Geraardsbergen het literair Wielrennerslandschap door De Pelsemaeker Karel.
Land van hard labeurende Flandriens. De Muur van Geraardsbergen,
Het Giesbaargs Muurken, de Mattetoarten, de Mastellen, de Marbol, de Matches, en ons Manneken-Pisj !
18-04-2011
Philippe Gilbert uit het Luikse Aywaille won, op 17 april 2011, voor de tweede keer de Amstel Gold Race.
Philippe Gilbert wint opnieuw Amstel Gold Race
Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) heeft zondag 17 april 2011 de 46e editie van de Nederlandse wielerklassieker Amstel Gold Race op zijn naam geschreven. Phil won in 2010 ook al deze wedstrijd.
Op de Cauberg spurtte Gilbert, die zichzelf op de erelijst opvolgt, iedereen uit het wiel. De Spanjaard Joaquin Rodriguez (Katusha) werd tweede, de Australiër Simon Gerrans (Sky) derde. De wedstrijd werd gekleurd door een lange ontsnapping van vier renners, bij wie Thomas Degand (Veranda's Willems). Zij reden meer dan 200 km in de aanval maar werden 40 km van de streep weer gegrepen. Op 11 km van de finish sprong de Luxemburger Andy Schleck weg. De renner van Team Leopard kreeg nooit meer dan 10 seconden maar werd pas op de Cauberg, op 500 meter van de streep, gegrepen door een ontketende Gilbert. Hij was duidelijk de snelste van een elitegroep. Bjorn Leukemans werd zevende, Ben Hermans achtste.
"Voor het eerst sinds Jan Raas is er een renner erin geslaagd om tweemaal na elkaar de Amstel Gold Race te winnen. In de 46e editie van de Amstel Gold Race was Philippe Gilbert net als vorig jaar op de Cauberg veruit de snelste man van een selecte groep. Robert Gesink was op plaats 9 de beste Nederlander."
De Amstel Gold Race was lang gesloten en verliep grotendeels volgens het vaste patroon. 4 renners (Del Negri, Degand, Ponzi en Albert Timmer) kregen 12 minuten voorsprong en zorgden voor de ontsnapping van de dag. Tussen kilometer 92 en 84 schudde Rabobank met een tempoversnelling het hele peloton wakker. Het peloton brak bij positie vijftig, maar nadat Luis Leon Sanchez demarreerde en Rabobank de benen stil hield, wist het grote peloton weer terug te keren.
Nadat Sanchez was teruggepakt, was het de beurt aan ploeggenoot Carlos Barredo om in de aanval te gaan. Hij en de Belg Jan Ghyselinck kwamen tot bij de overgebleven koplopers Degand en Del Negri. Maar op iets meer dan 30 kilometer van de streep was hun liedje uitgezongen. Het peloton hield zo nog steeds aardig koest.
Op de Eyserbosweg vond dan toch de eerste echte schifting plaats. Een groep van 20 man, met daarbij favorieten als Philippe Gilbert en Robert Gesink wisten zich van de rest af te scheiden. De volgende selectie vond plaats op de Keutenberg, waar Andy Schleck op de top een ferme demarrage plaatste. De 12 renners in de achtervolgende groep moesten een antwoord verschuldigd blijven.
Jelle Vanendert reed zijn longen uit zijn lijf voor kopman Philippe Gilbert om het gat te dichten. De kopman deed ook een duit in het zakje om de voorsprong niet te groot te laten worden. Rabobank, dat met drie man (Freire, Gesink, Martens) in deze groep goed vertegenwoordigd was, weigerde kopwerk te verrichten. Schleck hield stand en begon met een voorsprong van 5 aan de Cauberg.
Op 500 meter van de streep trok Joaquim Rodriguez de sprint aan; Philippe Gilbert kon als enige het wiel houden. Als snel zoefden de twee Andy Schleck voorbij en dus zou het tussen Gilbert en Rodriguez gaan. Op 300 meter van de streep ging Gilbert volle bak, Rodriguez had geen versnelling meer in huis. Zo krijgt deze Amstel Gold Race met Philippe Gilbert een verdiende en schitterende winnaar. Joaquim Rodriguez was een mooie tweede, Simon Gerrans werd verrassend derde.
