Scheidingsangst bij honden

Uw hond is braaf en rustig als hij bij u is. Maar als u weg gaat, treft u bij uw terugkomst een ravage aan: verscheurde zetels, urine en uitwerpselen op de vloer en afgematte buren wegens lawaaioverlast. Zo kan het niet verder!

De hond "van de wereld afgesloten"

Ondanks de vriendschap die er tussen mensen en honden bestaat, is het vaak onmogelijk hen alle aandacht en tijd te geven waar ze nood aan hebben. Door onze dagelijkse verplichtingen kunnen we soms verplicht zijn de hond geregeld een aantal uren alleen thuis te laten. Maar de hond is een sociaal dier dat houdt van gezelschap en sommige dieren kunnen er niet goed tegen de hele dag "van de wereld afgesloten" te zijn. Hun wangedrag uit zich dan in het vernielen van de meubelen, krassen op de deuren, onzindelijk gedrag en aanhoudend geblaf . Bovendien gaan het vertrek en de thuiskomst van het baasje vaak gepaard met overdreven opwinding, onzindelijk gedrag en geblaf. Ten slotte kan een alleen gelaten hond aan zelfverminking doen, bijvoorbeeld door te likken, meestal ter hoogte van de poten. In dat geval verschijnen er ontstekende letsels van de huid. Achter al deze gedragingen gaat een angstgevoel schuil.

Overdreven gehechtheid

Naast het probleem dat met de eenzaamheid gepaard gaat, kan de hond leiden aan een gedragsafwijking die we overdreven gehechtheid noemen. De bijzondere en geruststellende band tussen een pup en zijn moeder kan worden overgedragen naar het baasje die die pup bij de adoptie verzorgt. De pup wordt namelijk gerustgesteld door deze nieuwe persoon die zich met hem bezighoudt en hem voedt. Deze situatie is in het begin normaal, maar de pup moet geleidelijk aan afstand nemen van zijn baasje . Als deze afstand er niet komt, volgt de hond de persoon overal en ontwikkelt hij een angstgedrag met onzindelijk gedrag en vernielingen als hij niet bij de geruststellende persoon kan. Om dit te vermijden, is het beter de pup met verschillende personen in de plaats van slechts één persoon in contact te brengen en de nieuwkomer duidelijk zijn plaats in het gezin te tonen (hij eet na u, heeft zijn eigen slaapplaats,…).

De oplossingen

De behandeling van angst bestaat uit gedragstherapie . Er moeten namelijk een aantal adviezen worden gerespecteerd om deze angst te remmen: als thuis bent, geeft u slechts aandacht aan uw hond als u dat zelf beslist. Het is niet de hond die het initiatief neemt om met elkaar bezig te zijn, te spelen en contact te hebben. Laat uw hond niet toe dat hij u overal volgt en verbied hem de toegang tot bepaalde kamers van het huis. In het half uur voor u vertrekt, negeert u uw hond. Wat ook kan helpen is uw sleutels en jas vast te houden op momenten dat u niet zal vertrekken. Als u thuiskomt, geeft u uw hond geen aandacht zolang hij niet kalm is. Als de hond schade heeft aangericht, mag u hem niet straffen. Ruim op zonder dat hij aanwezig is. Soms volstaan deze gedragsmaatregelen niet en moet de hond een specifieke behandeling met geneesmiddelen krijgen . Er bestaan ook elektrische apparaatjes die feromonen verspreiden en uw hond geruststellen.

Anne Pensis, dierenarts
19/10/2004