Dat waren nog eens tijden! In de jaren '70 met de rugzak en een railpas heel Europa doorkruisen. TGV's en ICE's waren er nog niet toen dus ging het allemaal iets trager. Met 6 man in zo'n slaapcoupé kwam er van slapen ook niet veel terecht. Aan de grensstations kwam de douane toen nog aan boord voor paspoortcontrole. Overigens was Europa toen maar half zo groot want er bestond nog een "Ijzeren Gordijn" dat o.a. dwars door Duitsland liep. Tegenwoordig reis je van Finland tot Roemenië met enkel een identiteitskaart en een Visa of Mastercard. 

Onze modelpassagiers staan net klaar om de trein te nemen naar hun volgende bestemming. Waar zou de reis naar toe gaan?

05-11-2019 om 09:14 geschreven door Roger

De railbussen VT98 waren de redding voor menige zijlijn in Duitsland in de jaren '50 en '60. Ze waren uitgerust met 2 dieselmotoren van 110 kW. Het comfort in deze 2 assers was eerder Spartaans maar daar lagen de pendelaars en schoolkinderen toen niet echt wakker van. De trein was een pak sneller dan de bus en reed (bijna) altijd stipt op tijd. Deze railbussen konden één of meerdere bijwagens trekken en hadden ook een normaal trek- en stootwerk zodat zelfs een enkele goederenwagen kon meegenomen worden. Vanaf 1968 werden ze ondergebracht in de reeks 798. Ze reden rond in een donkerrode beschildering maar op het einde van hun dienstjaren werden er een aantal verkocht aan regionale maatschappijen zoals o.a. de Chiemgau Bahn in Beieren.

Het model is al een oudje van Roco dat we twintig jaar geleden zelf hebben aangepast voor digitaal bedrijf. Wegens plaatsgebrek was er enkel plaats voor een N-decoder maar vermits de stroom sowieso minder dan 500 mA bedraagt is dit geen probleem.

03-11-2019 om 12:37 geschreven door Roger

Hier staat een Duitse Taurus (Baureihe 182) zij aan zij met zijn Oostenrijkse neefje (reeks 1216) in de speciale Leonardo da Vinci look. Onze Oostenrijkse gast heeft 4 i.p.v. de klassieke 2 pantografen zodat deze ook in Zwitserland en Italië en Slovenië op het spoor kan. Ook de NMBS heeft 120 Taurus locs (reeks 18), maar dan van de 4° generatie rondrijden en deze hebben een iets ander uitzicht gekregen. Deze laatste zijn ook gekend onder de naam Vectron maar komen niet voor in Wiesel.

01-11-2019 om 08:19 geschreven door Roger

Deze keer nog eens een oudje in de "spotlights, met name de BR13.Deze reeks is eigenlijk een allegaartje van zgn. Länderbahn loks die vanaf begin 20° eeuw rondreden in de diverse Ländern. Het waren sneltreinloks die een trein van rond de 400 ton aan 80 km/u konden voorttrekken. Een niet onaardige snelheid in die tijd !

Ons treintje (Fleischmann) trekt een 5 tal zgn. donderbussen voort. Zoals het in die tijd hoorde was daar ook steeds een bagagewagen bij.

30-10-2019 om 08:11 geschreven door Roger

De Oostenrijkse spoorwegen (ÖBB) hebben een traditie in het uitbrengen van speciale beschilderingen op hun locs. Zo waren er vroeger reeds locs n.a.v. het Europees voetbalkampioenschap 2008, een Kyoto en een Mozart loc en als meest recente deze Leonardo da Vinci loc. Aanleiding is de herdenking dit jaar dat Leonardo da Vinci 500 jaar geleden overleden is.