De mannen van Rabobank kwamen in de sprint wat kracht tekort. Met Oscar Freire (6e), Robert Gesink (9e) en Paul Martens (10e) eindigden wel drie mannen in de top-10. Johnny Hoogerland werd vlak daarachter 12e.
Johan Vansummeren laat de prijs zien die hoort bij de winst in Parijs-Roubaix
ROUBAIX - Johan Vansummeren heeft zondag verrassend de kasseienklassieker Parijs-Roubaix gewonnen. De Belgische wielrenner uit de ploeg Garmin-Cervelo arriveerde na 258 kilometer solo in het velodrome van Roubaix. Van Summeren sprong in de stoffige klassieker in de slotfase weg uit een kopgroep van vier, waar ook Raborenner Maarten Tjallingii deel van uitmaakte.
Tjallingii was lang op weg naar de tweede plaats, maar werd vlak voor de wielerbaan in Roubaix ingelopen door de Zwitser Gregory Rast, de Deen Lars Bak en uiteindelijk ook de Zwitserse favoriet Fabian Cancellara. In de sprint om de tweede plaats was Cancellara de beste. Tjallingii eindigde als derde.
Vansummeren was zondag eigenlijk een van de superknechten van kopman en wereldkampioen Thor Hushovd, die zijn zinnen had gezet op Parijs-Roubaix. In een door vele valpartijen gedomineerde koers profiteerde Vansummeren echter van het loeren naar elkaar door de vedetten.
Op de mythische Carrefour de lArbre plaatste de Belg zijn beslissende jump. Vansummeren trok door en de achtervolgers kregen het gat niet meer dichtgereden. Tjallingii klampte even aan, maar moest de ontketende Garmin-renner ook laten gaan. Na de finish vroeg de winnende Vansummeren direct zijn vriendin ten huwelijk.
Drievoudig winnaar Tom Boonen gaf zondag op. De Belg stapte op zon 55 kilometer van de streep van de fiets. Boonen kwam in de Hel van het Noorden twee keer ten val en reed ook nog eens lek in het Bos van Wallers. Hij liep daardoor een grote achterstand op.
Parijs Roubaix Uitslag:
1. Johan Vansummeren (België/Garmin-Cervélo) 6u07m28s 2. Fabian Cancellara (Zwitserland/Team Leopard-Trek) + 19s 3. Maarten Tjallingii (Nederland/Rabobank) z.t. 4. Gregory Rast (Zwitserland/Team RadioShack) 5. Lars Ytting Bak (Denemarken/HTC-Highroad) + 21s 6. Alessandro Ballan (Italië/BMC Racing Team) + 36s 7. Bernhard Eisel (Oostenrijk/HTC-Highroad) + 47s 8. Thor Hushovd (Noorwegen/Garmin-Cervélo) z.t. 9. Juan Antonio Flecha (Spanje/Sky ProCycling) 10. Matthew Hayman (Australië/Sky ProCycling)
De 25-jarige Brit van HTC-Highroad had het over een heel belangrijke en speciale overwinning. Ten eerste omdat dit voor mij altijd een speciale wedstrijd zal zijn. Ik boekte hier mijn eerste grote zege en die deed bij mij bovendien ook de liefde voor het wielrennen in België ontstaan. Ik vond het echt heel jammer dat ik hier de voorbije twee jaar door een overladen programma niet aan de start kon komen. Een tweede reden is de pech die ik de voorbije weken kende op de Vlaamse wegen, vooral dan in Gent-Wevelgem, een wedstrijd die ik absoluut ooit wil winnen. Vandaag kon ik terugvallen op een schitterende ploeg. In de plaatselijke ronden hebben de mannen me de hele tijd goed voorin gehouden en Leigh Howard deed het verbluffend in de slotkilometer. Dankzij hem kon ik simpel aanpikken bij Hutarovich toen die aanzette en dan was het kwestie van op het juiste moment mijn versnelling te plaatsen. Ik hoop wel dat de gevallen renners er geen te zware blessures aan overhouden. Niet alleen in de slotkilometer was het chaotisch. Op zeker moment vroeg ik me zelfs af of ik