't zijn de kleine dingen die het doen Welkom aan iedereen.
Hier staan reportages van wandelingen en evenementen.
Neem je tijd en blader eens door mijn blog.
Bedankt voor je bezoek. Marylou
De bekendste veenrivier is de Hoëgne, hij stroomt in een mooie ,mysterieuze en pittoreske omgeving.
Te koud voor hier te zitten mijmeren
de Hoëgne slingert zich al kronkelend door de vallei
een stukje bijna ondoordringbare wildernis
de snelstromende Hoëgne zoekt zich een weg in het dichte woud
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde het water gaat er anders dan voorheen de stroom van een rivier hou je niet tegen het water vindt altijd een weg omheen
misschien eens gevuld door sneeuw en regen neemt de rivier mijn kiezel met zich mee om hem dan glad en rond geslepen te laten rusten in de luwte van de zee
ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten ik leverde het bewijs van mijn bestaan omdat door het verleggen van die steen het water nooit dezelfde weg zal gaan
Bram Vermeulen
het bruisende water van de waterval speelt een cantate,ik luister en glimlach.......... Het was een koude maar erg mooie wandeling waarop we ook niet 1 mens tegen kwamen. Door het af en toe klimmen,de gladde bruggetjes en ondergrond, in de winter niet te doen met ongeoefende wandelaars,kinderen en kinder of rolwagens. Aan het einde van de vallei is een drank en eetgelegenheid.
Hier dacht ik aan de plots overleden blogger en dichter Verdano. Als je hieronder verder leest ,zal je het beter begrijpen.
een gedichtje voor jou
ik hou ook stilstaand van het water
tussen maneschijn en laag getij huist een stil refrein een wederkerend schuiven van een zilveren rand het zachte schuimen van de golven een schuine glimlach van de maan
ik weet het wel, dit werd al meer dan duizend keer beschreven en toch hou ik van het schuiven van een zilveren rand de maan is er toch ook om zich te spiegelen in de ruimte aan de zon
geschreven door Verdano in mijn gastenboek op 30 november 2005
Deze foto doet me denken aan een kinderliedje van vroeger. Karekiet-kiet-kiet zingt in't riet-riet-riet maar ge vindt me toch niet karekiet in het riet
Wandelen naar Anderstad paradijs voor vogels en mensen.
Wandelen van Lier naar de sluis van Duffel. Door de Nete vallei,de polder van Lier en langs het natuurreservaat van Natuurpunt. Naar de droom voor de wandelaar "Anderstad". Kijken naar vogels,een gesprek met de conservator die ik onverwachts tegen het lijf loop. Die brengt me dan naar de plaats waar de ransuilen zitten(8 stuks) Erg goed gecamoufleerd in de wilgenbomen. Dansende konijnen die onvoorstelbare sprongen maken over beken. Ik stond er versteld naar te kijken. In een inham wat slapende jachtjes , wachtend op een warme lentezon om uit te varen. Luisterend naar de stilte en af en toe wat fotootjes maken. Heb na 12 km een zalig gevoel, ga tevreden naar huis.
Hier leeft het ijsvogeltje,maar ik heb het spijtig genoeg vandaag niet gezien.
Verscholen tussen het riet,hoor ik de Roerdomp.
De polder van Lier"Pallieterland"
De Nete bij laagtij.
Vogelreservaat van natuurpunt. Vanop een bankje kan je genieten van het uitzicht, kijken en luisteren naar de roep, schreeuwen of zingen van de vogels. De natuurconservator toonde me ook waar de kolonie uilen zat, die eind deze maand dan weer vertrekken. Ontelbare konijntjes kruisten mijn pad. Hier in dit stukje paradijs kan je komen onthaasten.
De zon stuurt even haar engelenstraaltjes naar moeder aarde maar dan wordt het donker, het gaat weer sneeuwen.
Zicht op het "Hof van Lachenen" nu eigendom van bekende mode-ontwerper.
Een reiger vliegt op en gaat een slaapplaats zoeken. De avond valt en ik....ik ga ook naar mijn warm nest.
Het had erg gesneeuwd maar het doorbreken van enkele zonnestralen , veranderde ons witte landschap in een gevlekt lapjesdeken. Wandeling van 6km door de wildernis. Vertrek aan de oprit van de autostrade Antwerpen _Eindhoven in Zoersel. De bewegwijzering is inorde. Volg de witte plakaat met rode letteres"hooidonkpad" Je wandelt door bossen , dreven met aan weerszijde natuurreservaat. Heel even door een villawijk en zo tot aan 't kasteel"Zoerselhof" waar je maar een glimp kunt van opvangen.. op je weg zie je het "groot boshuis"gebouwd in 1828. Doe je even een ommetje . .kom je ook bij het boshuisje ,waar de loteling zijn verhaal vertelde aan hendrik Concience. Het was een mooie natuurwandeling...maar...... Niet te doen met kinder of rolwagens. In dit seizoen ook niet te doen met kinderen. Het is erg erg modderig en drassig. Hele wegen zijn herschapen in moerassen. Droge voeten houden was uitgesloten, hier waren hoge laarzen op zijn plaats. Ik werd echter beloond voor al mijn geploeter, ik stond oog in oog met 2 jonge reeën, die me aankeken met van die grote verbaasde ogen en dan als een pijl uit een boog, het hazenpad kozen,sierlijk huppelend door het donkere bos.
Een open plekje
Kijk goed..daar kruist een ree mijn pad.. en rechts achteraan volgt er nog 1.
Gebouwd in 1828"het Groot Boshuis"
Toen had men geen last van lekkende kranen of bevroren leidingen. Men moest wel de techniek kennen om de emmer op zijn kop in het water te laten ploffen.
Bomen zijn net als mensen Door ze aan te kijken Weet je al een heleboel over hun leven.
Was er een strugle for life ,moesten ze vechten voor hun plekje onder de zon?
Werden ze door iets of iemand een bepaalde richting ingeduwd?
Ze zijn jong en sterk,zoeken hun weg, maar voelen zich misschien eenzaam?
Ze zijn oud,getekend door het leven ze bezitten levenswijsheid en kunnen ons zoveel vertellen. Bomen zijn als mensen... Ze vertellen ons zoveel We hoeven ze maar aandachtig aan te kijken...
Ik ben marylou
Ik ben een vrouw en woon in Aan de rand van Lier (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 11/05/1945 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fotografie,schilderen op zijde,kano varen en kamperen,lezen en koken,tuinieren,computer enz.
Ik heb 2 dochters en schoonzonen ,5 schatten van kleinkinderen en 1 achterkleinkind
Ben reeds van in 1988 gescheiden.
Hou van de natuur,
van de wind in mijn haren en
van door plassen lopen..
Ik ben niet
op mijn mond gevallen
maar kan ook heel g