U heeft mij even moeten missen, ik heb en corona gehad en ik ben erg druk geweest. Maar vorige week zondag, dus niet afgelopen zondag heb ik de expositie van Arti-Rita bezocht. Dit staat voor de kunstenares Rita Veltmaat en haar man Gé. Rita schildert en haar man Ge is fotograaf. De expositie stond in het teken van Rita en een bevriende beeldhouwster Annejet van Stekelenburg.
Haar expositieruimte is gelegen op een bungalowpark genaamd 't Schoman en dat ligt op de grens met Gelselaar en Diepenheim. Ik zal u later het volledige adres geven.
Als je bij hun binnenloopt valt het eerste de tuin op, hierin zie je al vele kunstwerken staan, zie foto's 1.
Op foto 2 ziet u Rita zelf mjet één van haar schilderijen
Wat meteen opvalt is dat je satellietschotels ziet, die Rita een tweede leven heeft gegeven, wat ik zelf erg mooi en ludiek vond, zie voor een duidelijkere beeld foto 3,
Ook zie je wat fotografiewerk van Gé en uiteraard ook mooie stenen kunstwerken van Annejet van Stekelenburg, zie ook foto 4 voor een duidelijke foto.
Maar er is ook binnen genoeg te zien, zie foto 5, 6,7. Rita schildert meestal abstracte kunst en ze werkt met vele materialen. Oa zand en schelpjes. Maar ook met zout dat geeft weer een mooi effect, zie foto 8. Dit is op zijde geschilderd, ik vond persoonlijk ook de kleurstelling erg mooi.
Wat ik ook mooi vond was het bomenproject. Er was een boom omgevallen en de gemeente heeft een aantal kunstenaars gevraagd of ze er iets mee konden. Elke kunstenaar kreeg een deel van de stam en Rita heeft op haar geheel eigen wijze daar invulling aan gegeven, zie foto 9. Zo krijgt ook een omgevallen boom nog een tweede leven en belandt niet in de openhaard of zo.
Rita en Gé staan regelmatig op markten etc, de komende tijd kunt u ze nog zien op de volgende plaatsen:
Vrij 23 - zon 25 oktober Kunstmarkt Ootmarsum
Zon 1 september Goors MontMartre
Za 12 - zon 13 oktober Atelierroute Borculo bij de Lebbenbrugge
Ook kun je een workshop bij haar volgen, minimaal 4 personen en maximaal 8 personen, leuk voor een familieuitje of een personeelsactiviteit. Meer info kun je vinden op de website, die ik zo zal noemen.
Ik vind het een aanrader, het zijn hele aardige mensen, ik werd warm ontvangen. Ik zag ze afgelopen weekend bij de Lebbenbrugge op een kunstmarkt en ze herkende me ook nog meteen en vroeg of het allemaal goed was gegaan met de taxi.
Voor meer info kunt u kijken op de website van Arti-Rita: www.arti-rita.nl, hier kunt u ook een contactformulier invullen.
Het adres van het atelier is: Gé en Rita Veltmaat, 't Schoman 19 te Diepenheim
Het webadres van Annejet van Stekelenburg is: www.annejetsbeelden.nl
Dit was dan weer een kleine impressie van een leuke middag. De volgende keer hoop ik dan eindelijk het Kronenkamp te bespreken, maar ja als er weer iets tussen komt zoals deze expositie dan wordt het toch nog weer anders, ik zou zeggen laat u verrassen.
Vandaag ga ik het met u hebben over de Joriskerk te Borculo, ik had eerst in gedachten om Park Kronenkamp hier met u te delen, maar dat komt binnenkort.
De Joriskerk is makkelijk te vinden in het centrum van Borculo op het nieuw gemaakte Muraltplein, wat overigens een gezellig plein is met diverse horecagelegenheden. Leuk als u de kerk bezocht heeft en u even wil nagenieten.
Er is al sprake van een kapel in Borculo in het jaar 1337 door de heer Henric van Borclo, bij zijn kasteel. De huidige kerk dateert uit de 15e eeuw. want uit geschriften is gebleken dat in 1486 er een aflaat, Kwijtschelding, aan diegene wordt gegeven die meehelpen aan de bouw van een kerk. Oorspronkelijk is het een Rooms Katholieke kerk, maar met de beeldenstorm in 1616 is het een protestantse kerk geworden. De naam dankt de kerk aan de martelaar en heilige Sint Joris die een draak verslaan heeft. Foto 1. Oorspronkelijk was de kerk hoger dan de straten er omheen, het is nl gebouwd op een zgn schild, een verhoging. Maar door de stormramp, waar ik zo meer over vertel zijn de straten opgehoogd met het puin.
Door de eeuwen heen heeft de kerk veel te lijden gehad o.a. door branden. De laatste ramp voltrok zich op 10 augustus 1925, toen er een cycloon over Borculo trok en veel, zo niet alle huizen veel schade opliepen en er zelfs drie doden te betreuren waren. Zo ook de Joriskerk, het hele dak was verwoest en ook het interieur had veel te lijden gehad. De toenmalige burgermeester De Muralt was een voortvarende man en hij heeft er voor gezorgd dat er de eerste landelijke inzamelingsactie op touw werd gezet en er veel geld binnenkwam. Zo kon ook het dak van de kerk hersteld worden. Dit was nog wel een heel karwei gezien het bogengewelf. zie foto 2. Op verschillende manieren wordt de ramp in deze kerk herdacht, nl via een tekst onder het hoofdorgel, foto 3. een plaquette aan de zijmuur en een glas in loodvenster.