oud aan het worden was. Jezelf goed positioneren is echt niet evident in dit soort wedstrijden met die vele smalle wegen. Dat is ook het grote verschil met een vlakke Tourrit, plus dan het feit dat in de Tour de druk om te winnen toch een pak groter is.Winnen deed Cavendish dit seizoen nog niet vaak. Voor de Scheldeprijs stond enkel de slotrit in de Ronde van Oman achter zijn naam. Of ik een bevestiging als deze nodig had? Nee, antwoordde Cavendish na enkele seconden van stilzwijgen met een meewarige blik in de richting van de vraagsteller. Als je vijftien ritten in de Tour hebt gewonnen en een Milaan-Sanremo op je palmares hebt staan, denk ik niet dat je nog veel te bewijzen hebt. Zondag rijdt Cavendish nog voor het eerst Parijs-Roubaix, daarna volgt een rustpauze om vervolgens via de Giro naar de Tour toe te werken. Je mag niet stellen dat ik Roubaix rijd om te leren, aldus Cavendish. Het is niet echt realistisch voor mij om te ambiëren om ooit te winnen in Roubaix of bijvoorbeeld in de Ronde van Vlaanderen. Dat zijn wel de wedstrijden waar ik vroeger als kind naar keek. Die zelf rijden, is al een droom op zich. Het zijn echter in de eerste plaats gelegenheden waar ik eens iets kan terugdoen voor de ploeggenoten die voor de rest bijna altijd voor mij werken.
heeft de 95ste Ronde van Vlaanderen gewonnen. De kopman van Saxo Bank klopte in een ijzingwekkende slotfase Chavanel en Cancellara in een sprint met drie. Tom Boonen won in de achtergrond de sprint voor de vierde plaats. Leukemans werd zevende, Scheirlinckx achtste en Philippe Gilbert tenslotte negende.
Fabian Cancellara leek lange tijd op weg om zijn huzarenstukje van vorig jaar vlotjes over te doen, maar kraakte uiteindelijk compleet onverwacht in het gezelschap van Sylvain Chavanel op de Muur van Geraardsbergen. Chavanel, misschien wel de beste renner in koers, was er op de Oude Kwaremont met de Australiër Clarke vandoor gegaan en had de traditionele vroege vluchters één voor één opgeraapt en ter plaatse gelaten.
Onder andere Van Avermaet, Leukemans en Boom waagden een poging om in het spoor van de Fransman van Quick Step op kop te blijven, maar Chavanel bleek te sterk. Toen Cancellara op de Leberg op 40 kilometer van de streep met een splijtende versnelling alle favorieten ter plaatse liet en in één ruk de kloof met Chavanel dichtte leek de Ronde al vroeg in een definitieve plooi te liggen.
Cancellara verkrampt op de Muur 'Superman' bleek echter niet onaantastbaar en toen de Zwitser op de Muur last kreeg van krampen, smolt de minuut voorsprong van de twee leiders als sneeuw voor de zon. Een groep met bijna alle favorieten vond opnieuw de aansluiting. Gilbert verschoot zijn laatste pijl op de Bosberg, maar het was opnieuw Cancellara die op drie kilometer van de meet voor de beslissende demarrage zorgde.
Spartacus kreeg Chavanel en Nuyens mee in zijn zog en het drietal sprintte voor de zege. Cancellara leek het in een adembenemende spurt te gaan halen, maar werd in extremis nog voorbijgestoken door Nuyens en Chavanel. Nick Nuyens wint na Dwars door Vlaanderen zijn tweede grote koers van het seizoen, de mooiste overwinning uit zijn carrière.
Uitslag 1. Nick Nuyens 6u0m42s 2. Sylvain Chavanel (Fra) 3. Fabian Cancellara (Zwi) 4. Tom Boonen -2s 5. Sebastian Langeveld (Ned) -8s 6. George Hincapie (VS) 7. Björn Leukemans 8. Staf Scheirlinckx 9. Philippe Gilbert 10. Geraint Thomas (GBr).
