6.6 Charles Martens (1873-1901) zv Petrus en afstammelingen
6.6.1 Het gezin Charles Martens- Maria Coleta Van Hoecke
Toen Charles of Carolus-Josef op 25 september op De Meren geboren werd had hij reeds twee oudere zusjes en twee broers. Zijn vader was 63 jaar oud en zijn moeder 37. Na hem zouden nog een zus en een broer volgen. Wanneer hij trouwde hadden Maria, Joannes en Emma reeds het ouderlijk nest verlaten en was zijn broer Henri overleden. Charles, alsook zijn zus Irma en zijn broer René, was nog minderjarig en vertegenwoordigd door de ad hoc voogd Eduard Coddens wanneer zijn vader Petrus op 14 september 1893 overging tot de voorouderlijke verdeling van de onroerende goederen. Charles had evenwel reeds de ouderlijk woning verlaten en werd 5 dagen later vader van een zoontje Octaaf. Door de voorouderlijke verdeling werd Charles samen met Irma en René mede-eigenaar van de hofstede De Meren met 12ha75a grond, geschat op een waarde van 56.189 frank.
Maria Coleta Van Hoecke, de moeder van de kleine Octaaf, was een dochter van Charles en Maria Theresia De Schuyter. Charles Martens en Maria Coleta Van Hoecke kregen drie zonen en één dochter. Wanneer hun oudste zoon Octaaf op 19 september 1893 geboren werd te Bellem was Charles slechts 20 en Maria Coleta slechts 18 jaar oud. De tweede zoon Raymond werd geboren te Gent en pas nadien huwden zij op 22 december 1897 te Hansbeke, waar zij zich ook vestigden en waar hun zoon René en hun dochter Irène geboren werden. Wellicht werd het huwelijk uitgesteld omdat zij als minderjarigen geen toestemming kregen van hun ouders. Uit de telling van 1901 blijkt dat Charles Martens en Maria Coleta Van Hoecke in de wijk Hamme een herberg uitbaatten, voordien op naam van Bernard Union en Virginia De Decker. Bij de volgende telling van 1906 is deze herberg gesloten.
Charles was slechts 27 jaar oud wanneer hij in 1901 overleed . Maria Coleta bleef achter als weduwe met vier kinderen tussen 1 en 7 jaar oud. Haar schoonzus Maria Martens was ook zeer jong weduwe geworden maar zeer welstellend, terwijl Maria Coleta in een veel zwakkere financiële positie verkeerde. Nauwelijks 10 maanden na het overlijden van Charles Martens hertrouwde Maria Van Hoecke te Hansbeke, op 23 respectievelijk 26 februari 1902, met Josef De Boever(°Hansbeke 9-2-1871, + Brugge 7-11-1963), zoon van Karel en Maria Theresia Lievens. Zij kregen nog 6 kinderen: Madeleine, gehuwd met Gustaaf Fobe; Leon Alfons gehuwd met Martha De Boever; Adrienne gehuwd met Valentijn Bruggeman; Julien; Antoon gehuwd met Maria Cathoir en Gabrielle gehuwd met Henri Dierick.
Op 2 januari 1903 trouwde Leontine Van Hoecke, een jongere zus van Maria Coleta, met René Martens, de jongste broer van Charles.