Wat dat laatste betreft is de kerk rijkelijk voorzien. Als je de kerk binnenkomt valt allereerst het drieluik op bij het altaar. Dit zijn drie ramen, waarbij het middelste raam Jezus en de bergrede voorstelt. In deze bergrede leert Jezus wijze lessen aan zijn discipelen en alle toehoorders. Lees de bijbel er maar eens op na, het is echt interessant. De beide zijramen hebben de kleuren die in het middelste raam verwerkt zijn. Deze vensters zijn gemaakt door Femina Schilt-Gesink uit Laren (NH). Foto 4 Kijk je vanaf de deur naar links dan zie je nog drie glas in loodramen. De meest linkse stelt Joris voor die de draak verslagen heeft, de middelste stelt voor het laatste avondmaal en doop, het meest rechtse verwijst dus naar de Cycloon zoals ik hierboven genoemd heb. Deze drie ramen zijn gemaakt door glazenier Diego Semprun Nicolas uit Tubbergen. Zie foto 5.6.7
Het huidige orgel dateert uit het jaar 1928, al had het oude orgel de stormramp overleeft. door verkeerde opslag werd hij niet meer gebruikt. Dit huidige orgel is een zgn Kofforgel, het kenmerkende hieraan is dat het een tel later na aanslaan van de toetsen pas geluid geeft. Gastorganisten moeten daaraan wennen en voor ze het orgel bespelen moeten zij eerst oefenen. Wat ook opvalt is dat er nog een kleiner orgel in de kerk staat, mijn buurvrouw wist me te vertelen dat dit een koororgel betrof. Persoonlijk vind ik het grote orgel mooier klinken, maar ja smaken verschillen.
Wat ook opvalt is de opstelling van de stoelen. Ik heb begrepen dat ze eerst recht stonden, zoals in zoveel kerken. Maar sinds deze week hebben ze een nieuwe Domina en die wil onder de mensen dienen en daarom heeft zij gekozen voor een ronde opstelling rondom de preekstoel. Ik moet zeggen ik vind het wel een mooie manier van aanpak. Ik heb zondag zelf een dienst mogen bijwonen en ik vond het wel wat hebben, niet zo afstandelijk.
In de consistorie kun je nog enkele informatieborden nalezen over de Joriskerk, de Heerlijkheid Borculo en de stormpramp. Deze consistorie diende vroeger als fietsenstalling, nu als een soort van vergaderruimte, een plek waar de domina en haar gevolg voor de dienst samen komt.
Wat je ook nog aantreft is een klok bij de ingang van de kerk. Dit is een zgn halfuursklok. Zie foto 8. Deze klok heeft tijdens de stormramp een luchtreis doorgemaakt en kwam op de zolder van een huis terecht. In de oorlog werd deze klok gevorderd door de Duitsers. Jaren later terug gevonden in Gameren, toen is de klok naar een museum in Zutphen gegaan en uiteindelijk weer in Borculo terecht gekomen, men had toen al een nieuwe halfuursklok, vandaar dat deze nu staat te pronken onder de toren.
De Sint Joriskerk heeft ook regelmatig tentoonstellingen. Toen ik er was, was het net het laatste weekend van de expositie van Nicolas Den Hartog. Hij maakt kunstwerken van metaal, daar worden kleuren ingebrand, heb ik ervan begrepen. Hij wordt geinspireerd door gezichten en mandala's. Zie foto 9. Helaas is deze expositie dus ten einde, maar ik heb begrepen van de kunstenaar dat er binnenkort een website komt, dus ik zou zeggen als u dit mooi vindt en meer van hem wilt weten, google binnenkort even op zijn naam, dan komt u er vast wel. Ik heb ook zijn mailadres dus jullie kunnen mij altijd een berichtje doen, dan kan ik u zijn adres geven. Hier doe ik dat liever niet, omdat er tegenwoordig veel misbruik van gemaakt wordt. De komende weken is er een nieuwe expositie en wel van de Borculose Anny Rensink, zij maakt schilderijen en is gemeentelid van deze kerk. binnenkort zal ik een kijkje nemen en hier wat foto's plaatsen en evt wat informatie over haar en haar schilderijen.
Tot en met 31 augustus kunt u de kerk bezichtigen op woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag van 14.00 uur tot 16.00 uur. Hier kunt u de kerk op uw gemak bekijken, maar u kunt u ook rond laten leiden door vrijwilligers die in de kerk aanwezig zijn. Tevens is er een boekentafel, waarbij u tegen een kleine vergoeding een boek kunt meenemen en voor kinderen is er een kleine speurtocht. Kortom reden genoeg om een bezoek te brengen aan deze mooie kerk.
In verband met corona gaat mijn vakantie niet door, dus volgende week kunt u mijn blogje over het Park Kronenkamp in Neede hier verwachten. Blijf mijn blogje dus volgen als u op de hoogte wil blijven.
Afgelopen zondag heb ik een 2e knooppuntenroute gereden en wel de volgende punten:
83, 38, 82, 88, 89, 56, 84, 83
Het is niet zo'n spectaculaire tocht als de vorige, zie vorig blogje, maar wel zeer de moeite waard. Je gaat door een mooi landschap met weide, akkerlanden en boerderijen. Hier kan zelfs de minder geoefende scootyrijder rijden. Wel uitkijken bij het oversteken van drukke verkeerswegen.
Vorige week was het de dag na de zomerstorm en dat was duidelijk te merken, want overal lagen takken op de weg, zie foto 1.
Ook veel dieren gezien, zoals koeien, schapen, paarden, maar ook deze mooie duif, foto 2 en een hond die lekker aan het spelen was, zie foto 3.
Onderweg kom je langs de Hambroekplas, dit is een recreatieplas, maar er was weinig bedrijvigheid op de plas toen ik er was, om een indruk te krijgen, zie foto 4 en 5.
De eigenlijke activiteiten kun je doen bij de Berkelpalace, dit is een horecagelegenheid, ook de enige op de route trouwens, waar je ook allerlei activiteiten kunt doen, zie foto 5 en 6.
Helaas kan ik u niet veel meer over de route vertellen, het beste is dat u hem zelf rijdt op de fiets of met de scootmobiel, dan kunt u zelf ervaren hoe mooi de omgeving van Borculo is.
Volgende week wil ik naar een expositie gaan van houtkunst, die wordt gehouden in Neede. Als u dat ook leuk vindt, kijk dan volgende week weer naar mijn blogje.
