|
Liefste leven.
Je hebt mij gebroken en belogen.
Je beland in moeders schoot
Daar groei je 9 maanden en
Word je met alle levens functies groot
Niemand vertelt je hoe het leven erbuiten is.
Je eerste poging om te leren ademen als je naar buiten treed.
Je huilt bij die eerste ademlucht
Oef het is je gelukt ,nu onder de mensen die je voorbij gaan om alle geluk toe te wensen. Hopend op dat geluk. Normaal heb je liefhebbende
Ouders doch de realiteit is vaak anders.je sparteld je erdoor .je kijkt op naar een leven een toekomst voor jezelf ,die mooie liefde die je zou te wachten staan .je blijft zelf rustig en ingetogen uitkijkend naar iets moois maar wat is het leven een geklooi. Omdat je in elke mens het goede probeerd te zien word je vaak zelf belogen en bedrogen. Toch wil je niet opgeven onder de gedachte van " is het dit nou?" je probeerd telkens opnieuw en opnieuw. Intussen word je nog op de proef gesteld door je eigen vlees en bloed ,langs de ene kant door degene die jouw op de wereld hebben gezet,
Langs de andere kant door degene die jij hebt gebaart. Geen greintje gevoel meer van echte liefde terwijl je er zelf zo naar hunkerd en verlangd. Toch ben ik niet pessimistisch wel realistisch en geef ik niet op want ik geloof stellig
In de liefde ,alleen rest me op deze aardbol niet zoveel tijd en mag er dan wel in geloven maar als ik rondom mij kijk voel ik mij als liefdevol mens toch niet zo rijk.
Haat,nijd,geweld,mekaar afmaken
Zoveel dingen die me raken.hoe moet het met de hoop en vertrouwen om zelfs al aan je eigen toekomst te blijven bouwen. Je kijkt zelf al met argusogen rondom jouw
Om vrienden te maken ,zorgen dat ze je alleen positief kunnen raken door zelf ook dit te blijven. God " wat moet een mens toch sterk zijn"
Dan rest je nog de vraag!
Wat heeft het leven nog met me voor?
|