Personen in parenteel van Charles Josef Maria MARTENS en Maria Coleta VAN HOECKE
I.1 M MARTENS, Charles J.M. 25-09-1873 Hansbeke 25-04-1901 Hansbeke
I.2 V Van HOECKE, Maria Coleta 01-02-1875 Hansbeke 13-10-1949 Hansbeke
II.1 M MARTENS, Petrus Octaaf 19-09-1893 Bellem 28-09-1918 Merkem
II.2 M MARTENS, Raymond 10-12-1896 Gent 27-11-1954 South Bend
II.3 V WILLE, Andréa 27-04-1900 Hansbeke
III.2 V MARTENS, Edith H.M. 17-09-1927 Misahawaka
III.1 M CHAMBERLIN, Edgard Wil.01-08-1923 Misahawaka
IV.1 M CHAMBERLIN, Mark Alan 09-04-1954 Kansas City
IV.2 M CHAMBERLIN, John Michael06-05-1957 South Bend
IV.3 M CHAMBERLIN, Glen David 10-11-1961 South Bend
IV.4 M CHAMBERLIN, Daniel Wayne21-11-1962 Indianapolis
III.4 V MARTENS, Gabrielle I.F 24-02-1929 Mishawaka
III.3 M TRAXLER, James Theodore17-10-1929 Minneapolis
IV.5 V TRAXLER, Lisanne Marie 22-01-1957 Chicago,Ill
IV.6 M TRAXLER, Peter Raymond 23-07-1958 Chicago,Ill
IV.7 V TRAXLER, Martine Sara 08-02-1960 Chicago,Ill
IV.8 V TRAXLER, Karen Louise 20-08-1961 Stamford,Cal
IV.9 V TRAXLER, Madeleine Renée10-01-1963 Evanston,Ill
III.5 M MARTENS, Siegfried C.J.29-03-1934 Hansbeke
III.6 V MILLER, Donna Jean
III.8 V MARTENS, Elfrieda M.C. 10-10-1936 Landegem
III.7 M BERTHER, Donald Duane 08-04-1936 Milwauki,Wisconsin
IV.10 V BERTHER, Elisabeth Maria22-12-1960 Milwauki,Wisconsin
IV.11 M BERTHER, Michael Raymond26-01-1962 Milwauki,Wisconsin
IV.12 M BERTHER, Donald Bernard 18-03-1963 Milwauki,Wisconsin
IV.13 V BERTHER, Kristin Sue 12-06-1964 Milwauki,Wisconsin
II.5 V MARTENS, Irène M.T. 14-10-1898 Hansbeke
II.4 M De MAEGD, Hendrik Achiel 09-03-1893 Hansbeke 29-01-1968 Gent
III.10 V De MAEGD, Rosa 13-07-1925 Mishawaka
III.9 M JAMINE, Herman 12-04-1921 Hasselt
IV.14 V JAMINE, Maria 22-07-1950 Gent
IV.15 M JAMINE, Antoon 28-04-1958 Gent
II.6 M MARTENS, René 18-07-1900 Hansbeke 1978 Hansbeke
II.7 V MARTENS, Anna 14-10-1898 Hansbeke
III.11 M MARTENS, Octaaf 27-12-1928 Gottem
III.12 V MARTENS, Francine 21-11-1931 Hansbeke
III.13 M MARTENS, Roger 25-05-1937 Hansbeke 1992 Hansbeke
III.14 M MARTENS, Georges 11-03-1941 Hansbeke
III.15 V Van BIESBROECK, Liliane15-11-1945 Gent
III.17 V MARTENS, Godelieve 14-07-1942 Hansbeke
III.16 M VERWEE, Pierre 02-07-1941 Gent
6.6.2 Petrus Octaaf Martens (1893-1918 ) zv Charles
De oudste zoon Octaaf werd op 19 september 1893 geboren te Bellem. In 1913 werd hij geloot om zijn militaire dienst te doen in het 24ste linieregiment. Hij bleef gemobiliseerd tijdens de eerste wereldoorlog. Het 24ste linieregiment streed te Halen, Hofstade, Walem en Dendermonde. Op 21 october 1914 vocht het te Diksmuide en op 22 april 1915 leed het zware verliezen te Steenstrate.In september 1918 geraakte het regiment verwikkeld in hevige loopgravengevechten. Op 28 september 1918, pas 25 jaar oud, sneuvelde Octaaf te Merkem aan het Ijzerkanaal bij het bloedig bevrijdingsoffensief. Hij werd begraven op het militair kerkhof van Houthulst, met de graven van 1826 Belgen en 81 Italianen. Deze begraafplaats werd in 1923 zeer stijlvol opgericht en heeft een totale oppervlakte van 5,24 ha.
grafzerk nr J402 op militair kerkhof van Houthulst
Pas op 27 augustus 1919 werd voor Octaaf te Hansbeke een uitvaartplechtigheid gehouden, absente corpore. Aan de buitengevel van de kerk van Hansbeke is een gedenkteken 1914-1918 opgericht met een halfverheven beeldhouwwerk van de Gentse beeldhouwer Oscar Sinia, naar een ontwerp van Valentin Vaerwijck. Een plaat vermeldt de namen van 7 gesneuvelde strijders. Naast de naam van Martens Petrus staat de datum 9-5-1918. Dit is niet in overeenstemming met de datum van 28-09-1918 in het burgerlijke overlijdensregister van Hansbeke.