Eén loc van de moderne 1216 serie (Taurus) werd door middel van kleeffolie in dit kleurrijk jasje gestoken. Eén van de grote sponsors van dit gebeuren was Roco, om die reden staat Roco ook vermeld net onder het ÖBB logo. Roco doet dit natuurlijk ook met commerciële bedoelingen: op 30 mei 2019 reed de loc voor de eerste keer in zijn nieuwe livrei rond en ongeveer tegelijkertijd kwam Roco met een model uit in HO.

Het origineel heeft 4 verschillende stroomafnemers: twee voor Duitsland en Oostenrijk, een smallere versie voor Zwitserland en een gelijkstroomversie voor Italië en Hongarije. Dat maakt dat je deze loc in zowat heel centraal Europa kan tegenkomen. In principe zou deze ook tot in België kunnen rijden maar de kans hierop acht ik vrij klein !

Onze Roco soundloc trekt dezelfde rijtuigen als zijn grote voorbeeld. Deze modelrijtuigen zijn van Acme.

28-10-2019 om 09:06 geschreven door Roger

Op bijgaande foto's kan je zien hoe een berg opgebouwd wordt. De basisconstructie waarop rails of autowegen moeten komen wordt uitgevoerd in hout (spaanderplaat). De contouren van de berg worden vervolgens uit piepschuim gemaakt. Met oud krantenpapier en houtlijm wordt vervolgens de berg vorm gegeven. Rotsen worden gemaakt van gips (gietmallen en handwerk). Probleem bij het aanleggen van grotere bossen is dat de bomen niet blijven steken in krantenpapier wegens niet sterk genoeg. Dat is op te lossen door op het krantenpapier één laagje gipswindel te gebruiken, zo'n dunne laag weegt niet teveel maar is wel redelijk stevig. Daarbovenop komt dan nog een tweede laag papier dat groen of bruin kan geschilderd worden vooraleer we gras gaan "zaaien". Voor grotere stukken wordt er elektrostatisch gezaaid, daar komen we nog wel eens op terug in een volgend artikeltje.

24-10-2019 om 09:13 geschreven door Roger

Om een afwisselingsrijk treinverkeer te laten rijden zijn er verdoken opstelsporen nodig. De stationssporen zouden anders allemaal hopeloos vol staan met een verkeersinfarct als gevolg. De treinen die "onderaards" opgesteld staan zijn allemaal vaste combinaties en worden in hun geheel "geparkeerd". Alhoewel in principe niet nodig bij digitaal bedrijf staan de locs op een stukje rail dat stroomloos kan gezet worden. Dat heeft meerdere voordelen : 

• De loc rijdt tot op de exacte positie zodat de laatste wagon zeker voorbij de wissel staat, wat niet goed zichtbaar is bij "onderaards" bedrijf.
• Vermits de loc stroomloos staat is ook de verlichting automatisch uit. 50 of meer verlichte locs gaan met behoorlijk wat stroom lopen en zo wordt op dure digitale voedingsversterkers uitgespaard.                      

20-10-2019 om 09:14 geschreven door Roger

Dit treintje is zo uit de jaren '70 weggelopen. De loc is een BR144.5 van de Duitse Bundesbahn, gebouwd begin jaren '30. Deze locs hebben in normale dienst gereden tot in 1983. De rijtuigen zijn zgn. "umbauwagen" uit de jaren '50 maar hebben tijdens hun levensloop diverse moderniseringen ondergaan. Het eerste rijtuig achter de loc heeft een bagageafdeling zoals in die tijd gebruikelijk.  Typisch zijn ook de middendeuren.

Mijn eerste 144.5 was een model van Roco maar die mag na 40 jaar uitrusten in de vitrinekast. De loc op de foto is een recenter model van Liliput. De wagons zijn dan weer wel nog van Roco. Deze zijn ook makkelijk 30-35 jaar oud maar kunnen qua detaillering nog goed mee met hedendaagse rijtuigen.

