Inhoud blog
  • Muziek
  • Mijn leven
  • A..B..C
  • Heerlijke recepten
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Foto
    My Life

    29-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Hoelang, zal de pijn nog duren
    Hoeveel nachten, hoeveel uren
    Dat ik kan zeggen, het is voorbij
    Mij lichaam is weer terug van mij

    Mijn dromen, uit het verleden
    De kinderjaren , de enge beelden
    Ik draag het mee, een zware last
    Soms zit mijn ziel en hart muurvast

    Wie kan me helpen, los te komen
    Wie geeft me eens wat mooie dromen
    Ik wil zo graag van' t leven houwen
    Weer terug iemand vertrouwen

    Maar  steeds, opeens heel onverwacht
    Heeft het verleden me in zijn macht
    Dan ben ik weer dat bange kind
    Dat nergens  meer wat liefde vind


    Ik zou willen reizen
    Ver hier vandaan
    Ik zou willen krijsen
    Mijn lijf uit willen gaan

    ze mijn woede willen laten voelen
    Voor dat….. wat mij is  aangedaan
    Mijn pijn uit willen gillen
    Ik zou ze levend willen villen

    Zij gingen verder met hun leven
    Iets wat mij niet is gegeven
    Ik ben toen doodgegaan
    Niet ineens  maar heel langzaam

    Ik probeer echt weer te leven
    Weer een doel eraan te geven
    Maar het is een strijd ..telkens weer
    Want alles binnen in … doet zeer

    Wanneer komt de dag???
    Dat ik weer leven mag????
    Alles kan vergeten ..niets meer weten
    Van dat alles …wat mij is aangedaan



    Soms is het leven ….

    Soms is het leven te hard voor mij
    Dan glijd alles zo maar aan me voorbij
    Dan zou ik willen schuilen
    Kan dan alleen maar huilen

    Maar iedere keer opnieuw
    Probeer ik het weer
    Ga ik het gevecht weer aan
    Tot ik als winnaar overeind  zal staan

    Ik kan wel vragen o waarom
    Ik kan wel kijken …achterom
    Maar niets zal het veranderen
    Ik zal door moeten wandelen

    En hopen dat er op een dag
    Een wonden weer genas
    Dat zo geleidelijk aan
    Mijn leven verder kan gaan



    Een stille kreet

    Vrolijk lachend kom ik voor
    Zo kom ik de dag wel door
    Niets laten blijken van leed en pijn
    Die in mij aanwezig zijn

    Het gaat wel goed is wat ik zeg
    En ga nu weer een nieuwe weg
    Maak je om mij geen zorgen meer
    Ik red het nu wel weer

    Maar niets is minder waar
    Mijn leven is nog altijd zwaar
    En in mijn hart een stille kreet
    Die niemand weet,,,,,


    een wond ontstaan door het verleden
    Is opengelegd, heden

            Angst, verdriet, diep weggestopt    

    Pijn, gevoelens, lang opgekropt

    Als een hagelbui komt alles naar boven

    'Werken aan' is in jezelf geloven

    Beelden verjagen, ik weet niet hoe

    Ik voel me zo ontzettend moe

    Zijn gezicht, ik kan er niet aan ontkomen

    Beleef weer, hoe ik werd genomen

    Er is iets vreselijks gebeurd

    Van het heden word ik naar het verleden gesleurd

    ik vind geen rust , zelfs niet in mn dromen

    Want ook daar is het kind al losgekomen

                                                        Mijn vader, ogen vol  macht

    Zijn handen, ik voel nu nog de kracht

    ik was toch nog zo onschuldig, en toch nog veel te klein

    Ik kon hem niet begrijpen, hij deed mij zoveel pijn

    Mijn verdriet, achter een masker verborgen

    Niet verder willen naar morgen

    Emotie, ik laat mij gaan

    Uit mijn ogen vloeit een traan

    Acteren hoeft vandaag niet meer

    Maar echt mezelf zijn, wanneer durf ik dat weer

    Vaders genot

    Een kind, haar lichaam en geest, helemaal kapot

    Jij, steeds weer in mijn geest

     zal ik jou ooit verslaan

    Zonder vrees

     ik trek t niet meer

    heb geen kracht meer om tegen die nachtmerrie te vechten



    Waarom moest juist jij mijn vader zijn ?

    Je zegt: "Ik hou van je”

    Je zegt: “Jij bent mijn kleine meisje”

    Je zegt: “Ik vind je lief”

    Jouw macht, jouw kracht

    Jouw orgasme, mijn pijn

    Waarom moest juist jij mijn vader zijn

    Die avond verkracht jij mij

    Je kruipt over mij heen

    Ik kan niet tegen je op

    Na de lozing laat jij mij alleen

    In gedachte schreeuw ik, papa toe stop

    Ik wil jouw kleine meisje

    Niet meer zijn

    Het begin van jarenlange nieuwe pijn

    Waarom moest juist jij mijn vader zijn ?

    Jij negeert mij

    Wat heb ik verkeerd gezegd of gedaan

    Ik wil wel jouw kleine meisje zijn

    Ik ben niet bij je weg te slaan

    Bang dat jij kwaad bent op mij

    Zo heeft mijn jeugd moeten zijn

    Jaren vol verwarring, angst en pijn

    Waarom moest juist jij mijn vader zijn ?

    Jij beschikt over de macht

    Jij hebt meer kracht

    Jij kreunt, jij vindt het
    fijn

    Jij geniet van dat meisje

    Ze is zo puur, ze is zo klein

    Waarom moest juist jij mijn vader zijn ?

    De pijn steekt

    Verdwijnen doet het niet

    Mijn hart breekt

    Jij wist dondersgoed wat je deed

    Dat doet het meest pijn

    Verdomme, waarom moest juist jij mijn vader zijn



    Ik keek in mijn ogen
    een droevig gezicht
    ik moest ervan huilen
    huilen om je eigen gezicht
    hoe triest is dat

    ik wil die ogen niet herkennen
    maar lezen, ergens in
    dat het, ergens toch
    anders kan
    maar ik weet echt niet hoe

    en ik kijk in mijn ogen
    en schrik

    want zo zijn als dit

    wil ik niet


    zo ben ik niet


    weet je hoe blij ik was om weer te kunnen lachen

    weet je hoe goed t me deed om weer gewoon wilma te zijn

    weet je dat daar vandaag niks van over is

    weet je dat ik de hele nacht op de stoel heb zitten huilen

    weet je dat ik bang was om mijn ogen dicht te doen

    weet je dat ik me zo eenaam en ongelukkig voel

    weet je dat ik dat niet meer wil

    weet je dat ik alleen maar gewoon wilma wil zijn zonder verdriet

    weet je dat ik zo moe ben van de schijn ophouden

    weet je dat iedereen maar denkt  wilma red t wel

    weet je hoe t aanvoelt om weer naar beneden te donderen

    t doet zo zeer en heb zoveel verdriet








    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)



    Archief per week
  • 26/11-02/12 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!