|
Reacties op bericht (0) |
Blog als favoriet ! |
Liefde is: elkaars lasten dragen
e grootste gave van het Nieuwe Verbond is liefde. Het is immers duidelijk dat Paulus de opdracht van de Heer zelf, om elkaar te beminnen “de wet van Christus noemt”. En zo belangrijk achtte Christus deze opdracht, dat Hij kon zeggen: “Aan het feit dat u elkaar bemint, zal men kunnen weten dat u mijn leerlingen bent.” De taak van deze liefde is: elkaars lasten dragen. Deze taak duurt niet eeuwig. En toch voert ze tot een eeuwig geluk, waarin er geen lasten meer zullen zijn die we van elkaar te dragen hebben. Maar nu in dit leven, dat wil zeggen nu we hier onderweg zijn, moeten wij elkaars lasten dragen om eens te komen tot dat leven, waar van last geen sprake meer zal zijn. H. Augustinus - kerkleraar, feestdag op 28 augustus. In“Over 83 verschillende vragen” (vraag 71) |
|
Poëziehoekje LENTE Voor het raam hangt sierlijk een geborduurde kant. Frêle zonnestraaltjes boren er zich doorheen en spelen… bewegende figuurtjes. Langzaam verschuift men het gordijn… Zoals de lente de winter doet vervloeien en het slapende leven doet bloeien. Als de eerste bloemen zich een weg banen door de nog natte grond. Als de krokus geeft nieuwe moed en de paaslelie pronkt. Wit-rozige bloesem op de bomen geurt en de merel kweelt zijn borstje rond, dan is het lente. De winter hoort tot het verleden dat is het teken het oude te nemen met herinnering en een hart vol liefde voor het nieuwe. Francine De Wilde
|
Lichtmis 2 februari opdracht van Jezus in de tempel Kaartje ontvangen in onze parochiekerk met deze mooie tekst, die jonge ouders schreven op het geboortekaartje van hun kindje. In je moeders schoot geweven tot een wonder van bestaan kwam je bij ons in leven, dankbaar zeggen wij jouw naam. Opnieuw mogen wij beleven wat wij zien maar niet verstaan, welk een groot geheimenis jouw geboren leven is. Al vanaf je eerste schrede bidden wij dat met je gaat Hij die geest en adem geeft en ook jou geschapen heeft. |
Ter zijde: EEN BERICHT VAN DE WILDE GANZEN MET OF ZONDER VOGELGRIEP FOIS GRAS Ik kwam onschuldig uit een ei Wat kwaakte mijn moeder blij. Toch, ik maakte geen enkele kans Ik was een gevangen gans. Ik wrong mijn lijfje heen en weer, misschien wel deze keer zou ik door die tralies gaan. Maar al gauw bleek mijn bekje open te moeten staan. In de verte lag het uitgestrekte land ‘Met het dierenleven een nauwe band’ Wat zouden we graag in de natuur willen leven. Mensen maken ons het leven zuur. Mijn moedertje keek naar mij, want ik was de zoveelste in de rij. Mijn voedsel had geen enkele smaak, die buis was meteen raak. Opgezwollen was mijn buik, men nam mij in gebruik. Ik dacht: ‘Hoe moet het verder gaan? Mijn lever gaat dubbel staan.’ Och, in mijn borstje zat een geheim De waarde van het leven, bestaat niet alleen uit eten. Ik eindigde met mijn lever in de pan, ze aten en genoten ervan. Wat had ik erg geleden, maar de mensen kregen geen slecht geweten. Ze zouden zich moeten bekeren, en de dieren respecteren. Francien. |
JAAR VAN HET GEBED HEER,LEER ONS BIDDEN God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding, zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen. DANK VOOR MIJN LEVEN Goede Vader wat heb jij mij allemaal gegeven: handen die van alles kunnen maken voeten en benen om overal te gaan ogen, oren,neus en mond om van alles te genieten. Ik dank Je dat ik gezond ben en zoveel gekregen heb… OM GELUKKIG TE ZIJN… Heer Jezus Jij zegt dat ik als ik altijd als ik eenvoudig ben als ik mijn fouten als ik geduldig als ik met blije ogen kijk als ik anderen als ik vrede breng als ik toch wat mij veel Jezus, help mij om gelukkig te zijn. |