't zijn de kleine dingen die het doen Welkom aan iedereen.
Hier staan reportages van wandelingen en evenementen.
Neem je tijd en blader eens door mijn blog.
Bedankt voor je bezoek. Marylou
30-11-2010
Einde seizoenshappening in het Arboretum in Kalmthout
Zondag was het bitterkoud maar de weg lag open..nog geen sneeuw in de kempen en omgeving,
Dus ik en mijn vriendin naar het Arboretum in Kalmthout.
We werden er ontvangen met een heerlijke kop Ginger love. Een schuimende gemberthee met citrusvruchten. Het was de officiële drank in het Belgisch paviljoen op de Expo 2010 in Shangai Heerlijk...Maar ik schrok toch wel van de prijs..12,5 euro voor 8 zakjes thee. Gemberthee is opwekkend en stimulerend met een fruitig boeket goed voor de weerstand en voor reumatoïde artritis...Maar wel verschrikkelijk duur.
We wandelenden in de prachtige tuin met zeldzame bomen. en planten.
De vorst had alle planten voorzien van een sprookjesachtig wit kraagje wat weer mooie foto's gaf.
In het historische Vangeertenhof was het kunstenaars koppel Mary Oostvleugels en Jaak Hillen te gast. Zij schildert op houten dragers en soms op papier en hij creeërt uit hout.
De prachtige kunstwerken in Amerikaanse eik stonden verdeeld over het groendomein en trokken zeker de aandacht van de bezoekers.
Binnen kon men genieten van plantaardige creaties naar idee van bloembindster Bea vermeulen.Er werd gewerkt met bladeren,vruchten,takken en zaden
De wandeling deed deugd en het was een heel geslaagd bezoek aan het Arboretum.
Jugendstil of Art Nouveau is een kunststroming die tussen 1880 en 1914 op verschillende plaatsen in europa opkwam,als reactie vooral op het vormvervagende impressionisme Het was dus een stijlvernieuwing.Ze hebben golvende ornamentele lijnen gemeen ,veelal in de vorm van gestilleerde planten.
In 1896 opende Siegfried Bing in Parijs zijn galerij " L'Art nouveau" .Hij werd de grote stimulator van de vernieuwende kunst. De stroming werd naar de galerij vernoemd.
Restaurant Da Vinci een pand uit 1905 heeft een leuke bloementegel in het portiek Jugendstilpanden hebben vaak een uitgebouwd venster zodat men de straat kon overzien
Er zijn wel regionale veschillen maar er zijn een aantal kenmerken die deze stroming verenigen : een optimistisch wereldbeeld en geloof in de toekomst, een voorliefde voor het gebruik van nieuwe moderne technieken..
vb de grote glasoppervlakte in de architectuur. Een voorkeur voor ornamentiek waarin bloem en vogelmotieven domineren Mozaiëken doken overal op
De stroming kende een hevige korte bloeitijd. In West-Europa was de stijl al ruim voor 1920 verleden tijd in het oosten kon ze wat langer overleven.
Jugendstil was vooral aanwezig in gebruiksvoorwerpen (plateel,glaskunst meubels,juwelen enz. Natuurlijk ook merkbaar in de architectuur en schilderkunst.
Jugendstilgebouwen waren meestal hotels,warenhuizen, kantoren van industriëlen en villa's Op deze plek stond in 1410 een koren-en oliemolen. Het pand behoorde toe aan de Utrechtse fabrikant"De Heus" die de villa vernoemde naar zijn dochter Marie zo werd de naam Maria'lust.
De wandeling in Apeldoorn duurde 1.5 uur. Ze volledig uitschrijven en alle foto's tonen is onmogelijk. Wie de wandeling wil doen geeft een seintje en dan stuur ik ze door.