6.6.3 Raymond Martens (1896-1954 ) zv Charles
De tweede zoon Raymond werd op 10 december 1896 te Gent geboren. Hij was 4 jaar wanneer zijn vader overleed en 22 jaar wanneer zijn broer Octaaf sneuvelde aan het front. In 1920 vertrok Raymond naar South-Bend, Indiana, waar hij twee dorpsgenoten Adolf Fobe en Arthur Vermeire kende. Hij werkte er ondermeer in de Studebaker Company. In 1926 keerde hij terug naar België om een bruid te zoeken en te trouwen. Op 18 november 1926 huwde hij te Hansbeke met Andréa Anna Wille, dochter van Charles-Louis en Hortensia Marie Langeraert. Getuigen bij dit huwelijk waren René Martens, jongere broer van Raymond, en Kamiel Wille, broer van Andréa.
Andréa was op 27 april 1900 geboren te Hansbeke als de jongste van 9 kinderen. Sinds 1885 baatten de vlaskoopman Charles-Louis Wille en de mutsenmaakster Hortensia Langeraert het Boldershof/Huis van Commerce uit aan het stationsplein. Charles-Louis Wille overleed in 1920. De woning werd in 1974 gesloopt en vormt nu het zuiderdeel van de autoparking aan het station.
In 1970 kwam de 70-jarige Andréa Wille, weduwe sinds 1954, op familiebezoek in België. Bij die gelegenheid had Albert Martens een gesprek met Andréa. Een stukje van haar levensverhaal werd toen gepubliceerd in het tijdschrift Stam Martens.
Op bezoek bij . . . Andréa Wille . . . op bezoek
Ze schreef het in één van haar laatste brieven: Ik kom naar België op St Pietersfeestdag 29 juni 1970. Het werd een dagje later; vertrokken uit South-Bend, Indiana op 30 juni landde ze via New-York op het vliegveld te Zaventem op woensdag 1 juli 1970, ontroerend begroet door de meeste van haar naaste familieleden en kennissen. Ze nam haar intrek bij haar enige nog levende broer Aimé, wonende Vaartstraat 3 te Hansbeke. Ik liet haar een tijdje op adem komen en telefoneerde haar donderdagavond voor een eerste kennismaking
langs de telefoondraad. Ze begroette me hartelijk met een Hello en sprak zeer goed nederlands met een Amerikaanse tongval. Eén van haar eerste indrukken die ze weergaf betrof haar verbazing over het zuivere gecultiveerde nederlands waarmede de kinderen van de familie tot haar spraken. We maakten een afspraak, thuis bij haar broer Aimé, op maandagavond 6 juli om zes uur.
Toen ik er stipt aankwam was ze nog niet terug van een namiddagbezoek bij Gustaaf Fobe en Madeleine De Boever, halfzus van haar man Raymond. Ze liet wel een tijdje op zich wachten terwijl ik in de koele keuken een praatje maakte met een vriendelijke Martha, vrouw van Aimé. Een beetje luidruchtig kwamen ze tenslotte langs de achterdeur binnen, Aimé die chauffeur had gespeeld en Andréa met een dame, maar Amerikaans van aard en uitzicht, die me werd voorgesteld als Florence Landuyt, dochter van Karel en Marie Wille, geboren en verblijvend in Amerika.
De begroeting met Andréa verliep vrij vlot en hartelijk. Het was mijn eerste persoonlijke kennismaking. Ze droeg een mooi bebloemd kleed en een zilverachtig netje over haar witte haartooi. Ze deed gulhartig en joviaal als een echte Amerikaanse waardoor onmiddellijk een aangename sfeer groeide. Ik zei haar lachend dat ik haar even kwam intervieuwen voor een artikel in een familieblad over haar en haar familie in Amerika. Daar is niet zoveel over te schrijven zei ze maar ik wimpelde haar antwoord af en kreeg ruim de gelegenheid tot vragen stellen waarop ze vriendelijk inging met een vloed van zinnen, hier en daar gemengd met enkele amerikaanse woorden. Eigenlijk liep ze op de in chronologische volgorde gestelde vragen voorop zodat ik haar vroeg of ik met het allereerste begin mocht aanvangen.
Ik weet reeds zei ik dat u als jongste van de bende mocht studeren. Ze knikte Ik liep vijf jaar school aan het Provinciaal Handels- en Taalinstituut in de Savaanstraat te Gent en sprak na verloop van tijd goed Engels en Frans. Reeds toen had ik een oogje op Raymond, mijn toekomstige man glimlachte ze terwijl ze onbewust met een luciferdoosje speelde waarmede ze me een vuurtje gaf toen ik een Bastos-sigaret opstak. Vertrok u onmiddellijk naar Amerika toen u met Raymond trouwde vroeg ik. Het verliep wel enigszins anders antwoordde ze, Raymond vertrok reeds in 1920 naar South Bend waar hij bij Adolf Fobe en Arthur Vermeire belandde en werkte er o.a. in de Studebaker Company. Raymond kwam in 1926 terug naar België en we huwden te Hansbeke op 18 november 1926.