Afgelopen zaterdag heb ik een knooppuntenroute gereden en wel de volgende knooppunten: 38,82,62,75,37,76,77,24 en hij is ongeveer 12.5 kilometer lang.
Je gaat door een heel mooi natuurgebied de Beekvliet en erve Giekink en vele mooie bospaadjes. Het is met scooty goed te doen, al moet je op 1 specifiek bospad wel je toeter gebruiken voor evt tegenliggers, omdat het pad daar en smal en dichtbegroeid is. Maar het is allemaal goed te doen en ik vond het puur genieten.
Knooppunt 38 begint op de Walstraat, helaas ligt die de komende weken eruit ivm nieuwe bestrating, maar daarna kunt u hem gewoon daar beginnen. Het eerstvolgende punt is knooppunt 82 en die kunt u bereiken via de Burgermeester Bloemersstraat, helemaal uitrijden richting Ruurlo en daar ziet u vanzelf het goede knooppunt.
Onderweg is er veel te zien, oa twee kastjes en kraampjes waar je wat kopen kunt, ik heb het boekenkastje en de stenen kast gefotografeerd, maar je kon ook eieren kopen en kersen, zie foto 1 en 2
Ik had het al over bospaadjes, dit is de smalste, zie foto 2, maar hij is goed te doen, mits je met beleid rijdt. Meer foto's van bospaadjes en landweggetjes vind je op https://www.flickr.com/photos/40979853@N03/. Eén ander pad wil ik u hier niet onthouden, die vond ik zelf erg mooi, al is hij hier op de foto niet zo mooi als in het echt. Je kwam van het licht in het donker en in de verte weer licht, het leek net een natuurlijke tunnel, met aan het einde het licht dat je duidelijk uitnodigde om te komen, foto 4
Ook kom je langs een bosvijver, maar hiervoor moet je een keertje een afslag maken, bij het bord voetveer en picknicktafel. Ik heb ze beide niet gezien, omdat ik niet zo ver durfde te gaan, maar het bosvijvertje is zeker de moeite waard om even te bekijken. zie foto 5.
Zoals ik al zei kom je over erve Gierking, hier het informatiebord, zie foto 6
Dat het een nat voorjaar was en nu ook nog is, merkte ik aan de paddenstoelen die ik nu al tegenkwam, dit vond ik de mooiste, zie foto 7
Bijna aan het einde van de route kom je over een stuw in de Berkel. De Berkel kent meerdere stuwen om het hoogteverschil te overbruggen, zie foto 8 en 9. De Berkel is ook te bevaren met de Jappe, een Berkelzomp, lees hierover in mijn vorige blog.
Ik kan met recht zeggen dat dit een mooie route was met veel natuur, weinig autoverkeer en goed begaanbare wegen. Je kunt een versnapering nemen bij museum Lebbenbrugge, zie vorige blogs. Verderop is geen wc mogelijkheid, maar gelukkig was er een Dixie open bij een huis wat nieuwe gebouwd werd, maar ja die staat er natuurlijk niet altijd.
De volgende knooppuntenroute staat ook al in de planning, ik hoop hem vrijdag te kunnen rijden, afhankelijk wat het weer gaat doen en anders volgende week. dus ik zeg jullie tot ziens en heb een vrolijke week.
Afgelopen week heb ik gevaren met de Jappe, een Berkelzomp. Een Berkelzomp was vroeger een boot waarin goederen werd vervoerd.
In 1987 was het de heer Thomas Lijfering die een stichting in het leven riep om de Jappe weer na te laten bouwen om opnieuw de Berkel te bevaren, dit keer geen goederen, maar mensen, hoofdzakelijk toeristen. Het ging zo goed dat er nu ook zompen varen in Eibergen, Almen en Lochem. Om de man te eren is er een brug naar hem vernoemd.
In Borculo kun je als mindervalide goed terecht, want het is de enige zomp waar je met een stoeltjeslift in de boot terecht kunt, waar ik uiteraard gebruik van heb gemaakt, zie foto 1 voor de stoel.
De Jappe wordt begeleidt door 2 schippers, de ene vaart, in mijn geval schipper Gerrit, zie foto 2 en de andere schipper was Gerard, die een mooi verhaal verteld met leuke anekdotes en wetenswaardigheden en de Jappe af en toe van de kant duwt, zie foto 3.
Je vertrek vanaf de loods, in mijn geval letterlijk binnenin de loods, maar de overige gasten er net buiten aan de wal naast de loods, zie foto 4
De Jappe is een fluisterboot, hij gaat op accu's en echt je hoort hem nauwelijks, je hoort wel dat hij in het water glijdt, dat vond ik een heerlijk rustgevens gevoel en zo hoor je de vogels ook des te beter. De vaart duur een uur en ik vond het echt de moeite waard. Opgeven kan bij de VVV en betalen kan zowel daar als bij de schippers zelf. Zo op de bonnefooi kan niet. Een vaartocht kost €6.00.
Je komt oa langs een stuw, daar mag niet meer gevaren worden en dat zie je aan de gele ballen, dit ivm gevaarlijk terrein, zie foto 5. Ook kom je langs het vogeleiland, foto 6. Wij hadden blijkbaar geluk, want we vaarden om dat eiland heen en het was echt net of je in de Biesbosch vaarde. Op mijn X site heb ik een filmpje geplaatst, die kan ik hier helaas niet plaatsen. Maar voor wie mij kent, weet mij wel te vinden en anders even een berichtje achterlaten, dan leid ik u er naar toe.
De Berkel is een heel rustig riviertje, soms varen er kano's, maar die hebben wij niet gezien. Om een impressie te krijgen zie foto 7 en 8. Ook zijn er diverse dieren gespot, zie foto 9. Veel watervogels met jonkies, dit was volgens mij een fuut. Anderen zagen ook libelles vliegen, maar mijn ogen waren te slecht, dus die heb ik niet gezien.