Unieke succesvolle samenwerking tussen jong en oud
Iedereen op de foto heeft meegewerkt om het project 'Week van de Smaak'succesvol te laten verlopen .De kinderen uit het 4de leerjaar van de Heilig Hartschool in Koningshooikt en hun juf hebben heel wat uurtjes in het project gestoken. De samenwerking tussen de kinderen,buren,grootouders, medewerkers en bezoekers van 'De Waaier 'is uniek en voor herhaling vatbaar
Kinderen schilderden de onderzetters voor de tafels
Waaiers dienden als menuhouder en met hulp van de juf werd de menu in het spaans vertaald
Er hing een leuke, gezellige sfeer met plaats voor een grapje
Bij navraging bleek dat de kinderen het koken zelf het prettigste vonden Er werd gekookt met producten uit eigen streek. Jong en oud zat samen aan tafel wat zeer erg gewaardeerd werd. De maaltijd was lekker en voedzaam. Iedereen was tevreden en de opkomst was onverwacht groot.
Dank aan de vele vrijwilligers voor de afwas nadien Een pluim voor alle kinderen en hun juf. Project volledig geslaagd.
Schijnsvalleipad een wandeling voor natuurliefhebbers
Halle is veel ouder dan zijn buur Zoersel. Het echte Halle vind je terug in de ongerepte natuur
De bossen en brede zandwegen bestrooid met denappels. Het &Schijnsvalleipad is genoemd naar het riviertje "Het Schijns" Deze wandeling verbindt open landbouwgebied met
Het westelijkgedeelte van het geklasseerd natuurgebied"Zoerselbos".
Men komt langs ydillische plekjes,langs natuurgebied,
langs bossen,weiden en beken en riviertjes. Hier was verschrikkelijk veel waterslast..een drama voor de boer. Men moet de blauwe pijl volgen. Men vertrekt in Zoersel aan "Het boshuisje"Boshuisweg 2 Zoersel. Hier schreef Concience zijn "Loteling"
We wandelen nadien in bosgebied met de grens van Zandhoven, vervolgens tot het dorp Halle en zo terug naar Zoersel. Parkeren kan men tussen "Het Boshuisje en de Taverne "De wandeling". De wandeling is niet geschikt voor rol- of kinderwagens. Voorzie je zeker van stevig schoeisel en na zo'n natte periode als over 14 dagen ,zijn laarsen heel nuttig., want het was er slijkerig en drassig.
We hadden de zon de hele middag niet gezien,maar ze zat verstopt achter de wolken en kleurde even de einder vooraleer heel het landschap verdween onder een mistgordijn. Spijtig dat op het laatste de wandeling door een woonkern loopt. Ondanks het vieze weer,mistig met wat regen maar zeker niet koud, deed het goed een frisse neus te halen.
Blommerschot in Oostmalle ligt tussen de dorpskern van Einhoven ,het vliegveld van Oostmalle en de E34. Het is een prachtig stuk natuur.Deze typische beekvallei herbergt een schat aan biotopen.Het is de Visbeek die meer dan een km door het gebied slingert. Het oorspronkelijke reliëf bleef hier behouden omdat er weinig aan intensieve landbouw is gedaan. In dit gebied leeft de zeldzame ijsvogel.
Het gebied Blommerschot is een afwisseling van open plekken en bos. Hoe bereikt men Blommerschot Op de E34 de afrit 21 nemen. Na 1.5 km komt men aan de kerk van Wechelderzande na de kerk nog 1.2 km verder rijden en aan de grens met Oostmalle links de verharde dreef 'Blommerschot 'inrijden. Na 1 km ziet men rechts een parking voor de auto en meteen ,het vertrekpunt voor de wandeling van 8km.
We volgen de zeshoekige bordjes met orange pijl. De ganse wandeling is zeer goed en duidelijk aangegeven.
We wandelen door enorme eiken- en beukendreven. De grove den is hier ook overal overvloedig aanwezig. Na een tijdje zien we een schuur en enkele langgevelhoevetjes ooit bewoond door heikneuters. We steken nadien een betonweggetje over.
Rechts zien we een vliegveld liggen. Maar we wandelen recht door tussen Rondondendrons en buntgrassen. Rechts zien we het bultige Schrabbenbos. De beboste landduinen zijn een ideale biotoop voor allerlei soorten wild. Nadien komen we voorbij een loods van de reserve-Natoluchtbasis. Er staan nu sportvliegtuigjes in . Er is ook een club van sportvliegers en parachutisten gevestigd.
