Dokter Eugene Mattelaere had in knokke een huisartsenpraktijk.

In zijn wachtkamer had hij een tekst ingelijst:

Kun je niet vliegen, loopt

Kun jeiet lopen, gaat

Kun je niet gaan, kruipt

Kun je niet lachen, glimlacht

Kun je niet glimlachen, wees dan blij

Kun je niet blij zijn, wees tevreden

MAAR NOOIT DE MOED OPGEVEN

In Augustus zal het die jaar geleden zijn dat ik die thrombose beroerte hreeg. Door dat herseninfarct ben ik sinsdien linkzijdig verlamd en zijn mijn linker arm, been en oog buiten dienst. Gelukkig is mijn rechterzijde gespaard en ben ik rechtshandig. Die 5 weken op de "stroke" afdeling van AZ Sint Lucas, Bruugge waren confronterend door de intense revalidatie, eerst leren staan, dan leren gaan, zoveel mogelijk zelf mijn plan trekken. Zoals mijn personal stroke coach Delphine het zei, aanvaard het feit dat je leven er heel anders zal zijn, er is een leven voor je beroerte en er is een leven na je beroerte. Als je dat accepteert zal dat meevallen en kun je best nog genieten van je nieuw leven als happy old man,  anders wordt je een grumpy old man die zichzelf ongelukkig maakt. Monthy Pyton: "always look at the bright side of live". Ik doe mijn best en besef dat ik een gelukzak ben: mijn geheugen, mijn cognitieve functies, spraak, kennis, smaak en geur zijn intact, en dat is puur  geluk. Ik heb in het ziekenhuis andere CAV patienten gezien die er veel erger aan toe waren. Maar ik geef toe het is soms moeilijk de schone scijn op te houden van een positief ingestelde Happy Old Man, en is het vermoeiend om nooit de moed te verliezen. Maar blijven stil staan en gaan liggen is geen optie, zoal dr. Mattelaere schreef. Vooruitgang is een ladder die je niet kunt beklimmen met je handen in je broekzakken.