Ons eerste daguitstapje van deze week zit er alweer op. Onder weg, alles oké, niet al te druk op de weg, dus geen filles. Wat niet altijd zo vazelf sprekend is als je richting Leuven rijd. Zo hadden we dan een rustige heenrit. Maar, eens daar was heel wat anders, verschrikkelijk. Zo erg wel als een parking midden in een grote stad, of een winkelcenter bij begin van de koopjes. Niets dan outo's schuivend op en af, toeren en nog een toertje om een plaatsje te bemachtigen. Eindelijk hier eentje, vlug maar en ja, die stond dan toch al. Bij uitstappen "mevrouw, ga jij vrtrekken" , "nee, spijtig maar 'k kom juist aan. Weer een beetje geluk, want zo te zien bleef iedereen maar toeren. Voor 't zelfde kom je te laat op je afspraak dacht ik. Alhoewel, 'k weet goed genoeg , wat is daar te laat, toch ook weer aanschuiven. Mooi in het rijtje, en maar hopen dat  ze vlug j naam noemen. Dan toch nog wel 1 1/2 uur aanschuiven., elke keer dat de deur opengaat op hoop van zegen. Zo dacht ik bij het binnen komen, percies alles gratis vandaag, wat dacht je. Eindelijk dan, als  je maar binnen geraakt bij die mannen met hun witte jassen, dan gaat het korten. 'k moet zeggen een heel vriendelijke heer was het, is ook al wat. Daar waren we dan weer door ,"tot dan, mr. en mvr., en zo konden we terug richting huis. Wat dacht je , natuurlijk fille, het was immers ondertussen de tijd dat iedereen van zijn werk naar huis toe rijd, ook niet min vanuit Brussel. En zo hebben we het dagje uit weer gehad, Morgen nog eens terug, en hopen dat de koopjes  daar voorbij zijn.