wintermaanxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
waar op gewone dagen
de zon gloeiend ondergaat
staat nu in alle vroegte
een ijzige volle maan
door schimmels aangetast.
vreemder nog, op de begane grond
gaat heel alleen een man
over een doodlopend pad.
hemel en aarde beweeg ik
om hem handen en voeten te geven,
een gelaat, een stem, een naam,
maar hij is zo verregaand
van mij vervreemd dat,
wanneer ik naar hem toe wil lopen,
het gras onder mijn voeten kraakt:
laat hem gaan, laat hem toch gaan.
Bie Wouters
|