Vijf eeuwen familie Martens

Na Jan Martens wordt de hoofdstamlijn verder gezet door de jongste zoon Carel of Carolus Martens, die pas bij het begin van de XIXe eeuw in het huwelijk treedt en derhalve pas in het volgend hoofdstuk besproken wordt. Voor de oudere kinderen van Jan verloopt hun hoofdaktiviteit reeds overwegend tijdens de XVIIIe eeuw.

Joanna Catharina(1745), oudste dochter van Joannes en Maria Francisca De Brauwer, leefde slechts 3 weken. Hun zevende kind Petrus(1756) stierf na een half jaar en hun achtste Carolus(1757) overleed anderhalf jaar na zijn geboorte en nummer negen, Carolina(1761-1837) bleef ongehuwd. Hun jongste dochter Rosalina Martens was 44 jaar oud toen zij op 18 mei 1808 te Hansbeke trouwde met de 44-jarige Jacobus Franciscus Van Hove, zoon van Jacobus en Suzanne De Neve. Zij kregen geen kinderen en Rosalina overleefde haar echtgenoot die reeds op 12 februari 1813 te Hansbeke overleed, slechts 48 jaar oud.

Behalve langs de hoofdstamlijn van de jongste zoon Carel, zijn de kleinkinderen van Jan Martens geboren uit de huwelijken van Regina, Jacobus, Norbertina, Joanna en Maria. Vermits Jacobus geen kleinkinderen had met de naam Martens, is de hoofdstamlijn van Jan Martens enkel overgegaan naar de afstammelingen van zijn zoon Carel.

4.7.1 Regina Petronella Martens(1746-1830 ) dv Joannes

Op 20 juni 1775 huwde de 29-jarige Regina Martens te Hansbeke met de 20-jarige Jan(Joannes Franciscus) Vander Vennet, zoon van Carel en Joanna Van Kerrebrouck. Zij woonden op een hofstede in de Hammestraat te Hansbeke, waar zes kinderen geboren werden, waarvan slechts één jongen, Carolus, en één meisje, Maria Rosa, de volwassen leeftijd bereikten.

Regina en Jan waren bloedverwanten van de vierde graad zijlinie. Zij hadden gemeenschappelijke betovergrootouders.

Toen Regina op 13 december 1830 te Hansbeke op de wijk Hamme overleed,in het jaar van de Belgische onafhankelijkheid en één jaar na haar man, was zij 84 jaar oud.

Haar zoon Carolus bleef ongehuwd en zou het jaar nadien sterven. Enkel haar dochter Maria Rosa Vander Vennet, die eveneens ongehuwd bleef, overleefde haar moeder tot 1859 toen zij stierf op de wijk Hamme waar zij geboren was. Daarmee was deze familietak uitgestorven.

4.7.2 Jacobus Joannes Martens(1748-1794) zv Joannes

Gezin en parenteel

Jacobus huwde op 28-jarige leeftijd op 24 september 1776 te Hansbeke met de 25-jarige Livina Catharina Maenhout. Livina en haar zus Marie-Christina waren dochters van Joannes Maenhout en Maria Francisca Haerens en ook haar grootouders Jan en Livijne Sutterman zijn bekend en kregen nog een andere binding met de stam Martens.

Door het huwelijk van Maria Anna Martens met Judocus Lambrecht, en meer bepaald langs hun dochter Francisca Lambrecht, kwam later een band tot stand met de familie De Schuyter. Pieter Josef De Schuyter, echtgenoot van Francisca Lambrecht, en vooral hun zoon Henri, speelden bij het einde van de XIXe en het begin van de XXe eeuw een rol in de Hansbeekse gemeentepolitiek. Deze familie bouwde Zandekapel(zie verder). Een andere dochter Carolina Martens bracht door haar huwelijk met Carolus Van Vynckt een eerste band tussen de families Martens en Van Vynckt tot stand. In de XIXe eeuw zal Maria Martens, dochter van Petrus, door haar huwelijk met Serafien Van Vynckt een tweede band tot stand brengen.

