6.8 René Martens(1877-1960) zv Petrus en afstammelingen
6.8.1 Het gezin René Martens en Leontine Van Hoecke
René Serafien Martens werd als jongste zoon van Petrus en Eugenie Coddens op 25 januari 1877 geboren op De Meren te Hansbeke. Na het overlijden van zijn vader in 1900 en na het huwelijk van zijn broer Emiel in 1901 bleef hij samen met zijn zuster Irma op het ouderlijk bedrijf dat reeds op 14 september 1893 de onverdeelde eigendom geworden was van de minderjarige Charles, Irma en René Martens. De voorname hofstede met woonhuis, schuur, stallingen en verdere afhangens werd samen met 12ha76a grond geraamd op een waarde van 56.189 frank. De percelen zijn gedetailleerd beschreven in de verdelingsakte (bijlage 5.5).
Op 2 januari 1903, dezelfde dag als zijn zuster Irma die trouwde met Aimé De Muynck, trad René in het huwelijk met Leontina Maria Paulina Van Hoecke. Zij huwden te Hansbeke op 2 januari 1903 voor de wet en het kerkelijk huwelijk werd ingezegend op 5 januari 1903. Emiel Martens, broer van René, en Leonie Van Hoecke, zuster van Leontine, waren getuigen. Leontine Van Hoecke was een dochter van Charles en Maria Theresia De Schuyter en was te Hansbeke geboren op 25 augustus 1879. Leontine moet de familie Martens wel goed gekend hebben. Haar zus Maria Coleta was immers gehuwd met Charles Martens, oudere broer van René. Charles was echter vroegtijdig gestorven in 1901 en Maria Coleta was enkele maanden later hertrouwd.
1903 huwelijk René Martens en Leontine Van Hoecke
Na zijn huwelijk bleef René samen met Leontina op De Meren wonen, ten zuiden van het dorp langs de steenweg op Nevele. Ze kregen er 7 dochters waarvan de jongste, Elisabeth, vereerd werd met het meterschap van koningin Elisabeth. Hun dochter Lea overleed in het pensionaat te Vinderhoute, slechts 15 jaar oud. De jongste dochter Elisabeth, die niet de beste gezondheid had, bleef ongehuwd bij haar ouders wonen.
Hun oudste dochter Anna, geboren op 2 februari 1904, durfde het aan om met haar neef René Martens te trouwen, de jongste zoon van haar oom Charles Martens en van haar Maria Van Hoecke, haar tante aan moeders zijde . Het feit dat hun eerste kind, tevens het eerste kleinkind van René en Leontine, op 27 december 1928 in Gottem geboren werd, kan er op wijzen dat deze verbintenis aanvankelijk niet de ouderlijke goedkeuring kreeg.
Personen in parenteel van René Seraphinus MARTENS en Leontine Van HOECKE
I.1 M MARTENS, René Seraphinus 25-01-1877 Hansbeke 01-09-1960 Hansbeke
I.2 V Van HOECKE, Leontine P. 25-08-1879 Hansbeke 13-07-1970 Drongen-Luch
II.2 V MARTENS, Anna 02-02-1904 Hansbeke
II.1 M MARTENS, René 18-07-1900 Hansbeke
III.1 M MARTENS, Octaaf 27-12-1928 Gottem
III.2 V MARTENS, Francine 21-11-1931 Hansbeke
III.3 M MARTENS, Roger 25-05-1937 Hansbeke
III.4 M MARTENS, Georges 11-03-1941 Hansbeke
III.5 V Van BIESBROECK, Liliane 15-11-1945 Gent
III.7 V MARTENS, Godelieve 14-07-1942 Hansbeke
