8/11 Exorcist-priester Chad Ripperger: 7 bijbelse redenen waarom Maria correct Medeverlosseres wordt genoemd - Living Faith Daily

Pr. Ripperger geeft 7 Bijbelse redenen waarom Maria terecht Medeverlosseres wordt genoemd. Elke reden vloeit voort uit de Schrift, maar toch onthult elke reden een mysterie waar zelfs engelen nog steeds over nadenken. Het gaat over de verborgen manier waarop genade door haar handen beweegt. Als Maria's rol begrepen zou worden, zou elke gelovige het Kruis anders zien. Lijden zou niet langer zinloos aanvoelen en kwaad zou niet langer definitief lijken. Terwijl Pr Riperger elke reden ontvouwt, zul je horen hoe dezelfde Vrouw die de demonen het meest vrezen, altijd de Vrouw is geweest die de Hemel het meest liefheeft.

Reden 1: Maria is de Moeder van de Verlosser. Elke ziel weet wat het betekent om iemand te zien lijden en je machteloos te voelen om te helpen. Die pijn van liefde, dat hulpeloze mededogen, het is dezelfde pijn die ooit onder het Kruis was. Daar zag een vrouw haar enige zoon bloeden voor de wereld. Ze kon zijn wonden niet wegnemen, maar ze kon hem wel haar Hart geven. Die Vrouw was Maria. En dit is de eerste reden waarom de Bijbel haar Medeverlosseres noemt.

Vanaf het allereerste hoofdstuk van de verlossing plaatste God haar binnen het mysterie van Zijn plan. De engel zei: "Geef Hem de naam Jezus, want Hij zal Zijn volk redden van hun zonden." Matteüs 1:21. Die woorden verbonden haar ja-woord met Zijn missie. In haar schoot nam de Redder het vlees aan. In haar stilte vond de Verlosser een woning. Elke ademtocht van Jezus verbond haar instemming. Genade heeft het gezicht van een Moeder omdat degene die de Verlosser droeg ook de prijs van de liefde droeg.

Haar Medeverlosseres noemen betekent niet dat we haar gelijkstellen aan Christus. Het betekent dat we zien wat God Zelf door haar is begonnen. De Verlosser ging de geschiedenis in door haar overgave. Haar moederschap was reddend. En elke keer dat een gelovige ja zegt tegen Gods wil in pijn, leeft Maria's eerste ja-woord opnieuw door hen. Pr Ripperger zegt dat de hel nog steeds beeft door dat ja-woord, want het was de eerste keer dat een menselijk hart volmaakt en onvoorwaardelijk liefhad.

Sta even stil bij dat moment onder het Kruis. Het was geen moeder die haar zoon verloor. Het was de wereld die wedergeboren werd door haar verdriet. Dit is waarom de Schrift en de traditie haar de Moeder van de Verlosser noemen. Het begin van het menselijke verlossingsverhaal. En zoals Pr Ripperger leert, is om te begrijpen wat zij die dag gaf, en te beginnen zien wat genade nog steeds vandaag kan geven.

Reden 2: Maria's vereniging met het lijden van Christus. Ze bevond zich in stilte onder het Kruis. Het was die bereidheid om te blijven wanneer hoop onmogelijk voelde, is het geluid van liefde in zijn puurste vorm. Op Golgotha sprak Maria niet. Ze bleef bij het Kruis staan. Het evangelie zegt: "Staande bij het Kruis van Jezus was Zijn Moeder." Johannes 19:25. Ze vluchtte niet toen anderen vluchtten. Ze vervloekte de duisternis niet. Ze deelde Zijn pijn totdat die haar eigen pijn werd.

Zij leed met de Verlosser, niet los van Hem. Haar lijden droeg niet bij aan Zijn offer. Het verenigde haar ermee. Als twee vlammen die samensmelten totdat niemand kan zien waar de ene eindigt en de andere begint. Het daalt altijd af in de pijn van de geliefde. Dat is wat Maria deed onder het kruis. Toen de soldaten Hem bespotten, beantwoordde haar Hart elke slag met gebed. Toen de nagels Zijn lichaam verscheurden, bloedde haar ziel onzichtbaar naast hem. Het was daar dat haar Moederschap zijn volmaaktheid bereikte. Maria liet de wereld zien dat zelfs de diepste pijn een deur kan worden waar genade binnenkomt.