Monica Martens, de jongste dochter van Jacobus en Livina Maenhout werd geboren te Hansbeke op 27 october 1792, vier weken na het begin van de republikeinse tijdrekening. Zij werd derhalve geboren in de maand Vendémiaire van an 1. Op 31 december 1805 kwam een einde aan de 12 jaar dat de republikeinse kalender de officiële Franse kalender was. In Mensen van Vlees en Bloed komt een waar gebeurt verhaal voor dat betrekking heeft op Livina Maenhout en haar jongere zus Marie-Christina.

Een Salomonsoordeel(1774)

Op 1 juli 1761 overleed de 42-jarige Maria-Francisca Aerens, echtgenote van Joannes Maenhout, landbouwer. Hij bleef achter met vijf minderjarige dochters, waarvan de oudste 17 jaar en de jongste 5 jaar oud was. Pieter Lamme, zwager gehuwd met Joanna-Maria Aerens en wonend te Nevele, werd als maternele deelvooght aangesteld.

In 1774 hield de toen 69-jarige Joannes Maenhout, met behulp van zijn twee jongste dochters Maria-Christina en Livina, het landbouwbedrijf nog steeds op gang. De deelvoogd, Pieter Lamme, was echter van mening dat de meisjes alsnoch seer weynigh ter schoole gegaen hadden ende mitsdien weynigh ervaeren waren inde lecture, schrijven, nayen eta gelijck sij behooren te leeren ende onderwesen te sijn. Blijkbaar nam hij zijn plicht als voogd zeer ter harte want hij drong vriendelijk bij de oude boer aan om de weesmeisjes (Livina was inmiddels 23 jaar oud) te laeten uytwoonen ter scholen in cloosters ofte sevire plaetsen, maar de vader wimpelde de herhaalde verzoeken af.

Pieter Lamme wende zich vervolgens tot de wethouders van Hansbeke, van ambtswege oppervoogden van de wezen. Hij verscheen op 13 april 1774 in gebannen wettelijcke vierschaere ter maenynge van Sieur Frans Braet bailliu, waarbij ook Pieter Van Kerrebrouck burgemeester, Pieter De Schuyter schepen en de halstarrige landbouwer Joannes Maenhout aanwezig waren. De deelvoogd vertelde aan de schepenbank over zijn herhaaldelijk en tevergeefs verzoek. Hij verklaarde bovendien dat de weeskinderen door de hen langs moederszijde achtergelaten eigendommen als seer wel voorsien van middelen mochten beschouwd worden en dat hun vader jaerlycx van sweesen goederen proffitende volgens recht ende costume ghehouden was de meisjes te leeren verstant ende wijsdom naer hun staet, als ander saecken, van welspreekentheyt alwaer tselfs de fransche taele. Hij vroeg dat de wethouders in het familiegeschil zouden willen tussenbeide komen en de in gebreke blijvende vader zouden gebieden zijn kinderen op school te plaatsen.

Ondervraagd door de vierschaar antwoordde de oude Maenhout, die zich als een conservatieve landsman gedroeg, dat hij zijn wezen in de prochie noch van over eenigh tijt heeft ter schole laeten gaen om te leeren in de schole lesen schrijven ende naeyen en oock dat sij redelijck connen lesen schrijven ende naeyen gelijck lantslieden maer en behouven te connen. Hij voegde er aan toe dat hij zijn dochters bij hem thuis wenste te houden om in sijne viduiteyt bij hem te blijven leeren, obserevieren de menargie inde lantsbauwerije zoals hij bij sijn ouders heeft gedaen sonder oyent thebben uytgewoont. Tevens beklemtoonde hij dat de meisjes op de hoeve niet gemist konden worden wegens zijn gebrechigheyt ende aude van bij de 70 jaeren, daer sonder hij de lantbauwerije soude moeten abandoneren ende thuyshouden staecken.

De wethouders hielden hun beslissing in beraad. Na het advies te hebben ingewonnen van rechtsgeleerden, postulerende inde Raede van Vlaenderen, vroegen zij aan de landbouwer, in gebannen vierschaere den 18 meye 1774, hen den staet ende bewijs van goederen (ten sterfhuyse van sijne huysvrouwe gemaecht ende gedaen) voor te leggen teneinde zich te kunnen informeren over de sociale toestand van de betrokkenen.