III.6 M VERWEE, Pierre 02-07-1941 Gent
II.4 V MARTENS, Maria G.G. 10-04-1905 Hansbeke 2004
II.3 M VERHELST, Raymond 20-10-1902 Oedelem 01-07-1980 Deinze
III.8 M VERHELST, Sylveer 27-07-1937
III.9 V MORTIER, Angèle 03-02-1940 Gent
IV.1 V VERHELST, Martine 30-12-1964 Deinze
IV.2 V VERHELST, Christine 31-12-1967 Deinze
IV.3 V VERHELST, Dorine 25-05-1970 Deinze
IV.4 V VERHELST, Katrien
III.11 V VERHELST, Mariette M.R.02-10-1937 Hansbeke
III.10 M LIBBRECHT, Etienne 13-06-1939 Drongen
IV.5 M LIBBRECHT, Lieven 27-12-1965 Drongen
II.6 V MARTENS, Eliza 17-08-1906 Hansbeke
II.5 M VERHELST, Maurice 25-11-1941 Hansbeke
III.12 M SCHERPEREEL, Julien 13-08-1944 Merendree
III.13 V VERHELST, Antoinette 25-11-1941 Hansbeke
IV.6 M SCHERPEREEL, Hans 15-09-1969 Knokke
II.8 V MARTENS, Emma 02-02-1909 Hansbeke 2004 Hansbeke
II.7 M STROBBE, Julien 14-09-1909 Hansbeke 1984 Hansbeke
III.15 V STROBBE, Edith 19-07-1937 Hansbeke
III.14 M VERBEKE, Hector 21-03-1939 Knesselare
IV.7 V VERBEKE, Colette 09-11-1961 Beernem
IV.8 M VERBEKE, Dirk 01-04-1964 Beernem
IV.9 V VERBEKE, Ingrid 16-06-1965 Beernem
III.16 M STROBBE, René 05-08-1938 Hansbeke
III.17 V Van De KERKHOVE, Rita 06-09-1949 Aalter
II.9 V MARTENS, Lea 18-08-1910 Hansbeke 03-02-1926 Vinderhoute
II.11 V MARTENS, Andréa C.E. 28-10-1912 Hansbeke 09-02-2006 Drongen
II.10 M BEELAERT, André B.B. 02-11-1912 Drongen
III.18 V BEELAERT, Eliane 12-03-1937 Drongen 17-07-1939 Drongen
III.19 M BEELAERT, Oscar 08-02-1939 Drongen
III.20 V Van der VENNET, Suzanne10-04-1939 Drongen
IV.10 M BEELAERT, Christiaan 23-06-1966 Gent
III.21 M BEELAERT, Willy 12-02-1945 Drongen
III.22 V SERGEANT, Julia 21-07-1946 Gent
IV.11 V BEELAERT, Nancy 12-06-1968 Gent
II.12 V MARTENS, Elisabeth 02-04-1916 Hansbeke
René overleed op 1 september 1960 op de ouderdom van 83 jaar en 7 maand.
Dit parenteel, met 22 kleinkinderen en aangetrouwde kleinkinderen van René en Leontine wijst nog op een bijkomende verwantschap. Sylveer Verhelst, kleinzoon van René Martens, trad in het huwelijk met Angèle Mortier. Angèle is verwant met de familie Mortier-Paula Haesaert. Paula Haesaert, oud-schepen van Gent en geboren te Merendree, is verwant met Leontine De Poorter, tweede echtgenote van Charles De Waele en stiefmoeder van Maria De Waele, echtgenote van Marcel Martens, zoon van Emiel.
In het tweede nummer van Stam Martens bracht Albert Martens verslag uit van een bezoek bij de 90-jarige Leontine Van Hoecke, weduwe van René Martens.
Ten huize van Leontine Van Hoecke
Langs de steenweg naar Nevele, Rho 1 Hansbeke, aan de laatste bocht op de rand van het dorp, staat een villa in gele gevelsteen met op de zuidkant een aanpalende woonkamer onder een plat dak. De villa werd in opdracht van René Martens gebouwd in 1937-38. Daar woont Leontine Van Hoecke met haar jongste ongehuwde dochter Liesbeth. Leontine is de oudste aanverwante van de Stam Martens en de laatste overlevende van haar generatie.
