Vandaag is onze laatste tocht binnen het “Denemarken” gebeuren: einddoel is Bocholt, waar we op 4 juni vertrokken zijn met Kopenhagen als einddoel. Bij de sluis van Panheel hebben we geluk: we kunnen zo binnenvaren in de nieuwe sluis die uitgerust is met drijvende bolders: de schutting wordt op die manier een makkie! De rest van de tocht verloopt rustig en Willy heeft voor ons vijf aaneengesloten plaatsen gereserveerd in de haven van Bocholt. Aangezien het weer een superhete dag is moeten we verkoeling zoeken in de kantine, vinden we het te warm om te koken, en bestellen we een lekkere maaltijd bij de lokale afhaal leverancier.
Het ”groepsgevoel” van de voorbije maanden ebt weg, er wordt gepraat en gepland over de volgende weken, en over wie , wanneer en hoe iedereen naar zijn thuishaven zal geraken. Terug naar het normale leven...
Het is zondag en het wordt een hete dag! Geen zin in belastende activiteiten en dus blijven we een dagje liggen. Wat fietsen, wandelen, boot prutsen en luieren. De hitte wordt stilaan ondraaglijk en de groep gaat zwemmen: niet voor iedereen een plezierige bezigheid, maar na het beloven van een koel pintje als er gezwommen wordt gaat iedereen toch in het water! De verkoeling is van korte duur: het wordt super heet. We zoeken verkoeling op het terras van het nabijgelegen restaurant, vinden het menu goed en reserveren voor s’ avonds. Er is buiten weer geen plaats meer, dus binnen. Het eten is prima, de temperatuur hoog en nogal wat lawaai! Nadien nog een wandeling naar de boten en naar bed voor wie de hitte aankan...
De Espadarte heeft problemen met de ontluchting van zijn diesel tanks, en aangezien we binnenkort diesel kunnen tanken aan voordelige voorwaarden moet dat eerst in orde gebracht worden. Daardoor vertrekken we maar om 10 uur, richting België. De zon is er ook weer bij, en de temperatuur stijgt snel. Bij de eerste sluis moet er gewacht worden op een beroeps, met de vermelding dat we mee kunnen. Wat later komt de melding dat er een tweede beroeps aankomt, en dat er slechts twee jachten (wij en een ander jacht) mee kunnen! De groep wordt dus opgesplits, maar zal bij de volgende sluis hergroeperen.
Het varen op de Maas op een weekend met super mooi weer is niet zo prettig: overal houden kleine boten met supergrote motoren snelheids wedstrijden, doen anderen aan water ski en af en toe komt er dan nog een groot jacht voorbij dat nodig zijn motoren moet testen. Dat alles veroorzaakt veel golven, gevaarlijke situaties en stress bij de schipper!
Willy heeft bij de (overvolle) jachthaven De Spanjaerd 5 goedgelegen ligplaatsen verkregen en die zullen van pas komen! Deze avond is er een jaarlijks terugkerend evenement gepland, waarbij een massa boten verlicht, met figuranten en zware geluidsinstallaties aan boord via de Maas de haven binnen varen: de Candle Light toer genaamd. Daarna volgt er een prachig langdurend vuurwerk! Daarna nog wat muziek, maar tegen middernacht keert de kalmte terug. Een schitterend afsluiten van onze tocht.
Wanneer we opstaan is de zon al uitdrukkelijk aanwezig. Het belooft weer ,zoals de voorbije dagen, een hete dag te worden. Vandaag varen we naar Venlo. Omdat de voorraden aan boord sterk geslonken zijn moeten er winkels bezocht worden, en dus kiezen we voor de stadshaven. De verhalen over onrustige ligplaats indachtig meren we zover mogelijk van de ingang af, maar zelfs dan veroorzaakt ieder beroepsschip op de Maas een sterke zuiging in de haven en rukken de boten aan de landvasten.