En toen vertrok u samen naar Amerika zei ik terwijl ik mijn stompje sigaret in de asbak doodduwde. Ja, het werd een lange bootreis, we vierden luidruchtig Kerstavond 1926 in de salons van de boot en kwamen in South Bend aan tussen Kerstdag en Nieuwjaar bij mijn schoonzuster Irène Martens, gehuwd met Hendrik De Maegd, die toen een schattig dochtertje hadden, Rosa, geboren te Mishawaka, Indiana op 13 juli 1925.
Uw twee oudste dochters, Edith en Gaby, werden eveneens in Mishawaka geboren; woonde u daar?. Nee, we hebben steeds in South Bend gewoond, maar in Mishawaka, niet al te ver van South Bend, was er een Belgische dokter in het St Josephs Hospital. Mijn oudste dochtertje Edith werd er geboren op 17 september 1927 en mijn tweede dochtertje Gaby op 24 februari 1929. In Amerika ontstond toen een grote crisisperiode vervolgde Andréa. Ik kwam met mijn twee dochtertjes naar België terug in 1930 en noodgedwongen kwam mijn man eveneens terug in 1931.
U hebt toen blijkbaar in Hansbeke gewoond want uw zoon Siegfried werd te Hansbeke geboren op 29 maart 1934. Ja, in een kruidenierswinkel langs de steenweg op Nevele, nu Dorp Zuid, maar tevoren hadden we ons gevestigd ook in een kruidenierswinkel in de Scholenstraat te Oostende. U zijt wel dikwijls verhuisd zei ik want uw jongste dochter Elfrieda werd geboren te Landegem op 10 october 1936. Ja, zo is t antwoordde ze we woonden er toen in de Kerkstraat, weeral in een winkel van likeuren en kruidenierswaren.
In 1937 vertrok Raymond terug naar South Bend terwijl ik onze ganse inboedel verkocht in een openbare verkoping op 3 mei 1937; enkele maanden na Raymonds afreis volgde ik hem met de vier kinderen, respectievelijk 10, 8, 3 en 1 jaar. De crisisperiode in Amerika liep toen wellicht reeds naar zijn einde zei ik, halvelings vragend. Ja beaamde Andréa en er hing een opgeluchte klank in haar stem, Raymond vestigde zich eerst als farmer omstreeks de periode november 1938-mei 1940 en werkte verder ondermeer in de Electrion Company; voor ons kwamen toen de betere jaren.Ze presenteerde me een lange Amerikaanse sigaar King Edward die ik met een vuurtje uit haar luciferdoosje opstak. Nog drie andere sigaren duwde ze gul in het borstzakje van mijn vest.
Over haar kinderen, waar ze trots op is, sprak ze in één adem door terwijl ik luisterde en aantekeningen maakte. De jaren verliepen en de kinderen werden stilaan groot. Mijn oudste dochter Edith volgde Middelbaar Onderwijs en was secretaresse tot ze op 10 juli 1953 huwde in de Sacred Heart Church van de Notre Dame University te South Bend met Edgard Chamberlin, geboren te Mishawaka op 1 augustus 1923, zoon van George en Bernice Edgar. Edgard behaalde de Bachelors of Arts Degree en de Master Degree in Library Sciences aan de Indiana University te Bloomington en is thans Executive Director van de Kaskaskia Library System te Belleville. Ze hebben 4 zonen.
Gaby behaalde de Bachelors of Arts Degree in Arts and Letters aan de St Mary University te South Bend toen ze haar man leerde kennen, James Traxler, die aan de nabijgelegen Notre Dame University studeerde. James werd geboren te Minneapolis, Minnesota op 17 october 1929, als zoon van Theodore Bernard en Mary Butler. Hij behaalde de Bachelors of Arts Degree aan de University of St Johns te Minnesota en zijn Doctor of Science Degree aan de Notre Dame University te South Bend. Gaby en James huwden eveneens in de Sacred Heart Church te South Bend op 17 april 1956. James is thans Research Specialist en overste van een groep scheikundigen bij de International Minerals and Chemicals te Libreville in Illinois. En ze hebben vijf kinderen, 4 dochters en een zoon voegde ik er aan toe Liliane, Peter, Martine, Karen en Madeleine terwijl Andréa me verbaasd toeknikte.