Doorheen de ruit kan men in het voorbijrijden een glimp opvangen van Leontine, die ietwat achteraan in haar zetel naast de Leuvense stoof zit. Meestal kijkt ze aandachtig naar de beweging op straat en op de omliggende akkers. Als ik het ijzeren hekje openduw knik ik naar haar toe; blijkbaar kent ze mij niet van op afstand want ze staart me verwonderd aan. Liesbeth scharrelt wat in de moestuin en komt met een brede glimlach naderbij.
Hallo, Leontine zeg ik als we de woonkamer binnentreden, blijf maar rustig in uw zetel zitten. Leontine houdt zich zeer flink voor haar hoge ouderdom. Zelden komt ze buiten en wordt door Liesbeth met de beste zorgen omringd. Ik haal de familiealbum uit het valiesje en Leontine zet een ander brilletje op. Ze kijkt geïnteresseerd naar de fotos. Als ze haar trouwfoto ziet, heft ze even het hoofd op en zegt: We trouwden, René en ik, op dezelfde dag als Renés jongste zuster Irma met Aimé De Muynck.
Bij het kiekje van haar zeven kinderen aan de ingangsdeur van het kloostergebouw lacht ze gemoedelijk: Toen ik mijn eerste kindje kreeg, een meisje, beweerde René schertsend dat hij er nu wel eens zeven wilde, zeven dochters!. En zo is dan waarachtig gebeurd. De zevende dochter, geboren op 2 april 1916, kreeg een koninginnenaam. Bij de doopplechtigheid met klokkengelui was Gravin de Bousies-Borluut aanwezig die de koningin-meter verving. Schepenen August Geirnaert was peter. Ze noemt ze allemaal in de juiste volgorde: Anna, Maria, Eliza, Emma, Lea, Andrea en Elisabeth.
Als ze het doodsprentje ziet zegt ze met een lichte trilling in haar stem: Ons Leaatje, ze stierf in het pensionaat te Vinderhoute toen ze pas 15 jaar oud was. Ik draai vlug het blad om en toon haar glimlachend de foto van haar en René, genomen ter gelegenheid van haar gouden bruiloftsfeest in 1953. Die foto herinnert ze zich heel goed en toch is het weeral 16 jaar geleden, zegt ze, René stierf zeven jaren later in 1960.
Ze wijst naar een oude foto, naast het venster dat uitkijkt op de naastliggende boomgaard en de hofstede waar ze 35 jaren hebben gewoond. René te paard verduidelijkt ze overbodig toen hij ongeveer 30 jaar oud was.
Liesbeth heeft intussen een tas heerlijk-geurende koffie ingeschonken en presenteert een koekje. Ik slurp even aan de hete koffie en verbrand me de tong. Gij hebt verschillende achterkleinkinderen, Leontine zeg ik Weet ge hoeveel precies?. Ik heb het getal reeds op de tong omdat ik denk dat ze het niet weet, maar vliegensvlug antwoordt ze: Tien. En twee viergeslachten in vrouwelijke lijn voegt Liesbeth er aan toe.
Ik vergat u nog geluk te wensen met uw negentigste verjaardag verontschuldigde ik me, ge zijt één van de oudste tien van Hansbeke, heb ik vernomen, laat ons hopen dat ge honderd jaar moogt worden. Dan luiden we de feestklokken in de bevlagde kerktoren en organiseren we een massale familiebijeenkomst waarop niemand zal willen ontbreken want dan zijt ge, Leontine, de eerste eeuwlinge van de stam Martens.
Leontine overleed bij haar dochter Andréa te Drongen-Luchteren op 13 juli 1970.
Voor Stam Martens, Jg 2, nr 1, schreef haar kleindochter Antoinette Verhelst een In Memoriam.