Het was een mooie vaartocht en voor degene die dat wilde kon je ook nog een bittertje kopen, maar ik drink geen alcohol, dus dat heb ik overgeslagen.
De Berkelzomp heeft dagelijks een instapvaart in de morgen en in de middag. Daarnaast ook andere vaarten waar je je voor op kunt geven, zoals een stadrondvaart, een nachtrondvaart, vaarten voor groepen etc. Kortom een echte aanrader als u Borculo bezoekt.
Meer informatie kunt u vinden op de site van de Berkelzomp https://www.stichtingberkelzomp.nl.
Voor meer foto's kijk op mijn fotosite https://www.flickr.com/photos/40979853@N03
De volgende blog kan ook gemaakt worden, want ik heb gisteren een mooie fietsknopentocht gereden, daarover later deze week meer, dus hou mijn site in de gaten, als u mijn blogs leuk vindt.
Gisteren heb ik de wandeltocht Oud Borculo gereden, een tocht van 8.5 km, deels door de oude stad en deels in een mooi buitengebied. Het boekje is te verkrijgen bij de plaatselijke VVV voor €1.95. De VVV zit aan de Hofstraat nummer 5
Start en eindpunt is het gemeentehuis aan de Marktstraat 1. Het ligt naast het busstation, dus met het openbaar vervoer ook goed te bereiken. De tocht is goed te rijden met een scootmobiel, echter er zijn 2 punten waar je niet door kunt ivm hekjes en een bospad dat ik niet vertrouwde, ik vermeld in de route een aanpassing, zodat je hem toch goed kunt volgen.
Het eerste gedeelte gaat dus door de oude binnenstad, voor foto's en verslag verwijs ik u naar het vorige blog over de fotoroute Borculo.
Bij punt 6, even goed tellen ga je als volgt: Als je ziet dat het pad hekjes heeft ga je links af, je komt nu op de Burgermeester Bloemerstraat, hier ga je rechts en bij de grotere weg weer rechts, richting de Berkelzomp. Als je die bereikt heb ga je daar naar toe en kun je weer verder met punt 9.
Je rijdt dus nu naar de loods van de Berkelzomp, ik hoop hier mogen een rondvaart mee te maken, dus volgende week vertel ik hier meer over. Maar je kunt alvast een idee krijgen via foto 1 en 2
Nu moet je even opletten, want het is wat onduidelijk beschreven heb ik gemerkt. Je komt op een gegeven moment bij de 1e brug, vlak ervoor kun je een wandelpaadje volgen, hier moet je in en dan de derde brug over. Ga je via de klinkerweg dan kom je er niet, heb ik gemerkt.
Op een gegeven moment kom je langs de dikste en oudste iep van Nederland, zie foto 3. De iep is 24 meter hoog, heeft een omtrek van 6 meter en is geplant tussen 1830 en 1840.
De 2e alternatieve route, ik wilde nl het bosje niet in, met de natte wegen, dus ben rechtdoor gegaan, de Galgenveldsedijk volgen. Bij de kruising van de Lebbenbruggedijk ga je rechtsaf, tot je bij museum De Lebbenbrigge komt, foto 4. Ook dit museum staat op mijn verlanglijstje, dus later meer, hou dus mijn blogje in de gaten.
Je kunt nu de route weer verder volgen, houdt het museum aan je rechterhand, dus je gaat weer terug richting Borculo.
Iets verderop kom je langs het Galgenveld, foto 5, dit was vroeger een object voor de werkverschaffing in 1934, toen was het een openlucht zwembad. Tegenwoordig is het een combinatie van zwembad voor de plaatselijk waterpolovereniging en een openluchttheater. Ook daar ga ik in juli heen als er een opvoering komt van een plaatselijke vereniging, ook daar over later meer. Het heet Galgenveld omdat tot 1795 dit de plaats was waar de veroordeelden tot de doodstraf opgehangen werden.
Eenmaal in Borculo kom je langs het cycloonpark. Bijna 100 jaar geleden was hier een cycloon. In ongeveer 10 minuten tijd werd Borculo vrijwel geheel verwoest, er waren drie doden te betreuren en vele gewonden. Deze ramp werd landelijk bekend, omdat het de 1e landelijke inzameling was en dat werd georganiseerd door de plaatselijke burgermeester de Muralt. In dit park staat een kunstwerk, wat de cycloon symboliseert. Foto 6
Ook nu kom je weer langs de sluis waar ooit Berkelzompen in hebben gevaren. Een maal bij de kerk kom je nog een kunstwerk tegen wat herinnert aan de cycloonramp. Daarna ga je via de synagoge en de voetbrug weer naar het park van het gemeentehuis.
tot zover mijn verslag van deze route, het is echt een mooie route oude gebouwen en straatje in combinatie met mooie natuur en landelijke weggetjes en paden. Tot volgende week
Gisteren heb ik de Fotoroute gereden, dit is een wandelroute wat 2 km lang is en met de scootmobiel goed te doen is. Je kunt een boekje verkrijgen bij de VVV voor €1.95.
In dit boekje zie je een plattegrond met een routelijn en fotopunten, die naast de plattegrond genoemd wordt, het zijn er in totaal 11, ik vond ze zeer de moeite waard en zal ze hieronder beschrijven.
Startpunt is de Joriskerk aan het Muraltplein, dit is een PKN kerk, zie foto 1. Ik wil die nog gaan bezoeken omdat er op dit moment ook een expositie is, dan combineer ik 2 dingen en de kerk bewonderen en kijken wat er geexposeert wordt, daarover dus later meer.
Het tweede punt is de Synagoge, foto 2, die staat ook nog op mijn verlanglijstje, maar ik heb in de krant gelezen dat hij gerenoveerd wordt en pas in september weer open gaat. Het gebouw stamt uit 1877 en van de buitenkant is hij al indrukwekkend om te zien. Ik ga in september ook zeker kijken hoe het er van binnen uit ziet en dan ga ik er uiteraard ook uitgebreid over vertellen.