18-10-2019 om 08:08 geschreven door Roger

Gips is er niet alleen om gebroken armen en benen op te lappen maar is in de modelbouw een onmisbaar hulpmiddel bij het imiteren van rotsen. Je kan deze volledig zelf "stylen" of gebruik maken van gietvormen of beide combineren. Gebruik wel snelgips want anders zakken je rotsen uit als een slappe pudding en zijn ze na 3 dagen nog niet uitgehard. Kleuren kan met water- of plakkaatverf, acryl is ook een mogelijkheid. Probleem met deze acryl is dat je de fijne structuur die je met veel moeite hebt aangebracht kan dichtschilderen. Een alternatieve methode is kleuren met poederpigmenten van bij de drogist. Met zwart, wit, oker en groen kom je al een heel eind. Je brengt deze pigmenten droog aan en als de kleur naar je zin is fixeer je deze met de plantenspuit en water. Leg wel wat keukenrol klaar onderaan de te behandelen rotspartij want anders heb je een waterval en da's ook niet de bedoeling.

16-10-2019 om 07:02 geschreven door Roger

Bovenop de holle berg is niet veel te merken van wat er zich "onderaards" afspeelt. Het is een rustig landelijk gebied waar bossen afwisselen met weiden en velden. Het landschap is nog niet helemaal afgewerkt maar de foto's geven toch al een idee van wat het uiteindelijk gaat worden. De ezel voelt zich goed op zijn gemak tussen de koeien. Deze zwart-wit gevlekte koebeesten zijn eigenlijk atypisch voor de streek want in Beieren zie je meestal van die bruine met lange hoorns rondlopen. De mais moet nog geoogst worden maar de opbrengst ziet er veelbelovend uit

13-10-2019 om 08:27 geschreven door Roger

Het zou de titel van een Suske en Wiske album kunnen zijn maar het gaat hier wel degelijk over de modelbaan. Zo'n berg dient niet enkel om boompjes op te planten of bochten te camoufleren. In dit geval zit er een spoorspiraal in weggestopt. De sporen lopen als bij een kurkentrekker omhoog (omlaag). Het hoogteverschil bedraagt hier zo'n 60 cm. Ik heb gebruik gemaakt van draadstangen uit de doe het zelf zaak. Met boutjes en aluminiumplaatjes kan je een prima basis leggen die makkelijk in hoogte verstelbaar is. De sporen komen op spaanderplaat of iets dergelijks te liggen. Uiteraard mag de helling niet te steil zijn. Hierbij komen de formules van de lessen wiskunde uit onze schooltijd nog eens van pas : de omtrek van een cirkel is 2 x 3.14 x straal. Hoe groter de cirkel, hoe minder steil het spoor moet lopen. Voor schaal HO hanteer ikzelf een minimum straal van 60-70 cm. Eén omwenteling op de spiraal is dan ongeveer 3.7 m lang. Rekening houdend met de hoogte van een trein kom je op een stijgingspercentage van ongeveer 3.5%  (kleine 10 cm met pantograaf + dikte van gebruikte hout inbegrepen). Dat laat mij toe om met treinen te rijden die 8 personenrijtuigen lang zijn. Ga je steiler dan zal de trein hier niet meer op geraken. Zorg wel dat dit allemaal bereikbaar blijft want treinen ontsporen altijd op de moeilijkst bereikbare plaatsen. Hierbij is noodverlichting in de berg ook handig !

En denk nu niet dat zo"n spiralen in werkelijkheid niet bestaan want dan ben je verkeerd. Beroemd zijn hier de "keertunnels" die je o.m. bij de Rhätische baan in Zwitserland kan vinden ( uiteraard is de berg hier niet hol). 

12-10-2019 om 09:24 geschreven door Roger

De reeks 1163 van de ÖBB is een vrij recente vierassige elektrische locomotief in dienst sinds 1992. Deze loc wordt zowel bij het rangeren als op de baan gebruikt voor niet te zware diensten.De vier asynchrone moteren hebben elk een vermogen van 400 kW. Bij het remmen wordt er energie terug in het net gestuurd. Vanuit de centrale cabine heeft de machinist een goed zicht in alle richtingen. 