Haar verdriet maakte geen einde aan het verhaal. Het bereidde de opstanding voor van ontelbare zielen. Pr Ripperger noemt dit de meest mysterievolle genade van haar Moederschap. Dat door haar mededogen, de pijn zelf leerde hoe ze de verlossing kon dienen. En in dat mysterie van gedeeld lijden vindt elke gelovige de weg om zijn eigen wonden om te zetten in gebed. Daarom spreekt haar stilte nog steeds in de harten van allen die de gekruisigde Christus liefhebben. En vanuit die stilte begint de volgende waarheid over haar rol te ontstaan. De waarheid dat liefde eens verenigd met het kruis, een kanaal van genade voor de wereld kan worden.

Reden 3: Maria als de secundaire oorzaak verenigd met de primaire oorzaak. Heb je je ooit afgevraagd waarom God mensen laat deelnemen aan Zijn goddelijke werk? Hij zou de wereld alleen kunnen redden, maar kiest ervoor om haar samen met ons te redden. Dit is het mysterie dat Pr Ripperger de harmonie van oorzaken noemt. Het goddelijke en het menselijke die samen bewegen als één melodie. Christus is de primaire oorzaak, de bron van alle genade. Maria is de secundaire oorzaak, het uitverkoren kanaal waardoor Zijn genade stroomt. Haar kracht is niet van haarzelf. Het is de weerspiegeling van Zijn kracht door haar gehoorzaamheid.

Paulus schreef ooit: "Wij zijn Gods medewerkers." 1 Korintiërs 3:9. Als dat voor ons geldt, hoeveel te meer voor Haar die Hem een lichaam gaf. Pr Ripperger leert dat Maria's medewerking niet wedijvert met Christus' verlossing. Het openbaart de volheid ervan. Toen de Schepper de schepping wilde binnengaan, overtrad Hij de wetten van de natuur niet. Hij vroeg toestemming aan een vrouw. Haar ja werd het scharnier waarop de deur naar verlossing draaide. Dit is waarom het niet overdreven is om haar Medeverlosseres te noemen. Het is de simpele erkenning dat God haar deel wilde doen uitmaken van Zijn plan. Door haar toestemming leert Hij de wereld wat echte vrijheid betekent. Die genade vernietigt de menselijke wil niet. Ze vervolmaakt die.

Pr Ripperger zegt vaak dat de grootste nederigheid is om samen te werken met Gods kracht, niet om er tegen te vechten. Dat is wat Maria deed. Ze liet oneindige liefde door haar eindige Hart stromen. En door die eenheid van wil raakte de Hemel de aarde in haar lichaam. Daarom wanneer de gelovigen haar eren als Medeverlosseres, verheffen ze haar niet boven de Redder. Ze verheerlijken de manier waarop God verkoos te redden door vertrouwen, door overgave, door liefde. Deze waarheid is de brug tussen mysterie en logica, tussen theologie en ontzag. En vanaf die brug, verschijnt een helderder beeld van Maria, de vrouw die de nieuwe Eva werd.

Reden 4: Maria, de nieuwe Eva. Elk verhaal over zonde begint met een vrouw die naar een leugen luisterde. En elk verhaal over verlossing begint met een vrouw die naar God luisterde. De eerste vrouw reikte naar een vrucht die kennis beloofde. De tweede opende haar handen voor een wil die genade beloofde. Pr Ripperger noemt dit de goddelijke omkering van de geschiedenis. Bij de boom van Eden keek Eva naar de verboden vrucht en zag iets moois om naar te verlangen. Bij de boom van Golgotha ​​keek Maria naar de gekruisigde Zoon en zag schoonheid verborgen in lijden. Eva geloofde de slang en bracht de dood.

Maria geloofde de engel en bracht leven. Het is theologie geschreven in bloed en geloof. Genesis voorspelde het. Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, tussen uw zaad en het hare. Zij zal uw kop vermorzelen. Genesis 3:15. De Kerk heeft altijd in dat vers een belofte gezien dat de nieuwe Eva ooit zou staan ​​waar de eerste Eva viel. Pr Ripperger legt uit dat Maria's ja niet zomaar de zonde van de tuin ongedaan maakte. Het herdefinieerde wat vrouwelijkheid voor God betekent. Door haar werd gehoorzaamheid sterker dan opstandigheid. Nederigheid werd groter dan trots. Liefde werd machtiger dan de haat van de slang.

