Omdat borderline persoonlijkheidsstoornissen in veel verschillende vormen voorkomen, is het moeilijk er iets algemeens over te zeggen.

Een relatie of vriendschap met een borderliner is vaak niet te vergelijken met een relatie met andere mensen. Om te beginnen kun je bijzonder veel lol met ze beleven. Borderliners zijn vaak leuke mensen omdat ze allesbehalve saai zijn.

Het zijn vaak flamboyante, geestige, impulsieve mensen. Ze hebben veel impulsieve ideeen, die ze ook vaak uitvoeren. Ze nemen geen blad voor de mond en kunnen extravert als ze zijn, in het middelpunt van de belangstelling staan. En als een borderliner je aardig vindt, kun je worden overladen met aandacht, complimenten en kadoos.

Dat is de positieve kant van het verhaal.

Een borderline persoonlijkheidsstoornis heeft echter veel nadelen, in de eerste plaats voor de patient zelf. Ze gaat vaak gebukt onder hevige stemmingswisselingen (mannelijke borderliners bestaan ook maar de ziekte wordt meestal bij vrouwen ontdekt). Als ze boos, bang of depressief is, heeft ze veel aandacht nodig.

Ze twijfelt snel aan zichzelf en heeft van anderen bevestiging nodig dat ze niet waardeloos is, en dat mensen van haar houden. Daarmee vormen sommige borderliners een extra druk voor hun omgeving. Als een borderliner met iemand goed bevriend raakt, klampt ze zich vaak helemaal aan die persoon vast. Als het voor die persoon op gegeven moment te benauwd wordt, kan de borderliner zich ontzettend in de steek gelaten voelen. Borderliners hebben namelijk vaak een grote verlatingsangst. Maar, als je steeds in gaat op de wensen van een borderliner, kan dat erg slopend zijn. Je moet dus toch je eigen grenzen stellen om je te beschermen.

Een schreeuw om aandacht

Als een borderliner haar problemen bij je uitstort, en hulp vraagt, doet ze dat niet om advies te krijgen. Ook al zegt ze van wel. Als je advies geeft moet je niet raar staan te kijken als ze het niet opvolgt. De reden dat ze advies vraagt, is omdat ze erkenning wil van haar problemen. Ze wil serieus genomen worden.

Zodra je probeert te sussen of op te beuren door te zeggen dat het allemaal wel meevalt, kan ze proberen om het nog erger te doen lijken. Bij een volgende keer dat je samen praat, kan ze vertellen dat de problemen nog erger zijn geworden. Dit in de hoop dat je haar dan wel serieus neemt.

Het beste is om medeleven te tonen, en te zeggen dat je het heel rot voor haar vindt. Je kunt vragen of je iets voor haar kunt doen. Zodra ze doorheeft dat je haar serieus neemt, en ze haar verhaal kwijt is, kun je samen naar een oplossing gaan zoeken. Misschien dat gewoon even bij haar blijven, al voldoende oplossing is. Als je zomaar weggaat, kan ze in paniek raken.

Ongeloofwaardige verhalen

Heb je de indruk dat een borderliner liegt? Dat kan. Het kan een manier van haar zijn om zaken te dramatiseren zodat ze meer serieus genomen wordt. Toch is het niet verstandig om dan de problemen af te doen als niet bestaand. Het is immers een schreeuw om aandacht. Stel dat je er toch niet op reageert. In een extreem geval is het dan mogelijk dat ze terugbelt om te zeggen dat ze een buisje slaappillen heeft geslikt.

Borderliners zijn vaak nogal wisselvallig. Daardoor kunnen ze de ene dag helemaal enthousiast zijn over een vriend, over werk of studie. En de volgende dag is dat helemaal omgeslagen en is de relatie verbroken of de studie beeindigd. Neem dit desondanks serieus, al komt het op jou ondoordacht over. Je kunt wél zeggen dat ze je ermee overvalt, omdat ze eerst nog zo enthousiast was. En peilen hoe dit gekomen is, misschien dat ze door doorvragen zelf weer op andere gedachten komt.

Borderliners lijken soms heel irreele problemen te hebben: zaken waarvan je je moeilijk kunt voorstellen dat ze zich er druk om maken. Voor hen is het echter wel een serieus probleem. Laat merken dat je belangstellend bent zonder je op te dringen. Geef niet de indruk dat je vindt dat ze zeurt. Dat geldt ook voor algemene klachten waarvoor je moeilijk een advies kunt geven zoals ‘Ik ben waardeloos, ik vertrouw niet op mezelf, ik wil niet meer verder leven’. Gewoon luisteren is vaak het beste en kan kalmerend werken.

Grenzen stellen

Borderliners informeren vaak niet of het schikt dat ze bellen of om hulp vragen. Maar het kan zijn dat het op dat moment echt niet goed uitkomt. Of dat je het niet meer aankunt om weer overladen te worden met andermans ellende. Zeker als je veel om iemand geeft, kan dit geestelijk voor jezelf een zware belasting zijn. Wat doe je dan?

Wijs haar niet af door te zeggen dat het niet uitkomt, dat je geen tijd hebt, of dat je geen raad weet met zulke gesprekken. Ze zal zich dan afgewezen voelen. Maar ga ook niet blindelings op haar verzoek in, dan doe je jezelf tekort.

Beter is om te zeggen dat het even niet schikt, en een tijd te noemen wanneer ze terug kan bellen. Dan kan ze zich daarop instellen. Laat daarbij merken dat je haar problemen serieus neemt. Als het probleem dusdanig is, dat je haar niet kunt helpen, probeer dan te verwijzen naar afspraken die ze heeft met haar behandelaar.

Stel wel tijdig je grenzen, wacht niet tot je helemaal wanhopig bent. Anders kap je een contact af dat voor jullie beiden misschien heel veel kan betekenen. Als het teveel voor je dreigt te worden, neem dan contact op met andere vrienden of familie, of met de behandelaar.

Afstand houden en toch helpen

Laat merken dat je bezorgd bent als dat nodig is. Maar als een borderliner zich helemaal aan je vastklampt, moet je uitkijken dat je niet haar verantwoordelijkheden overneemt. Zoals het helpen met praktische zaken als financien, of bemiddelen bij ruzies.

! Als ze echter uitdrukkelijk je hulp ergens bij vraagt, kun je in dat geval helpen.

Zorg dat duidelijk is dat ze weet waarbij ze wel je hulp kan vragen en waarbij niet. Wees hierin ook eerlijk, sluit haar niet buiten. De kwetsbaarheid van een borderliner gaat niet zo ver dat je belangrijke zaken hoeft te verzwijgen, zoals je eigen of andermans problemen. Ook dan zal ze het gevoel hebben dat ze buitengesloten voelt en niet serieus wordt genomen.

Even een kleine opmerking van mezelf, wat ik heel mooi vind in dit stukje is dat er op gegeven moment staat,  uit  te kijken dat je niet haar verantwoordelijkheden overneemt

Want dat gebeurd nogal vaak, dat een ander gaat beslissen hoe of wat er gaat gebeuren waardoor een Bordy zichzelf totaal kan kwijtraken, de weg kwijt is...en dat is heel verdrietig, de Bordy vraagt eigenlijk niet veel.

Men wordt vaak niet gesnapt in uitingen en gevoelens, men vraagt ook niet om antwoorden, meestal in mijn geval ook, gewoon iemand die naast je staat, en luisteren wil. Geeft al heel veel de gedachten dat je dr niet alleen voor staat.