Het model is van de Oostenrijkse firma Jaegerndorfer. Dit is een speler die nog niet zo lang op de markt is, maar ze hebben een aantal leuke locs die je bij de concurrentie niet vindt en de rij eigenschappen zijn meer dan behoorlijk. Enige puntje van kritiek zijn de frontlichten van de loc, kijk er niet recht in zonder je zonnebril op te zetten want de witblauwige LED's schijnen zeer fel. Ik heb dit opgelost door wat donkerbruine pigmentpoeder op de koplampen te smeren. het is een "Low-Tech" oplossing maar het werkt wel ! De loc zelf heeft tevens wat gebruikssporen gekregen met poederpigmenten, ideaal om mee te experimenteren, je kan ze altijd terug verwijderen !

09-10-2019 om 08:13 geschreven door Roger

Deze serie treinstellen kan ongetwijfeld de prijs opeisen voor de grootste miskleun sinds WOII. Het was de bedoeling met snelle kantelbaktreinen sneller op bestaande niet geëlektrificeerde spoorlijnen te kunnen rijden. Fiat had in Italië al jaren ervaring met zulke treinen maar hun versie werkte puur hydraulisch. De treinen hebben luchtvering en bezitten één aangedreven draaistel per wagon. Elke motor heeft een vermogen van 560 kW.

In 1996 plaatste de DB een order voor 20 diesel eenheden. In 1998 werden de eerste treinstellen opgeleverd en werd tijdens testritten 222 km/u bereikt. Vanaf 1999 gingen ze in de normale dienstregeling. De nieuwe serie werd geplaagd door allerlei kinderziekten. Treinstellen kwamen aan met grote vertragingen omdat het kantelbakmechanisme faalde zodat trager moest gereden worden. Toen er dan nog een asbreuk optrad bij één stel waardoor dit ontspoorde en dit een structueel probleem bleek te zijn was voor de DB de maat vol. Alle stellen gingen aan de kant (2003) en werden enkel een paar jaar later nog gedurende enkele maanden gebruikt tijdens het wereldkampioenschap voetbal (2006).

In 2016 waren nog 4 stellen rijvaardig, 15 sronden te koop. Van die 4 kwamen er 2 dienst bij de Duitse tegenhanger van Infrabel voor test en meetritten. Eén exemplaar kwam gedurende korte tijd nog in dienst bij de DSB (Denemarken).

Het model is van Roco en is in onverkorte vorm uitgekomen. Ook in model werd dit stel geplaagd door mankementen. Het laatste draaistel ontspoorde steeds in dezelfde bocht. Na afvijlen van enkele tienden van een mm van het chassis was dit euvel verholpen en rijdt het stel nu goed.

06-10-2019 om 09:32 geschreven door Roger

Voor de hellingrijke Arlbergbaan had de toenmalige BBÖ begin jaren '20 vorige eeuw nieuwe elektrische sneltreinlocomotieven nodig. In die tijd waren er nog geen draaistel locomotieven en moest men terug grijpen op stangenaandrijving. De beslissing viel op een locomotief die zeer veel gelijkenissen met de Zwitserse Ce6/8 (Zwitserse krokodil) vertoonde. De drijfstangaandrijving werd wel wat simpeler uitgevoerd dan bij de Zwitserse voorbeeldloc d.m.v. 4 drijfstangen die de blind as met de aandrijfwielen koppelde. De eerste 7 machines werden in 1923/1924 geleverd, gevolgd door nog eens 9 stuks in 1926/1927. In de oorlog werden 2 locs vernield, eentje daarvan (1100.1) werd in 1953 terug opgebouwd en zou nog meer dan 20 jaar dienst doen. Nog in 1953 werden de locs omgenummerd in de 1089/1189 serie. In 1979 ging de laatste loc buiten dienst. De locs waren te duur geworden omdat op elke loc naast de treinbestuurder ook nog een 2° persoon aanwezig was om de drijfstangen te smeren!

