coctail skemerkelkie spectaculair skouspelagtig paperclip skuifspeld bulldozer stootskraper stuntman waagarties aanbellen die deurklokke lui
Onze groep: het 11-tal
Liliane - Freddy
Denise - Paul
Hilda- Raymond
Folkert en Denise
Sam (onze chauffeur)
Karoline
Hilda en Denise
Uitspraak Commissie Sauer (1945)
"Ons kan alleen in één van twee rigtings beweeg: of ons moet die weg van gelykstelling opgaan en uiteindelik gelyke politieke, ekonomiese en maatskaplike regte aan die nie-blanke toeken, wat op die duur vir die blanke ras nasionale selfmoord en vir die nie-blanke rassegroep vernietiging van eie identiteit sal beteken: of ons moet op die weg van apartheid beweeg waardeur elke ras se karakter en toekoms binnen sy eie gebied beskerm word (...)"
Nie gewoon nie L
Reis door Zuid-Afrika in 21 dagen
30-11-2008
Donderdag 30 oktober 2008 Heathrow - Brussel
Geen vuiltje aan de lucht in Londen. Veilig geland en dan ingecheckt voor onze vlucht naar Zaventem. Eénmaal in het vliegtuig werd ons gemeld dat we een "slot" hadden van minstens 15 minuten wegens, je raadt het nooit, MIST op Zaventem. Dus maar geduldig (of liever ongeduldig) afwachten tot onze vlucht kon vertrekken. 15 minuten werden een uur, maar uiteindelijk konden we opstijgen! En dat er mist hing boven Zaventem hebben we geweten. We voelden het vliegtuig dalen maar de mist om ons heen verdween maar niet. Plots een bonk en we stonden aan de grond... Hoed af voor de piloot.
HOME SWEET HOME!!!!!!!
Afscheid nemen viel zwaar, maar niet getreurt: we will meet each other again, don't know where or when?
Woensdag op donderdag 29-30 oktober 2008 De vlucht naar Londen
Op het vertrekpaneel in de luchthaven zagen we dat ons vliegtuig bestemming London Heathrow op het juiste uur voorzien was. Daar gingen we dan: op weg naar ons regenachtig Belgiekske. Het "geluk" bleef ons achtervolgen. Bij het instappen begaven wij ons naar onze plaatsen en deze bevonden zich gans achteraan, tegen het toilet en grenzend aan de galley. Van slapen is er dus niet veel in huis gekomen. Voor mij toch een beetje, voor Karoline totaal niets. Na 13 uur vliegen zijn we aangekomen in Londen Heathrow. Ik hoopte maar één ding: dat er geen mist was. Oktober is de maand van ochtendnevel en Heathrow is er zeer gevoelig aan. We zouden wel zien. Veilig en wel geland in Heathrow, waar geen spoor van mist was.
De laatste dag was aangebroken. Ontbeten en een wandeling naar het parkje niet ver van het hotel gemaakt. Men had er een mooi zicht op een stuk van de Tafelberg. We hebben nog een kleine rondrit gemaakt in Kaapstad en dan naar het Waterfront gegaan. Daar geluncht, winkeltjes afgelopen en om 15h00 vertrokken naar de luchthaven. In feite kijk men lange tijd uit naar zijn verlof. Eénmaal de periode van het verlof aangebroken is, vliegt het voorbij. De laatste dag is de meeste beue dag van allen. Men begint zijne stal te gerieken en nu kan men niet vlug genoeg thuis zijn. In feite is het een verloren dag. Raar, maar waar. Het ideale zou zijn: opstaan, ontbijt nemen, valiezen inladen en naar de luchthaven vertrekken. Daar inchecken en zo snel mogelijke een correnspondentie naar Zaventem hebben. Nu moesten we ons door de dag sleuren en kon het vertrek het liefst zo rap mogelijk plaats vinden
Kaapstad
Wordt ook wel de "moederstad" genoemd. Het leuke van Kaapstad is dat het er 's zomers altijd mooi weer is. Regenen doet het er alleen 's winters. Dan waait er bovendien een stevige zuidoostenwind die de lucht schoonmaakt. Deze wind wordt daarom ook wel de Kaapse dokter' genoemd.
