17-08-2008 om 14:14 geschreven door lin

later

hoe we het wilden

het zomaar kon zijn

zou je dit nog weten

als je achterom

de kans ziet liggen

zou je nog

als je mij ziet lopen

zij aan zij

of was ik niet meer dan

invulling bij gebrek aan

en loop jij

10-07-2007 om 22:37 geschreven door lin

jouw doel duidelijk

vrijheid in het groen

bereiken

geen kracht genoeg

geen macht om te bewegen

je bezweek

nou slijt jij

jouw verdere leven

buigzaam

over water

wat kon ik doen

even één

herken je me

de volgende maal?

23-05-2007 om 22:15 geschreven door lin

06-08-2006 om 22:36 geschreven door lin

ik zag lucht
als landschap
zo weids
zelfs torens waagden het niet
aan de rand te knagen
de horizon vervaagde
werd traag land

ik zag leven
in de witte wolken
soms slechts pluk of streep
meestal taferelen
waarin draken dreven
of goden in hun karren
paarden bezweepten

ik zag vormen veranderen,
enorm verdonkeren,
zwaar geladen water
dat zich over land zou storten
de lucht dorst te barsten
in zijn dreiging

maar in de avond
droogde hij roodkleurig op
kwam tot rust
en ik trok hem mee
naar de zee
waar ik hem
 
heb gekust

06-04-2006 om 16:06 geschreven door lin

in het herfstbos

ver van de paden

waar de laarzen

zompig wegzakken

in het sterrenmos

raakte hij hen

met een lichte flits

waarmee hij ze

onsterfelijk maakte

maar dat zei hen niks

hun lila kopjes

met franjehoeden

hoog op hun steel

bogen licht in verweer

geplopt door het mos

het blad nog los

op het gespreide dak

deed zoveel licht

een beetje zeer

-

25-10-2005 om 01:24 geschreven door lin

10-10-2005 om 22:03 geschreven door lin

Van ganser harte

verwacht niet je te kunnen tooien met
de slagpennen van een grauwe gans
zij laat zich niet zomaar kortwieken

maar plaats haar op een ganzenbord
ze omzeilt de put, trotseert het lot,
de doolhof, en zegeviert altijd

laat haar maar gaan
laat haar maar grazen
de brandgans maakt geen vuur
ze waarschuwt slechts

witte ganzen kan je wel benaderen
die vliegen niet over de hagen
ze zijn al jaren vleugellam

Naar aanleiding van dit gedicht, maakte ik een bijbehorend fotogedicht.

20-09-2005 om 22:52 geschreven door lin

De poëet schrijft onderweg
op bierkarton of kassabon
of vloeipapier men zegge
dat het snel verwatert elke
flard of dinggedachte,
elk verzonnen luisterwoord
zo voedt hij het geheugen
met wat hij ziet en hoort.

En komt hij thuis dan slaat hij
op knoppen en op letters
of ook wel moedwillig in de wind
als hij geen voeding of ‘t onleesbaar vindt
of het geheugen het denken weigert

Druk in de weer met een balans
wikt en weegt hij nogmaals elke kans
tot iedere metafoor tevreden is
hij schippert in een veilige haven
laat reacties zijn vermoeden staven
of niet

15-09-2005 om 19:20 geschreven door lin