Vanaf vandaag wil ik u niet alleen mijn reisverslagen van de vakanties laten lezen, maar wil ik u ook mee laten genieten in de kleinere tochtjes die ik bij mij in de buurt maak en dat is in dit geval de mooie Achterhoek. Want dat ik in een mooie streek woon, dat staat, voor mij,  als een paal boven water en omdat ik vind dat iedereen daar eens rond moet rijden om van al het moois te genieten, geef ik u via mijn blog een klein voorproefje. Ik hoop dat u door mijn enthousiasme ook zelf ge-enthousiasmeert raakt en dat u ook eens een tocht maakt, het zij per fiets, scootmobiel of auto. Alleen de routes die ik rij zijn met de auto niet te doen, maar er zijn genoeg autoroutes die ook de mooie achterhoek laten zien. Zelf rij ik in een scootmobiel en meestal rij ik een route in etappes, omdat mijn accu ahders leeg raakt, maar per fiets en zeker met een e-fiets kunt u dat makkelijk in één keer doen.

Deze keer heb ik de tocht "Eibergen, fietsen langs grenzen en graven" gereden, deze route staat beschreven in een boekje, dat is uitgegeven door Rijksdienst voor het oudheidkundig Bodemonderzoek en is te leen bij de bibliotheek, dat heb ik nl ook gedaan. Het boekje is uitgegeven n 2004, maar hij is nog heel goed te rijden, al heb ik er wel een paar aanpassingen bij, dat vertel ik helemaal onderaan mijn blogje. Het startpunt is eigenlijk bij het oude Raadhuis in Eibergen, maar omdat hij rond loopt en ik op de camping zit, ben ik hem begonnen bij het Zwillbroek, net over de grens bij Groenlo.

Dit Zwilbroek of in het duits Zwillbrock is een natuurgebied, dat oorspronkelijk als veenopgraving gebruikt werd, er werd dus turf afgegraven, dit werd nog gedaan tot 1938, vanaf dat moment werd het een natuurgebied. In het Zwilbroek komen elk jaar ca 15000 kokmeeuwen, een fantastisch fenomeen als u 's avonds daar een kijkje neemt. De één vindt het een kakofonie van schreeuwende vogels, maar ik noem het altijd een meeuwenconcert. U kunt om het gebied heen lopen en op diverse plekken hebben ze uitkijkposten staan, zowel hoog als laag. Ga even binnen in zo'n hutje en neem even de tijd om van dit concert te genieten. Na een poosje kunt u de info lezen, die aangegeven staat, overigens kun je over de hele route, ca 5 km, infoborden vinden. De grootste trekpleister is echter de flamingo's. Elk jaar komen er zo'n 50 flamingo's, om in dit gebied te broeden, men denkt dat ze ooit ontsnapt zijn uit een dierentuin of vogelpark en hebben hier toen in het voorjaar hun toevlucht gevonden. In het begin waren het er ca 20, nu hebben ze zich ongeveer verdubbeld. Het lastige is, dat je ze maar van 1 hut af kunt zien, omdat ze op een eilandje broeden in het water, maar als u bij de "ingang" meteen links gaat en doorloopt tot de schuilhut, dan kunt u ze met een verrekijker bezichtigen, u kunt ook de aanwezige verrekijker gebruiken, dan dient u klein geld mee te nemen.

Bij het Zwillbroek, wat tevens de naam van de buurtschap is, hoort ook een kerk met klooster. deze kerk is de noordelijkste Barokkerk van Duitsland en is absoluut de moeite waard om even te bezoeken. De kerk staat bijna pal aan de grens, dit werd gedaan omdat er veel Katholieken in de tijd van de 17e en 18e eeuw uit Nederland kwamen, die waren daar nl toen verboden en moesten of zich bekeren of stiekem ter kerke gaan en dat kon in Zwilbroek. Het kleine paadje, de Kloppendiek, herinnert daar nog aan dit loopt van de voormalige grens rechtstreeks naar de kerk. De kerk is een paar jaar geleden gerestaureerd, nog een reden meer om het te bekijken. In Wattens, in Oostenrijk, vonden ze het interieur van de kerk zo mooi, dat ze het na hebben laten bouwen. we hebben dit in Oostenrijk bezocht en ik kan het beamen, het is een exacte kopie van deze kerk.