Zij is het bewijs dat genade een gevallen verhaal kan herschrijven. Wanneer Satan haar ziet, ziet hij zijn nederlaag herhaald. Degene die de slang verpletterde in de profetie, verplettert nog steeds zijn macht in zielen vandaag. Haar ja was een leven vol overgave. En die overgave maakte haar tot de Moeder van allen die in Christus leven. Voor degenen die zich gevangen voelen door hun verleden, is haar leven het ticket naar Huis. Voor degenen die denken dat ze te veel hebben verpest, zegt haar verhaal dat genade opnieuw kan beginnen In haar overwinning wordt het hele patroon van verlossing duidelijk dat God het kwaad nooit de laatste regel laat schrijven.

En uit die waarheid ontstaat een andere mysterie. Pr Ripperger zegt dat de Kerk nooit de Vrouw die meewerkte aan de verlossing mag vergeten. Want ze werd ook het kanaal waardoor alle genade nu stroomt.

Reden 5: Maria, de Middelares van alle genaden. Elke genade die de aarde raakt, is reeds door haar Hart gegaan. De Verlosser koos ervoor om tot ons te komen via Maria, eens, en in Zijn genade blijft Hij nog steeds door haar komen. Pr Ripperger noemt dit het verborgen ritme van verlossing. De manier waarop de Hemel steeds nederigheid kiest als kanaal van goddelijke kracht. Wanneer Maria bidt, beveelt ze God niet. Ze herinnert Hem er simpelweg aan wat liefde reeds heeft beloofd. Vanaf het Kruis zei Jezus: "Zie uw moeder." aan Johannes. Het was een opdracht. Op dat moment breidde haar Moederschap zich uit van één Zoon naar iedereen die zou geloven.

En zo beweegt elk gebed, elke bekering, elke genade zich door de handen van de Moeder voordat het de harten van haar kinderen bereikt. Pr Ripperger legt uit dat deze waarheid de glorie van Christus niet vermindert. Ze vergroot die. Want de Koning van de Hemel deelt zijn gaven via degene die Hij het meest vertrouwt. Voor de ziel die zich verlaten voelt, verandert deze waarheid alles. Maria staat tussen onze zwakte en Zijn Majesteit en verandert onze grootte in voorspraak. Daarom noemden de Heiligen haar de Middelares van alle genaden, niet als een rivaal van Christus, maar als het bewijs dat Zijn genade nooit alleen reist.

En Pr Ripperger zegt dat wanneer demonen gedwongen worden haar naam uit te spreken, ze dat met pijn belijden, omdat ze weten dat elke genade die zij schenkt één van hun overwinningen ongedaan maakt. Door haar genade heeft ze een gezicht en door haar barmhartigheid een stem. Vanuit deze waarheid rijst er een andere op, een die openbaart waarom haar rol in de Hemel niet alleen Moederlijk maar ook Koninklijk is.

Reden 6: Maria, Koningin, en voorbeeld van volmaakt geloof. Er is een soort geloof dat nog steeds gelooft wanneer alle tekenen verdwijnen. Dat geloof heeft een kroon, die wordt gedragen door de Vrouw die op God vertrouwde in de stilte van het graf. Pr Ripperger zegt dat ware koninklijke macht niet wordt gemeten aan tronen of goud, maar aan een onbreekbare gehoorzaamheid. Maria werd Koningin niet omdat ze met macht heerste, maar omdat ze regeerde met overgave. Haar kroon werd geboren uit haar instemming. Haar glorie rees op uit haar nederigheid. Openbaring spreekt over haar, de Vrouw bekleed met de zon, met de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. Openbaring 12:1.