Maar intussen stierf mijn man op 27 november 1954 te South Bend. In Andréas stem klonk een zachte ondertoon Raymond was pas 58 jaar en overleed veel te vroeg. Gaby was nog niet afgestudeerd, Siegfried was toen twintig en Elfrieda achttien jaar oud. Er kwamen toen nieuwe problemen. Siegfried nam de last van ons gezin op zich en oefende het beroep uit van pipe-fitter zodat Gaby en Elfrieda verder konden studeren. Siegfried is zon goeie jongen. Hij is pas onlangs gehuwd op 6 september 1969 te Missigan City met een schat van een vrouwtje, Donna Joan Miller, geboren te Missigan City op 19 mei 1942, dochter van Fred en Mary Rose Bencsics.
Aimé schonk een fris glas bier uit dat ik gretig in twee grote teugen ledig dronk want het was warm en dorstig. En hoe verliep het met Elfrieda? vroeg ik. Andréa haalde diep adem Elfrieda studeerde aan de St Joseph School of Nursing te South Bend en kwam in kennis met haar man toen ze studeerde voor een Degree in Nursing Science aan de Marquette University te Milwaukee, Wisconsin. Ze is verpleegster. Ook zij huwde in de Sacred Heart Church te South Bend op 13 februari 1960 met Donald Berther, zoon van Bernard en Dorothy Sweet. Donald behaalde aan dezelfde universiteit een Bachelors of Arts Degree in Business Administration en is Stock Broker (wisselagent) bij de Leewi and C° firm, lid van de New-York Stock Exchange. U weet wel hoeveel kinderen ze hebben lachtte Andréa. Zeker, verklaarde ik terwijl ik een laatste maal aan het sigarenstompje zoog vier kinderen, gelijk verdeeld, 2 dochters en 2 zoons, Elisabeth, Michael, Donald en Kristin.
Het is wel jammer dat uw eigen kinderen, met een kleine uitzondering voor Gaby, geen nederlands kennen zei ik. Hoe komt dat? Hebt u in de huiskring geen nederlands gesproken?. We spraken nog wel nederlands toen de kinderen klein waren maar eens terug in Amerika heb ik hen in het amerikaans toegesproken om hun deze taal te leren opdat ze op school geen hinder zouden hebben ondervonden. Toch hoop ik dat ze zich blijvend abonneren op het familieblad Stam Martens zei ik nog . Bij het inbladeren leren ze wellicht opnieuw wat nederlands en blijven hierdoor toch nauw verbonden met de families uit België terwijl Siegfried zich kan interesseren aan zijn voorouders. Ik wens hem een flinke zoon zodat de stam Charles Martens-Maria Van Hoecke zich voortplant. Ik hoop het met u antwoordde Andréa want ik ben reeds 70 jaar oud en ik verlang zeer innig naar een zoon van Siegfried.
Nu Siegfried getrouwd is woont u alleen in het ouderlijk huis, hoe brengt u de dagen door vroeg ik. Ik heb het schilderen geleerd aan de South Bend Art Center en schilder af en toe; eens heb ik in een groepstentoonstelling enkele werkjes ten toon gesteld en nog verkocht ook lacht ze; verder ben ik ad interim gezelschapsdame en tegelijk sociale assistente, als u het zo noemen wilt, bij oude dames die hulp nodig hebben. Andréa zei ik nog u hebt nu Vlaanderen en uw geboortedorp teruggezien na 33 jaar afwezigheid. Zoudt u hier nog willen terugkeren, voor altijd. Zeer zeker antwoordde ze zonder aarzelen mijn afreis is wel voorzien op 4 augustus maar misschien kom ik wel nog terug, voor immer.
Als ik met de wagen het hof afreed, wuifde ze me na met een Amerikaanse Good bye.
6.6.4 Irène Martens dv Charles
Irène Maria Theresia Martens werd geboren te Hansbeke op 14 october 1898 en huwde er op 18 october 1923 met Hendrik Achiel De Maegd. Hendrik was een zoon van Arthur De Maegd en Rosalie Van Holsbeke. Na hun huwelijk migreerden ze naar South Bend, Indiana. Toen woonde de nog ongehuwde Raymond Martens, broer van Irène, alsook enkele andere oud-Hansbekenaren, in hetzelfde stadje. Op 13 juli 1925 werd hun enige dochter Rosa De Maegd geboren te Mishawaka. Eind 1926 boden zij de eerste opvang aan de pasgehuwde broer Raymond Martens die zijn bruid Andréa Wille was gaan halen te Hansbeke.