Via een leuk klein straatje kom je bij de Hofweidebrug, zie foto 3. Momenteel zijn ze met de weg bezig, maar ik kon hem goed zien en fotograferen. De naam van de brug dient zijn naam aan de Hofweide, waar vrouwen vroeger hun was bleekten. Nu is het een mooi park, waar ik regelmatig doorheen rijdt als ik naar het centrum of de supermarkten wil.
Je wandelt een stukje door het park langs het water en komt uit bij de Mr J P Drostbrug. De heer Drost was burgermeester van 1940 - 1943 en van 1945 - 1958, zoals je op de plaat kunt lezen. Zie foto 4
Je volgt het water een klein stukje en komt door een mooi straatje, de Lange Wal en komt uit bij het voormalig gemeentehuis, nu zit daar het Kristalmuseum, lees mijn vorige blogje, waar ik uitgebreid vertel over dit museum.
Via de Korte Wal kom je opnieuw bij een bruggetje, ditmaal een houten bruggetje, dat gaat naar het Eiland. Daar vind je de Schutsluis, foto 5. Hier kwamen de Zompen, berkelschepen door. Ze komen niet meer door de sluis, maar er wordt nog wel gevaren met de Berkelzomp en ook dat staat nog op mijn verlanglijstje, maar daar moet het weer meewerken en dat doet het nog niet echt.
Via een mooi paadje kom je uiteindelijk uit bij de dubbele watermolen, foto 6. Hij draait ook nog, althans één van de twee. In deze molen is ook een restaurant gevestigd. De molen wordt al in 1552 genoemd, dit is dus echt een oud stukje Borculo.
Daarna loop je via een mooi straatjeen komt uit bij het Spuithuis, zie foto 7. Dit was het gebouw van de plaatselijke brandweer en stamt uit de 16e eeuw, tegenwoordig hebben ze een mooi pand aan de rand van het dorp, waar ze sneller en makkelijker kunnen rijden.
Dan loop je een eindje door het stadje en komt uiteindelijk uit bij de oude Haven, foto 8, ik verwacht gezien de naam, dat hier vroeger de haven was van de berkelzomp. Hier kun je meteen even pauze houden op het terras van het cafetaria de Hoeksteen, ik heb dat in elk geval wel gedaan en genoten van een walnotenijsje.
Via de Oranjerie kom je uit bij de Hofpoort, dit was het begin van het vroegere kasteel en dateert van de 1e helft van de 17e eeuw. Daarna loop je recht tegen de VVV en het brandweermuseum aan. Hier kom ik later ook op terug. Bij de plaatselijke VVV kun je dus deze en andere routes kopen en kun je je aanmelden voor een vaart met de berkelzomp.
Meer informatie kunt u ook lezen op de website https://achterhoek.nl/fotoroute-borculo, hier vindt u ook de route en de beschrijvingen, maar ik zou het boekje kopen, tenslotte wordt dit moois allemaal in stand gehouden door geld wat onder andere van de VVV inkomsten komt.
Tot zover mijn route, ik hoop dat ik u genthousiasmeerd hebt en dat u deze wandeling ook een keer maakt, het zij te voet of met de scootmobiel, in elk geval veel plezier.
Het is alweer even geleden dat ik van me heb laten horen, maar er is in die tijd ook veel gebeurd, oa ben ik verhuisd en dat bevalt me goed. Ik heb nu de tijd aan mezelf en heb met mezelf afgesproken dat ik elke week een middag of morgen erop uittrek, hetzij in de natuur, hetzij in een museum of ander cultureel gebouw. Dus hou mijn blogje in de gaten als u iets van mijn omgeving wil zien.
Ik begin vandaag met het Kristalmuseum in Borculo. Dit is gevestigd in het voormalige gemeentehuis, zie foto 1
Het kristalmuseum is een grote verzameling van kristallen, mineralen, edelstenen en fossielen, echt in alle kleuren en maten, maar daarover zo meer.
Helaas is het museum maar gedeeltelijk toegankelijk voor mensen met een lichamelijk beperking, ze hebben nl geen lift. Daar staat wel tegenover dat je gereduceerd tarief krijgt en echt het is meer dan de moeite waard. Niet alleen zijn de mensen erg aardig en geven je informatie, maar de collectie is ook echt het bekijken meer dan waard
Als je binnenkomt en je hebt entree betaald, dan zie je eerst een vitrine met hele mooie bijzondere fossielen en stenen, ik hoop dat ik het zo mag noemen. Zie foto 2. Iets verderop zie je een vitrine met allemaal mijnlampen, want veel stenen worden gehaald uit mijnen, zie foto 3
Het volgende hoogtepunt is een mijn die ze hebben nagebootst, zie foto 4, als je je fantasie gebruikt, waan je je echt even in een mijn en zie je alle mijnwerkers zwoegen en ploeteren om de stenen te bikken.
Van de mijn kom je in de galerie, hier vindt je tal van kristallen, edelstenen, mineralen en fossielen, die je ook kunt kopen. Dit zijn allemaal stukken die ze teveel hebben om tentoon te stellen. Zie foto 5
Wat is nu het verschil, ik citeer uit hun eigen folder:
Kristallen ontstaan door een perfecte opbouw van moleculen en kennen een enorm scala aan vormen. Door temperatuur en druk krijgt iedere steen zijn eigen unieke vorm. Een kristal heeft miljoenen jaren nodig om zijn schitterende vorm te krijgen.
Edelstenen zijn zeldzame mineralen. Meestal worden ze bewerkt en verwerkt tot sieraden en sierobjecten. Je kunt denken aan diamanten, robijnen en saffieren. Ze kunnen in diverse vormen worden geslepen
Mineralen onstaat door allerlei verbindingen uit chemische elementen. De meer dan vierduizend verschillende mineralen tonen elk hun pracht aan vormen en kleuren bv bergkristal, paarse amethyst, groene malachiet of rozenkwarts.
