Je troont zeer bewust in je torenhoge paleizen
Beschut en bewaakt door sterke wachters alom
waar je ver van de wereld zit te vergrijzen
Voor je het weet ben je helemaal krom

Je Raad zingt er in koor heel mooie liederen
en kijk eens aan, wat zijn ze, O zo vroom
terwijl aan de inkompoort duizenden lieden
verkommeren, blijkt dit echt wel op een droom


Je vermoeide armen tillen erg gewichtig
al het goud aan je vingers dat je draagt
in het vergulde gewaad een beetje opzichtig
maar wat wil je zolang de mode je niet behaagt

Je eist het recht op onfeilbaar te spreken
Maar een rechtvaardige ? Er is er nog niet één!
En je dienaars die dagelijks omgaan met leken
Laat je zonder meer vallen als een steen


Als een bonte papegaai praat je eensgezind
over een nieuwe orde die er komen moet
grijnzend zoek je in je rommeldoos en blind
kies je er de macht uit van toen met overmoed

al spreekt wat je zegt boekdelen in alle talen
De taal uit het nieuwe boekdeel hoor ik niet
Het zwakke schaap schop je uit de bramen
en gooit het dan ten prooi voor al wie niet ziet