We steken het Kluisbruggetje over de Visbeek over die de grens vormt tussen Oostmalle en Zoersel. Recht voor ons duikt een reusachtig kruisbeeld op.. hier is een ontmoetingsplaats van 6 dreven. We slaan links af en bereiken na een tijdje de hoofddreef met 4 rijen eiken.
Rechts zien we na een tijdje een witte kapel gebouwd in 1900 en opgedragen aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.
Aan de overzijde pronkt een immens groot landhuis 'Blommerschot' gebouwd op de grondvesten van een vroeger omwald slot.
Bijna aan het einde van deze immense dreef zien we rechts een gerestaureerde langgevelhoeve uit 1846.'Heyligenaert'. Nog heel even en we bereiken terug ons vertrekpunt. Prachtige natuurwandeling met heel veel afwisseling.
De Kesselse Heide komt in elk seizoen tot z'n recht
Binnen de 10 minuten bereik ik het wandeldomein.Het provinciaal Groendomein verrast me telkens opnieuw.Ik ken het als mijn binnenzak maar het is nooit hetzelfde.Het domein is 43 hectare groot en bezorgt me telkens weer rust en wandelplezier.
Op de heide lopen de schapen vrij rond ,zij zorgen er voor het natuurbeheer door afgrazen van het domein. Het authentiek karakter blijft zo behouden.
Het domein is begroeid met naald- en loofbomen,stuik -en dopheide..lucifer- en bekertjesmos. Veenmosen en ijslandsmos. Men kan er dromen op een bankje aan een vennetje of kinderen observeren die spelen op de zandvlaktes
Het is er ook een paddenstoelenparadijs.Zelfs nu het seizoen voorbij is vinden we er toch alle dagen nog nieuwe exemplaren.
Het gele trilzwammetje lijkt net een gelatinepuddingetje
Of een verse inktzwam die ontelbare insecten aantrekt
Stammen vol chocolade bruine zwammen. Ze hebben zelfs de zondvloed van de vorige dagen overleefd
Bij de lage ondergaande herfstzon krijgt de heidevlakte een onwezenlijke ,fantastisch warme gloed
Toen ik in de vroege avond terug keerde van een wandeling en met mijn wagen over het kanaal reed ,zag ik een pracht van een zonsondergang die zich weerspiegelde in het water. Ik parkeerde mijn wagen beneden aan de brug en spurtte de 30 trappen op..want ik weet hoe vlug dat wonderbaarlijk kleurenmoment voorbij kan zijn.
Ontroert door zoveel kleurenpracht bleef ik een 10 minuten genieten van het schouwspel. Terug de 30 trappen naar beneden en naar huis om daar nogmaals al die schoonheid. als screensaver op mijn computerscherm te plaatsen.
Ik zet de foto's ook op mijn blog om al de mensen die zo moedeloos geworden zijn van al dat donker en nat weer even op te beuren.
Door overstromingen in het ganse land heeft deze actie niet de aandacht gekregen die het verdient.
Wereld Diabetes Dag wordt elk jaar gevierd op 14 november ter gelegenheid van de verjaardag van Frederick Banting die, samen met Charles Best, aan de basis stond van de ontdekking van insuline in 1922. Het doel van Wereld Diabetes Dag is aandacht en begrip te vragen voor diabetes, die wereldwijd epidemische vormen aanneemt, onder volwassenen maar ook onder kinderen.