De Driedaagse van De Panne / Koksijde en Lief Hoste
Driedaagse De Panne-Koksijde 2011
Rittenschema
Dinsdag 29 maart: Middelkerke-Zottegem (194 km)
Woensdag 30 maart: Oudenaarde- Koksijde (219 km)
Donderdag 31 maart: a) De Panne-De Panne (111 km)
- b Individuele tijdrit De Panne-Koksijde-De Panne (14,7 km)
André Greipel heeft dinsdag de eerste rit van de Driedaagse De Panne-Koksijde (2.BC), met start in Middelkerke en aankomst in Zottegem na 194 kilometer, gewonnen. Greipel kon nog net een massasprint ontlopen samen met de Nederlander Lieuwe Westra, de Kazach Dmitriy Muravyev en de Rus Vladimir Gusev. De Duitser is meteen de eerste leider.
Woensdag staat de tweede etappe op het programma, van Oudenaarde naar Koksijde (219 km).
Uitslag eerste rit 1. André Greipel 194 km in 4u22'32" 2. Lieuwe Westra (Ned) z.t. 3. Dmitri Moeravjov (Kaz) 4. Vladimir Goesev (Rus) 5. Romain Feillu (Fra) 6. Peter Sagan (Svk) 7. Danilo Hondo (Dui) 8. Allan Davis (Aus) 9. Mark Renshaw (Aus) 10. Jevgeni Goetarovitsj (WRu)
Klassement na eerste rit 1. André Greipel (Dui) in 4u22'22" 2. Bert De Backer op 3 seconden 3. Lieuwe Westra (Ned) op 5 seconden 4. Pim Ligthart (Ned) z.t. 5. Dmitri Moeravjov (Kaz) op 7 seconden 6. Mickaël Delage (Fra) op 9 seconden 7. Vladimir Goesev (Rus) op 11 seconden 8. Romain Feillu (Fra) z.t. 9. Peter Sagan (Svk) 10. Danilo Hondo (Duitsl.)
De tweede rit in de Driedaagse De Panne-Koksijde is uitgedraaid op een massasprint. Daarin toonde de Rus Denis Galimzyanov zich de snelste. De tweede rit trok van Oudenaarde naar Koksijde. West-Vlaming en neoprof Guillaume Van Keirsbulck reed een tijdlang in de aanval, maar hij liet zich inlopen door het peloton toen de voorsprong te klein werd.
Het werd een massasprint en daarin was Denis Galimzyanov van Katusha duidelijk de snelste. Degenkolb werd tweede, Sagan derde. De Nederlander Westra is de nieuwe leider. Dit is de volledige top tien :
1. Denis Galimzianov (Rus) 2. John Degenkolb (Dui) 3. Peter Sagan (Svk) 4. Tomas Vaitkus (Lit) 5. Romain Feillu (Fra) 6. Aidis Kruopis (Lit) 7. Russell Downing (GBr) 8. Jevgeni Goetarovitsj (WRu) 9. Jimmy Casper (Fra) 10. Michal Kwiatk
Tijdens de openingsrit van de Driedaagse De Panne Koksijde is Leif Hoste ten val gekomen.
De renner van Katusha, liep daarbij een hoofdwonde op en werd naar het ziekenhuis overgebracht. Het is nog niet duidelijk of de deelname aan de Ronde van Vlaanderen en/of Parijs-Roubaix daardoor in het gedrang komt. Hoste zat in een goeie vorm en had al aangegeven de Ronde te hebben aangestipt in zijn agenda.
Sébastien Rosseler (RadioShack) heeft donderdag de 35e editie van de Driedaagse De Panne-Koksijde op zijn naam geschreven.
Rosseler stormde tijdens rit 3B, een individuele tijdrit over 14,7 kilometer met start en aankomst in De Panne, naar ritwinst om zo eindzege veilig te stellen. Rosseler haspelde het traject af in een tijd van 18:31.83. Net 14 seconden sneller dan de Nederlander Lieuwe Westra (Vacansoleil-DCM) en de Pool Michal Kwiatkowski (RadioShack).