Fossielen zijn resten en sporen van planten en dieren die geconserveerd zijn in gesteente. In het museum vind je een enorme collectie zoals versteende varens, vissen, schelpen, ammonnieten, haaientanden en restanten van bomen.
Tot zover de citatie uit de folder.
Van de galerie kom je vanzelf in de shop, hier vindt je van alles voor grote en kleine prijsjes. van sieraden tot steentjes om bij je te dragen of ergens neer te leggen, zie foto 6. Zelf heb ik 5 steentjes gekocht voor de prijs van €7.00. Ik kon ook een tijgeroog kopen wat correspondeert met mijn horoscoopdier, maar ik koos dus voor een paar steentjes, zie foto 7.
Voor de kinderen is er nog een leuke actviteit, ze hebben nl voor elke leeftijd een speurtocht en op het einde mogen ze ook nog goud wassen, zie foto 8 en dat uiteraard meenemen.
In de prijs inbegrepen zit ook een kopje koffie of thee en dat kun je gebruiken in een speciale koffieruimte, ook dit is de moeite waar om te bekijken en ondertussen genieten van je consumptie met een lekker stukje koek erbij.
Helaas kan ik niet vertellen hoe het er boven uit ziet, maar ik ben aan het oefenen om trap te lopen, dus wie weet kan ik aan het einde van het seizoen ook de bovenruimte nog eens bezoeken en beschrijven.
Nog even wat practische informatie:
Het is dus voor jong en oud, het heeft een ruime parkeergelegenheid, het heeft een koffiekamer, er is gelegenheid voor een groepsarrangement of voor een leuk kinderpartijtje en dus deels rolstoeltoegankelijk. Het museum is niet altijd open, daarvoor raad ik aan om hun website: www.kristalmuseum.nl te raadplegen. De entree bedraagt €13.50, dit is incusief een consumptie. Voor de kinderen geldt dezelfde prijs, maar dit is met ingebrip van speurtocht, goud en edelwasserij en ze mogen ook nog een geode kraken. Daarnaast mogen ze de gevonden steentjes houden en krijgen ze ook nog een goudzoekersdiploma. Deze prijzen als je online reserveert, aan de kassa betaal je een euro meer.
Dit was dan mijn bezoek aan het kristalmuseum, ik hoop dat ik u geënthousiasmeert heb en dat u, als u in de buurt bent, ook zeker een bezoekje brengt aan dit museum, zoals ik al zei, meer dan de moeite waard.
Ik hoop u volgende week weer te zien met een nieuw blogje over iets cultureels of natuurlijks, fijne dag.
Vakantie Weissenhorn Beieren van zondag 17 september tot donderdag 21 september
De afgelopen week zijn we er even 5 dagen tussen uit geweest, mijn moeder werd in juli 80 en dat hebben we dus met een paar dagen Beieren gevierd.
Dag 1 zondag 17 september
We gingen als vanouds weer rond half 7 op pad en waren om kwart voor 7 uur aan de grens Om 7.30 waren we op de autobaan, dat is wat vroeger als anders, omdat we nu een andere autobaan genomen hebben. We ontbeten bij een rastätte genaamd Königsfort West in Rösrath. Helaas viel het hier een beetje tegen, de broodjes waren oud en het beleg en keuze was ook niet zo denderend.
We moesten even naar een parkeerplaats om iets te controleren en daar zagen we dat er nog telefoonpalen bestonden, zie foto 1. We dachten dat in deze mobiele tijden de telefoonpalen wel uitgestorven zouden zijn, maar niet dus.
Bij Pforzheim hebben we een half uurtje in de file gestaan, reden was ons onduidelijk, maar we konden daarna weer rijden.
Rond 4 uur kwamen we bij ons hotel in Weissenhorn aan, ons hotel heette Zur Rose. Bij aankomst bleek er een communicatiefout te zijn tussen Voordeeluitjes en het hotel. Gelukkig werd het probleem door het hotel opgelost, omdat er nog kamers over waren die voor ons geschikt waren. In het verleden hebben we nog nooit problemen gehad met voordeeluitjes, maar dit was wel heel afgesmakt, ook de reactie van hun na onze klacht, was echt niet om over naar huis te schrijven. De volgende keer proberen we toch bij een hotel ter plekke te reserveren.
Afijn nadat we de sleutel gekregen hadden, hebben we eerst genoten van onze "vakantieborrel", ik zet dit bewust tussen haakjes omdat mijn moeder en ik alcoholvrij drinken, maar het was het eerste drankje ter plekke. We hadden overigens mazzel, want het hotel was eigenlijk gesloten, maar gelukkig mochten we toch een rondje bestellen.
We hadden een super mooi hotel, mooie kamer met alles er op en er aan, goede badkamer, heerlijk eten, zowel het uitgebreide ontbijt als het diner dat we daar 2 keer genuttigd hebben en het was ook nog eens goed betaalbaar. Ik heb veel foto's van het hotel gemaakt, zie mijn fotosite https://www.flickr.com/photos/40979853@N03/, daar staan overigens ook nog veel meer foto's. Ze hebben hun hotelnaam letterlijk genomen, wat we erg leuk vonden, overal zag je rozenbehang, de decoratie op de ontbijttafel was met rozen enz. Zie foto 2.
Gegeten hebben we bij Sharmas, een klein restaurantje met een terras, waar wij gezeten hebben. Ook hier kregen we een goede service, als voorbeeld, ik wil graag sla zonder saus of olie en mijn moeder wil een klein beetje olie en azijn. Hij bracht een schaaltje zodat we zelf konden toevoegen wat we wilden. Super toch! We hebben hier heerlijk gegeten.
Weer in het hotel heb ik mijn administratie gedaan en daarna heerlijk geslapen.