Het wordt bloed heet en de diverse inkopen vragen nogal wat energie, vooral ook door de afwezigheid van supermarkten in de onmiddellijke omgeving. Er blijft dan ook weinig tijd en weinig zin om bij deze temperaturen de stad te bezoeken.
s’ Avonds willen we “bij de Italiaan” gaan eten, maar met een met toeristen gevulde stad zijn alle Italianen volzet. Het wordt een Griek, met de beperking dat er op het terras geen plaats meer is. Binnen dan maar, met de temperatuur en een tafel lawaaimakers als ongemakken. Gelukkig was het eten voortreffelijk, de ouzo lekker, en de stemming opperbest!
We hebben geen zin om in deze oververhitte stad een extra dag door te brengen, en besluiten morgen koers te zetten naar de jachthaven De Spaanjerd in Kinrooi. Na een verfrissend drankje in de haven, iedereen naar de boot en naar bed.
Na een onrustige nacht is iedereen vroeg wakker, en wordt er op de wal verzameld om afscheid te nemen van Ida en Henk. Met veel knuffels, schouderklopjes en traantjes duurt dat een poosje, maar dan moeten we de boten in want vandaag moeten we de Rijn vanaf Wesel tot doel Boxmeer in Nederland afvaren: 105 km. in snelstromend water met veel beroepsvaart! Vooraleer af te varen wordt er door iedereen bevestigd dat we aanwezig zullen zijn op de reunie die Willy gaat organizeren op 16 november in antwerpen.
We waren verwittigd dat de sluis van Friedrichsfeld mogelijk zware vertraging zou kunnen opleveren wegens personeelsgebrek, maar we kunnen bij aankomst onmiddellijk binnen varen! Een vlotte schutting en dan de Rijn op. Het is inderdaad zeer druk, en het water reageert dan ook zeer rommelig. Maar de stroming helpt ons goed vooruit, en met een gemiddelde snelheid van 17 km/u vorderen we snel. Wanneer we de Waal opdraaien vaart de La Rhenane met Henk en Ida ons voorbij richting Arnhem.
Wij moeten nog een stuk Waal verduren met woelig water en veel verkeer, maar dan draaien we het Waal Maas kanaal op en wordt alles weer rustig. We meren aan in Boxmeer waar helpende handen klaarstaan, en na het betalen van het liggeld, en het lessen van de dorst, terug naar de boten om te bekomen van een vermoeiende dag.
Bij het opstaan hangen er nevelslierten over het water wat met de opkomende zon een feeeriek effect geeft! De zon lost dat echter zeer snel op, en we krijgen weerom een zonnige en warme dag.
Vandaag maken we onze laatste etappe op het kanaal: nadien volgt de Rijn en Nederland. De drie sluizen die we moeten verwerken worden min of meer snel afgehandeld en daarna moeten we op zoek naar een aanlegplaats voor de nacht waar ook onze BBC kan opgesteld worden. Willy denet een mooi plaatsje te weten, maar er is amper plaats voor drie niet al te grote boten. Een plan B ( marina Munderlock) wordt door de Luwte en Bruce bekeken, en te licht bevonden. Dan maar dubbel liggen op het kanaal, dat echter verboden is. Niemand komt ons wegjagen, dus kunnen de BBCs aan land, en de koelkasten leeggemaakt.
Bij het eerste vrachtschip dat voorbij komt worden de boten zodanig over en weer en tegen mekaar geduwd dat we in alle haast de BBC activiteiten onderbreken om de posities van de boten te verzekeren met een boel extra touwwerk! Dan weer verder met het eten waar Frie een lekker soepje gemaakt heeft, het vlees en groentjes lekker smaken, en Ida een voortreffelijk fruitsla opdient, waarbij ze achteraf slechts vermeldt dat er ook ”een beetje” Cointreau inzit.
Het is een belangrijke dag voor Ida en Henk. Morgen zullen ze bij het binnenvaren van Nederland de groep verlaten om naar hun thuishaven te varen. Het kleurt de stemming met soms uitbundige leuke herinneringen aan de voorbije maanden, en soms wat minder met wat er aankomt.
