Verjaren... wat is dat... één dag ouder worden dan de vorige dag... hoe doe je dat verjaren... eerst en vooral blijven ademen... kleine pijntjes verbijten... grote pijnen trachten te verhelpen... steeds vooruit blijven kijken en niet achterom want dat maakt je droef... plannetjes blijven maken maar wel op korte termijn en dan hopen dat je ze zal halen... positief denken... relativeren... voor stof en vuile ramen je ogen sluiten... restauratiewerken aan je oude lijf uitvoeren teneinde geen mensen aan het schrikken te brengen... ben ik nog wat vergeten?

Dus vandaag ben ik 1 dag ouder dan gisteren en vieren doe ik dat niet... al lang niet meer... gisteren zijn dochter en schoonzoon komen eten en dat was weer lang geleden... ze hadden natuurlijk iets bij voor mij... welriekende badproducten... of ik dat als een stille wenk moet beschouwen laat ik in het midden... aangezien dochter en zoon in ruzie liggen was hij er niet bij maar ik verwacht zoon vandaag met zijn maatje Kiko... ik heb wel het voor- en nagerecht dubbel gemaakt voor hem... Kerstmis zijn we uitgenodigd bij dochter en ze had haar broer ook gevraagd maar broer weigert te komen... het zit weer diep ditmaal... triest toch.

We zijn weer stilaan in de running aan 't komen en dat was hoog tijd... ik voelde al hier en daar schimmel groeien... met onze naaste buren/vrienden gaan we brunchen volgende week... de clubvergadering is hier maandag en dat betekent brieven tikken en versturen naar de leden... een buurman is op visite gekomen deze week... clubvrienden vroegen ons op visite... met mijn blogvrienden gaan we ons 10-jarig "bestaan" vieren met een etentje... OEF... nu niet allemaal tegelijk he of mijn lijntje knapt.

Volgende week wordt een drukke want we hebben ook nog afspraken bij de dokter en de tandarts en dat is minder plezant... den bluts met de buil nemen is ook een gezegde... dus!

Maar allé omdat jij het bent en omdat je het zo mooi beschreef wat het is jarig worden nog eens proficiat. Spijtig dat je kinderen het zelfs met Kerst niet willen bijleggen altijd moeilijk voor een moeder maar ja wat doe je eraan.... Niet teveel aan denken maatje en inderdaad vrijdag zetten we de bloemetjes buiten hé? Dikke knuffel

28-11-2015 om 14:49 geschreven door Natoken