In de eindstand hield Rosseler 6 seconden over op Lieuwe Westra
Driedaagse De Panne 2011 Uitslag etappe 3b De Panne (14,7km tijdrit) 1. Sébastien Rosseler (België/RadioShack) in 18'31 2. Lieuwe Westra (Nederland/Vacansoleil) op 14s 3. Michael Kwiatkowski (Polen/RadioShack) op 14s 4. Sylvain Chavanel (Frankrijk/QuickStep) op 18s 5. Bert Grabsch (Duitsland/HTC-Highroad) op 22s 6. Andriy Grivko (Oekraïne/Astana) op 24s 7. Dmitriy Muravjev (Kazachstan/RadioShack) op 30s 8. Rick Flens (Nederland/Rabobank) z.t. 9. Tomas Vaitkus (Litouwen/Astana) op 34s 10. Cyril Lemoine (Frankrijk/Saur-Sojasun) op 50s
Eindklassement Driedaagse De Panne 2011 1. Sébastien Rosseler (België/RadioShack) in 12u21m33s 2. Lieuwe Westra (Nederland/Vacansoleil) op 6s 3. Michael Kwiatkowski (Polen/RadioShack) op 14s 4. Sylvain Chavanel (Frankrijk/QuickStep) op 18s 5. Bert Grabsch (Duitsland/HTC-Highroad) op 22s 6. Andriy Grivko (Oekraïne/Astana) op 24s 7. Dmitriy Muravjev (Kazachstan/RadioShack) op 26s 8. Rick Flens (Nederland/Rabobank) op 30s 9. Tomas Vaitkus (Litouwen/Astana) op 34s 10. Cyril Lemoine (Frankrijk/Saur-Sojasun) op 50s
De oude vertrouwde waaiers wielertoeristen op hun racefiets. Al naargelang de dagen lengen verschijnen ze in groter groepen over onze wegen. t Is alsof ze samen met de egels en de padden uit hun winterslaap zijn verrezen. We moeten er ook oplettend voor zijn als we ze ergens over de straat zien scheren.
Het was zondagmorgen 6 maart, ik reed vanuit Goeferdinge naar Thoricourt een deelgemeente van Silly in Henegouwen. Op Radio 2 was de Préhistorie bezig en Guy De Pré vertelde met volle overgave over de jaren 1961, 71en 81. Vijftig jaar geleden, vertelde Guy, zong Louis NeefsAnita my Love en Bobbejaan Schoepen had het toen over Ik heb eerbied voorjouwgrijze haren. Heel mooie liedjes, als je mij vraagt, maar die helemaal niet pasten bij de taferelen die zich voor me afspeelden. Als Guy De Pré over het jaar 1971 sprak, en 'To The Rising Sun'van The Pebblesuit de speaker weerklonk, waande ik me al meer in de ambiance van de koers. Want zo zag het er recht voor mij uit. Hoewel, er was geen signaalwagen mee om te verwittigen dat er zich renners op de weg begaven. Ik schatte ze met een veertigtal fietser, en zag ze soms heel breed uitwaaierend en daarna weer in een smallere rij de weg innemen. Zou ik ze voorbijgaan of niet? Misschien slaan ze weldra aan de rotonde rechts of links af, en kan ik doorrijden, speelde het in mijn achterhoofd.Terwijl had er zich achter mij een ware karavaan aan volgautos gevormd. Aan de rotonde bleef het peloton zondagcoureurs op dezelfde weg als ik verder Henegouwen binnenrijden. Voorzichtig ben ik ze, met nog suite autos achter me, dan toch voorbijgereden.
Omdat de bende fietsers vanaf de taalgrens, die ik in Zarlardinge gepasseerd was, steeds verder Wallonië inreden, had ik al gedacht dat het Vlamingen waren. Wanneer ik mijn inhaalmanoeuvre uitvoerde had ik vooraf het raam aan mijn rechterkant halfopen geschoven en de radio afgezet, om te horen welke taal ze spraken. Ik had goed geraden het waren Vlaamse wielertoeristen die hier de Waalse wegen terroriseerden.
