Verloren
 
               Willems piet (c) :: 3-12-2005

Het recht dat je spreekt
is krom en duister
verguld doch verteerd
geuit in gefluister

berucht en bekrompen
is de weg die je gaat
en meer dan geschonden
zijn de trekken in je gelaat

de streep is getrokken
de tijd is ingesteld
woorden zijn verwisseld
de zinnen zijn hersteld

[vanaf nu wordt het dus : de kar voor het paard spannen
of nog : laten we d'r dan nu maar een punt onder trekken
(grapje...)]

Ik zie je nog komen, je vuur deed de ronde
Je lach nog intact, je warme hand gevuld
kompleet niet geschonden en ook niet gebonden
Een vreemde eigenzinnigheid, een overtreffend geduld

Top