Ik ben zelf 2 jaar geleden diabeet geworden na een insectensteek die daar ik reumapatiënte ben..een heel systeem van verweer heeft op gang gebracht ,tegen mijn eigen lichaam..waardoor ik op het nippertje aan een shock ben ontsnapt. Gevolg..van de ene dag op de andere diabeet. Ongelooflijk maar waar..ik ben er heel wat vrienden door verloren. Vrienden?? Op begrip kon ik niet rekenen..alhoewel ik er zelf niets kon aan doen. Al 610.000 Belgen hebben diabetes
Van privé collectie tot museumhuis. Het museum dankt zijn bestaan aan Hélène Kröller-Müller(1869-1939)
Ze is de dochter van een Duitse industrieel . Ze trouwt in 1888 met de Nederlander Anton Kröller die het bedrijf gaat leiden. Nadat Hélène en haar dochter een cursus kunstbeschouwing hebben gevolgd beginnen ze kunst te verzamelen. In de jaren 20 -30 tijdens de economische rercessie dreigt er gevaar voor hun landgoed op de Hoge Veluwe en de kunstcollectie. Als voorzorg schenkt ze dan haar kunstcollectie aan de Nederlandse staat op voorwaarde dat er een museum wordt voor gebouwd op hun landgoed , inmiddels het Nationale Park de Hoge Veluwe.
Haar droom komt uit als in 1938 Het Rijksmuseum Kröller-Müller zijn deuren opent. Zij wordt de eerste directeur. Ze sterft in 1939 en nadien wordt het museum nog verder uitgebreid. Er komt een congresruimte en beeldenzaal bij.
In 1977 komt er een nieuwe vleugel bij voor moderne beeldhouwkunst.
Dat van Gogh Hélène's grootste favoriet was kan je merken Ze kocht tijdens haar leven 91 schilderijen en 180 werken op papier van hem.. Het wordt meteen ook de grootste particuliere verzameling ter wereld van werken van de schilder Van Gogh. Zijn werken vormen het middelpunt van haar collectie.
Ze bewondert ook het kubisme en koopt werk van Picasso en Piet Mondriaan.
Violon 1911-1912
Mondriaan
De beeldentuin is 25 hectare groot.
Hurkende vrouw 1882 August Rodin
Constant Permeke Niobe 1951
La grande Pénélope 1912 Emile Antoine Bourdelle
De beelden in de tuin bieden een samenhangend en boeiend overzicht van de beeldhouwkunst van het einde van de 19 de eeuw tot nu.
Sculpture flottante Martha Pan
>
Op werken die uitdrukking geven aan de verhouding tussen natuur en cultuur wordt steeds meer nadruk gelegd.. Dat maakt het Kröller-Müller museum tot een uniek museum met een geheel eigen karakter.
Schoonselhof is een park-begraafplaats waar ontzettend veel gesneuvelden rusten.
11 november wapenstilstand. Laten we al die gestorven zijn voor onze vrijheid even herdenken.
Zicht op de militaire begraafplaats van de 2 oorlogen
Een immense dodenakker is het Schoonselhof zeker,men noemt het het Antwerpse Père Lachaise. Het is er erg rustig wandelen door de mooie dreven met eeuwenoude bomen . Het is er goed voor wie aan onthaasting toe is. Men vindt er prachtige in drukwekkende monumenten voor soldaten en burgers. Buiten de gewone burger vonden bekende Belgen hier ook een laatste rustplaats zoals Peter Benoit, Renaat Veremans,enz.
De grafmonument van Renaat Veremans is helemaal niet onderhouden. een schande vind ik Funerair erfgoed wordt dat genoemd.
foto 1.....Rustplaats Maurice Sabbe foto Hier rust Baron Isidoor Opsomer foto 3......Hier ligt Lode Baekelmans foto 4 ...begraafplaats Lode Zielens
Het kasteel Schoonselhof was vroeger "een huis van plaisantie" Het was een buitenverblijf van vermogende kooplieden uit de 16de eeuw. Het domein heeft 20 eigenaars gehad waarvan Jules Moretus de laatste kasrteelheer was. Het domein is 84 hectare groot. De eerste die op het Schoonselhof begraven werd op 29 augustus 1914 was een Duits soldaat. Een zeer goed onderhouden dodenakker van de Commonwealth War Graves" foto 1.2.4. Op perk 4 vinden we het Britse soldatenkerkhof met stemmige kapel. Staan de kruisen dichter bij elkaar... wil dat zeggen dat die soldaten samen zijn omgekomen
Op foto 3.één van de obelisken Hier staan 2 obelisken voor de Franse soldaten. Het monument bevat een hommage van de hand van Victor Hugo.. Bij het monument van de hand van Max Windzers rusten Franse gesneuvelden van de 2 oorlogen, ook Italianen,Portugezen,Russen en 1 Roemeen. De slachtoffers van de moordende V wapens vindt men aan het monument van E. Denis
Op het domein ziet men nog prachtige Franse tuinen Maar de beelden staan er verwaarloosd bij en verdienen een opknapbeurt.
