Horror met “bevrijding” toegedekt

De katholieke religieuze Maria Guadalupe Rodrigo getuigt hoe zij  vanaf het bisschopshuis in Aleppo de opstand heeft zien geboren worden, precies zoals wij het hier in Qara zagen, zoals de vermoorde pater Frans Van der Lugt het in Homs zag en zovele anderen elders.  Gewapende groepen van buiten Syrië zaaiden terreur, sneden christenen in stukjes om  in een plastiekzak te dumpen. De westerse media en politici verwelkomden dit als  de  “bevrijding” van Aleppo van een verschrikkelijke dictatuur. Een terroristenleider als zogenaamde “burgemeester” van Aleppo werd naar Frankrijk gestuurd om te vragen dat de “bevrijders” nog  meer internationale steun  zouden krijgen. Grote volksmenigten kwamen op straat om te protesteren tegen deze van buiten af georganiseerde terreur. Ze betuigden openlijk hun steun aan de Syrische president en de  regering. De westerse media namen de  beelden van deze  massabetogingen gretig over, elimineerden de foto’s van de president,  vertelden dat het volk in opstand kwam tegen een gruwelijke dictator en vertwijfeld om democratie schreeuwde. Precies het tegendeel van de waarheid. Deze  westerse leugens zijn het diepe lijden van het Syrische volk. Zo rechtvaardigde immers het westen voor zichzelf het verder uitmoorden en verwoesten van land en volk. Overigens  leefde de bevolking van Aleppo voorheen in een behoorlijke welvaart, vrede en harmonie. Het heeft de pseudo-democratie van het westen niet nodig. Christenen hadden voldoende vrijheid, ook in het bestuur van het land, al waren er  beperkingen aan de persoonlijke politieke vrijheden. Sommigen die  voor hun veiligheid naar Europa  gevlucht zijn, vertellen dat ze nu veel minder vrijheid en welvaart hebben dan in Aleppo vóór de “Arabische lente”. (Une religieuse catholique de retour d’Alep : les media occidentaux mentent…   file:///C:/Users/USER/Downloads/1-2-17Alep%20Les%20médias%20occidentaux%20mentent%20…%20_%20Réseau%20International%20(1).html). Vorige maand bezocht de Franse afgevaardigde van ”Les Républicains”, Nicolas Dhuicq  Aleppo en getuigt nu eveneens dat de traditionele media flink gelogen hebben. En in het interview van  de Belgische delegatie met president al-Assad vroegen onze landgenoten of hij niet dankbaar was voor de bijdrage van België aan de  strijd tegen IS in Syrië. De president  antwoordde dat er geen enkele reden is om te danken omdat hun actie zonder  toestemming van de  wettige regering volkomen illegaal  is, omdat IS alleen maar groter en sterker geworden is en omdat ook de Belgen geenszins geholpen hebben om het uitmoorden van het volk  te  beletten. Een schot in de roos.  Onze media en politici kunnen dit antwoord niet begrijpen noch aanvaarden. Ze zien nog niet in  dat het diaboliseren van Syrië berust op  hersenspinsels van de CIA, die  dwingend worden opgelegd. En zo kan ook onze eigen Belgische eerste minister wat  uit zijn nek slaan over de schande van een gesprek  met een gruwelijke “massa-seriemoordenaar”, onder applaus van het parlement.  Wordt toch eens  wakker, politici en journalisten en gedraag u niet  als gedrogeerde zombies van de oude CIA!

Blijvende en nieuwe gevaren

“Moslims en christenen  creëren ‘cultuur van vrijheid’ als “blauwdruk voor een toekomstig democratisch Syrië”. Het gaat over een zogenaamd “democratisch zelfbestuur” van Koerden, Syriac-Assyrische christenen en Arabieren in  Noord-Syrië, die internationale steun vragen om zo het vluchtelingenprobleem op te lossen.   Een vriend stuurde me hierover een  artikel en had er zelf zijn vragen bij. Ziehier mijn bedenkingen.