De grote crisis van 1930 bracht het echtpaar Raymond Martens-Andréa Wille tijdelijk terug naar België. Hendrik De Maegd kwam met zijn echtgenote Irène Martens en met hun dochtertje Rosa definitief terug naar België en naar Hansbeke. Van 1937 tot 1946 was hij er broodbakker en uitbater van café In de Vrede te Hansbekedorp. Deze woning werd in 1974 gesloopt en vormt nu het noordelijk deel van de parking aan het station.
Tijdens de tweede wereldoorlog was Hendrik De Maegd blijkbaar in goeden doen met de bezetter. Door een besluit van 28 mei 1941 droeg de bezetter de bevoegdheid van de gemeenteraden over aan het schepencollege. Ingevolge een verordening van 7 maart 1941 moesten bovendien schepenen die meer dan 65 jaar oud waren ontslag nemen, zodat tweede schepen Honoré Van Hecke zijn ambt verloor. Wanneer op 18 februari 1943 secretaris-generaal Romsee ook nog ontslag verleende aan burgemeester Antoine de Bousies bleef te Hansbeke enkel Charles Van Vynckt, zoon van Maria Martens, over als enig lid van het schepencollege. Bij hetzelfde besluit werd Georges DHaenens, schoenmaker en postbode, benoemd tot burgemeester van
Hansbeke. Tijdens het schepencollege van 3 maart 1943 legde Hendrik De Maegd, bakker, in aanwezigheid van eerste schepen Van Vynckt, in handen van de nieuwe burgemeester de eed af en werd hij als tweede schepen aangesteld. De familie Martens was derhalve goed vertegenwoordigd: eerste schepen Charles Van Vynckt was een zoon van Maria Martens en tweede schepen Hendrik De Maegd was een schoonzoon van Charles Martens, broer van Maria en van Emiel. Dit college zetelde in 1943 zestien maal, in 1944 nog zeven maal, de laatste maal op 10 juli. Op 10 september 1944, enkele dagen na de bevrijding van Gent, en één dag nadat Poolse bevrijders te Hansbeke kwamen, nam het oude schepencollege het roer terug in handen. Naast eerste schepen Charles Van Vynckt, die zijn ambt ononderbroken hadden kunnen blijven uitvoeren, kwamen de oorspronkelijke burgemeester en de tweede schepen terug in functie. De woning van Hendrik De Maegd werd beklad door bevrijdingshooligans en als gevolg van hun oorlogsverleden, waarvan nochthans vooral positieve herinneringen overblijven, heeft de familie De Maegd-Martens de gemeente verlaten.Hun dochter Rosa De Maegd huwde later met Herman Jaminé(°Hasselt 12-4-1921) en zij kregen een zoon en een dochter die beide te Gent geboren werden. Henri De Maegd is op 29 januari 1968 te Gent overleden.
6.6.5 René Martens (1900-1978) zv Charles
Charles Martens en zijn jongste broer René waren gehuwd met twee zussen: Maria Coleta en Leontina Maria Van Hoecke, dochters van Charles Van Hoecke en Maria Theresia De Schuyter. René Martens, zoon van Charles, werd op 18 juli 1900 te Hansbeke geboren, minder dan een jaar voor het plotse overlijden van zijn vader. Nadat zijn moeder hertrouwd was werkte René als jonge man op de hoeve De Meren, bij zijn oom en naamgenoot René Martens en zijn tante Leontine Van Hoecke. Zijn tweevoudige nicht Anna Martens (°1904) hielp er ook als jonge vrouw op het landbouwbedrijf van haar ouders. Neef en nicht konden het blijkbaar goed stellen met elkaar en maakten intiem kennis zodat Anna in 1928 zwanger werd. Hun zoontje Octaaf werd op 27 december 1928 geboren te Gottem. René en Anna trouwden en vestigden zich te Hansbeke aan de Vaartstraat tegenover de Veldstraat. Zij kregen vijf kinderen.
Een kwartierstaat toont overduidelijk aan dat René en Anna Martens de zelfde grootouders hadden: de echtparen Petrus Martens-Coddens en Charles Van Hoecke-De Schuyter.
|
