Echt wel mooi ...neem even je tijd
...
>Zand en Steen > >Een verhaal vertelt over twee vrienden die door de woestijn liepen. >Op een moment tijdens de reis kregen ze ruzie en de ene vriend sloeg de >ander in het gezicht. Degene die geslagen werd was gekwetst, maar zonder >iets te zeggen schreef hij in het zand: >'VANDAAG SLOEG MIJN BESTE VRIEND MIJ IN HET GEZICHT.' > >Zij liepen verder totdat zij een oase vonden, waar zij besloten een bad te >nemen. Degene die was geslagen, raakte vast in modder en dreigde te >verdrinken, maar de vriend redde hem. Nadat hij was bijgekomen, schreef hij op een steen: >'VANDAAG REDDE MIJN BESTE VRIEND MIJN LEVEN.' > >De vriend die had geslagen en zijn beste vriend had gered vroeg hem: >'Nadat ik je had geslagen, schreef je in het zand en nu schrijf je op een >steen, waarom?' >De andere vriend antwoordde: >'Als iemand ons pijn doet moeten we het in zand opschrijven waar de wind >van vergeving het kan uitwissen. Maar als iemand iets goeds doet voor ons, >moeten we het in steen graveren, waar geen wind het ooit kan uitwissen.' >LEER OM JE PIJN IN HET ZAND TE SCHRIJVEN EN OM JE GOEDE ERVARINGEN IN STEEN TE GRAVEREN. > >Men zegt dat er een minuut nodig is om bijzondere mensen te vinden, een uur >om hen te waarderen, een dag om van hen te houden, maar daarna een heel leven >om hen te vergeten. > >
|