In Memoriam
Leontine Van Hoecke
en men zo bang is om alleen en stil te zijn
in het vertrouwde huis, waar iemand ons ontbreekt
die nooit meer komen zal, en waar men gaat van raam
tot raam, en aan den hemel om genade smeekt.
André Demedts
Met mijn grootmoeder verdwijnt de oudste aanverwante van de Stam Martens. Ze was één van de acht kinderen van Charles Van Hoecke en Maria-Theresia De Schuyter. Ze werd in de Veldstraat te Hansbeke op 25 augustus 1879 geboren en huwde op 5 januari 1903 met René Martens, jongste zoon van Petrus en Eugenie Coddens.
De verste herinnering die me bijgebleven is dateerd uit het einde van de bange oorlogsjaren 1940-44. Toen het grommend geluid van de overvliegende vliegtuigen in de verte te horen was, liep ik als klein meisje door de boomgaard naar de schuilplaats die grootvader achter in de tuin uitgedolven had. In de nabijheid van mijn grootouders voelde ik me veilig.
Wat me ook zeer goed is bijgebleven is de manier waarop grootmoeder het sprookje van Roodkapje kon vertellen. Voor deze gelegenheid mocht ik per uitzondering met haar naar de rechtervleugel van haar mooie villa. In het salon was het sprookje van Roodkapje op een lange kader en met mooie kleuren uitgebeeld. We gingen dan samen in de grote zetel zitten en grootmoeder begon in het lang en het breed te vertellen over het brave meisje dat zoveel van haar grootmoe hield. Telkens kwam het er dan op neer dat ik altijd braaf moest zijn, zoniet zou met mij hetzelfde gebeuren als met Roodkapje.
Een droevige periode uit grootmoeders leven was de tijd dat haar gezicht langzamerhand verslechterde. Als diep christelijke vrouw zocht ze steun bij de Heer. Vele keren heb ik haar dan met grote liefde tot aan de kerk gebracht. Gelukkig stelde men in de kliniek vast dat haar blindheid nog te genezen was. Een gelukte operatie schonk grootmoeder het gezicht terug.
De bezorgdheid van bomma kende geen grenzen. Toen ik voor de eerste maal met een paar nichten en vriendinnen naar een vlaamse kermis mocht te Landegem, beloofden we plechtig tegen het vallen van de avond(hetgeen in die tijd nog negen uur betekende) thuis te zijn. Onze jonge harten waren één en al vreugde toen we, na die prettige namiddag, aan het station te Hansbeke van elkaar afscheid namen. Met lichte tred en denkend aan die aangename uurtjes werden de laatste paar honderd meter naar Rho 2 afgelegd. Aan de vierweegse gekomen werd ik uit mijn gepeins opgeschrikt. Grootmoeder stond mij op te wachten daar het reeds tien over negen was hetgeen zij blijkbaar te laat vond. Tijd om te stoppen was er dus zeker niet meer over en de volgende dagen ben ik ook maar uit de omgeving gebleven.
Toen we twee jaar geleden grootmoeder voor ons huwelijksfeest gingen uitnodigen werden we voor de zoveelste keer rijkelijk ontvangen. De glazen werden getikt op de toekomstige achterkleinkinderen welke ze zoals al haar andere met veel liefde zou omringen. Toen we haar dan de vraag stelden of we haar ten stelligste mochten verwachten gaf niet zijzelf het antwoord, maar tante Elisabeth liet ons verstaan dat bomma al van jaren was en dat ze waarschijnlijk niet zouden komen. Onze lieve tante Betty had zich vergist. Voor de zoveelste keer leverde grootmoeder, niettegenstaande haar hoge leeftijd, het bewijs nog jong van hart te zijn. Ze was die dag bij haar geliefde familie en niemand was daarvan verwonderd. Grootmoeder had het me dikwijls gezegd dat ze ernaar verlangde op die dag nog aanwezig te kunnen zijn.
