Reisverslag Zeeland mei 2014

Hierbij het reisverslag van mijn eerste scooty vakantie voor dit jaar.

zondag 18 mei, dag 1

Om 8 uur ben ik op gestaan, eigenlijk had ik de wekker op half negen gezet, maar ik was te blij en opgewonden, dus heb ik om 8 uur het nieuws nog even geluisterd en ben toen uit bed gegaan. Aangekleed en de laatste spullen gepakt. Rond 10 uur vertrokken we, mama en Gerard hebben me weggebracht. Tegen half 2 kwamen we aan in Arnemuiden, een heel klein dorpje, overigens, had ik me wat groter voorgesteld, er was zo waar een cafetaria open en daar hebben we geluncht. Daarna afscheid van mama genomen en de eerste kilometers met scooty gereden. Arnemuiden is natuurlijk bekend om het liedje als de klok van Arnemuiden. Die klokken bestaan nog steeds al hangen ze nu in een kerktoren, ik heb daar een foto van gemaakt, dat komt later wel.
Daarna ben ik richting Wolphaartsdijk gegaan, waar mijn 1e slaapplaats was. Maar het was niet in het plaatsje zelf, nee het was midden in de polder in the middle of nowhere.
Onderweg gepauzeerd op een invalidevissplaats, een vlonder op een riviertje of een zijtak ervan, geen idee. Het was in elk geval heerlijk rustig en ik kon er mooi vliegtuigjes spotten, want Vliegveld Zeeland was op een steenworp afstand waar ik was en de lucht was mooi helder, dus kon het allemaal goed zien, helaas op geen enkele foto een vliegtuig te zien, maar dat moeten jullie dan maar aannemen dat ik ze echt gezien heb.
Tegen 5 uur kwam ik op de 1e bb, werd erg warm onthaald door een schat van een vrouw, en nee Joel, dat zeg ik niet omdat jij dit ook leest,. ik voelde me er echt meteen thuis. Joel heeft een onlineboekenwinkel, kijk maar eens op www.deboekenwurm.nl. In elk geval kwam ik in een oude boerderij, die echt vol lag en stond met boeken, stapels en kasten vol, echt een genot om eens in te neuzen. Mijn kamertje was een ouderwets opkamertje, gelukkig maar 2 treetjes en het was goed te doen voor mij. Ze had 2  honden Lola en Shiva en 3 katten malibu, poes en de zwarte kat ben ik de naam helaas kwijt. Verder had ze kippen schapen, schepen zoals ze in Zeeland heten. Dat was wel een leuke spraakverwarring, er kwam een vroegere buurvrouw op bezoek en die zei wat heb je toch mooi schepen, dus ik keek in de vensterbank of ik scheepjes kon zien, maar die zag ik niet, dus maar gevraagd waar ze die schepen dan zag en dat bleken dus de schapen van buiten te zijn. Leuk dialect, maar soms krijg je dus misverstanden......

Ik kon mijn spulletje in het kamertje kwijt en daarna hebben we kennis met elkaar gemaakt in de tuin met een lekker glas water en wat crackertjes. Zij ging daarna nog wat rommelen en ik heb kennis gemaakt met de beesten en wat uitgerust en in de boekenschuur gekeken, waar alles keurig geordend in kasten stond.  Uiteindelijk heb ik een paar boeken gekocht, een aantal van het koninklijk huis voor mezelf en voor mama een omnibus van Joop ter Heul, gelukkig heeft ze dat met de post gestuurd, anders kon ik het niet meekrijgen.
Ik mocht mee-eten en tegen half 7 kon ik aan tafel schuiven, op het menu stond asperges, rabarber, eigen gemaakt friet en salade.
Ik was zo moe, dat ik vroeg het bed in gedoken ben

dag 2 maandag 19 juni

Na een heerlijk ontbijt ben ik tegen half 10 vertrokken via een mooie route langs het Veerse meer, naar Veere. Dit was een erg mooi oud stadje en blijkbaar nog vrij authentiek, want er werden filmopnames gemaakt van een film over Michiel de Ruiter. Ik heb eerst het stadje rond gereden en heb daarna bij de kerk op een terrasje gezeten en een thee complet besteld, dat bestond uit thee, 2 bonbonnetjes, een echte carameltoffee en een nogablokje. het restaurant was een heel erg oud huis en daar heeft vroeger een zekere pretorius gewoond, die is naar overzeese gebieden gegaan en is daar gouverneur geworden en daar is Pretoria naar vernoemd. grappig hé? Ik hou van zulke anekdotes, die ik onderweg tegenkom.