Na inzage van de bedoelde familiepapieren en andermaal met advijs van rechtsgeleerden werd de oppositie van de vader op de wetsvergadering van 12 oktober 1774 door de wethouders afgewezen. Ze velden als wijze raadslieden een Salomonsoordeel en gelastten Joannes Maenhout de weesen par toure, deen vooren dander naer, te stellen in een clooster alwaer men pensionairen is haudende, tot het becommen hunner nodige educatie, dit respectievelijck voor den tijdt van een jaer en alf. De hiermee gepaard gaande kosten ten bedrage van ongeveer vierentwintigh ponden grooten bij jaere dienden vereffend te worden met de revenuen van de moederlijke goederen van de wezen.

De in dit Salomonsoordeel(1774) betrokken baljuw Frans Braet,zoon van Jan en Joanna Vande Walle alsook zijn broer Gillis Braet en verder Theresa Braet, dochter van Gillis en ook nog Pieter Braet, schoonvader van Gillis en Joseph Braet, zoon van Pieter, spelen een rol in meerdere merkwaardige gebeurtenissen die geschetst worden in Mensen van Vlees en Bloed. Daarom geeft een schets van deze familie,

gevolgd door 4 ware verhalen, een sprekend beeld van het Hansbeekse dorpsleven in de XVIIIe eeuw( bijlage 4.4 familie Braet). Naast een getuigenis omtrent de verdrinking van een meisje, zijn er betwistingen voor de vierschaar aangaande het recht tot begrazing van een landweg, het sluiten van een verboden jeneverkroeg en een herbergruzie.

Twee jaar na het Salomonsoordeel(1774) van de vierschaar voorgezeten door baljuw Frans Braet huwde de betrokken dochter Livina Maenhout met Jacobus Martens, zoon van Joannes. Samen kregen zij 10 kinderen, waarvan er 4 vroegtijdig overleden. In 1783 kregen zij zelfs twee kinderen die beide datzelfde jaar overleden: Joanne Maria werd op 6 januari geboren en overleed 5 dagen later terwijl op 9 december een naamloos kind dood geboren werd. Nog een jaar later, op 9 december 1784, werd Joannes geboren, maar hij overleed toen hij net geen jaar oud was. De oudste zoon Carolus-Franciscus stierf op 10 maart 1791, op 13-jarige leeftijd. Omstreeks diezelfde tijd, in een verkoopakte In de herberg Reibroek aan Pieter Langeraert, geregistreerd op 24 mei 1791, komt de naam Jacob Martens voor in de plaatsbeschrijving van deze herberg: scheedende langs den noortoostkant met eenen gemeenen wal ofte gracht vanop den noortwesthoek tot ontrent het huys ande aldus vervolgende tusschen de hofstede competerende aen Jacobus Martens causa uxora met eene regte linie tot jegens de straete, suyt de straete lopende van Hansbeke naer Lootenhulle.

Jacobus en Livina bleven te Hansbeke wonen, waar Jacobus reeds stierf op 20 april 1794, amper 45 jaar oud. Zijn weduwe Livina was toen slechts 43 jaar en bleef achter met 6 ongehuwde kinderen tussen 16 en 2 jaar oud. Toch was ze zeer welstellend. Uit de jaarlijkse lijst van de gemeentebelastingen die tijdens het Hollands Bewind door het gemeentebestuur moest worden aangelegd blijkt dat de weduwe van Jacob Martens in 1819 met een geraamd jaarinkomen van 350 gulden het hoogste inkomen had van alle ingezetenen van Hansbeke. Haar schoonbroers Jan Van Der Vennet-Martens en Carel Martens stonden op de derde en vierde plaats. In 1830 kwam zij op de tweede plaats, na de kasteelbewoner Eugeene of Egidius Dujardin en voor haar schoonzus Regina Martens, weduwe van Frans Van Der Vennet. Marie-Jeanne Dujardin, dochter van Eugeene, trad in 1827 in het huwelijk met Charles-Joseph De Seille en hun zoon Charles-Jean huwde met Monica Lambrecht, dochter van Marie Anna Martens.

Vier kinderen bleven ongehuwd, ook nadat hun moeder te Hansbeke gestorven was op 1 januari 1834, 82 jaar oud:

- Petrus Franciscus was 73 jaar oud wanneer hij op 17 maart 1852 te Merendree stierf als rentenier. Hij bleef ongehuwd;

- Judocus Franciscus stierf op 24 januari 1846 te Merendree, op 57-jarige leeftijd. Hij was zaakwaarnemer. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 25 october 1932 was de 44-jarige Judocus Franciscus of Joos-Francies Martens kandidaat voor het ambt van burgemeester te Hansbeke. Hij behaalde 35 stemmen en werd daardoor nipt verslagen door Charles-Joseph De Seille.