Die sterren schijnen niet voor aanzien, maar voor opoffering. Voor elk moment dat ze geloofde terwijl anderen twijfelden, voegde God nog een juweel toe aan haar kroon. Pr Ripperger leert dat haar koninginschap het doel van ons geloof openbaart. We worden niet gered door kennis, maar door vertrouwen dat liefheeft in de duisternis. In haar bereikte het geloof de volmaaktheid. Een geloof dat de belofte zag voorbij de dood. Een geloof dat nog steeds ja zei toen de wereld zei dat er niets meer overbleef. Kijken naar Maria, gekroond in de Hemel, is zien wat God bedoelt voor elke ziel die trouw blijft in lijden. Haar majesteit is niet ver weg.

Ze is moederlijk. Zij heerst niet over dienaren, maar over zonen en dochters die door haar Zoon zijn vrijgekocht. En haar voorspraak vloeit nu voort uit die troon van barmhartigheid, waar elke traan die zij ooit op aarde vergoot, een juweel van barmhartigheid is geworden voor hen die bidden. Vanuit die stralende waarheid leidt Pr Ripperger naar de laatste reden. Een mysterie dat al de rest samenbrengt. Hoe haar volmaakte geloof een vloedgolf van genade over de Kerk van vandaag ontketent.

Reden 7: Maria's rol in de uitstorting van genade over de Kerk. Er zijn momenten in de geschiedenis waarop de Hemel zijn adem lijkt in te houden. Wanneer de duisternis dichter wordt, wanneer het geloof klein aanvoelt en de wereld vergeet hoe te hopen. Het is in die uren, zegt Pr Ripperger, dat Maria's verborgen kracht het duidelijkst schijnt, genade is nooit weg. Ze wacht alleen op haar woord. Van de voet van het Kruis tot de kroon in de hemel is zij het levende kanaal geworden waardoor goddelijke barmhartigheid de tijd instroomt. Elke herleving van geloof, elke terugkeer naar zuiverheid, elk hart dat berouw vindt, is geraakt door haar voorspraak.

Pr Ripperger herinnert zich dat bij exorcismen, wanneer Maria's naam wordt aangeroepen, het kwaad terugdeinst als als het door licht wordt getroffen. De demonen spreken over haar met angst, niet omdat ze hen met kracht beveelt, maar omdat haar nederigheid Gods eigen kracht weerspiegelt. Hij gelooft dat als de Kerk haar ooit volledig zou verkondigen, niet als een titel, maar als de Medeverlosseres en Middelares van ​​alle genade, er een rivier van genade over de aarde zou uitbarsten.

Hij noemt het de vloed van genade die wacht op erkenning. Want wanneer de waarheid wordt beleden, komt genade vrij. En wanneer Maria wordt geëerd zoals God het bedoeld heeft, wordt Christus verheerlijkt als nooit tevoren. Haar rol is doorslaggevend. Door haar stort God Zijn barmhartigheid uit in de scheuren van de menselijke ondergang. Door haar, vindt de Kerk de kracht om weer op te staan. Pr Ripperger zegt dat elke keer dat gelovigen zich met vertrouwen aan haar vastklampen, de Hemel zich iets wijder opent. Het is alsof zij de gebeden van de gelovigen verzamelt, ze verweeft tot één stralende daad van voorspraak, en ze voor haar Zoon neerlegt. En Hij zegt nooit nee tegen haar. Dit is de laatste reden waarom de Bijbel haar openbaart als Medeverlosseres. Want het verhaal van de verlossing eindigt niet op Golgotha.

Het gaat door haar Mmoederlijke zorg verder totdat elke ziel zijn weg naar Huis vindt. En uit dit mysterie van overstromende genade komt de stille vraag voort die Pr Ripperger in elk hart achterlaat. Als er zo'n kracht door haar handen stroomt, wat zou er dan veranderen als we haar eindelijk volledig zouden vertrouwen? Als we haar echt zouden vertrouwen, zou de wereld stilletjes veranderen, door genade die ongezien werkt. Pr Ripperger beëindigt zijn overpeinzingen vaak niet met een argument, maar met een uitnodiging.

Hij herinnert ons eraan dat devotie tot Maria geen sentiment is. Het is strategie. Het is de manier waarop de Hemel nog steeds strijd voert om zielen. Maria, Moeder van de Verlosser, de metgezel van het Kruis, de nieuwe Eva, Middelares, Koningin. Elke titel is een poort naar de genade. Als je er ook maar één binnengaat, zul je Christus daar vinden wachten.