Daarna bij Breezand een kunsthal bezocht, ik wilde eigenlijk naar het strand, maar volgens de man vd kunsthal kon ik daar met scooty niet komen en toen stelde hij voor om bij hun aan te komen schuiven, ze hadden daar wat stoeltjes neergezet en ik kon daar even uitblazen als ik wilde. Dat wilde ik wel, als je zo gastvrij onthaald wordt, dus heb ik ook maar even de kunst bekeken, ik moet zeggen er waren mooie dingen bij, vooral een aantal schilderijen vond ik erg mooi. Ben ook nog met wat kunstenaars aan de praat gekomen. Vaak kom je in gesprek omdat je bepakt en bezakt met scooty ergens komt en dan vragen ze altijd wat je aan het doen bent en zo komt dan van het een het ander. Dus vertel ik dat ik uit de Achterhoek kom en rondje Nederland doe met scooty. Dat vindt men meestal reuze interessant. Het frappante van Zeeland was, zeker de 1e dagen dat een aantal mensen banden met de Achterhoek hadden. Sommige hadden op een camping gestaan in Winterswijk, een ander had een vriendje in Lichtenvoorde, een ander was geboren in Varsselder en deze mensen hadden familie in de Heurne en de ander had gekampeerd in Vorden. Zo is de wereld soms erg klein.

Ik had wat tijd over en wat kilometers, dus toen ik een tropische tuin tegenkwam hoefde ik niet lang na te denken. Ik vroeg de man of ik met scooty in de tuin kon, dat was volgens hem zo, dus ik betaald en achteraf was dat te duur voor wat ik zien kon. Ik kon nl alleen op de hoofdpaden en moest dus veel vanuit de verte bekijken. Maar het was wel een hele mooie tuin.

Mijn slaapplaats bleek een wijn en bierboerderij te zijn en daarbij ook nog een camping. Hier had ik een heel huisje voor mij alleen, wat overigens bij nog 2 adressen het geval was. Ik mocht drinken halen uit de koelkast en de dame hoopte dat ik een leuk verblijf had bij haar. Zelf was ze net aan haar heup geopereerd, dus ze verontschuldigde zich dat ze niet zo lang bij mij kon blijven. Dat vond ik niet zo erg. Ik heb lekker in de tuin nog wat gezeten en ook hier vroeg naar bed geweest, meestal was dat rond 8 uur. Het vreet nl energie zo'n tocht, maar omdat je bijna of soms helemaal het klokje rond slaapt is het goed te doen.
Vrouwenpolder is overigens een modern plaatsje.

Dag 3 20 mei

Na een wat mindere nacht, bed was voor mij te zacht, was ik al vrij vroeg wakker, heb de spullen weer ingepakt en ik kon daarna lekker buiten ontbijten. Kreeg eigen gemaakt jam, vruchtensapjes etc. Heb uiteraard voor de mannen een fles bier gekocht.
Om 10 uur weer op weg gegaan, langs de Veerse dam en over de oosterscheldekering. Ik dacht dat dat erg saai zou zijn, maar dat viel reuze mee, ik vond het zelfs interessant en je was als fietser gescheiden van de auto's. Wilde eigenlijk naar de Neeltje Jans, maar daarvoor moest ik te ver omrijden en ik wist niet zeker of scooty dat redden zou,, dus maar verder gegaan naar Burg Haamstede, wat overigens 2 dorpjes zijn die aan elkaar gegroeid zijn. Was mooi vooral Haamstede, maar veel te druk en te chaotisch. Dus verder richting Noordwelle, een schattig dorpje, maar zo dood als een pier, er was helemaal niets, geen mensen in de tuin, geen kinderen die speelden, geen hond echt niets. Dus i verwacht dat het een echt forenzenstadje is. Het is een zgn ringdorp, dat houdt in dat er in het midden een kerk staat en daar rondom heen in een cirkel staan de huizen, heel apart om te zien. Ik wilde eigenlijk daar wat eten, maar ja er was niets dus heb ik op een bankje gezeten en genoten van de rust. Gelukkig heb ik altijd voldoende proviand bij me, dus verhongeren doe ik echt niet.
De bb was in mijn ogen erg zakelijk, ik moest bij aankomst meteen betalen en een formulier invullen, wat ik nergens verder hoefde te doen. De kamer was wel ruim, maar bv geen douche en de wc, die moest ik van de bewoners gebruiken. Het ontbijt daarentegen was wel weer goed. Een heel apart meergranenbeschuit  en een lekker stukje notenbrood.
Omdat het zo zakelijk was heb ik ook niet gekeken naar de kuiperij die de man had, hij was overigens wel een stuk vriendelijker, maar het nodigde niet echt uit om belangstelling te tonen.

Dag 4 21 mei

Na het ontbijt ben ik via de Brouwersbrug naar Ouddorp gereden. Ook hier waren fiets en auto weer mooi gescheiden. Ouddorp is een mooi en levendig plaatsje, de moeite waard om eens te bezoeken. Ik heb van gisteren geleerd, dus ik heb hier, overigens ook bij de kerk op een terras gezeten en genoten van een kop tomatensoep en een broodje gezond.  Toen verder gereden en kwam ik bij het strand waar ik wel met scooty terecht kon. Ik voelde me helemaal Remi, want er was niemand op het strand, ik durfde niet richting zee te gaan, want het leek niet echt ver, maar het kon ook gezichtsbedrog zijn, maar van een afstand was het ook mooi, temeer omdat er boven zee ook nog een dreigende lucht hing. Het aparte was ook dat er geen enkel geluid was, zelfs de zee hoorde je niet, alleen wat insecten die om me heen zoemde heel apart, het leek wel stilte voor de storm. Die er overigens niet kwam.
Mijn slaapplaats was bijna tegenover de vuurtoren, dus dichter bij de zee kon haast niet. Ik had een eigen huisje voor mij alleen, anders dan de 1e, dit was meer een omgebouwde houten schuur, maar had ook zijn charme. Hij was overigens van alle gemakken voorzien, ze hadden zelfs een krukje in het badhokje neergezet., het was echt een boshuis. Hier kon ik wel wonen, vlak aan zee en toch in een bosrijke tuin, wat wonen sommige mensen toch mooi.

