Eén van de volgende weekends deden we Betekom aan. Onze beide jongens deden het schitterend.

Na de match stapt er een meneer naar me toe en vraagt naar de gegevens van Thomas. Zonder een teken te geven van het feit dat het mijn zoon was, gaf ik als ploegverantwoordelijke de nodige gegevens.Uiteraard, en daar moet ik dan geen vrouw voor zijn, vroeg ik waarom ?

Die persoon stelde me de vraag of er al ooit iemand van de Belgishe bond was komen kijken in Asse. Waarop ik antwoordde : "nog nooit iemand gezien."

"Ah, dan zal ik ne keer iemand sturen die verantwoordelijk is voor die regio", was zijn antwoord.Die mensen komen kijken om jonge spelers bij elkaar te krijgen voor een Brabantse selectie.

De week nadien moesten we naar het Brusselse Blackstar.Toen ik aan de kant stond, merkte ik alweer zo'n meneer op met DE vest van KBVB. Discreet als ik was, sprak ik deze aan en vroeg voor wie hij geïnteresseerd was.

"Ah ik kom voor de keeper van Asse-Zellik". Oei dacht ik , das den onzen.

Na de match hetzelfde senario...gegevens doorgeven....

Een week nadien was er inderdaad een brief in de bus : Thomas werd opgeroepen voor de Brabantse selectie.

Regelmatig werden  er stages georganiseerd en wedstrijden gespeeld.Hij speelde steeds met jongens van een jaartje ouder.Met deze ploeg werden zij ( de Brabanders) kampioen in de Belgische interprovinciale reeksen.

Ondertussen hadden wij reeds gemerkt dat onze jongens een stapje hoger moesten zetten in de voetbal. Neen, geen dikke nek...

Ik nam contact op met Anderlecht. De jongens mochten gaan testen. Dan nog bij het provinciale Anderlecht.Het weekend nadien mochten ze mee naar een tornooi in Overijse.
Mathias heeft in dit tornooi inderdaad mogen meespelen, maar Thomas bitter weinig. Op het einde van die dag werd ons gezegd : Mathias willen we wel graag houden maar Thomas ...niet echt.
Uiteraard was dit een klap in het gezicht van onze jonge gasten. Thomas heeft daar echt van afgezien. Conclusie en na lang overleg : We blijven nog wat in Asse.
Toen Thomas alweer actief was in de Brabantse selectie, werden we gecontacteerd door TUBIZE. Dit was voor ons precies het einde van de wereld.In diezelfde periode (dus een jaar na de testen in Anderlecht) kwam Anderlecht alweer voor onze Mathias. Probleem : Thomas naar Tubize en Mathias naar Anderlecht. Maar hun wil geschiedde. Je kan je al voorstellen.....Anderlecht met de ene en Tubize met de andere. Nu ja dat jaar verliep vrij vlot. Op het einde van dat seizoen namen we (Mathias toch) de beslissing om zijn broer te vervoegen in Tubeke. Ja...Anderlecht provinciale ruilen voor Tubeke nationale...niet niks natuurlijk.
Het publiek in Tubeke stond er nogal vrij argwanend tegenover : diene jongen kan hier niks komen doen. (dan wel in het Frans...)Maar Smail, toen trainer in Tubeke , gaf hem toch een kans. Mathias vorderde heel goed. Ook Thomas deed het goed. Met Mr. Deleu als keepertrainer....geen enkel probleem....
Mathias startte de matchen bijna nooit..Tot op Kortrijk....een jongen moet van het veld en ...Mathias neemt zijn plaats in. Met succes....

wordt nog wel vervolgd....