Een columbarium met strooiweide .
Het beeld "de Herder" van de Franse beeldhouwer Paul Ladowsky siert het geheel.
Op het ere perk liggen bekende personen zoals Willem Elschot hij schreef " Villa des Roses" "Lijmen", "Kaas"enz
Ook het graf van Elsschot verdient een serieuze opknapbeurt
Ook dichter-schrijver Paul Van Ostaijen rust hier, op zijn graf prijkt een luisterende engel.
Ook Gerard Walschap ligt ook op het ere perk Dag mensen dat 't wel ga.. staat op zijn graf geschreven
Op het rond punt staat het grootste monumentaal gedenkteken van heel de begraafplaats.Het is het beeld voor buremeester Leopold De Wael. Hij deed ontzettend veel voor Antwerpen en haar inwoners.Hij heeft de Scheldekaaien recht getrokken, de dokken werden voltooid,het Atheneum en het Museum van Schone kunsten kwamen tot stand onder zijn beleid. Het gedenkteken gemaakt door E Geefs en beeldhouwer Georges Geefs .De Engel" werd voor de burgemeester opgericht
Voor 3de keer werd op de Kleine Nete in Kasterlee aan de watermolen een pompoenrace ingericht.
De reuze grote pompoenen lagen uitgehold in het water op de moedige vaarders te wachten.
Men diende met een ploeg van 4 man,peddelend in een uitgeholde pompoen , 100 m af te leggen in de kortst mogelijke tijd.
Er waren allerlei categorieën voorzien : voor de jeugd, voor jongens,voor meisjes, gemengd enz..
Sommige deelnemers hadden een plunje aan dat hun deelnemersnaam verklaarde. Er was een massa volk gekomen .Een spannende en plezante bedoening. Sommige pompoenen maakten door de waggelende beweging water en dreigden te kapsijzen..maar zolang ik aanwezig was is er niemand in het water gevallen.
By de kraampjes kon men allerlei bereidingen met pompoenen proeven zoals pompoensoep en pompoenbeignets en Kasel Bier een streekspecialiteit De uitgeholde vaarpompoenen werden vooraf met een kraan in het water gelaten. Jef Leysen Belgisch winnaar van de zwaarste pompoen (655 kilo) was aanwezig op het evenement. Het geheel werd ook gesteund door de toeristische dienst van Kasterlee die een standje verzorgde met brochures over mooie plekjes in Kasterlee.
Het Nationale Park Hoge Venen is het grootste actief beheerd natuurgebied in particulier bezit.Het bestaat uit 5.400 hectare heide,bos,vennen en stuifduinen. Men vindt er een grote diversiteit aan planten en dierensoorten.
Een Larixbos.De lork is de enige naaldboom die zijn naalden verliest in de herfst.
Hier vindt men ook veel vennen.
Een reusachtig grote beuk in herfstkleuren
Overblijfsel uit de ijstijd volgens gegevens natuurgids
Bos getooid met herfstkleed Witte fietsen gratis te gebruiken op het park Pootafdruk van de ree Spoor van het hert
Achtergrondsfoto zandverstuivingsduin Origineel huisje dat men vroeger vond in de streek ,graszoden als dak, woon en stal onder 1 dak Gemengd bos
Ons hotel lag midden in het groen omringd door het Oranje-,Wilhemina - en Verzetstrijderspark 10-14.Waterpartijen met grote fonteinen,eeuwenoude bomen en een pracht van een kiosk. De parken liggen er goed onderhouden bij en hebben zitbanken in overvloed om van de kleurenpracht van de herfst te kunnen genieten.