- Regina, grondeigenaarster, overleed eveneens te Merendree op 11 mei 1873, 82 jaar oud;

- Monica, de jongste dochter, was 69 jaar toen zij op 30 mei 1862 overleed te Merendree als rentenierster.

Blijkbaar zijn deze vier vrijgezellen samen gaan wonen bij hun broer Judocus die zaakwaarnemer was en zich voor of omstreeks 1834 in de Kerkwijk te Merendree vestigde. Het is bekend dat de jongste dochter Monica, samen met haar zus Maria Anna die weduwe geworden was na het overlijden van haar man Judocus Lambrecht, op 10 juli 1847 van Hansbeke naar Merendree verhuisde, na het overlijden van hun broer Judocus.Twee dochters van Jacobus en Livina stichtten een gezin en kregen nakomelingen.

Jacobus-Joannes Martens, en vooral zijn weduwe Livina Catharina Maenhout, waren zeer welstellend. De erfenis zal overgaan op de kinderen van Van Vynckt-Martens te Bellem en op de 2 overlevende dochters van het gezin Lambrecht-Martens te Hansbeke. Alles bleef binnen de familie. Er was niet enkel de hoger beschreven bloedverwantschap tussen Jan Martens en Maria Francisca De Brauwer, ouders van Jacob, maar bovendien waren Jacob Martens en zijn echtgenote Livina Maenhaut bloedverwanten van de derde en vierde ongelijke zijlinie.

Carolina Martens dv Jacobus

Carolina Martens was 25 toen zij op 13 augustus 1806 te Hansbeke huwde met de 29-jarige Carolus Franciscus Van Vynckt uit Bellem. Carolus was de zoon van Pieter Franciscus Van Vynckt (wellicht de Pieter die omstreeks 1751 en 1764 burgemeester was te Ursel voor t Gentsche Vrije) en Maria Catharina Martens. Carolina s schoonmoeder, Maria Catharina Martens, was een afstammelinge van de aanverwante Bellemse stam Martens. De gehuwden vestigden zich te Bellem op de wijk Pauwelshoek waar Carolina overleed op 7 juli 1817, slechts 36 jaar oud, in het kraambed van haar achtste kind Eugenie. Vier kinderen werden volwassen: Regina die begijn werd te Brugge, Maria Theresia die op 76-jarige leeftijd overleed te Bellem,Rosalia werd 64 jaar oud en de enige zoon Carolus-Ludovicus Van Vynckt was 80 jaar oud toen hij op 6 april 1894 overleed te Hansbeke.

Na het overlijden van Carolina Martens zal Carolus Van Vynckt hertrouwen met Eugenie Lippens uit Ursel, dochter van Pieter Jacobus en Joanna Maria De Wispelaere. Uit dit tweede huwelijk werden nog 4 kinderen geboren te Bellem: een naamloos doodgeboren kind(16-07-1821), Serafien(14-09-1822), Edward(24-04-1824) en Maria Paulina(04-08-1827).

Serafien Van Vynckt, zoon uit dit tweede huwelijk en halfbroer van de kinderen van Carolina Martens, zal later huwen met Maria Martens, kleindochter van Carel Martens( zie XIXe en XXe eeuw). Serafien en zijn zoon Charles Van Vynckt zullen in de XIXe en de XXe eeuw een rol spelen in de gemeentepolitiek van Hansbeke.

