Vroeger werd ik veel gepest Ik alleen tegen de rest Elke dag steeds opnieuw Zo gauw als ze me hadden gezien Praten hielp niet meer steeds maar pesten, steeds weer Als de pestkop alleen was Kon er soms een vriendelijk woordje vanaf Maar samen in een groep Voelden ze zich sterk en goed Gelukkig waren papa en mama er altijd voor mij En werd ik weer vrolijk en blij WE zij nu verhuisd En ik kom elke dag vrolijk thuis Het pesten is nu gelukkig voorbij Ik ben gelukkig en blij Alle pestkopppen zijn vreselijk stom Want pesten is heel dom Je moet elkaar nemen zoals je bent Of je nu wit, bruin of zwart bent Iedereen is een uniek mens Dat is nu ook mijn wens: Stop het pesten, stop het slaan Dan zal het in de hele wereld beter gaan.
Pesten verziekt het leven van heel veel kinderen. Naar schatting wordt één op de vijf kinderen dusdanig gepest dat ze dagelijks met lood in de schoenen naar school gaan.
Een vrolijk humeur en een blijde lach is de levensdeur voor elke dag
Wees bevriend met kleine dingen, met een mooie bloem die bloeit, met de vogeltjes die zingen, met een vlindertje dat stoeit. Met de held're regendroppen, met de blijde zonneschijn. Wees bevriend met kleine dingen en je zult gelukkig zijn
Onder de blauwe hemel Spelen kinderen,blank en bruin. En al die kinderen zien de wereld als één grote bloementuin. Jij kunt,lieve vriend, al ben je nog zo klein, voor andere mensen daarin een bloempje zijn.
De stilte, de angst, de pijn en het verdriet Ik wil het zo graag vergeten maar dat kan ik gewoon nog niet. Er is iemand in mijn leven, die van me houd en om me geeft. Al die gevoelens, al dat verdriet. Zolang verzwegen zodat niemand het ziet Weg het vertrouwen, weg al de moed. Lachen en kletsen dat kon ik zo goed. Waarom doen mensen, mensen van staal, dit alles bij anderen allemaal. Ik kan nu weer lachen, praten en zingen . Maar op bepaalde momenten moet ik die tranen weer bedwingen. Maar dan denk ik vlug, aan die persoon die om mij geeft. En krijg ik plots weer mijn moed terug.
Speciaal voor jou geschreven, In mijn gedachten ontstaan. Wat jij me hebt gegeven, Is zo puur en spontaan. Voor mij ben jij meer dan alleen een maatje, We delen zoveel met elkaar. Veel meer dan alleen een standaardpraatje, Ben zo gelukkig jou te hebben ontmoet, Echt waar. Samen delen geluk en pijn, Soms een lach en soms een traan, Maar bovenal er voor elkaar zijn, Laat deze vriendschap zo lang mogelijk Voortbestaan!!!
Wordt je op vleugels en door de wind gedragen. Ga je zonder problemen. En schijnt de zon iedere dag. Met nu en dan een schaduw. Wees dan dankbaar dat je het beleven mag. Komen er ooit donkere wolken. Probeer die dan te weerstaan. Want dan word je veel sterker. Ook al valt er dan een druppel. Je zult er steviger door gaan staan. Ooit zullen ze tegen jou leunen. Want dan heb jij die kracht. Uit ervaring gekregen. Dan denk je terug aan jouw wolken. Met een glimlach en dat mag. Zo zijn er van die momenten Soms weer groot en dan weer klein. Maar word je weer op vleugels en wind gedragen. Probeer dan te genieten. En toch dat steuntje voor die ander te zijn!
Een moeder die altijd voor je klaarstaat die je af en toe eens lekker verwent die voor jou door het vuur gaat zo'n moeder verdient een groot compliment!
mijn moeder dat ze me heeft gedragen, dat ze mij ter wereld heeft gebracht. dat ze me heeft leren lopen. en altijd aan mij dacht. dat ze er was in bange dagen, eenzaamheid en pijn. je bent een moeder om trots op te zijn.
ik bedank je voor je zorgen, je verdriet en pijn. voor je harde werken om mij, gelukkig te zien zijn.
bedankt voor je raad,je trouw , en je kracht. je was er dag en nacht, ik had niet anders van jou verwacht.
nu moet ik je al jaren missen, dat doet pijn. maar ook trots dat er maar 1 zo,n moeder, er voor mij mocht zijn.
het leven gaat door,voor wie waarvoor. sterren stralen in de duistere nacht, waar op je wordt gewacht. de zon is het licht overdag, de maan hoort bij de nacht.
je kunt je leven delen,samen of met velen. geef elkaar de hand ,dan leef je nooit alleen. en heb je altijd vrienden om je heen.
geniet van iedere dag door god gegeven. want hij hoort in je leven. legt een arm om je schouder of je nu jong bent of ouder. zijn voetsporen zullen altijd naast je staan, waar je ook bent of zult gaan.