De locs hadden een gewicht van 116 ton en een vermogen van 1740 kW bij 65 km/u. Die lage snelheid was ook de reden dat ze de laatste dienstjaren enkel nog goederentreinen trokken.

Het model is meer dan 30 jaar oud en is van Roco, de locs worden aangedreven door 2 riempjes want elke loc helft is draaibaar gemaakt om bochten te kunnen nemen. Behalve deze riempjes, die een keer  moesten vervangen worden is alles aan deze loc nog origineel. Dat is behalve de digitale decoder dan want die bestond nog niet in de jaren '80 !

04-10-2019 om 09:21 geschreven door Roger

De Baureihe 143 (DR Baureihe 243) is een elektrische locomotief bestemd voor het personenvervoer en voor het goederenvervoer van de Oostduitse spoorwegen (DR). Met hun vermogen van 3720 kW kunnen ze 120km/u aanhouden.

Door het steeds duurder worden van dieselolie besloot de Deutsche Reichsbahn (DR) tot het uitbreiden van de elektrificatie van het spoorwegnet. Voor uitbreiding van tractievoertuigen werd in 1972 opdracht gegeven voor de bouw van vierassige locomotieven gebaseerd op de zesassige locomotieven van de serie DR serie 250.

De locomotief werd ontwikkeld en gebouwd door VEB in Hennigsdorf.

Na de val van de muur werd in 1991 onder politieke druk besloten de door de DR ontwikkelde serie 112.0 uitgerust met conventionele wisselstroomtechniek (AC-techniek) verder te ontwikkelen en te bouwen als serie 112.1.

Na 1994 werden deze locomotieven onder meer gebruikt voor de S-Bahn Rhein-Ruhr, de Schwarzwaldbahn en de Hollentalbahn. 

Het model is van Roco, heeft een 8 polige decoder voor digitaal bedrijf en bezit goede rijeigenschappen. Overeenkomstig het origineel staat de loc voor een trek-duw combinatie met dubbeldekkers. Deze rijtuigen worden dikwijls gebruikt op voorstadsnetten omdat men op die manier de capaciteit van een trein kan opvoeren zonder de perrons te moeten verlengen.

02-10-2019 om 08:21 geschreven door Roger

Tussen 1991 en 1996 bestelde de SBB in totaal 119 van deze 4 assige locomotieven die gebouwd werden door SLM en ABB. Vanaf 1994 kwamen ze in dienst. Met een gewicht van 84 ton en een vermogen van 6100 kW zijn ze zowel voor personen als goederentreinen te zien. Na 1999 werden ze bij het goederenvervoer vervangen door Traxx locomotieven. De maximum snelheid ligt op 230 km/u maar in normale dienst is dit beperkt tot 200 km/u. Er is geen locserie te vinden die meer speciale beschilderingen heeft gekregen dan de serie 460. Zo rijden er locs rond met reclame voor de Zwitserse TV, Swissair, Euro 2008, ... 

Ook de BLS rijdt met deze locomotieven. Ze zijn daar geregistreerd als serie 465 en hebben een aantal kleine technische verschillen met de SBB serie.

Ons model is van Roco en is een sterke loc met zeer goede rijeigenschappen. Op de foto zie je een Zwitserse IC die net het station van Wiesel verlaat. Er rijdt ook een panorama rijtuig mee, helaas enkel voor de 1° klas passagiers voorbehouden.  

30-09-2019 om 09:15 geschreven door Roger

De Oostenrijkse 1044-100 op spoor 5 (rechts op de foto) is naar Wiesel gekomen om zijn gestrandde zusterloc 1044-222 te depanneren. Deze laatste weigert om zelfstandig sneller dan 5 km/u te rijden. Dat zou het treinverkeer een beetje teveel hinderen vandaar de sleeploc. De loc 1044-222 in model kan overigens ook niet zelfstandig rijden want er zit geen motor in! Op spoor 4 wacht een Duitse 101 met de IC trein naar Munchen op groen licht terwijl op spoor 3 in de andere richting een lange kolentrein voorbij dendert.

