Verandering brengt nieuw leven.

Even terugkijken, om opnieuw voorwaarts te kunnen gaan. Er is een tekst, kijk niet achterom of je maakt scheve wegen. 

Wel deze week keek ik terug op een gebouw, een schuur gebouwd door mijn grootouders, 82 jaar terug. Die nu zijn tijd heeft gehad. Niet omdat die schuur versleten was. Men zei zelfs dat het gebinte nog in goede staat was. Met materiaal gemaakt dat degelijk en heel sterk is.

In die schuur was ooit heel veel opgeslagen van wintervoorraad. Er zijn activiteiten gebeurd, werkmateriaal. Onze geitjes en onze Pol ons trekpaard stonden erin. Grootouders en ouders reden naar de Mechelse groetenhal met paard en kar. Ik mocht ook een paar keer mee. Ook in verschillende groentenhallen meegeweest. Kortom alle herinneringen kwamen boven en het was net of ik een deel van mijn familie achterliet...toen ik als enige juist het moment van plattrekken meemaakte....Maar tegelijk maakte heimwee en een wegpinktraan plaats voor blijheid en hoop.

Deze plaats kreeg een nieuwe hand, nieuwe plannen. Ze kreeg de volle ruimte om zich te ontplooien zonder rem erop. Verder op de goede fundamenten. Maar een totaal nieuw zicht en levensdoel. Een plaats nu voor onze kids en kleinkids. Een plaats waar wij, de oudjes nu, ook zullen kunnen van genieten. Maar wel in vertrouwen en rust  durven kijken, geloven, hopen weten...hier komt iets moois uit. Hier is nu een nieuwe generatie aan bod. Het oude kon niet blijven. Deze schuur was een hinder in ruimte en licht. Nu kan alles volop gaan genieten van de zon en het volle licht. Inderdaad Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen! 

Soms moeten we in ons leven durven loslaten. Voorwaarts, de komende generatie's vertrouwen. Durven zeggen er is zoveel mooi's rondom ons.  We gaan voorwaarts.