Een gouden hart, een moederhart, het is altijd een plaatsje apart. Mams ik blijf steeds je kind, waar jij je ook bevindt. Ben soms hopeloos verloren, kon jij me maar eens horen. Ik weet jij kijkt elke dag op me neer, keer op keer.
Zou zo graag nog eens met je willen praten, voel me soms eenzaam en verlaten. Is er dan niemand die het ziet, dat ik barst van verdriet. Maar jij geeft me de kracht, had niet anders verwacht.
Om door te kunnen met m'n leven, heb jij me alle liefde gegeven. Hoop dat eens m'n kinderen zo zullen denken, want liefde is het mooiste wat je kunt schenken.
jij weet hoe ik me voelde hoe ik het bedoelde. nu na jaren zonder jou. leef ik nog steeds in rouw. op sommige dagen heb ik nog steeds heel veel vragen. jij nu zo ver weg, en toch heel dichtbij. jij blijft een steunpunt voor mij. in tijd van verdriet, jij bent er, ook al zie ik je niet. hoef niet meer te leven met al die pijn, weet dat jij er altijd zal zijn. in nagedachtenis, schrijf ik aan jou. mams je was een geweldige vrouw. en wil zo de wereld laten weten, dat wij je nooit zullen vergeten. als ik een brief kon zenden, zou ik hem zeker aan jou wenden.
wanneer ik het even niet aan kan, ben jij er voor mij. wanneer ik even de moed verlies, ben jij er voor mij. wanneer het me allemaal te veel wordt, ben jij er voor mij.
jij bent de vriend voor het leven.
wanneer ik even huilen moet, ben jij er voor mij. wanneer ik even troost bij je zoek , ben jij er voor mij. wanneer ik het even niet meer zie zitten, ben jij er voor mij.
jij bent de vriend voor het leven.
wanneer het alles teveel wordt , ben jij er voor mij. wanneer ik niet meer verder kan, ben jij er voor mij. wanneer ik me heel verdrietig voel, ben jij er voor mij.
jij bent de vriend voor het leven.
wanneer ik de moed verlies, ben jij er voor mij.
bedankt mijn vriend,ik zal dat nooit vergeten. jij hebt een hart van goud.
op de weg van jouw bestaan hier ver vandaan is die ene vriend die het verdient om ook te kunnen leven om al je liefde aan te geven geef me jouw hand mijn vriend ik laat je nooit meer gaan. jij de rots van mijn bestaan in een wereld vol onzekerheid was jij het die me hebt bevrijd.
Ik zoek je in de wolken in de lucht, in elk vlaagje wind, in elke zucht in de sterren die 's nachts aan de hemel staan in de vlindertjes die fladderend langs me heen gaan
Je bent er niet meer, maar nog steeds om me heen ik weet waar je bent maar toch zal ik je vreselijk missen toch is er een ding dat me zekerheid geeft en dat is dat je in mijn hart verder leeft
Ik wil niet schuilen Want het regent verdriet Ik wil wel huilen Maar ik kan het even niet
Ik mis je heus wel Maar besef het nu nog niet de laatste dagen gingen snel Tot dat je je laatste adem uitblies.
Tijdelijk werd eeuwig Rode wangen werden koud Alsof je voor altijd in sneeuw ligt En niet in gevoerd vuren hout
Het is toch wel een beetje leeg en stil zonder jou Waarom kan een ziekte zoveel aanrichten, Terwijl iedereen voor je vecht?
Een leven hard gewerkt Krachtig en zonder kwalen Een man door verliezen gesterkt En met oorlogsverhalen
Het is toch een beetje koud zonder jou Wat heeft jouw warmte doen verdwijnen? Nooit meer hetzelfde zonder jou toch bleef je vechten tot het bittere eind .
Jij was voor ons een herder Maar jouw tijd is nu voorbij Slaap maar rustig verder In gedachten blijf je ons bij