Van wereldoverheersing naar samenwerking

De voorbije jaren bleek de NAVO meester te zijn in het voeren van oorlogspropaganda. Op dit ogenblik is de NAVO de russofobie zo aan het opdrijven dat het een verantwoording wordt om hun waanzinnige oorlogsmachine aan de  grens met Rusland zo maximaal mogelijk te ontplooien. Het gevaar dat Rusland nu de Balkan gaat binnenvallen is een hersenspinsel in  de kopstukken van de NAVO. Het laat hen toe de oorlogsvoorbereiding op volle toeren te laten draaien. Donald Trump neemt duidelijk afstand van deze hysterie. Ondertussen dient de ongegronde aanklacht van The Russian connection in de VS zelf om hem zoveel mogelijk te kunnen aanvallen. Overigens verklaarde Ted Malloch, zijn ambassadeur bij de EU  zondag 5 februari 2017  op BBC dat zijn  president “...niet houdt van een supranationale organisatie die niet gekozen is en waar technocraten zich kunnen uitleven en die, eerlijk gezegd, ook geen democratie is”. Een doordenkertje.

Je kunt kwaad worden omwille van dergelijke frontale aanvallen op de EU en de NAVO maar je moet toch toegeven dat de regeringen van de Europese landen steeds meer evolueren naar een bepaalde vorm van dictatuur die door het volk niet gewild is. Bij iedere aanslag worden nieuwe dictatoriale wetten opgelegd. Over de hoofden van het  volk heen wordt er bestuurd, maar “besturen” wordt steeds meer gereduceerd tot oorlog voeren. Ja, oorlog voeren blijkt de voornaamste vorm van regeren te worden.  Capitaine Martin geeft een onthusend beeld van de oorlogen die Frankrijk de laatste jaren gevoerd heeft in Libië, Côte d’Ivoire, Mali, de Centraal            Afrikaanse Republiek... om het Midden-Oosten nog even terzijde te laten (La  guerre est devenu un moyen de gouverner, mondialisation.ca, 13 februari 2017). Wat al middelen worden hierdoor niet onttrokken  aan een mogelijke welvaart van het Franse volk. Anderzijds is het resultaat in de landen waar het leger militair ingrijpt niet veel anders dan ellende: miljoenen doden, gewonden, vluchtelingen, armoede. Het is een brutaal neokolonialisme in de oude kolonies. En inderdaad, kolonialisme is een misdaad, zoals de Franse presidentskandidaat Emmanuel Macron zegt. Een niet minder angstwekkend beeld geeft  de Europarlementarier Manlio Dinucci over zijn  land Italië. Hij legt uit hoe in het zogenaamde “Witboek”  verschillende artikels van de constitutie zo aangepast zijn dat het leger kan ingezet worden om zogezegd bij te dragen aan de vrede, rechtvaardigheid, stabiliteit in de wereld. Eigenlijk wordt hierdoor een vrijgeleide gegeven om overal en altijd voor eigen belang oorlog te kunnen voeren: “Het Witboek vernietigt zo de constitutionele peilers van de Italiaanse republiek, die omgevormd wordt  tot een macht die zich het recht toeëigent om militair tussenbeide te komen in de Middellanse zee, Noord Afrika, het Midden-Oosten, de Balkan omwille van eigen economische en  strategische belangen en, buiten deze gebieden, overal in de wereld waar de belangen van het westen  vertegenwoordigd worden door de NAVO onder het bevel van de VS”. (https://ilmanifesto.it/il-libro-del-golpe-bianco/). De  vergadering van de NAVO-ministers te Brussel op 15 februari 2017 heeft blijkbaar goed en slecht nieuws opgeleverd. Er werd besloten de spionagevluchten van de NAVO boven Syrië stop te zetten. Hierdoor werd immers aan de  terroristen de nodige informatie verstrekt. Het  slechte nieuws is dat het anti-Russische oostfront en de zuidelijke pool (om Afrika en het Midden-Oosten te controleren), nog versterkt worden waardoor de oorlogsmachine blijft draaien, ondanks de verklaringen van D. Trump. En op deze ontmoeting was de nieuwe Amerikaanse staatsecretaris James Mattis aanwezig.

Voor een klein land zoals België zal het wellicht zulk een vaart niet lopen. Toch doet ons land  ook gewoon mee met de illegale westerse oorlogsvoering zoals   bij de verwoesting van Libië en nu van Syrië, onder het voorwendsel van de  strijd tegen het terrorisme. Het is de moeite om eens na te gaan in hoeverre ook het Belgisch bestuur bepaald  wordt door het mee oorlog voeren.

In de VS en de rest van de  wereld is er een strijd bezig  op leven en dood. De huidige president van de  VS wil de alom heersende economie van de oorlog  omvormen tot een economie van de vrede. Zo heeft hij zich  voorgesteld. Hij wil samenwerking met Rusland en China in plaats van confrontatie en hierdoor zijn oorlogen zoals in Oekraïne en Syrië niet meer nodig. Of  hij opgewasen is tegen de machtige stromingen die de vernietigende oude/nieuwe wereldorde willen redden en  of hij zelf trouw wil en kan blijven aan zijn beloften, zal moeten blijken. Het gaat wel hard tegen hard, waarbij de oude machthebbers in staat zijn niet alleen de media maar ook het gerecht in te schakelen. En Trump zal steeds meer ondernemers en mensen uit de business moeten inschakelen als hij niet genoeg bekwame politici vindt om hem te steunen. Vergeten we bovenal niet dat de  VS veel  te veel wapens, oorlogsmateriaal en militaire bases hebben en veel te weinig wijsheid of diplomatie om er verstandig mee om te gaan.

Mogen eens  zwaarden omgevormd worden tot ploegijzers zoals de profeet Jesaia al vroeg.

P. Daniel