Tegenover de kerk staat een klein kapelletje, waar u evt. een kaarsje kunt aansteken.

Als u in Eibergen begint en u heeft zin in een versnapering, dan heeft u hier diverse keuzes, aan de Duitse kant heb je café Reiring, dit is een heel ludiek café, waar bv 1 keer per jaar een fietstocht dwars door het café gaat, maar waar je bv ook nog zelf mag tappen en waar ze de consumpties ongeveer schatten en geloof me, ze hebben het niet vaak mis.

Aan de overkant heb je café restaurant Kloppendiek, waar je kunt eten en op het terras een versnapering kunt eten of drinken. Net over de grens heb je café restaurant Grenszicht, waar je ook op een terras kunt zitten, maar binnen ook een uitgebreide Achterhoekse kaart hebben. Als u de route volgt en u bent vlakbij de leemputten, dan komt u langs speeltuin en café Haak en Hoek, dit is met name voor kinderen een leuke pauzeplaats.

Over het natuurgebied gesproken, u nadert nu de Leemputten, ook dit is een opgravingsgebied, her werd leem  opgegraven voor de steenfabriek, die toen op de plaats stond van camping de Goede Hoop, deze camping ontleend zijn naam aan de naam van de toenmalige fabriek. 

Nu is het een natuurgebied en ook hier is een wandelroute uitgezet met infoborden, volg de paaltjes met gele pijltjes. Ook hier kunt u tegenwoordig weer een pauze maken en niet alleen een kleine versnapering nemen, maar ook waterfietsen. zie foto 1

Ik ga niet alle bezienswaardigheden noemen, die staan immers ook allemaal verteld in het boekje, maar datgene wat ik de moeite waard vind om te melden. Maar u komt langs oude essen, grafheuvels, forten en schansen, die er niet meer zijn etc.

Uiteindelijk komt u aan in Eibergen, dit is een redelijk groot dorp met een leuk winkelcentrum, waar mijn moeder en ik regelmatig rond dolen, de meeste bekende winkels hebben ze er wel. Uiteraard is ook hier veel aanbod aan horeca. Verder heeft het een mooi museum, genaamd Museum Schepers, waar de plaatselijke historie wordt verteld.

Ook heeft Eibergen een heuse haven, jawel, de haven en aanlegplaats van de Berkelzomp, dit was vroeger een vrachtscheepje dat voer over de Berkel, een kleine rivier dat dwars door de gemeente Berkelland kronkelt. Tot eind 19e eeuw werden dit soort schepen nog als vrachtvervoer gebruikt. Nu is het een toeristische trekpleister en kunt u zelf met de Berkelzomp meevaren over de Berkel, naar bv de Mallumse Molen. waarover later meer

Ook komt u langs een oude fabriek, dit was een oude weverij, gerund door een Belg, die in 1834 uitgeweken was vanwege de Belgische opstand. Deze weverij was de 1e in zijn soort. In de hoogtijdagen hadden ze 300 arbeiders in dienst. Na de tijd werd het een fabriek voor drijfriemen, die weer nodig waren om stoommachines aan te drijven. Recentelijk is het verbouwd tot een hotel.

De brug er voor dateert ook al uit 1835, dit had de fabrieksbaas geregeld om de Eibergse werknemers makkelijker over de Berkel te kunnen laten komen.