25-09-2019 om 13:06 geschreven door Roger

Vandaag is het in Brussel en een aantal Vlaamse steden autoloze zondag. In Wiesel doen ze blijkbaar niet mee. Het openbaar vervoer is hier toch wel goed uitgebouwd. Er rijdt nog één tramlijn op wat eens een groot netwerk was maar er zijn plannen om terug nieuwe lijnen aan te leggen. Ondertussen zullen we nog even verder moeten met de dieselbussen die een wandeling door het centrum soms adembenemend kunnen maken.

De tram is een Liliput model uit de jaren '80 dat door mij werd omgespoord van HO naar HOm (16.5 naar 12 mm). Het ding kan nog rijden maar in de krappe bogen die nu éénmaal eigen zijn aan een tramlijn zijn de rij eigenschappen van zo'n tweeassertje niet formidabel. Er zijn plannen om een gelede tram van Roco aan te kopen maar die moet dan ook weer omgebouwd worden naar HOm en als gepensioneerde heb je toch zo weinig tijd !

22-09-2019 om 09:22 geschreven door Roger

De serie V60 was een icoon onder de naoorlogse kleinere locomotieven.

Door gebrek aan kleine rangeerlocomotieven bij de Deutsche Bundesbahn werd in 1951 een serie van vier proeflocomotieven als V60 001-004 gebouwd. In 1955 werd de eerste serie van 275 locomotieven besteld. Deze waren voorzien van een Maybach-motor van het type GTO 6 en een versnellingsbak met 3 versnellingen. Ze hadden een vermogen van 650 pk (478kW) en konden 60 km/u aanhouden.

In 1968 werd de serie V 60 hernummerd in de serie 260 voor de lichte versie en in de serie 261 voor de zwaardere versie.

De serie werd in 1987 opnieuw hernummerd in de serie 360 en 361. Ook werd in een aantal locomotieven afstandsbediening ingebouwd en vervolgens hernummerd in de serie 364 voor de lichte versie en in de serie 365 voor de zwaardere versie.

In 1997 werden meerdere locomotieven voorzien van een Caterpillar V12 motor. Bij deze ombouw werd ook afstandsbediening aangebracht en vernummerd in de serie 362 voor de lichte versie en in de serie 363 voor de zwaardere versie.

In 2001 werd een locomotief voorzien van een Caterpillar V8 motor op aardgas met standplaats Bw München en hernummerd als 760 877. Deze locomotief is inmiddels gesloopt.

Deze locs werden vooral gebruikt voor rangeerdiensten en lichte goederentreinen.

Ons model is van Roco en werd in de jaren '90 als analoge loc gebruikt vooraleer ik deze dan later omgebouwd heb naar digitaal. Je hoort de loc bijna niet rijden en ondanks de drijfstangen rijdt de loc zeer soepel zonder wiebelen. De detaillering was zijn tijd vooruit waardoor hij zelfs nu nog niet uit de toon valt.

19-09-2019 om 00:00 geschreven door Roger

Ho maar, wat heeft dit met modeltreinen te maken ? Wel, meer dan je denkt. In 2006 organiseerde Duitsland het WK, voor België moesten we niet supporteren want we waren niet geplaatst. De DB AG (Deutsche Bahn) legde extra treinen in om supporters te vervoeren tussen de verschillende steden waar het voetbalfeestje plaats vond. Om wat extra publiciteit te krijgen werden er locs in een speciaal jasje gestoken zoals deze BR101. Op hun beurt sprongen modeltreinfabrikanten mee op de kar en zo ontstond deze opvallende gele 101 van Roco.

O ja, Italië won in de finale van Frankrijk met strafschoppen!

16-09-2019 om 08:54 geschreven door Roger