Plekje in het mooie Oranjepark
Een geurig , kleurig bladerentapijt
In het Wilheminapark staat deze prachtige kiosk met op de achtergrond een watergordijn van de reuze grote fontein.
In het Verzetpark de naam zegt aan wie hier een ode gebracht wordt ook waterpartijen en een fontein. .
De volledige restauratie van de fontein werd gedragen door de bevolking , door een opmerkelijk iets. het bedrag samengespaard door kwartjes die de mensen inzamelden
Prachtig gekleurde bladeren en vruchten als mini-appeltjes met een zeer lange steel Heb nog altijd niet gevonden welke boom het is.
Bezoek aan de Hoge Veluwe ..en we hebben wild gezien...
Ik en mijn vriendin reisden naar Apeldoorn en nadien naar de Hoge veluwe. De herfst zorgde voor fantastische kleuren. We gingen op pad met de boswachter en natuurgids en leerden weer heel wat bij.We genoten van architectuur in Apeldoorn met de Jugendstilroute..we genoten van de groene parken in de omtrek en bezochten ook de beeldentuin en het Kröller-Mullermuseum.We gingen op zoek naar wild en vonden het.. Het waren goedgevulde dagen. Meer dan 500 foto's meegebracht ,dus nog veel werk aan de winkel. Ik heb inderdaad erg genoten van de prachtige herfst... Om wild te fotograferen heeft men eigenlijk een beter toestel nodig dan het mijne met een grotere zoom..maar ik heb toch enkele aanvaardbare foto's.
Een roedel op een open plekje
Mama houdt haar reekalfje in het oog vanop afstand
Als we stil zijn blijven ze misschien staan Ze hebben ons al opgemerkt,ze horen ons vanop 500m
Deze everzwijnen rolden zich in de modder,er ontstonden ook gevechten de bronstijd van de herten is voorbij maar nog niet voor de everzwijnen en de mouflons
Deze reebok staat te pronken en heeft ons al gauw opgemerkt De everzwijnen zijn druk in de weer om vrouwtjes te bekoren
Men krijgt de kans dit misschien 1 keer in zijn leven te zien. Door werken aan de stuw werd al het water uit het meer verwijderd. Reeds vanaf juni is het meer drooggelegd .De stuwdam is meer 80 jaar oud. De natuur herstelt zich vrij vlug want de vlakte die 70 jaar onder water stond is groen van de begroeiïng. De oppervlakte van het meer bedraagd 62 ha en is 54,50 m diep. De herstelwerken zijn voorbij en men is vanaf 14 oktober begonnen met het opnieuw vullen van het meer.Dat zal tussen de 4 en 6 wekene duren.Nadien kan de 6 à 7 ton vis die in leven gehouden werd in een waterplas in het midden van het meer opnieuw een natuurlijke habitat vinden. Ik heb er een fotoreportage over gemaakt. Men ziet de bodem van het meer, een oude weg, het oude bruggehoofd , de wanden en ook de verschillende dieptes van het meer.De originele bedding van de Warche die anders niet te zien is kan nu goed bekeken worden .Ik had het meer al zo vaak gezien, er rond gewandeld en nu was al dat water weg en kwam ik oog in oog te staan met een onbekende wereld
. Weg meer..ik sta vol ver- en bewondering te kijken naar wat anders onder water zit
Hier zie je hoe uitgebreid het meer is
De gebarsten bodem door drooglegging wel gevaarlijk door gevaar van inzakken
Door noodzakelijke herstellingswerken aan de stuw werd het water uit het meer getrokken en in de Warche gespoten
De Warche loopt in zijn natuurlijke bedding op de bodem van het meer Anders onzichtbaar nu goed te volgen Op korte tijd ook helemaal begroeid
Hier ziet men het oude bruggehoofd nog liggen
Brug over verdwenen meer van Robertville
Men is terug begonnen met het onder water zetten van het meer dit zal nog een hele poos duren eer het terug gevuld is
Hier zijn de wanden en de verschillende dieptes van het meer goed zichtbaar
De vroegere oude weg nu op de bodem van het meer weer zichtbaar
Een leeg meer zeer opmerkelijk
Wandelen langs de oevers van het meer was overal verboden wegens gevaar
Eindelijk was het er nog eens van gekomen.met een groepje wandelaars naar de Ardennen.Zaterdag overwegend droog tot de avond.Heel de nacht gegoten en gewaaid.Zondag terug gaan wandelen want het bleef droog tot het moment dat ik mijn tent moest afbreken..toen goot het pijpenstelen..De tent hangt nu te drogen en ik kan aan de slag met een massa foto's. Zaterdag ,hebben we een 10 km lange wandeling gemaakt.Vertrek aan de kerk van Waimes en langs Lingneux terug naar Waimes. Midden in de natuur..door kleurige eiken en beukenbossen..langs het water en prachtige lodges.. Een heel mooie wandeling met klimmen en dalen.