Als u de route verder volgt via de brug, die ook met de scootmobiel goed te rijden is, er staan aan beide kanten van het pad wel hekken, maar met wat geduld en precisie kun je er door, kom je langs zogeheten Markestenen. Dit zijn grensstenen, zoals u ze misschien wel kent van de Duits - Nederlandse grens, maar nu geven ze de grens van de verschillende Marken aan. Marken waren verenigingen van grondgebruikers. Zo had je Marke Mallum, waar we nu doorheen gaan, even verderop ligt Marke het Loo enz. foto2

Na dit mooie pad kom je uit bij de Mallumse molen, dit is een watermolen, die dateert van de 18e eeuw, tot de 20e eeuw had dit een dubbel rad. Bij de boeren was deze molen niet erg geliefd, omdat hij bekend stond als dwangmolen. Dat hield in dat de boeren verplicht hun graan hier moesten laten malen. In het Muldershuis kunt u weer evt. een pauze maken foto 3

Bij de dierenbegraafplaats in Eibergen vindt je een bijzonder monument, het is een stalen zuil met de naam James erop en een datum, ik meen me te herinneren 29 maart 1945. Dit is een verzetsmonument. Hier werden containers gedropt met wapens en een radio, Helaas functioneerde de radio niet. Deze operatie heette operatie James en de zuil heeft de vorm van zo'n container. foto 6

In Rekken kom je langs de NH Kerk, die stamt al uit de 13 eeuw, maar dit was destijds de tegenhanger van het kerkje in Zwilbroek wat ik boven besproken heb, maar dan voor de verdrukte calvinisten, de meeste kerkgangers kwamen uit Vreden. Dit was een doorn n het oog van de bisschoppen van Münster en iedereen de daar ging trouwen of dopen werd een grote boete opgelegd. Daarna brak er een oorlog uit en werd Rekken door het bisschoppelijke leger bezet en werd ook de kerk gesloten. Dit heeft er voor gezorgd dat het calvinisme in Vreden werd beëindigd. foto 5

Iets verderop in Rekken kom je langs de molen, dit is een zgn. flesmolen, dat kun je aan de vorm al zien en daar is er maar eentje van in heel Nederland. Waarom, vanwege de vorm was de afwatering niet goed en dat gaf overlast. De molen is van 1796. foto 4

Tegenover de molen kunt u bij café Kerkemeier pauzeren, dit is een typisch dorpscafé.

Daarna passeert u de grens bij Oldenkotte, deze grens heeft 180 jaar dienst gedaan, voor die tijd moesten mensen zich melden in Eibergen bij de komies. Na Schengen gingen alle grenzen open, dus ook hier, Ook hier kunt u aan beide kanten pauzeren in de diverse cafés en restaurants.

Verder komt u nog langs enkele grafheuvels, die overigens ook in Eibergen nog te vinden zijn om uiteindelijk weer bij het kerkje in Zwillbrock te eindigen.

Ik hoop dat u van mijn verhaal genoten heeft en dat u zelf de tocht ook eens wilt rijden.

Zoals gezegd was dit de 1e en ik hoop er deze zomer nog een aantal voor u en mijzelf te rijden, hou mijn blogje dus n de gaten als u dit leuk vindt om te lezen en te kijken. Hieronder nog enkele foto's, meer foto's kunt u vinden op mijn fotosite: https://www.flickr.com/photos/40979853@N03/

Ik had beloofd dat ik nog wat aantekeningen zou geven.

1: Omdat er een nieuwe N18 is gekomen, moet u bij de Wesselsdijk blz. 66, de borden volgen naar Eibergen, u mist nu een klein stukje van de originele route. Dan volgt u het fietspad en rijdt naar het oude stadhuis, een rood gebouw aan de Grotestraat, in dezelfde straat als de NH Kerk in het centrum, dus vrij makkelijk te vinden. Daar kunt u weer verder rijden vanaf het startpunt.

2" Als je, net als ik met de scootmobiel op pad gaat, moet je bij de Hoge Haarweg op blz 45, niet het voetpad opgaan, want je komt een hekwerk tegen, waar je niet tussendoor kunt. Vervolg gewoon de weg naar de oude Twenteroute, die zie je al liggen. Steek die over en rij even terug tot de volgende afslag rechts, Oude Needseweg en u bent weer op de route.