Dag 2 maandag 18 september
Na een heerlijke nacht, door de wekker gewekt, werden we met een zonnetje wakker. Daarna vorstelijk ontbeten, echt ze hadden hier zoveel keuze dat je echt moeilijk kiezen kon, ik heb daarom elke dag wat anders genomen, zodat ik alles een beetje kon proeven,
We hebben eerst het stadje Weissenhorn bekeken. Natuurlijk eerst naar de NKD gegaan, die kennen ze ook in Weissenhorn en ja ook hier weer wat leuks gevonden, ik had vakantiegeld gekregen van een lieve vriend en die heb ik besteed aan een mooi shirt en een truijurk. Daarna het stadje verkent. Weissenhorn is een mooi oud stadje met stadspoort, oud en nieuw raadhuis en een mooie kerk. Zie foto 3.
Nadat we dit stadje bekeken hadden wilden we in eerste instantie naar een smederijmuseum, maar helaas het was dicht. We besloten toen om de omgeving een beetje te verkennen. We kwamen oa in het plaatsje Edelstall, hier kon je duidelijk zien dat er een hele rijke boer geweest was, die naast een kerk ook andere panden had laten bouwen. Het straalde echt een beetje macht uit en authenticiteit uit, vond ik.
De omgeving van Weissenhorn lijkt een beetje op Limburg bij ons. Het is glooiend, de ene keer meer dan op ander plaatsen, je hebt naast het glooiende landschap ook echte heuvels, zoals die ook in Limburg zijn te vinden. het landschap bestaat uit veel maisland, maar ook veel zonnebloemenvelden, zie foto 4. Dit alles afgewisseld met bos en weilanden, hoewel we weinig vee buiten zagen. Verder leuke kleine stadjes en dorpen en daarbij valt op dat veel van die stadjes en dorpen witte huizen hebben. Ook zijn er verschillende soorten kerken, met ui-toren, met puntdak, met een soort van zadeldak, al noem je het niet zo. In Krumbach hebben we geluncht. Tegen half vier waren we weer in het hotel en hebben daar ook warm gegeten. ook dit was erg naar onze zin.
Dag 3 dinsdag 19 september
Vandaag wilden we in eerste instantie de barokroute rijden, wij hebben ook echt bordjes gezocht, maar konden het beide dagen niet vinden, maar we hebben toch leuke alternatieven gevonden. Vandaag zijn we zuidelijk van Weissenhorn geweest, richting Bodensee. Het was een erg mooie tocht, we hebben hele mooie kerken gezien en ook mooie dorpspanorama's. We zijn eerst naar Friedrichshafen aan de Bodensee geweest, maar op de één of andere manier konden we er niet komen. Dus iets verder gereden en daar kwamen we bij het plaatsje Immenstaad, daar hebben we de Bodensee wel gevonden, zie foto 5, je ziet in de verte de Zwiterse bergen. Daar hebben we ook een lekker ijsje gegeten en kon ik naar de wc. Er was ook een leuk winkelstraatje, met een groenteboer, waar mijn moeder kwetsen, appels en peren gekocht heeft. Ook hebben we daar een tweedehands winkeltje bezocht en daar heb ik een broek gekocht en mijn vader 2 kettingen. Bij dat winkeltje stond ook een mooie oude Morris uit 1948, zie foto 6. Voor de mensen thuis nog wat kaarten gekocht, in Weissenhorn hadden ze dat niet, of althans niet gevonden.
Via Biberach weer naar huis gegaan, Biberach was een mooi plaatsje. Nadat we in het hotel ons wat opgeknapt hadden zijn we op dinerjacht gegaan. Het hotel heeft nl. dinsdag gesloten. We zijn eerst in het stadje zelf wezen kijken, helaas ons vorige restaurantje had die dag ook gesloten en ook andere restaurants in de buurt, behalve de pizza, maar daar hadden we geen trek in. Bij navraag werden we gewezen op der Adler, een restaurant, bij een stadje verderop. Daar waren we in 1e instantie alleen wat lekker rustig was, daarna kwamen een paar luidruchtige vrouwen, maar ja daar kon de bediening niets aan doen. Het eten was echter verrukkelijk.
Dag 4 woensdag 20 september
Vandaag hebben we noordelijke omgeving bekeken, we hebben geprobeerd om de barokroute zoveel mogelijk te volgen, want we hadden een kaartje met de belangrijkste plaatsen erop. Dit was weer een mooie tocht, we hebben reigers gezien, ooievaars, zie foto 7, reeén, ook nu veel kerken en mooie natuur. We reden ook op een zandpad en dat gaf ons een prachtig panoramabeeld van Ulm, zie foto 8. Ulm is een hele grote stad. Dat hebben we even bekeken, maar zijn er weer snel uitgegaan, want dat was te groot, wij houden van landelijke kleine dorpjes en stadjes.
In het hotel hebben we weer lekker gegeten, dit keer een Schwabische Schweinepfanderl, dat leek wel een beetje op de Tiroler Gröstl uit Kirchberg.
Dag 5 donderdag 21 september
Omdat dit onze vertrekdag was, hebben we iets eerder ontbeten dan de andere dagen, nl. om 8 uur. We hadden de koffers gisteren al in de bus gepakt en het laatste voor we gingen ontbijten. Nadat mijn moeder betaald had, wat ons reuze meeviel, zijn we op weg gegaan. De autobaan was in de buurt dus konden we snel vaart maken. De reis verliep voorsppoedig, alle baustellen konden we redelijk tot goed doorkomen.
In Limburg aan de Lahn, zie foto 9, zijn we even van de autobaan afgegaan voor de lunch. We waren nl in de rastätte, maar dat vonden we niet zo geschikt. Maar goed ook, we hebben de stad een stukje kunnen bewonderen en we hebben lekker gegeten in de buurt van het station bij een plaatselijke bakkerij.
De reis verliep verder goed, bij Keulen stonden we uiteraard in de file, dat hoort blijkbaar zo en daar begon het ook te regenen, we gingen met regen weg tot Keulen en we eindigden met regen ook weer vanaf Keulen.
Ons laatste vakantiediner hebben we bij El Paso in Vreden genuttigd, dat was ook nu weer erg lekker. Daarna waren we met een kwartiertje thuis en dat was ook wel weer fijn. ik vind vakantie heerlijk, maar je weet ook weer wat je thuis hebt als je er dan weer komt.