Ons laatste samenzijn was kortelings voor ze is heengegaan. Toen heeft ze ons stevig de hand gedrukt en vast in de ogen gekeken alsof ze wist dat het de laatste maal zou zijn. We danken haar voor de liefde en genegenheid die we steeds van haar mochten ontvangen en daarvoor zullen we haar dan ook nooit vergeten. Zoals ze altijd hoopte zullen we alles doen om bestwil.
6.8.2 Maria Martens dv René
Maria Martens huwde met Raymond Verhelst,de te Oedelem geboren zoon van August en Maria Grammens, en vestigde zich op een landbouwbedrijf te Hansbeke, wijk Reybroek. Ze kregen een zoon en een dochter. Zoon Sylveer huwde met Angèle Mortier, zette het ouderlijk bedrijf verder en kreeg 4 dochters. Dochter Mariette huwde met de drukker Etienne Libbrecht en vestigde zich te Drongen, waar ze een zoontje kregen.
Raymond Verhelst zetelde van 1959 tot 1976 in de gemeenteraad te Hansbeke, waarvan 9 jaar als eerste schepen: van 1959 tot 1961 en van 1965 tot 1970. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 12 october 1958 kwam hij voor het eerst op als tweede op de lijst 1 Katholieke Volkspartij van kandidaat-burgemeester Boudewijn de Bousies-Borluut. Cesar Baele en Marcel Martens stonden op dezelfde lijst. De lijst 2 Vrije Volkspartij werd aangevoerd door uittredend burgemeester Baziel Muys. De nieuwe lijst van graaf de Bousies behaalde een nipte meerderheid en de lijsttrekker werd voorgedragen als burgemeester. Raymond Verhelst, met slechts 45 voorkeurstemmen, zou eerste schepen worden. Marcel Martens, met 83 voorkeurstemmen, en Cesar Baele, met 73 voorkeurstemmen, waren echter van oordeel dat zij meer rechten konden doen gelden wegens hun veel hoger aantal voorkeurstemmen. Uiteindelijk kwam een akkoord uit de bus om halfweg de schepenmandaten te wisselen.
Bij de aanloop naar de volgende gemeenteraadsverkiezingen van 11 october 1964 waren nogal wat moeilijkheden met de lijstvormingen. Uiteindelijk kwamen de uittredende schepenen Marcel Martens en Cesar Baele op de tweede en derde plaats van de oppositielijst van Basiel Muys en bleef Raymond Verhelst op de tweede plaats van de lijst van uittredend burgeeester de Bousies. De lijst de Bousies kon haar meerderheid behouden en Raymond Verhelst, die opnieuw eerste schepen werd in vervanging van Marcel Martens, kon met 172 voorkeurstemmen zijn persoonlijke score sterk verbeteren. Marcel Martens met 130 stemmen, en Cesar Baele met 84 stemmen, verbeterden hun resultaat maar kwamen in de oppositie terecht en verloren uiteraard hun schepen-ambt.
Bij de verkiezingen van 11 october 1970 kwam de Bousies op met een CVP-lijst en versterkte zijn meerderheid. Raymond Verhelst werd verkozen als lijstduwer en was geen kandidaat meer om opnieuw schepen te worden. Bij de volgende verkiezingen, na de fusie met Nevele, Landegem, Merendree, Poesele en Vosselare, was Raymond 74 jaar en speelde niet meer mee.
Maria Martens werd bijna 100 jaar oud.
6.8.3 Eliza Martens dv René
Eliza Martens, die ruim een jaar jonger was dan Maria, trouwde met Maurice Verhelst, de jongere broer van haar schoonbroer Raymond. Ze vestigden zich op het ouderlijk bedrijf De Meren langs de steenweg op Nevele. Haar ouders René Martens
en Leontine Van Hoecke hadden er naast een nieuwe woning betrokken.