Het artikel doet euforisch over de harmonieuze samenleving van christenen met moslims alsof het een nieuwe evolutie is. Spanningen tussen bevolkingsgroepen, bijzonder tussen mensen van verschillende afkomst en godsdienst zijn er altijd geweest en zullen er altijd en overal blijven.  Toch is het steeds een  bijzonder kenmerk geweest van de Syrische bevolking dat ze in een echte lekenstaat leefde en nooit fanatieke religieuze spanningen heeft toegelaten. Christenen en moslims, mannen en vrouwen leefden samen,  werkten samen en hadden op alle niveau’s verantwoordelijkheden. Op dat gebied was Syrië een model van harmonieuze samenleving. Vanaf het begin van de  georganiseerde opstanden hebben Syriërs ook als één familie geprotesteerd tegen het terrorisme, door het westen gesteund. Imams, bisschoppen, moslims, Druzen, christenen, orthodoxen en katholieken protesteerden samen en blijven dit doen tot nu toe. Er is hier van binnenuit geen sprake van een burgeroorlog. Ook nu leven wij zelf dagelijks in de  grootste vrede samen met moslims en christenen.

Vervolgens is dit zogenaamd nieuw initiatief niet de geschikte weg om het probleem van de  vluchtelingen op te lossen. Er moeten geen speciale en onafhankelijke veilige zones gemaakt worden voor vluchtelingen. Er moet een akkoord komen van landen die terroristen sturen om daadwekelijk alle terroristen terug te trekken, zodat regering en leger heel het land kunnen beveiligen. Dan kunnen de mensen overal terugkeren naar hun eigen streek en huis. Zo hoeven er geen vluchtelingen te zijn. Er is wel hulp nodig voor de heropbouw van het land en het heroprichten van bedrijven zodat de mensen hun eigen kost kunnen verdienen. Als de internationale gemeenschap ook maar enig meeleven met de Syrische bevolking zou betonen, had ze al lang gezorgd dat de  verstikkende sancties opgeheven waren zodat het economische leven weer kan opbloeien.

Of het land al dan niet in afzonderlijke zones moet verdeeld worden en zo in onafhankelijke federale staten, is een beslissing die niet van buiten af of door één enkele groep mag opgedrongen worden. Als een land tot een federale staat zou willen overgaan moet  dit democratisch door  het volk en de  wettige regering beslist worden. Niemand heeft het recht om een land te gaan verdelen voor eigen politiek belang en zo de soevereiniteit en de territoriale integriteit te breken. Verdeel en heers is helaas al te dikwijls tot nu toe het recht van de sterksten hoewel het  tegen het internationaal recht is en tegen het charter van de UNO.

Het opgewarmde Amerikaanse plan B

Donald Trump heeft van mij al vele goede punten gekregen, maar indien hij werkelijk het plan B van zijn voorganger  wil opwarmen, zoals hij gesuggereerd heeft, ziet het er triestig uit. Het bestaat  in het scheppen van veiligheidszones onder het voorwendsel de mensen te  beschermen en het probleem van de  vluchtelingen op te lossen. Het voorziet vier zogenaamde autonome gebieden. Een eerste in het N-O van Hasaka tot de Eufraat, toevertrouwd aan de FDS (zogenaamde Democratische krachten van Syrië, verbonden met de VS). Het is voor de Koerden hun gedroomd autonoom gebied. Een tweede gebied rond Aleppo vanaf de Turkse grens tot aan Al-Bab zou aan Turkije gegeven worden. Een derde gebied vanaf de Golan tot Daraa en Sweida zou gegeven worden aan Jordanië en Israël. En aan de westkust zou tenslotte een gebied tot aan Homs toevertrouwd worden aan Rusland. Dit is een zionistisch plan  om tenslotte het door Israël onwettig bezette gebied van Syrië definitief in handen te krijgen en later zelfs door een resolutie van de VN Veiligheidsraad internationaal te doen erkennen.

Alle bezwaren die we hoger vermeld hebben, gelden uiteraard ook voor dit sluw en gemeen opzet om de soevereiniteit van Syrië te breken en het land totaal te ontwrichten. Toch is er hoop. Wanneer Syrië tot heden in staat bleek stand te houden tegen de vernietigende oorlogsmacht van zowat de helft van de internationale gemeenschap, dan zal het ook tegen deze nieuwe en hopelijk stilaan laatste aanval zichzelf kunnen  verdedigen, met behulp van zijn bondgenoten. (Amin HOTEIT, Les “zones sécurisées” de Trump ou le nouveau plan de partition de la Syrie, mondialisation.ca,  februari 2017).

En plots worden er 13.000 gevangenen opgehangen

De grote nieuwsmedia in Nederland en België pakken nu uit met de spectaculaire gruwel dat er tussen 2011 en 2015 hier in de gevangenis van Seydnaya 13.000 gevangenen door “het regime” gemarteld en opgehangen zijn. Met verontwaardiging wordt nogmaals gewezen naar “die gruwelijke Syrische dictator”.  Ziehier enkele zinvolle vragen.

