Fotoografie, is geen spellingsfout maar een woordspeling. Alvorens een fotograaf een beeld wil vastleggen heeft hij eigenlijk al een heel proces ondergaan vooraleer de ontspanknop in te drukken. Men ziet, voelt, interpreteert, bekijkt het licht enz. om uiteindelijk een foto te maken die de indruk van wat men ziet kan weergeven. De stimulans is voor mij nog altijd, het gevoel of wat mij beroerd om verder te gaan, om (liefst) een mooie foto te maken. Meer dan eens bij het bekijken van de foto's later zijn er dikwijls ontgoochelingen omdat het gewenst resultaat niet de verwachtingen inlost, maar dit is leren en doen. Men is altijd op zoek naar de ultieme en perfecte foto, ééntje waar je trots op kan zijn, maar helaas zijn die zeer zeldzaam in mijn geval dan Maar zolang je nog plezier hebt om te fotograferen moet je het blijven doen, want niet geschoten is nooit raak groetjes