is geen leer in de Heilige Traditie. Op zijn best erkent de Katholieke Kerk dat het Joodse volk een centrale rol speelt in de heilsgeschiedenis, een rol die nog niet voltooid is. Zoals Paulus schreef:

…een verharding is gedeeltelijk over Israël gekomen, totdat het volledige aantal heidenen is binnengegaan, en zo zal heel Israël gered worden… (Romeinen 11:25-26)

In zijn commentaar “Genade en Roeping zonder Berouw” geeft Paus Benedictus XVI waarschijnlijk de helderste uitleg van de “rechten” van het moderne Israël in termen van de huidige Katholieke theologie:

De vraag wat te denken van het zionistische project was ook controversieel voor de Katholieke Kerk. Vanaf het begin was de dominante positie echter dat een theologisch begrepen landverwerving (in de zin van een nieuw politiek messianisme) onaanvaardbaar was. Na de stichting van Israël als staat in 1948 ontstond een theologische doctrine die uiteindelijk de politieke erkenning van de staat Israël door het Vaticaan mogelijk maakte.

De kern ervan is de overtuiging dat een strikt theologisch begrepen staat – een Joodse geloofsstaat [Glaubenstaat] die zichzelf ziet als de theologische en politieke vervulling van de beloften – historisch gezien ondenkbaar is volgens het Christelijk geloof en in strijd met de Christelijke opvatting van de beloften. Tegelijkertijd werd echter duidelijk gemaakt dat het Joodse volk, net als elk ander volk, een natuurlijk recht had op zijn eigen land. Zoals reeds aangegeven, was het zinvol om de plaats daarvoor te vinden in de historische woonplaats van het Joodse volk. —Communio, p. 178

Met andere woorden, het Joodse volk heeft recht op een staat – net als de Palestijnen. “Tot nu toe heeft het Vaticaan een religieuze rechtvaardiging voor de staat Israël verworpen”, concludeert Helmut Hoping van The Council of Centers on Jewish-Christian Relations. Terwijl Paulus bevestigde dat "de gaven en de roeping van God onherroepelijk zijn", spreekt de auteur van de Brief aan de Hebreeën over een "hemels Jeruzalem... de stad van de levende God" (Hebreeën 12:22): "Want wij hebben hier geen blijvende stad", zegt hij, "maar wij zoeken de toekomstige." Dus, hoewel de Schrift wel spreekt over een herstel van Jeruzalem voor het uitverkoren volk, verwijst zij niet naar een politieke restauratie. Toch leerden sommige kerkvaders, op het woord van de apostel Johannes, dat Jeruzalem het religieuze centrum van het Christendom zou worden na de dood van de antichrist:

Ik en alle andere orthodoxe Christenen zijn ervan overtuigd dat er een opstanding van het vlees zal plaatsvinden, gevolgd door duizend jaar in een herbouwde, verfraaide en vergrote stad Jeruzalem, zoals aangekondigd door de profeten Ezechiël, Jesaja en anderen... Een man onder ons, Johannes genaamd, één van Christus' apostelen, ontving en voorspelde dat de volgelingen van Christus duizend jaar in Jeruzalem zouden wonen, en dat daarna de universele en, kortom, eeuwige opstanding en het oordeel zouden plaatsvinden. — H. Justinus de Martelaar, Dialoog met Trypho, Hfdst. 81, De Kerkvaders, Christelijk Erfgoed

Het is opmerkelijk dat de Kerk ook de zogenaamde "vervangingstheologie" heeft verworpen – de overtuiging dat het Katholicisme het Oude Verbond heeft vervangen en dat de Kerk Israël volledig heeft vervangen. De Kerk gelooft daarentegen dat zij de vervulling is van het Oude Testament en dat het Joodse volk een mysterieuze rol blijft spelen in de heilsgeschiedenis.

Want als u bent afgesneden van wat van nature een wilde olijfboom is, en tegen de natuur in geënt op een gecultiveerde, hoeveel te meer zullen zij [het Joodse volk] die er van nature bij horen, weer geënt worden op hun eigen olijfboom? (Romeinen 11:24)

Daarom is het de plicht van de Katholieke Kerk vandaag de dag om de verkondiging van de engelen die de geboorte van de Verlosser aankondigden, te blijven herhalen:

Ere zij God in de hoogste hemelen en vrede op aarde aan de mensen van goede wil. (Lucas 2:14; andere vertalingen zeggen "vrede onder de mensen in wie Hij een welbehagen heeft!" of "op wie Zijn gunst rust")

Jezus bevestigt dat "er één kudde en één herder zal zijn." Kerk en Jodendom kunnen dan niet gezien worden als twee parallelle wegen naar verlossing, en de Kerk moet getuigen van Christus als de Verlosser voor allen... — Commissie voor Religieuze Relaties met de Joden, "Over de juiste manier om de Joden en het Jodendom te presenteren"; nr. 7; christianunity.va

De vrede die de engelen verkondigden, kan alleen de Vredevorst, Jezus Christus, brengen. Maar er is geen vrede zonder gerechtigheid. Daarom mogen Christenen nooit hun ogen sluiten voor de "minsten van de broeders" die honger lijden, ziek zijn, het koud hebben of gevangen zitten – of het nu gaat om mensen die lijden in Israël of in Gaza, in Rusland of in Oekraïne, en of ze nu gelovig of ongelovig zijn.

Want Liefde discrimineert niet.