kampeerreis via omwegen naar Provence en Zwarte Woud
06-10-2014
Klaar voor de volgende reis?
De caravan staat op den hof, klaar om helemaal en grondig gekuist te worden. Al het water is afgelaten om zeker geen vorstschade op te lopen. De digitale foto's zijn ingeblikt en de backup zit op een veilige plaats. De stafkaarten liggen terug in de curverbakken. Maar de reisboeken liggen binnen handbereik. We moeten ons niet haasten, maar stilaan mogen we ons klaar maken voor een tripje naar Bretagne in december, een winteruitstapje van een week of twee en de grote reis in het voorjaar naar centraal Spanje en de Franse Atlantische kust. Ik maak een nieuw blogje klaar eens het zover is.
Ik dank alle lezers die de moed en de zelfopoffering aan de dag gelegd hebben om trouw onze dagelijkse gewoonten mee te volgen. Ik dank de creatieve Nederlanders, die op de Provençaalse markten bleven proeven van de stukjes worst en kaas tot de handelaar het genoeg vond. Ik dank onze Freiburgische Freunden Karin und Roland, die ons een bezoekje brachten in Hinterzarten. Ik dank de vriendelijke Franse kampeerburen, die altijd zin hadden in een babbel. En tenslotte dank ik de Franse Gendarmerie, die mij gelukkig geen briefje gestuurd heeft om mij solidair te laten participeren aan het vullen van de Franse schatkist, omdat ik in de zowat 2.500 kilometer nergens een lichtflits heb mogen aanschouwen bij het passeren van een bloembak of een schoolpoort.
Na 44 dagen zwerven, stappen en luieren door Frankrijk en Duitsland zijn we "eindelijk" terug thuis. Ik maak nog een vervolgje van dit blogje, maar ik dank alvast de moedige lezers, die de moeite gedaan hebben ons te willen volgen en de saaie teksten te lezen. Het koelwagentje is nu ook terug thuis en staat weer op de rails van de modelbaan.
Vandaag is het de laatste volle dag Vogezen, Gérardmer, Camping les Sapins. De dag begon goed. De zon brak door en de damp steeg uit boven mijn satellietantenne. Na enkele uurtjes zat de voortent mooi opgeborgen in de zakken, klaar voor de volgende reis. We genieten nog na van het mooie meer van Gérardmer. En ik kon het ook niet laten een foto te plaatsen van het sanitair van de camping hier bij onze standplaats. Morgen wordt de caravan aangekoppeld en doen we 500 kilometer via Epinal, Nancy, Longwy, Athus, en dan de E411 naar Brussel. Over Luxemburg rijd ik niet, want voor het prijsverschil van een tankbeurt loont de omweg niet.
Een fantastische voettocht start aan het meer, het Lac des Corbeaux in La Bresse. Het hoogteverschil, de smalle richels en de rotsblokken maken de tocht stevig. De verpleegster op rust moest al haar troeven inzetten om de tocht vrij en vrolijk te beëindigen. Bij de Roche du Lac kregen we een fenomenaal zicht op het meer en de omliggende Ballons. En dan waren er de kabels, die ons overeind bleven houden, spannend en pittig!
Naast trektochten en wandelingen in de bergen en bossen rond de drie meren kan je in Gérardmer aangenaam flaneren in de stad. De dag begon vandaag met dreigende wolken, maar er kwam gelukkig geen vocht uit. Méteofrance voorspelt bewolking en veel zon voor de komende uren en dagen. Eerst zien en dan geloven… Diarmuid mag mooi buiten wachten terwijl de rustende verpleegster haar communicatiemiddelen actualiseert en optimaliseert in de winkel van Orange. Typisch voor de streek zijn de Flammenküche of Tartes Flambées en natuurlijk de voortreffelijke vins mousseux van Wolfberger.
Gérardmer zit vol wandelwegen. Naar Duits model zijn alle paden gecodeerd met een plaatje. Je volgt een bepaalde kleur in een bepaalde vorm, zoals een groen ruitje of een rood bolletje. De wandeltocht vanuit camping les Sapins naar de Col du Sapois loopt langs een klaterend riviertje met de waterval “Saut de la Bourrique”. Het is een pad vol met brugjes en er is zelfs een stukje Via Ferrata bij (zie foto). Een echte Via Ferrata kan je het niet noemen, omdat je geen beveiligingstouwen en klemmen nodig hebt. Goede schoenen heb je wel nodig. Het pad is glibberig en je moet regelmatig langs en over rotsblokken. De verpleegster op rust heeft er evenwel geen problemen mee. Zij heeft haar rust ingeruild voor actieve trekking!
Het was even schrikken. De buitentemperatuur in Hinterzarten en Titisee bedroeg deze morgen 0 graden. Ik weet niet of het deze winter zo koud geweest is in Vlaanderen. Binnen in de caravan zorgt de kachel voor 20 graden en nog veel meer. Na de autoruiten te hebben afgekrabd konden we richting Frankrijk, Lorraine, naar Gérardmer vertrekken. Op de kaart en volgens de GPS was het zowat 130 kilometer, maar de brug over de Rijn in Breisach was "gesperrt". dus moesten we een 60 kilometer rondrijden via Sélestat naar Colmar. We staan op camping Les Sapins in Gérardmer, of beter gezegd "Géroumé". Gérardmer heeft niets met "Gérard" en "mer". Het diepblauwe meer is vergelijkbaar met dat van Titisee. En het weer is bijzonder mooi!
Laatste volle dag in Duitsland. De Vogezen komen eraan!
De dag breekt aan met een donkere hemel. Gelukkig is het opgehouden met regenen. We maken ons klaar voor het vertrek morgen uit Titisee. Morgen trekken we terug naar Frankrijk, departement Vosges, Gérardmer. De rit zal niet erg lang duren, maar we moeten over de Col de la Schlucht, eentje met tal van haarspelden. Op die manier komen we ook al wat dichter bij ons thuislandje.
Hier nog wat indrukken van onze mooie camping Bankenhof met het kraaknette sanitair en ons ruim en mooi gelegen kampeerperceel.
Een Duitser moest van zijn dokter horen dat hij wat minder losbandig moet leven. Dokter: “Jaja, Wein Weib und Gesang!” Zegt de man: “Ich weiβ daβ Ich weniger singen muβ!” Het kan niet altijd wijn, wijf en gezang zijn. De dag begon vandaag met regen die al sinds de nacht met bakken uit de lucht valt. Bea kan wat kantklossen, ik neem de benen naar Titisee Bahnhof en neem met mijn Konuskarte de trein over Neustadt naar Donaueschingen. Daar bekijk ik de bron van de Donau. Jammer dat ze er aan het werken waren.
Titisee is de toeristische poot van de gemeente Titisee-Neustadt. Neustadt is een gemeente met stadsallures met een Rathaus en alle toeters en bellen, een administratief centrum. Het kleurrijke Titisee is de toeristen welgevallig. Je wordt er letterlijk overvallen door de souvenirwinkeltjes. Het is leuk flaneren op de brede laan tussen de meute toeristen.
