Hallo vriendjes allemaal!

 

Deze namiddag zijn mijn neefje Joe en mijn nichtje Tuckie op bezoek gekomen.  Dat zijn de honden van het petekind van mijn vrouwtje, Kaat.  Amai, we hebben gespeeld!

 

Ik was net aan mijn middagdutje begonnen, want om kwart voor drie moet ik normaal naar de puppyklas en dan moet ik goed uitgerust zijn.  Maar wie kwamen daar plots aan?  Jawel, Joe en Tucky!  Véél fijner dan de puppyklas!  Joe en ik hebben een partijtje catch gespeeld, waarbij we allebei al 's mochten winnen.  En Tucky was de scheidsrechter, want die is al te oud om nog mee te worstelen.

 

Die Joe heeft AL mijn speelgoed vastgepakt, heeft uit mijn drinkbakje gedronken, uit mijn emmer op het terras en al mijn puppybrokjes naar binnen geschrokt.  Ik hoop dat ik nu de rest van de dag geen honger moet lijden!!!  Ik had deze middag wel een restje nasi goreng gekregen: rijst met groentjes en kip! Amai, dat heeft er geen vijf minuten gestaan of hop! alles op!  Dus ik was die brokjes wel een beetje vergeten, maar toch... Ieder het zijne!  Die Joe ziet er niet uit alsof hij iets tekort komt.

 

We hebben ook nog in de tuin geravot, twee struiken verpletterd met onze dikke lijven ('k zal mijn spaarpot weer moeten omdraaien!) en ruzie gemaakt voor een kapotte wasspeld.  Maar zoals jullie weten: als twee honden vechten voor een wasspeld, loopt het vrouwtje ermee heen!

 

En om drie uur gingen ze weer weg.  Ik lag uitgeteld in de zetel en van de hele puppyklas zal vandaag niet veel meer in huis komen!

 

Zeg, weet je wat ze zeiden, toen ze binnenkwamen?  'Amai, die is nogal gegroeid!  En zo stevig geworden!'

Hm, hm, dat ging dus over MIJ, hè!  Ik vind mezelf echt een superpup: mooi, elegant, slim, lief, ik spreek vloeiend een paar talen, ik mag alles voordoen in de puppyklas, ik help in de huishouding... enfin, je zou denken dat ik aan het pochen ben, hè, maar het is allemaal écht waar!  Vraag het maar aan mijn baasjes!

 

Volgende week krijg ik een mooie medaille met aan één kant 'LISSA' op en aan de andere kant het telefoonnummer van mijn vrouwtje!  Wat zal ik er dan fantastisch uitzien!  Ik ga iedereen op de hondenwei wijsmaken dat het een olympische medaille

worstelen is.... hihi! Dan zullen ze wel respect krijgen voor mij!  Iedereen die mij streelt, zegt altijd: Oh, wat een zàcht pelsje!'

Dat is wel fijn natuurlijk, ik krijg graag complimentjes.  Maar  het is niet goed voor mijn stoere imago: 't lijkt wel of ik naar de kapper ga of zo!  Dus daar zal die medaille verandering in brengen!

 

Morgenvroeg om 10 u is het dus wel puppyklas geblazen!  Ik ga eigenlijk meer voor het sociaal contact, want Jos heeft al gezegd dat we onder elkaar in de grote vakantie een beetje gaan trainen.  Urko en ik zullen dan de enige leerlingen zijn, wij krijgen privéles! We zullen dan wel 's zien wie de braafste is!  Maar ik kan het antwoord al raden...

 

Dikke kussen van het zachte pelsje Lissa Monchou

Een stoere poot van de medaillewinnaar LISSA MONCHOU