Dat was het relaas van onze extra vakantie. Ik hoop dat ik dit jaar nog een toertje maken kan, maar dat is erg onzeker, omdat ik een paar drukke weken voor de boeg heb en ik niet weet wat het weer daarna gaat doen. Maar als u het leuk vindt, blijf mijn blogje in de gaten houden, want mijn moeder en ik willen ook in de herfstwinter periode een paar leuke uitstapjes maken.
Vandaag vertel ik jullie weer over een route uit het boekje Wandelen in de Achterhoek van Truus Wijnen en ditmaal in de omgeving van Gorssel.
Ik moet er heel eerlijk bijzeggen dat de route niet helemaal gevolgd kon worden, deels omdat er een boom over een bospad gevallen was, deels omdat in de route vlonders waren opgenomen en dat risico durfde ik niet te nemen en het laatste probleem was een versmalling waar ze een paaltje voor gezet hadden, zodat alleen wandelaars er door konden.
Ik werd door mijn ouders gebracht naar Gorssel, ik had wel eens van de plaats gehoord, maar was er nog nooit geweest. Het is een mooi rustig dorp, wat denk ik bij een aantal van jullie bekend staat om museum MORE, zie foto 1. Dit is een kunstmuseum, ik heb het niet bezocht, omdat ik afgelopen vrijdag al het Mondriaanmuseum in Winterswijk bezocht had, zie vorig blogje en ik vond dat wel even voldoende.
Het 1e stuk kun je zonder problemen rijden en je komt vrijwel meteen langs een touwslagerij, zie foto 2. Deze touwslagerij bestaat al vanaf 1900 en is nu één van de laatste touwslagers in Nederland die nog in werking is.
De route vervolgt zich door bosrijk gebied en op een gegeven moment kom je over een wit bruggetje, foto 3, langzaam rijden. Links zie je villa Amelte, zie foto 4. Volgens het boekje zie je mooie vijvers, nu ik vond hem maar dicht begroeid, maar misschien was Truus er in een ander jaargetijde.
Ik heb blijkbaar de rechterweg gemist, dus ging ik op zoek naar een volgend ijkpunt, dat was tuinderij De Veldhof. Om hier te komen hoef je alleen maar aan het einde van de weg rechtsaf te slaan en dan kom je vanzelf over de spoorbaan en dan bij de tuinderij. op het kruispunt moest je een bospad in, maar daar kom je dus de omgevallen boom tegen.
Het volgende ijkpunt was Huis Joppe, hiervoor ga je bij de kruising bij de tuinderij rechtdoor en rijdt de hele weg uit, je komt nu bij de kruising bij de kerk van Joppe, zie foto 5. Dit is een mooie kerk en is te bezichtigen, zij het via tralies. Je hoeft niet perse naar het landgoed, maar als je dat wel wilt, sla je bij de kruising rechtsaf en het 1e pad weer rechtsaf. Via een mooie route zie je het landgoed op een gegeven moment mooi liggen, zie foto 6. Ik vond het de moeite waard en ben blij dat ik het even bekeken heb, je kunt het niet bezichtigen.
Wil je niet naar het huis rijden, dan sla je nu links af richting het boshuis, dus eerst het spoor over. Bij restaurant het Boshuis, kun je iets eten en drinken en naar de wc, niet onbelangrijk.
Route volgen tot wit hek "Huis te werken". Hier kunnen wij scootyrijders niet in ivm paal. Ik kon nu geen ijkpunt meer vinden en omdat het nog vroeg was, heb ik zelf een kleine route erbij gezocht, Hiervoor vervolg je de zandweg Amelteweg, bij de Veldhofweg blijf je links de Amelteweg volgen. Bij de kruising bij de manege volg je rechtdoor de Flierderweg, deze volg je tot de N348, deze weg steek je over, wel goed opletten. Je komt nu op de Quatrebrasweg, dit wordt later de Metrayweg. Die volg je tot je bij een kruising komt met een fietsknoopuntenbordje, hier ga je rechts de Valkenweg op. Alle kruisingen negeren tot je links of rechts kunt. Hier ga je rechts, dus laat je het bordje van de fietsknopenroute niet in.
Dan kom je weer uit op de Quatrebrasweg, hier ga je links en bij de 1e kruising meteen weer links de Eefdese Enkweg. Aan deze weg en de volgende weg zag ik veel ooievaars, ik heb er in totaal 14 geteld. Wat blijkt hier was vroeger een ooievaarskolonie en de ooievaars kwamen elk jaar weer terug, zie foto 7.
Aan het einde van deze weg ga je rechtsaf de Gorsselse Enkweg, je komt nu langs korenmolen Eesterhoek, zie foto 8 en 9. Deze weg rijdt je uit en net voor de grote weg kun je linksaf de weg vervolgen. Daarna de N348 oversteken en de Hoofdstraat inrijden, tot je weer bij het vertrekpunt komt.
Het is dus deels een route geworden van Truus en deels een stukje wat ik zelf uitgevogeld heb. Het is in elk geval de moeite waard, het 1e deel gaat door bossen en het 2e deel door weilanden en verre uitzichten.
Overigens als je het boekje wilt bestellen dan kan dat op https://www.gegarandeerdonregelmatig.nl/wandelgids/wandelen-in-de-achterhoek. Hij is voor €17.95 te bestellen.
Waarschijnlijk is dit de laatste scootytocht voorlopig of we moeten echt een Goldene Oktober hebben, want ik ga over anderhalve week naar Weissenhorn in Beieren, waar uiteraard ook een blog van komt en ook in de winter wil ik niet stil blijven zitten, hou dus mijn blogje in de gaten, als je dit leuk vind. Op X, voormalig Twitter kun je me vinden onder Jacqueline Annevelink en daar maak ik altijd bekend wanneer er een nieuw blogje online staat. Tot de volgende keer
