|
:-D Tot nu toe zijn de dagen van kerstmis tot nu heel goed verlopen. Normaal vieren wij altijd kerstmis bij mij thuis, maar sinds de komst van de kleineWarre die ondertussen al drie maand oud is, ligt de situatie enigszins anders
Dus heb ik voor alles gezorgd zoals elk jaar, maar het feest is doorgegaan ten huize van de jonge ouders, omdat het met Warre veel gemakkelijker is als hij in zijn eigen bedje, ver van lawaai en lachende mensen, kan slapen.
natuurlijk heeft hij ook regelmatig bij ons gezeten, hij kijkt je eerst eens ernstig aan, alof hij denkt: "Wie ben jij nu alweer ?" en dan splijt zijn gezichtje open in een brede glimlach waar je helemaal bij wegsmelt...
O, nee, het is niet altijd lachen hoor! Als zijn maagje knort kan het niet rap genoeg gaan, hij weent de hele buurt bijeen van de grote honger!
We hebben het goed gehad samen, veel pakjes uitgedeeld, ieder had een lijstje moeten trekken. Wat fijn als je zo met je kinderen samen in gezelligheid, warmte en vriendschap zo'n mooie dag kan beleven.
Al vergis ik me soms welke dag het nu eigenlijk wel is, je zou het niet meer weten, het is elke dag zondag! Oudejaarsavond breng ik door in alle rust, zodat ik in alle kalmte kan uitbollen van oud naar nieuw. Al dat uitgaan en geld verbrassen hoeft niet meer voor mij, ik zal mezelf trakteren op oesters, DE delicatesse als je het mij vraagt, wat andere hapjes en een glaasje witte wijn.
Op 1 januari vertrekken de jonge ouders met hun zoontje naar de Ardennen, een weekje rust, zalig nietsdoen, hopelijk wordt het prachtig wandelweer en kunnen ze genieten van mekaar. Dan ben ik van dienst om het neerhof van eten en drinken te voorzien, al doe ik dat niet zo graag in de winter. Dat geleuter met laarzen aan, laarzen uit, koude schoenen weer aan brrr.... als ik hen zo graag niet zag.....
En dan begint een nieuw jaar, hopelijk met een goede gezondheid, dat vind ik nog altijd het allervoornaamste, liefde, geluk, vriendelijkheid en een portie doorzettingsvermogen is ook altijd mooi meegenomen. En goede voornemens? Die heb ik niet gemaakt, ik zal ze toepassen, dat is beter dan beloven! Weer naar het zangkoor en naar de computerlessen na twee weken verlof, veel oefenen om de lessen bij te kunnen houden. En hopen dat mijn verhaal nu spoedig klaar is om aan mijn kinderen en allernaasten te kunnen geven. Ik ben gestart met een autobiografie, ik zeg wel gestart, wanneer dat zal af zijn weet ik niet. Maar er staat ook geen datum op, al schrijf ik regelmatig een stuk, dat dan weer veranderd of waar iets anders tussengelast wordt. Schrijven is afzien heb ik al gehoord en ik zal het nog moeten geloven ook.
Bij deze wens ik aan iedereen die mijn blog bezoekt een gezond, liefdevol, gelukkig nieuw jaar toe. Dat er nog vele jaren mogen volgen. Groetjes, Lien.
|
