|
Hoopvol vooruitblikken
Pastorale brief van de bisschoppen van België
De voorbije weken waren historisch en vormden in vele opzichten een beproeving. Heel wat mensen, gezinnen en gemeenschappen werden hard getroffen: door rouw, ziekte, jobverlies en vereenzaming. We denken allereerst aan hen en betuigen hun ons medeleven.
Deze periode van lockdown liet ons ook vele gebaren van solidariteit zien. Zoveel mensen deelden hun tijd en talenten. Buren of volstrekt onbekenden werden naasten van elkaar. Wij geloven dat God niet afwezig was: ondanks de momenten van duisternis konden we ervaren hoe zijn nabijheid en zijn Pasen sterker zijn dan het donker. We zijn dankbaar voor de vele tekenen van de Geest die werkzaam is.
We konden amper publiek liturgie vieren; we mochten elkaar niet ontmoeten in gemeenschap: voor christenen was dat een echte beproeving. Afgesneden zijn van onze broers en zussen woog zwaar. We willen jullie van harte danken dat jullie de opgelegde zware maatregelen hebben nageleefd. Sinds enkele weken kunnen we opnieuw ‘in levenden lijve’ de verbondenheid van onze gemeenschappen smaken. De heropstart is nog voorzichtig, maar toch met grote vreugde.
De lockdown heeft onze bewegingsruimte beperkt, maar daagde ons ook uit om creatief te zijn. In vele parochies, pastorale eenheden en gemeenschappen sloegen jullie de handen in elkaar om initiatief te nemen. Jullie bedachten nieuwe manieren van Kerk-zijn, soms heel eenvoudig omwille van de noodsituatie. Die gebaren van nabijheid, van concrete dienstbaarheid en pastorale vindingrijkheid hebben ons geraakt. Zonder twijfel hebben we ook bepaalde dimensies ontdekt – of herontdekt – die we door de routine dreigden te vergeten: het luisteren naar anderen en naar Gods Woord, het persoonlijk gebed en het gezinsgebed, de waarde van een rustiger levensritme voor bezinning, reflectie en dialoog. Tegelijk ervoeren we de onschatbare rijkdom van ontmoeting en genegenheid, van wederzijdse hulp en van verbondenheid met elkaar en met God. We moedigen jullie aan waakzaam en creatief te blijven. Laten we het samen doen: onze gemeenschappen mooier maken, broederlijker en gevoeliger voor elkaars kwetsuren en voor de noden van de wereld. Laten we onze vieringen blijven verzorgen; dan worden ze een bron van inkeer en inzet.
Reeds daagt de morgen. Zal de wereld van morgen anders zijn dan die van gisteren? Waar je ook leeft, je hebt altijd de kans haar beter te maken. De pandemie stelt trouwens een aantal grote uitdagingen van onze tijd op scherp. Hoe bieden we steun aan de slachtoffers van een sociale crisis waarvan we nu pas de eerste gevolgen beginnen te zien? Hoe kunnen we vooral de jongeren nabij zijn? Hoe solidair zijn met de bejaarden, die vaak door eenzaamheid worden getroffen? Hoe zullen we gastvrijheid bieden aan hen die onze maatschappij liever uitsluit of aan onze grenzen tegenhoudt? Hoe geven we erkenning en waardigheid aan hen die – vaak in moeizame omstandigheden – anderen ten dienste staan? Hoe gaan we te midden van onzekerheid toch op zoek naar zin en hoe bewaren we de hoop? Hoe kunnen we de kwetsbaarheid van ons bestaan aanvaarden en waarderen? Hoe gaan we om met de enorme uitdagingen op ecologisch, sociaal en economisch vlak?
Voor geen van die vragen hebben we pasklare antwoorden. Toverformules werken niet. Maar we geloven in God en we hebben elkaar. Uit die bronnen van geloof en overleg kan elk van ons putten om te onderscheiden en te handelen. Laten we het doen in verbondenheid met andere groepen en individuen in onze maatschappij. We nodigen jullie uit als christelijke gemeenschappen. Vertrek eensgezind vanuit het hart van God. En werk in het hart van de wereld. Het is immers daar dat Christus ons zendt door ons doopsel: naar die wereld die bij deze pandemie wel in staat is tot grote vrijgevigheid, maar die ook aan twijfel ten prooi valt. Wat wij kunnen aanbieden, is onze solidariteit; onze hoop en de vreugde van het Evangelie.
We hebben nog een wens voor elk van jullie. Dat deze zomer ieder van ons de tijd gunt om tot rust te komen. Om opnieuw aansluiting te vinden met wat werkelijk ertoe doet. En om echt te zoeken naar het diepste verlangen dat in God leeft: voor onszelf, voor zijn Kerk en voor onze wereld.
In diepe verbondenheid met elk van jullie
De bisschoppen van België
Feest van Sint-Petrus en Sint-Paulus, 29 juni 2020
01-07-2020, 19:34
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
|