Antoinette Verhelst, de enige dochter van Maurice en Eliza Martens, werd geboren op 25 november 1941. Zij trouwde met Julien Scherpereel van Merendree en hun zoon Hans werd geboren te Knokke. Later vestigden zij zich te Hansbeke en tenslotte opnieuw te Merendree. Mariette schreef het hoger weergegeven In Memoriam voor haar grootmoeder Leontine.
Na de op ruststelling van Maurice Verhelst en Eliza Martens hield De Meren op te functioneren als landbouwbedrijf en na hun overlijden werden de bedrijfszetel en de bijhorende gronden verkocht, meteen het einde van een landbouwbedrijf dat gedurende twee en een halve eeuw familiebezit was van de stam Martens.
6.8.4 Emma Martens dv René
Emma huwde met de fruitkweker Julien Strobbe en vestigde zich eveneens te Hansbeke, in Daele. Ze kregen een dochter Edith en een zoon René.
Na zijn huwelijk met Rita Van De Kerckhove zette René Strobbe de activiteiten in de fruitsector verder.Hun zoon Geert runt een fruitbedrijf te Nevele. Dochter Edith huwde met Hector Verbeke uit Knesselare en hun kinderen werden geboren te Beernem.
Door het huwelijk van Julien Strobbe en Emma Martens ontstaat een verre verwantschap van de stam Martens met de families Van Hecke en Van Overbeke.Leon Strobbe, broer van Julien, trouwde met Paula Van Hecke, zus van Josepha.
Personen in parenteel van Petrus-Frans Van HECKE
I.1 M Van HECKE, Petrus-Frans
I.2 V BULTINCK, Francisca
II.1 M Van HECKE, Charles-Louis 06-12-1839 Hansbeke 13-12-1908 Hansbeke
II.2 V De VLIEGHER, Octavie 13-07-1898 Hansbeke
III.1 M Van HECKE, Honoré 07-02-1871 Hansbeke 19-07-1957 Hansbeke
III.2 V GOOSSENS, Marie-Clothilde 19-12-1869 Temse
IV.2 V Van HECKE, Josepha 01-04-1911 Hansbeke
IV.1 M Van OVERBEKE, André
V.1 M Van OVERBEKE, Henri 1937 Hansbeke
V.2 M Van OVERBEKE, Luc 18-03-1938 Hansbeke
IV.4 V Van HECKE, Paula 22-12-1915 Hansbeke
IV.3 M STROBBE, Leon 27-01-1915 Hansbeke 07-10-1993 Hansbeke
V.3 M STROBBE, Pierre 1939 Hansbeke
III.3 M Van HECKE, Baziel 10-05-1873 Hansbeke
III.4 M Van HECKE, Octaaf 07-03-1875 Hansbeke
III.5 M Van HECKE, Prudent 16-08-1876 Hansbeke
III.6 M Van HECKE, René 21-03-1880 Hansbeke
III.7 V Van HECKE, Marie-Angelina 18-10-1884 Hansbeke
Charles-Louis Van Hecke en zijn zoon Honoré waren brouwers in de Veldstraat, nu Warandestraat, te Hansbeke. De brouwerij Buitenlust werd ontmanteld voor de tweede wereldoorlog, in de jaren 1938-1939. Charles-Louis Van Hecke zetelde van 1873 tot aan zijn overlijden in 1908 in de gemeenteraad. Hij was schepen van 1879 tot 1884 en vervolgens burgemeester van 1884 tot 1908. Zijn zoon Honoré was lid van de gemeenteraad van 1912 tot 1921 en vervolgens van 1927 tot 1952. Hij was schepen tijdens de periode 1939-1946.