Dit  nieuws komt van één enkele organisatie, Amnesty International, die vroeger al getoond heeft niet vies te zijn van een leugen om  de oorlogspropaganda tegen Syrië, zijn wettige regering en president aan te moedigen in een geheel “politiek correcte” geest. Feiten en gebeurtenissen van enige omvang worden normaal door meerdere bronnen bevestigd en dan pas de wereld in gestuurd. Dit is ook de kritiek van  Konstantin Kosachev, voorzitter van een internationale commissie van de Russische Raad van het opperste parlement. Suliman Mulhem heeft het rapport van 43 blz goed bestudeerd en besluit dat het berust op gissingen en extrapolatie van gegevens uit de media. Het zijn berekeningen in deze zin: indien er 7-20 werden geëxecuteerd om de veertien dagen dan zijn het er zoveel gedurende zoveel maanden enz.

Vreemd is ook dat van de  gruwelen in die periode in heel het land  gepleegd door allerlei gewapende groepen, van half zachte, gematigde, harde tot extremistische bendes, door het westen gesteund, geen melding wordt gemaakt. Gedurende de ganse oorlog heeft de Atlantische pers hieraan geen aandacht besteed. De schuld werd altijd gegeven aan de Syrische president, het Syrische leger en later de Russen. Zij zouden schuldig zijn aan oorlogsmisdaden. Nochtans kunnen de dagelijkse gruwelen van djihadisten in heel het  land nauwkeurig vastgesteld en gecontroleerd worden. Zo stierven meer dan 400.000 mensen. Christelijke vrouwen werden gekidnapt, volgens de moslimwet met een terrorist in het huwelijk verbonden, die haar op beestachtige wijze behandelde, daarna kruisigde en in een plastiekzak terug bezorgde. Ongeveer een derde van de slachtoffers zijn soldaten en veiligheidsmensen. Zij kregen van terroristen een extra  behandeling omdat ze volgens de rebellen aan de verkeerde kant stonden: eerst werden armen en benen afgehakt om hen zoveel mogelijk te laten lijden en dan pas geëxecuteerd. Voor de massale gifgasaanval van augustus 2013 werden eerst in  Lattakia een massa kinderen ontvoerd om hen dan in Ghouta een gruwelijke dood te laten sterven. Allemaal mede georganiseerd door de geheime diensten van buitenlandse mogendheden om onmiddellijk de schuld te kunnen geven aan die verschrikkelijke dictator en een militaire interventie te rechtvaardigen. Is dit niet de zoveelste campagne van de westerse obessie tegen Syrië, nu gelanceerd naar aanleiding van de hoopvolle vredesgesprekken in Astana?

Het zou uiteraard goed zijn dat de Syrische regering zelf met een rapport komt over hetgeen er wel en niet in Seydnaya gebeurd is, al blijft het een vraag of het iets  uithaalt. Toen bleek dat de “massavernietigingswapens” van Irak een verzinsel waren om het land te vernietigen, heeft dat de houding van het westen iets veranderd? Of toen bleek dat de massa-executies van Kadhaffi leugen waren?

Geen abortusfonds in onze naam

Vorige week hebben we het moedige besluit al vermeld van Donald Trump om de internationale ngo’s te verbieden abortus te financieren. Nederland en België  hebben meteen al het laaghartige plan opgevat  om daarom een nieuw internationaal fonds op te richten om abortus te promoten, waar  een aantal landen en organisaties zich nu bij aansluiten. Hiertegen is al een protestactie gestart. Laten wij, allen overlevenden van abortus, massaal protesteren. In Amerika heeft de pro life beweging de wind in de zeilen, dank zij de president.  Laten ook wij hiervan profiteren en de doodscultuur veranderen in een cultuur voor het  leven.  Ziehier verdere uitleg en de  mogelijkheid om deze petitie te steunen:

In het Nederlands: http://www.citizengo.org/nl/lf/40678-abortusfonds-niet-namens-ons-zeg-nee-tegen-minister-ploumen?tc=ty&tcid=32318289 

In het Frans: http://www.citizengo.org/fr/node/40811

Heer God, Vader en Schepper van alle leven, help ons om het kostbaarste goed dat Gij ons hebt toevertrouwd, te koesteren en te beschermen. Heer Jezus, zend ons  uw Geest die leven geeft. Heilige Maria spreidt uw mantel van barmhartigheid over ons uit.

P. Daniel