Na de inkopen voor de BBC vertrekken we onder een blauwe hemel en bijbehorende zon. De drie sluizen die we vandaag moeten “doen” hebben wanden gemaakt uit damplanken. Onze fenders schieten dus in de holle ruimtes van de wand waardoor de zijkant van de boot regelmatig met de muur in aanraking komt! Niet bevorderend voor de kalmte aan boord!!!
Daarenboven hebben meerdere van onze schippers last van een tekort aan diesel. Geen probleem want de vaarkaarten vermelden bunkerboten in Datteln. Dat is inderdaad het geval, maar na aanleggen laten die weten dat ze enkel rode diesel voor de beroepsvaart verkopen! Dan maar verder naar de aanlegsteiger voor de pleziervaart waar we onze BBC gepland hebben en waar we ook overnacht hebben bij het heen gaan. Maar ook daar pech: de plaats voorzien voor de pleziervaart word ingenomen door een grote beroepsvaart!
Er zit niets anders op dan een beetje verderop aan te leggen in de Marina Flaesheim, die gelukkig nog plaats heeft voor onze zes boten. De accommodatie is prima, maar een BBC zit er niet in. Misschien morgen?
Vandaag schijnt de zon weer en vertrekken we op ons normaal uur van 8u50. We nemen nu het Dortmund Ems kanaal dat ons naar de Rijn zal brengen. Er is weinig verkeer en de enige sluis voor vandaag doet niet moeilijk: ze staat open als we aankomen en het versassen verloopt vlot!
Ons doel voor vandaag is Munster waar we aankomen om 13u30. Er is plaats zat en we parkeren onze vloot voor het restaurant ”Pasta e Basta” waar we ook bij het opgaan gelegen hebben. Willy heeft gereserveerd voor vanavond.
Iedereen doet zijn ding in de namiddag: supermarkt inkopen doen, zonnebril laten herstellen, motoren en mechaniek nazien tot we met zijn allen om 7 uur het restaurant ingaan. Onnodig te zeggen dat het eten zeer lekker is, de sfeer optimaal en de wijn perfect!
Aangezien het weerbericht een zeer mooie periode voorspelt, en onze Nederlandse vrienden binnenkort ons zullen verlaten spreken we af om nog een laatste BBC te organiseren. Daarvoor moeten dus nog onvoorziene aankopen gebeuren, en we besluiten om morgen maar om 9u30 te vertrekken zodat de supermarkt nog snel kan geplunderd worden.
Daarna iedereen naar bed, want morgen is er een lange trip gepland.
Het regent bij het opstaan, en het weerbericht voorspelt niet veel goeds. Het zal de ganse dag regenen, met af en toe een flinke bui. In het opgaan hebben we overnacht in het aangename haventje Recke en dat zullen we vandaag trachten te herhalen. Wanneer Monique om 10 u belt naar de haven krijgen we echter een negatief antwoord op de vraag of er plaats is voor zes boten. Dan maar plan B: op het einde van het Mittelland kanaal in een oude kanaal arm zou er zeker plaats zijn voor onze vloot. We varen dus verder het kanaal af, en vinden inderdaad de beschreven plaats, met inderdaad plaats zat. Bovendien is het er super rustig liggen!
Het weer klaart op, en we krijgen zelfs af en toe de zon te zien! Dat laat ons toe om op de kade een palaver met droogjes en natjes te organizeren. Nadien iedereen weer aan boord, sommigen om aan de motor te werken, anderen om te genieten van de rust en de stilte...
Vandaag varen we naar Bad Essen. Een niet zo lang stuk kanaal, en de tocht (36 km.) is na drie uurtjes achter de rug. De haven is weinig bezet, en iedereen vindt een plaats naar zijn zin. Aangezien we vroeg aangekomen zijn hebben we veel tijd om het stadje te bezoeken; vorige keer waren de vele vakwerkhuizen en monumenten bijna niet te zien door stalletjes en happenings van een lokale vereninging, maar nu is het stadje ongestoord te bekijken.
Bad Essen was en is een kuuroord. We bezoeken dan ook de bron van het heilzame water, en maken een wandeling in het mooie uitgestrekte bos die ons tot aan de watermolen brengt. Daarna terug naar de boten, want morgen weer varen...