Ingespannen als echte coureurs kleurden ze, aan ongeveer 35 km per uur, het Waalse beton:
Ik merkte namaakcoureurs op van Quik Step, Colnago, Landbouwkrediet, Skil, Telenet en nog enkele andere, want er zaten in de pedalerende meute ook gasten die rode en oranje outfits droegen. Hoewel ze de wind mee hadden en zich in groep verplaatsten reden ze wanzinnig traag. Maar in hun gedachten waren ze wel echt een koers aan het rijden. De ene al wat galanter dan de andere. Er was er zelfs ene bij, ik schatte hem 35 jaar, die van persoon en rijstijl heel goed op Frank Vandenbroucke leek. Meteen dacht ik eraan dat VBD bijna 2 jaar geleden zijn laatste overwinning boekte in de tijdrit van de Boucle dArtois in Frankrijk.
- Het was op zaterdag 4 april 2009, op zondag 5 april mocht Frank zelfs in de leiderstrui rijden. Hij reed toen voor Cinelli-Down-Under. Frank stierf op 12 oktober 2009 tijdens een vakantie in Senegal, en werd op 24 oktober in Ploegsteert onder grote belangstelling begraven. Zijn vriend en ploegmaat van toen, Nico Mattan, heeft nu een boek over VDB uitgebracht. De Vlaamse zanger Bart Herman heeft ook een lied gewijd aan hem: Lied van de sterren, is een mooie ode aan deze te jonge overleden fietsadonis.
In Ghislenghien, daar waar op 30 juli 2004 de wereld bijna in vuur opging, heb ik de ploeg zondagfietsers verlaten. Zij reden verder langs de Chaussée de Bruxelles richting Enghien, terwijl ik naar Soignies afsloeg.
Niet ver van mijn eindbestemming, Thoricourt, ben ik een andere groep wielertoeristen tegengekomen. Ze waren even indrukwekkend als diegene die ik zo-even verlaten had. Ook voor hen heb ik moeten opletten. Doordat deze groep tegenliggers waren ben ik uiterst rechts moeten gaan rijden, opdat ze tot drievierden van de twee rij vakweg gebruikten. Toen ik in deze groep enkele fietsers, ik gebruik voor wielertoeristen niet graag het woord renner omdat renner een beroep is waar ik veel respect voor heb, uit het Geraardsbergse herkende was ik helemaal niet verbaasd. Het is geweten dat wielertoeristen uit Oost-Vlaanderen en Vlaams-Brabant graag in Henegouwen komen rijden. De wegen zijn hier lange rechte stukken, die nog van het ene dorp naar het andere leiden, zonder lintbebouwing tussenin. Hierdoor liggen ze erveel rustiger bij dan de wegen in Vlaanderen. Behalve tijdens de weekends, want dan is Henegouwen gekleurd door wielertoeristen, tot aan de toog van de cafés toe.
Voordat ik in Thoricourt een wandeling aanvatte, was ik in het dorpscafé Le Guinguet een natje en een droogje gaan doen, en aan de Montanas-, de Vectors-, de Gazellen-, de Coppi - en de Eddy Mercks-racefietsen die tegen de muur stonden, had ik al gezien dat het binnen moest vol zitten met fietsers. En Jawel! Het waren terug een 30-tal van die nieuwe Flandriens uit de omgeving van Denderleeuw. Ze kwamen van Brakel en Flobecq over Ath en zouden langs Enghien en Ninove terugkeren naar Liekerk, werd er mij verteld; ik begreep dat er Liedekerke bedoeld werd.
1. Nick Nuyens 2. Geraint
Thomas 3. Tyler Farrar 4. Matthew Hayman 5. Marco Marcato 6. Baden
Cooke 7. Leif Hoste 8. Tom Leezer 9. Tom Boonen 10. Domenique
Rollin
Nieuwe Kwaremont
Kluisbergen
1700m 2. 