Vertrek wandeling aan de kerk van Waimes
We wandelen langs een holle weg en hebben een doorkijkje op de velden
De meidoorn vol bessen fleurt het landschap op
Een Beuk heeft zijn herfstkleed aangetrokken
Na een stevige klim bereikten we een prachtig loofbos, hier vielen toen ook enkele regendruppels wat de kleuren nog meer warmte gaf
We kwamen voorbij de prachtige lodge "La ferme du Père Louis
Het wandelgroepje begon aan de afdaling naar de rivier
Gelukkig lag hier een bruggetje zodat we zonder natte voeten de overkant bereikten
Na een laatste blik op de Amblève nog even klimmen en dan de afdaling naar Waimes, Na 10 km bereiken we terug ons vertrekpunt.
Originele mannetjes van een Nederlandse kunstenares
Op de herfsthappening in Booischot kwam ik deze erg sprekende mannetjes tegen. Ze werden geschapen door een Nederlandse kunstenares wiens naam ik spijtig genoeg vergeten ben.
Ze zijn in overleg
Ze stralen ieder op zich een bepaald gevoelen uit Ze zijn mooi door hun eenvoud
Het kasteel van Booischot is gelegen in een prachtig domein
Hier werd indertijd de film Pallieter naar het boek van de Lierse schrijver Felix Timmermans verfilmd. Men vindt er pittoreske plaatsjes en velden met oneindige horizonten.
De geelgolvende mais is reeds in de schuur
Bijgebouwen van het kasteel duiken overal op in het landschap
Een omgevallen boom lijkt wel een krokodil
Een erg romantisch plaatje ,alhoewel de vijver wel eens mag geruimd worden
Ik praat met mens en dier .Deze keer werd ik afgewezen.Eerst stak het paard na mijn poging zijn tong uit.Toen ik toch aandrong op contact ...begon het paard verschrikkelijk te geeuwen..de boodschap was aangekomen.Ik verveelde dit paard echt...of had men dit paard wijn laten drinken.. en was het dronken .Er stonden wijnstalletjes genoeg in de dreef. In ieder geval zoveel misprijzen voor mijn goedbedoeld gesprek deden me naar huis vertrekken . Wil je een ander paardenfamilielid zien..neem dan eens een kijkje bij mijn vriendin op blog Soldorado.
De reactie op mijn 1ste contact spreekt boekdelen
Bij de 2de poging werd mij duidelijk gemaakt dat ik beter huiswaarts ging Ik verveelde het paard tot geeuwen toe.
Ik ben marylou
Ik ben een vrouw en woon in Aan de rand van Lier (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 11/05/1945 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fotografie,schilderen op zijde,kano varen en kamperen,lezen en koken,tuinieren,computer enz.
Ik heb 2 dochters en schoonzonen ,5 schatten van kleinkinderen en 1 achterkleinkind
Ben reeds van in 1988 gescheiden.
Hou van de natuur,
van de wind in mijn haren en
van door plassen lopen..
Ik ben niet
op mijn mond gevallen
maar kan ook heel g
Ik ben marylou