Maria Anna Martens dv Jacobus

Maria Anna Martens was reeds 33 jaar toen zij op 20 december 1819 te Hansbeke huwde met de 40-jarige Judocus Lambrecht, landbouwer-eigenaar, zoon van Carolus en Marie Anne Maenhout en kleinzoon van Gillis Lambrecht en Petronella Bogaert. De Lambrechts behoorden tot een welstellende en voorname landbouwers-familie. Opeenvolgende generaties runden een middelgroot landbouwbedrijf op de wijk Ro (nu Rostraat 29) te Hansbeke. Zo was Gillis Lambrecht achtereenvolgens kerkmeester en burgemeester. Twee zonen van hem, Emmanuel en Jan-Frans, werden priester en twee dochters, Catharina en Regina, traden in het Groot-Begijnhof Sint-Elisabeth te Gent. Volgens het register van de gemeentebelastingen van Hansbeke kwam Maria Anna Maenhout, weduwe van Bernard Lambrecht en schoonmoeder van Maria Anna Martens, in 1819 op de vijfde plaats inzake belastbaar inkomen, na de weduwe van Jacob Martens, en ook na kasteelheer Jan Baptist Van de Woestijne, Jan Frans Van Der Vennet en Carel Martens. Ook in 1830 komt zij voor op plaats 5. Maria Maenhout en haar man Bernard Lambrecht waren verwanten van de derde en vierde graad ongelijke zijlinie.

Van de 4 kinderen van Judocus Lambrecht en Maria Anna Martens werden enkel Francisca en Monica volwassen. Toen hun vader stierf op 17 september 1843 was Francisca 21 en Monica 19 jaar. Door het huwelijk van Francisca met Pieter Josef De Schuyter, zoon van Carolus en Pieternella Rosa Wille, en ook door hun zoon Henri De Schuyter komt een binding tot stand van de stam Martens met twee generaties De Schuyter die een rol speelden in de lokale politiek. Nog meldenswaardig: dezelfde Pieter De Schuyter was weduwnaar van Eugenie Martens(1808-1845), zus van Petrus-Francies en Eugenie Coddens( zie XIXe en XXe eeuw).

Na het overlijden van haar vader op 17 september 1843 verhuisde de nog ongehuwde Monica Lambrecht op 10 juli 1847 met haar moeder naar Merendree en ze werden er ingeschreven als particulier. Ze bewoonden een dubbelhuis in de Kerkwijk, gelegen tegenover het kerkhof en het klooster (nu Merendreedorp 31).Een dienstmeid woonde bij hen in. Monica was 35 jaar en nog steeds ongehuwd toen haar moeder te Merendree op 23 maart 1860 stierf. Ze bleef in het ouderlijk huis wonen. Ze bezat te Hansbeke verscheidene eigendommen met een gezamenlijke oppervlakte van 1,5 ha : een huis met tuin en een nabijgelegen partij zaailand op Rokouter, een partij zaailand ten noorden van de Molenstraat, twee huizen met tuin, boomgaard en een partij land ten oosten van de Boerenstraat nabij de viersprong op Reibroek, en nog twee partijen land nabij de viersprong op Dale. Op 23 november 1864, ze was toen 40 jaar, huwde ze te Merendree met de 35-jarige Charles-Jean Deseille (of De Seille). Haar man was zaakwaarnemer, ontvanger-administrateur en sinds 1861 gemeenteraadslid te Hansbeke.

Charles-Jean Deseille was geboren in een voorname familie. Zijn vader Charles-Joseph Deseille was slechts 26 wanneer hij in de Hollandse tijd bij K.B. van 5 juli 1818 tot burgemeester van Hansbeke werd benoemd. Hij verhuisde in 1825 naar Aalter waar hij het burgemeestersambt bekleedde tot 1830 en waar zijn oudste zoon Charles-Jean geboren werd. Hij huwde in 1827 met Marie-Jeanne Dujardin, enige dochter van Egidius en Maria-Josepha De Vos die in de Voordestraat te Hansbeke een kasteel bewoonden ( nu Voordestraat 7). Charles-Joseph Deseille vestigde zich omstreeks 1838 opnieuw te Hansbeke in het kasteel van zijn schoonouders. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 25 october 1832 was hij er met een nipte meerderheid van 37 stemmen (precies de helft van de stemmen plus één) tot burgemeester gekozen, tegenover 35 stemmen voor Joos-Francies Martens. Op 16 januari legde hij in handen van de competente overheyd den vereischten eed af. Na een tijdelijke schorsing door de gouverneur met ingang van 16 november 1833, wegens halstarrigheid na procedurefouten bij de benoeming van een gemeentesecretaris, gaf hij zijn ontslag. Pieter-Jan Schaubroeck volgde hem op als plaatsvervangend burgemeester. Charles-Joseph Deseille overleed in 1858, zijn vrouw in 1891. Hun grafsteen en die van het echtpaar Dujardin-De Vos, bevindt zich onder het derde kerkvenster in de zuidgevel van de Sint-Petrus- en Pauluskerk te Hansbeke. Hun zoon Timor werd notaris.

