Ik ben Miena, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Min.
Ik ben een vrouw en woon in de kempen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 26/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, computeren, kleinkids, tuin en bloemschikken.
.....de melkventer.
...... de huismus.
m'n p. c. tje m'n maatje!
dank je Elou !
pop gemaakt in powertex
Mijn hoekje
07-01-2008
Planeten.........put things in perspective
Nu. Toch wel facinerend zo daar te zien, of liever verblindend zo gepresenteert nu.Groetjes
Eindelijk, de poes is uit haar schuilplaatsje gekomen. Twee dagen heeft ze zich verborgen onder de kast. Geen eten of drinken wilde ze. 'k Begon al te vrezen dat het niet goed kwam. Maar ja, Vanavond kwam ze voorzichtig loeren. En het mooiste van al , een kwartier later kwam ze al kopjes geven. En nog een kwartier later zat ze op de schoot. En om aandacht komen vragen als ik aan de p.c. zit, op m'n shoot spingen en willen helpen. Zo zie jemaar, 't zullen kattenmanieren zijn zeker ? En ik me zorgen maken gisteren. Ze voelt zich al thuis alsof ze hier jaren rondloopt. Groetjes
Free Comments & Graphics
Zo zit ze daar onder de kast te loeren, erg toch . Die rikketik zal nogal gaan. We laten ze maar tilletjes met rust.
Visit www.hostdrjack.com CLICK HERE!
POES Enkele maanden geleden is onze poes onder een auto geraakt, we dachten dat ze er door kwam, dat was ook. Maar enige tijd nadien begon ze toch moeilijker te lopen en is op een keer weggegaan en niet meer terug gekomen. We hebben een tijdje zonder poes geweest, maar dachten toch maar terug eentje te nemen. Zo zijn we gisternamiddag op weg gegaan naar een dierenassiel hier in de streek, en ja hoor we waren verkocht. Eerst zag ik daar eentje dat ik aaide, en pots kreeg ik daar een voorzichtig tikje op m'n hoofd. Ik keek en daarboven mij zat ze me aan te kijken met, IK ben hier ook. En dat is ze dan geworden, 'k ben er blij mee. Aleen ze is toch nog zo schuw en verbergt zich. Hopelijk krijgen we ze morgen toch te zien.
Eindelijk, de poes is uit haar schuilplaatsje gekomen. Twee dagen heeft ze zich verborgen onder de kast. Geen eten of drinken wilde ze. 'k Begon al te vrezen dat het niet goed kwam. Maar ja, Vanavond kwam ze voorzichtig loeren. En het mooiste van al , een kwartier later kwam ze al kopjes geven. En nog een kwartier later zat ze op de schoot. En om aandacht komen vragen als ik aan de p.c. zit, op m'n shoot spingen en willen helpen. Zo zie jemaar, 't zullen kattenmanieren zijn zeker ? En ik me zorgen maken gisteren. Ze voelt zich al thuis alsof ze hier jaren rondloopt. Groetjes