Door het huwelijk van Josepha Van Hecke met André Van Overbeke kwam ook een relatie tot stand met de afstammelingen van Jan-Frans Van Overbeke en zijn zoon de koopman Jan-Baptiste Van Overbeke. Deze laatste zetelde ononderbroken in de Hansbeekse gemeenteraad van 1831 tot 1874 en was burgemeester van 1847 tot 1860. Zijn zoon Karel was gemeenteraadslid gedurende de periode 1876-1890. Zijn kleinzoon Henri zetelde van 1912 tot aan zijn overlijden in 1935. Zijn achterkleinzoon Antoine was gemeenteraadslid voor de periode 1939-1941. Deze laatste werd bij besluit van 22 september 1941 door secretaris-generaal Romsee tot schepen benoemd. Na zijn huwelijk op 24 december 1941 verhuisde hij naar Brugge. Marcel Van Overbeke was gedurende vele jaren gemeentesecretaris te Hansbeke.
Henri en Luc Van Overbeke, kleinzonen van Henri Van Overbeke en van de brouwer Honoré Van Hecke, zijn leeftijdsgenoten en Hansbeekse buren van Laurent Martens, waarmee zij in de kleuter- en lagere school zaten. Later waren zij samen lid van de plaatselijke KSA en nadien van de studentenclub De papeters.
Personen in parenteel van Jan-Frans Van OVERBEKE
I.1 M Van OVERBEKE, Jan-Frans
I.2 V Van de VOORDE, M.C.
II.1 M Van OVERBEKE, Jan-Baptiste 11-09-1786 Lotenhulle 03-02-1874 Hansbeke
II.2 V MOENS, Sophie
III.1 M Van OVERBEKE, Karel 19-05-1828 Hansbeke 05-09-1910 Hansbeke
III.2 V THOL, Paulina
IV.1 M Van OVERBEKE, Joseph P. 20-08-1865 Bellem
IV.2 V De MUYNCK, Leonie Rosalie 07-10-1868 Hansbeke
IV.3 M Van OVERBEKE, Henri M.D. 05-08-1869 Bellem 18-08-1935 Hansbeke
IV.4 V BRUGGHEMAN, Maria S.J. 1874 Ursel
V.1 M Van OVERBEKE, Marcel 02-01-1902 Hansbeke
V.2 M Van OVERBEKE, J.H.L.M. 21-05-1906 Hansbeke
V.3 M Van OVERBEKE, Antoine J.M. 21-03-1909 Hansbeke 31-10-1984 Gent
V.4 V De CORTE, Gaby
V.5 M Van OVERBEKE, André
V.6 V Van HECKE, Josepha 01-04-1911 Hansbeke
VI.1 M Van OVERBEKE, Henri 1937 Hansbeke
VI.2 M Van OVERBEKE, Luc J.M. 18-03-1938 Hansbeke
Dit parenteel toont dat de familie Martens niet enkel met de familie Van Overbeke verwant is langs de familie Strobbe, maar ook langs de familie Bruggheman (zie hoger) en de familie De Muynck. Leonie De Muynck, die op 8 februari 1893 te Hansbeke trouwde met Joseph Van Overbeke, zoon van Karel of Charel, was de dochter van Pieter-Jan De Muynck en Marie Pelagie Galens. Haar jongere broer Aimé De Muynck huwde op 2 januari 1903 met Irma Martens, dochter van Petrus en zus van Emiel Martens.
6.8.5 Andréa Martens dv René
Na haar huwelijk met André Beelaert vestigde Andréa Martens zich te Drongen-Luchteren. Hun oudste dochter Eliane stierf in 1939, slechts 2 jaar oud. Hun zonen Oscar en Willy huwden en kregen kinderen. Samen met hun nicht Mireilla Martens, dochter van Emiel, waren André Beelaert en Andréa Martens in 2005 nog de enige levende kleinkinderen of aangetrouwde kleinkinderen van de in 1900 overleden stamvader Petrus Martens. In 2005 konden André en Andréa samen met hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen te Drongen-Luchteren hun platina bruiloft vieren. Zeventig jaar huwelijk ging niet onopgemerkt voorbij. Het jubilerend paar kwam met hun foto in de krant.
Andréa Martens overleed te Gent op 9 februari 2006 en werd op 15 februari begraven in de St Gerolfkerk te Drongen.
|