Grondeigenaar Charles-Jean Deseille zetelde van 1861 tot 1865 in de gemeenteraad. Hij was blijkbaar populair bij de stemgerechtigden vermits hij bij de verkiezingen van 30 october 1860 100 van de 104 uitgebrachte stemmen kreeg. In mei 1865 verhuisde hij naar Merendree zodat hij krachtens artikel 57 van de gemeentewet ophielt raadslid te zijn. In Merendree bewoonde het echtpaar Charles-Jean De Seille-Monica Lambrecht het ouderlijk renteniershuis in de Kerkwijk. Ze hadden een dienstmeid en een dienstknecht-koetsier. Monica baarde er op 18 september 1866 een zoontje Charles-Jean dat na 28 dagen, op 10 october, overleed. Charles-Jean, echtgenoot van Monica, overleed te Merendree op 6 october 1895.

Albert Martens verwijst er naar dat volgens een mondelinge overlevering de weduwe Monica Lambrecht aan een erge oogkwaal leed en wellicht daarom naar Zandekapelletje te Hansbeke, gebouwd door Pieter Sutterman, op bedevaart kwam. Daar werd de H. Coleta aangeroepen tegen oogziekten. Zo zou zij de belofte gedaan hebben om daar een nieuwe Mariakapel te laten bouwen in plaats van het bouwvallig bedehuisje. Zo kwam in 1901 de huidige Zandekapel tot stand. Het oude kapelletje, gebouwd door Pieter Sutterman op grond van het toenmalige Goed ter Elst, stond op grond die eigendom was van de weeskinderen van Charles Bruggheman en Marie-Clemence De Schuyter. Hun voogd Henri De Schuyter, halfbroer van Marie-Clemence, was zeker een goede kennis van Monica vermits zijn moeder Francisca Lambrecht een oudere zus was van Monica. Twee jaar na het bouwen van de kapel stierf Monica te Merendree.

4.7.3 Norbertina Martens(1751-1821 ) dv Joannes

Op 19 april 1785 huwde de 34-jarige Norbertina Martens te Hansbeke met de 36-jarige Judocus Franciscus Maenhout, landsman en zoon van Petrus en Serafie De Decker. De gehuwden waren bloedverwanten in de derde en de vierde graad vermengd.Zij woonden op de wijk Reybroeck, Carmenhoek te Hansbeke.

Uit dit huwelijk werden tussen 1786 en 1793 vijf kinderen geboren te Hansbeke. De jongste dochter Maria Theresia werd begijntje. De oudste zoon Petrus Joannes bleef ongehuwd en stierf als rentenier op 59-jarige leeftijd. Anna Catharina was slechts 281 dagen oud toen zij stierf.

Hun oudste dochter Maria Anna Maenhout was 44 jaar oud toen zij op 11 juni 1831 te Hansbeke huwde met de 43-jarige landbouwer Gerardus Francies Maenhout, zoon van Georgius en Rosa Jacoba Steyaert. Zij kregen geen kinderen. Gerard Francies Maenhout was na de Belgische onafhankelijkheid van 1837 tot 1848 gemeenteraadslid te Hansbeke( zie XIXe eeuw).

Toen Norbertina Martens overleed op 9 februari 1821,70 jaar oud, had zij 4 kleinkinderen in leven uit het huwelijk van haar dochter Carola Maenhout met August Hanssens. Carola Maenhout was geboren te Hansbeke op 15 december 1791, dus nog net voor het jaar 1 van de republikeinse kalender die werd ingevoerd met ingang van 22 september 1792, dag waarop de Franse republiek werd uitgeroepen.

Op 9 april 1825 huwde de 33-jarige Carola Maenhout, met de 32-jarige August Hanssens uit Nevele, zoon van Josefus en Joanna Catharina Van Rentergem. Hun eerste zoontje Edward werd geboren te Nevele op 13 juni 1826. Zij krijgen in totaal 6 kinderen. Zoals vader August zal ook de tweede zoon Carolus een rol spelen in de Hansbeekse gemeenteraad (zie XIXe eeuw). Van de kinderen van Bruno Hanssens wordt enkel Emiel volwassen. Door het huwelijk van Emiel, achterkleinzoon van Norbertina Martens, met Maria Martens, weduwe van Serafien Van Vynckt, zal andermaal een verbinding met de stam Martens tot stand komen (zie XIXe en XXe eeuw). De afstammelingen van Emiel Hanssens hebben dus twee stammoeders Martens: Maria en Norbertina. Ook aan deze zijde van de stam zijn 3 generaties gemeenteraadsleden en/of schepenen te vinden: eerst August, daarna Carolus en tenslotte Emiel Hanssens.

