Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ik was gisteren bij vader om de rest van de erwtjes te plukken - zeer vroeg dus dit jaar -, de struiken uit te trekken en de grond klaar te maken voor volgende activiteit, maar vader was vorige dagen echt ziek, kon amper op zijn benen staan. Er was zelfs sprake hem kort te laten opnemen via spoed, maar ik heb hem nooit zo gelukkig gezien toen de vrouwelijke huisartsin de namiddag hem vertelde dat het echt niet hoefde; dat hij zich gewoon van alles veel minder moet aantrekken, want precies dat werkt dan op de zenuwen en dat maakt hem ziek. Als hij maar gewoon zijn medicatie neemt en zich daar geen zorgen over maakt, dan gaat o.a.de stoelgang ook een stuk beter....
Zijn antwoord: ik ben nu eens altijd perfctionist geweest! En dan deed hij gewoon verder, me helpen met opruimen ... maar wel met een smile van hier tot ginder als een ondeugend kind : "ik moet niet naar spoed".
Reacties op bericht (5)
30-06-2016
Maarten
het is moeilijk te aanvaarden om wat meer los te laten als je ouder word en vooral dat het lichaam plots niet meer kan doen wat je zegt !
grtz en
30-06-2016 om 19:23
geschreven door steffie
Ook ik zal minder bloggen tijdens de vakantie maanden.
Hartelijke groetjes van mij en tot de volgende keer.
Goed dat hij thuis kan blijven, mijn moeder verblijft in een bejaardenhuis
en dat is ook geen pretje, is dement en zit in een aangepaste rolstoel.
Het ergste is dat ze me niet meer kent.
30-06-2016 om 14:56
geschreven door annie
De tuin ligt er pikkobello bij Maarten
Neem genoeg tijd om uw geluk te tellen
maar verspil geen minuut aan gepieker.
Fijne donderdag iedereen .
Lieve groet van Dion.
Goed dat het beter gaat met je vader.
30-06-2016 om 13:56
geschreven door Dion
Fijn dat het met je vader goed gaat Maarten
Nu hoeft hij nergens heen wat hij niet wil. Als hij zich maar niet te veel zorgen maakt komt het wel goed. Wel is het spijtig dat je slechts dat schrijft, maar niet gelezen hebt wat op mijn blog staat....al gaat het met mijn Rosy op het moment wat beter en we nog geen beslissing hoeven te nemen. Ik bid weleens stilletjes dat ze in haar slaap heengaat, maar of God zo iets ook hoort? Ik ben toch blij dat ze nog even bij me mag blijven.Een hartelijke groet van Rozemarijn.
30-06-2016 om 13:05
geschreven door roze
Dag Maarten
vlug tussendoor kom ik je een bezoekje brengen via de pc van Jack. Ik lees het goede nieuws over je vader. Fijn is dat maatje. Op het rusthuis is het andere koek, er ligt daar al 14 dagen een mevrouwtje op sterven, haar familie haalde de kamer al zo goed als leeg. Iedereen vindt het echt erg want het vrouwtje krijgt het nog allemaal mee. Nu een einde aan haar leven komt zijn ze opeens daar, terwijl vantevoren zich niemand liet zien. Vreselijk! Als je dan weet dat het vrouwtje zo rijk is als de zee diep dan weet je genoeg. In de andere kamer naast haar is gisteren 29 juni een ander mevrouwtje gestorven onverwachts, 1 dag na haar 86ste verjaardag. Als het eens begint zeggen ze: de één neemt de andere mee op een reis. Het gebeurde al vaker dat er tot 4 tegelijk op de afdeling stierven. Maarten geniet van elk moment met je vader, DOEN !!! Groetjes van Benthe
30-06-2016 om 12:19
geschreven door Corba jack
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.