dag 5 donderdag 22 mei

Ik mocht vanmorgen zomaar uitslapen, dat was luxe, maar mijn lichaam was al aan het vroege opstaan gewend geraakt, dus om half negen werd ik weer gewoon wakker. Ook hier kon ik lekker buiten ontbijten.
Op pad richting Rockanje, nu daar was absoluut niets aan een gewoon modern dorp met een klein winkelpleintje dat ook niet veel voorstelde. Dus ben naar Oostvoorne gegaan. Een mooie tocht door de duinen. Het mooiste was een ontmoeting met wilde paarden, die overigens erg tam waren. Ze stonden midden op het fietspad te schuilen voor de zon en echt er zat geen 10 cm tussen mij, scooty en de paarden,
Ook mijn laatste slaapplaats is weer mooi. Ook hier een huisje voor mij alleen en hele lieve mensen. Zij is een kruidenvrouwtje en hij is een beeldend kunstenaar en echt met veel talent. Mocht verschillende dingen bekijken. Hun droom is om in de toekomst een Indische kruidentuin te maken gecombineerd met een beeldentuin. Ze wil ook cursussen geven om zelfs zalfjes etc te maken. dus dat paste wel in mijn straatje. Scooty kon niet in de schuur en dus hebben we haar onder zeil gepakt en dat was maar goed ook, want nog geen kwartier later goot het met bakken uit de lucht, Dat was overigens het enige buitje wat ik deze dagen gezien heb. Ik had deze keer geen tv, maar wel een radio en kon dus goed het nieuws over de verkiezingen volgen. Ik had Otto een machtiging gegeven, maar helaas had hij vertraging met de bus opgelopen, dus helaas is deze keer mijn stem verloren gegaan. Maar gelukkig lijkt het erop dat mijn keuze deze keer gewonnen heeft en nog beter is dat de aanhang van de heer Wilders niet is gaan stemmen, dus die heeft verloren.

Ook hier mocht ik mee-eten, deze keer knorhaantjes, sla, bietjes en een varkenslapje, als toetje fruit en als extraatje een cupcake met pandan en een kopje kruidenthee. Dus dat was echt super genieten en dat alles onder een zonnetje en blauwe hemel. Al met al 2 uur met mijn gastgezin gekletst.

dag 6 vrijdag 23 mei

Ook hier mocht ik lekker uitslapen en heb ik opnieuw buiten onder een lekker zonnetje ontbeten. Na afscheid genomen te hebben begon ik met d laatste etappe naar Brielle, langs de Brielse Maasvlakte, nog 1 keer de zee gezien en via een mooie bosweg naar Brielle. Daar overkwam me nog iets geks. Ik werd aangesproken door een man, dat was niet zo gek, zoals ik al schreef dat gebeurde regelmatig. Maar deze man wilde niet over mijn tocht praten, nee over het geloof en wat bleek het was een jehovagetuige, ik dacht ja hoor ze proberen het ook overal. Deze mannen, het waren er nl 2, liepen een wandelpad en hoopte onderweg met mensen in contact te komen en over het geloof te praten en misschien wel zieltjes te winnen. Maar ik heb bedankt voor de eer, ik was immers op vakantie en bovendien mag iedereen van mij geloven wat hij wil, maar het niet aan een ander opdringen.
Ik was vrij vroeg in Brielle, dat overigens ook zeer de moeite waard is, het is een oud stadje en ook voor de shoppers onder ons een waar genot met bekende zaken, maar ook met bijzonder boetiekjes en snuisterijen. ik heb de kerk daar bezocht en uiteraard een kaarsje aangestoken als dank voor de mooie toch die ik gehad had, zonder problemen en met veel bijzondere ontmoetingen zowel qua personen als met de natuur.
Om 2 uur kwamen mama en Gerard mij ophalen, we hebben op een terrasje nog wat genuttigd en zijn moe maar voldaan weer op huis aan gegaan. Als afscheid van de vakantie en om te vieren dat Otto zijn contract heeft getekend zijn we nog lekker bij Grand Plaza in Eibergen wezen eten.

Dat was mijn relaas van een schitterende vakantie in Zeeland, alle vooroordelen die ik tevoren had, zijn allemaal teniet gedaan, ze zijn absoluut niet zuinig, het geloof valt 100 % mee en het is absoluut geen saai vlak land.

Als alles meezit hoop ik eind juni een tweede tocht te maken, dit keer in Zuid Holland, ik sla de grote steden over vanwege de drukte. Wie weet dus tot over een paar weken.