Uit het huwelijk van Edward Hanssens met Clementina Van Heule werden zes kinderen geboren die afstammelingen kregen. Hun dochter Maria Virginia Hanssens trad in het huwelijk met Charel De Waele. Zij kregen drie kinderen waarvan de oudste dochter Maria huwde met Marcel Martens, zoon van Emiel Martens. Bij het huwelijk van Marcel Martens en Maria De Waele was Emiel Hanssens reeds 20 jaar overleden en Marcel zal wellicht de tweede echtgenoot van zijn tante Maria niet of nauwelijks gekend hebben. Misschien wist hij toen niet eens dat zijn eveneens overleden schoonmoeder Virginia Hanssens een nicht was van Emiel Hanssens en dat meteen een derde binding Martens-Hanssens tot stand kwam.

Op 6 september 1785 huwde de 32-jarige Joanna Martens met de 42-jarige Jan Baptist Hallaert uit Aalter. Hij was de zoon van Petrus en Livina De Neve. Hij vestigde zich als landbouwer te Aalter, waar een zoon en twee dochters geboren werden. De tweede dochter Regina overleed 2 dagen na haar geboorte. Joanna Martens was 79 jaar oud toen zij in 1831 te Aalter overleed. Zij was toen reeds 18 jaar weduwe.

Wellicht is het van deze familie Hallaert dat sommigen een eeuw later uitweken naar Detroit. Deze tak is ook verwant met de familie Bruggeman uit Aalter, familie waarvan een zoon Julien en een dochter Anna in 1958 te Hansbeke in het huwelijk traden met respectievelijk Arlette en Carlos Martens, en aldus opnieuw een binding met de stam Martens tot stand brachten.

4.7.5 Maria Petronilla Martens (1754-1789 ) dv Joannes

Op 8 april 1788 trad de 35-jarige Maria Petronilla te Hansbeke in het huwelijk met de 35-jarige Joseph Cackaert uit Nevele, zoon van Bauduyn en Joanna Meganck. Zij vestigden zich te Nevele, wijk Veldeken. Joseph en Maria Petronilla waren bloedverwanten in de vierde graad zijlinie. Zij hadden gemeenschappelijke betovergrootouders.

Op 17 augustus 1789 werd haar zoontje Joannes geboren, maar het kind stierf dezelfde dag. Ook Maria Petronilla stierf twee dagen later in het kraambed. Dit was meteen het einde van deze tak van de stam Martens.

Op 3 maart 1791, bijna 3 jaar na het overlijden van Maria Petronilla, hertrouwde Joseph Cackaert met Maria Van Rentergem, dochter van Jan en Joanna Sutterman. Uit dit tweede huwelijk werden te Nevele nog vijf kinderen geboren, waaronder ook Marie Thérèse Cackaert(° Nevele 1799).

Op 8 september 1810 werd nog een Maria Theresia Cackaert geboren te Nevele wijk Veldeken, namelijk de latere echtgenote van Joannes De Waele en overgrootmoeder van Maria De Waele die door haar huwelijk met Marcel Martens deel uitmaakt van de hoofdstamlijn Martens. Het lijkt waarschijnlijk maar is niet aangetoond dat het hier om dezelfde familie Cackaert gaat, verwant aan Joseph Cackaert, echtgenoot van Maria Petronilla Martens.

4.7 Andere afstammelingen van Joannes Martens(1719-1801)

4.7.1 Regina Petronella Martens(1746-1830 ) dv Joannes

4.7.2 Jacobus Joannes Martens(1748-1794) zv Joannes

Gezin en parenteel

Carolina Martens dv Jacobus

Maria Anna Martens dv Jacobus

4.7.3 Norbertina Martens(1751-1821 ) dv Joannes

4.7.5 Maria Petronilla Martens (1754-1789 ) dv Joannes