Ja, sorry voor de tittel, maar zo is het nu  eenmaal. Ik zal me dan maar bij de lange rij klagers voegen. 'k Weet het, het zal weinig uithalen, maar het moet me van het hart.
Ergens zijn we toch bij de gelukkigen geweest. Tijdens de hele maand juli dat we in Middelkerke aan het zeetje waren, hebben we hoop en al een dag of vijf slecht weer gehad, waar tussen wel een echte storm, maar dat mag je aan de kust wel eens meemaken. Eigenlijk bijna alle dagen op het strand bij de cabines kunnen vertoeven. Meestal was het strandwater 19 à 20 graden warm. Axelle was er niet uit te houden. Zeker als er bij een stevige wind echt hoge golven waren.
Volgens onze meteorologen zou het aan het warme zeewater liggen dat we nu met dat rotweer opgescheept zitten. Warm water en koude luchten, dat zou niet samen gaan.
Ik heb echt te doen met de mensen die nu aan de kust verblijven. Augustus, de zomer maand bij uitstek, je zou het eerder Oktober wanen.
Hier thuis is het ook al niet zo vet. Over een paar dagen terug, 's avonds begonnen met een paar blokken hout in de open haard, gezellig, maar dat hou je niet vol, de warmte vliegt voor een groot deel door de schouw. 's Morgens met mijn krant knus in mijn lievelingshoekje zat er niet meer in. Een truitje meer, een paar dikke sokken, na een uurtje zat ik te rillen van de kou. De beschadigingen aan mijn ruggenmerg kanaal zitten er ook wel voor iets tussen. Er zat maar een ding op, de verwarming terug in gang zetten. En zeggen dat we zelfs de waakvlam hadden gedoofd voor we naar het zeetje trokken. Wie had kunnen denken dat we midden Augustus in de herfst zouden terecht komen.
Nu springt de verwarming regelmatig in gang en is het weer aangenaam in mijn lievelingshoekje, ik kijk verast op als de regen plots tegen de ramen kletst. Wat een schijtweer!!!!