Inhoud blog
  • Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    newmixedmediaprojects

    28-03-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Stefan Christoffels zorgt voor een nostalgische uitvaart.

    LANAKEN – Chocoladeverkoper Stefan Christoffels heeft als kind reeds de microbe te pakken gekregen voor paarden en koetsen. Hij is sindsdien gefascineerd voor al wat met nostalgie te maken heeft.
    “ Ik heb veel geleerd van Hennie Jacobs. Samen met hem ben ik al 25 jaar begaan met paarden en koetsen. Als je ziet hoe vernuftig die oude rijtuigen in elkaar zitten. Ik denk dan aan reisaccessoires , kacheltjes, spuwdozen voor de koetsier e.d. Ik heb me dan ook vooral gericht op de dienstrijtuigen. Tuigen die in functie waren van het personenvervoer in de stad. En ik ga daarin heel ver. Zo volg ik de etiketteregels van weleer. Een koetsier had zakjes in zijn jas, een groom niet, want die hoefde geen fooi te incasseren. En aan het aantal knopen op de rug van een jas, kon je zien welke stand men had. Hoe meer knopen, hoe lager de stand.”
    In de stalhouderij aan de Bessemerstraat zie je o.a. een zomerse open Victoriakoets, een landauer, een Landalette, goed voor een 18-tal koetsen en karren. Het is een uit de hand gelopen hobby voor Stefan Christoffels.
    “ Ik heb niet alleen een grote gezelschapswagen voor bruiloften gerestaureerd, maar ook een rouwkoets. Ik denk zowel aan de blijde, als de droeve dagen.  Die koets heb ik via internet in Apeldoorn ontdekt. Het is een Weense koets. Ik heb er twee jaar werk aan gehad. De doeken waren versleten, een engeltje had een gebroken vleugel en het houtwerk verdiende een poetsbeurt. Stoffen vond ik in Erpe-Mere en mijn buren, Knops en Begas, beiden werkzaam in de textiel, staken een handje toe. Om het geheel terug in de originele staat te krijgen, baseerde ik me op de rijtuigen van Museum Het Loo in Nederland. “
    Stefan Christoffels is fier. Hij heeft de koets al drie keer mogen uitrijden. Vooral in Nederland. “Daar heeft men meer gevoel voor traditie. Het zijn ook vaak families waarvan de overledene voeling had met paarden.”
    Ofschoon het erg emotioneel is, weet Stefan toch de klik te maken, eens hij op de bok zit.
    “Ik werk samen met een begrafenisondernemer. Deze vangt de familie op.”
    Van de nabestaanden krijgt de Lanakenaar alleen maar goede reacties. “ Het is meer dan een dagtaak wanneer ik de koets en de paarden moet optuigen, maar dat heb ik er graag voor over. Ik krijg heel wat respect en voldoening van de families terug. “ - WJL



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (1)

    29-04-2009
    INFORMATIE
    In het blad MaasEuregio van sept/okt 2008 heb ik het artikel gelezen over uw koetsen. Ik heb de website die erin aangegeven stond proberen te openen, maar dat lukte niet. Vervolgens heb ik verder gezocht naar meer informatie en kwam hierbij uit. Ik wou wat meer informatie want ik denk aan een feest in september en een uitstap per koets erbij zou leuk zijn. Kunt u mij wat informatie bezorgen via de elektronische post of met een folder naar het volgend adres: Heukelommerweg 15a 6213 HV Maastricht

    29-04-2009 om 15:00 geschreven door Marie-Huberte Paumen



    Archief per week
  • 26/03-01/04 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!