Kaapstad is ontstaan op de plaats waar Jan van Riebeeck in 1652 het bevoorradingsstation van de Vereenigde Oost-Indische Compagnie uitbouwde. Vandaag maakt het historische stadscentrum net zoals veel andere steden in Zuid-Afrika deel uit van een grote metropool, die 2,9 miljoen inwoners telt. Deze metropool heeft wel de naam Kaapstad behouden. Uit de eerste halve eeuw na de landing van Jan van Riebeeck zijn er nauwelijks gebouwen overgebleven. Daar zijn verscheidene redenen voor. Allereerst waren de gebouwen nog heel eenvoudig en dikwijls niet stevig gebouwd. Plus een klein aantal inwoners ( een paar honderden). En ten derde waren branden een groot probleem. Ten slotte zijn heel wat van de oorspronkelijke gebouwen in de loop van de tijd verbouwd en uitgebreid, zodat van het oudste gedeelte weinig te herkennen valt. Het oudst bewaarde gebouw is Kasteel De Goede Hoop, dat tussen 1666 en 1679 gebouwd werd. Aan de oostrand van de Tafelberg liggen Rondebosch en Wynberg. Dit zijn de plaatsen waar de eerste Vrijburgers hun boerderijen hadden. Kaapstad telt een aantal fraaie herenhuizen uit de tweede helft van de 18de eeuw, die de stedelijke architectuur van die tijd weerspiegelen. Ook uit de 19de eeuw zijn enkele fraaie herenhuizen bewaard gebleven. Let op de overgang van de bouwstijl. De 18de eeuw was de eeuw van de Kaap-Hollandse stijl. Tijdens het Bits-koloniale tijdperk zien we de Angelsaksische invloed op de architectuur toenemen. De geschiedenis van Kaapstad is vanzelfsprekend ook verbonden met de haven. Het oudste gedeelte van de haven is het Victoriadok. In de loop van de jaren 1930 werd de bouw van een nieuw dok aangevat, het Duncandok, dat vandaag nog altijd het belangrijkste dok van de haven van Kaapstad vormt. Met de bouw van het nieuwe dok raakte het Victoriadok in onbruik. In 1988 werd daarom beslist om de oude dokken, het Victoria- en het Alfreddok, om te bouwen tot een toeristisch complex. Een groot aantal van de dokken en havengebouwen is intussen gerestaureerd. In deze omgeving is een mooi winkelcentrum ondergebracht, afgewisseld met talloze restaurantjes. Vanuit dit zogenaamde Victoria en Alfred Waterfront vertrekken ook toeristische rondvaarten door de haven en naar Robbeneiland waar Mandela meer dan 18 jaar gevangen gezeten heeft.
Tot 15h00 hebben we daar rondgeslenterd en dan was de tijd aangebroken om ons naar de luchthaven te laten voeren. Afgescheid genomen van onze gids Frank en onze chauffeur Sam. We hadden toch drie weken met elkaar doorgebracht en ze als mens en vriend leren kennen en appreciëren.
Op naar de check-in. Daar begon het al goed. Twee koppels van onze groep, waaronder wij zelf, zaten boven het toelaatbare gewicht van 20 kg. Probeer eens op reis te gaan voor drie weken, een paar souvenirs kopen en de 20 kg niet overschrijden. Dus maar bijbetalen. Over de houding van het grondpersoneel bij de check-in dienst wil ik het niet hebben. In ieder geval was ze ver te zoeken. Een "mooi" afscheid van een mooi land. We wisten direct dat we terug in de beschaafde wereld waren.
Geboren in Amsterdam op 8 september 1901 en vermoord op 6 september 1966 in Kaapstad. Hij was een Zuid-Afrikaans staatsman, alhoewel hij absoluut geen afrikaanse roots had. Van 1958 tot 1966 was hij premier van Zuid-Afrika en hij wordt beschouwd als de belangrijkste vormgever van het Apartssysteem in Zuid-Afrika.
Verwoerd werd in Amsterdam geboren, maar emigreerde op tweejarige leeftijd met zijn ouders naar Zuid-Afrika. Zijn vader (Wilhelm Verwoerd) was een zendeling. Hendrik Verwoerd promoveerde in de psychologie aan de Universiteit van Stellenbosch ( proefschrift in het Afrikaans). Eind jaren ' 20 studeerde hij enige tijd in Hamburg, Leipzig en Berlijn. In 1928 werd hij tot hoogleraar benoemd. In 1930 maakte hij een reis naar de Verenigde Staten van Amerika. Van 1937 tot 1943 was hij hoofdredacteur van de krant "Die Transvaler". In die functie ijverde hij voor de culturele verheffing van de Afrikaners ( in die periode was er nog iemand die dacht dat er maar één ras was, namelijk het Arische ras ). Daarnaast nam zijn gedachtegoed antisemitische vormen aan. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij uitgesproken pro-Duits en anti-Brits.
In 1950 werd Verwoerd voor de Nasionale Party minister van Naturellen Zaken in het kabinet-Malan. Hij geloofde sterk in de Apartheid en was voorstander van blanke suprematie ( "blanke baasskap"). In 1958 volgde hij Strijdom op als premier. Als premier ontnam hij de kleurlingen het stemrecht ( iets wat Malan en Strijdom niet was gelukt) en introduceerde hij het beleid van de thuislanden of Bantoestans, gebieden die moesten worden ingericht om de Bantoes ( verzamelnaam voor de inheemse bevolking van Zuid-Afrika) te huisvesten. De thuislanden zouden dan later 'zelfbestuur' moeten krijgen. Als reactie op de internationale kritiek op het Apartheidsysteem heeft Verwoerd eens gezegd dat hij liever het systeem omschreef als "goed nabuurschap". ( maar dan in de zin van " al het vruchtbare en winstopbrengende voor de blanken (10% van de bevolking) en het dorre en onvruchtbare voor de rest van de bevolking)
In 1961 lukte het Verwoerd om van Zuid-Afrika een republiek te maken. De premiers vóór hem ( Malan en Strijdom) was dat niet gelukt, omdat de Verenigde Party en Engelse minderheid zich daar tegen verzetten. In 1960 verlaagde Verwoerd de stemgerechtigde leeftijd voor blanken van 21 naar 18 jaar en gaf hij de blanken in Namibië ( een door Zuid-Afrika bestuurd mandaatgebied van de VN) stemrecht. Bij een referendum of Zuid-Afrika een republiek moest worden, sprak 52% van de blanke kiezers zich uit vóór de republiek. Toen Zuid-Afrika een republiek was geworden, zegde Verwoerd Zuid-Afrika's lidmaatschap van het Britse Gemenebest op.
Op 16 april 1960, in he Milner Park te Johannesburg, werd Verwoerd tijdens de opening van de 'Rander Easter Show' beschoten door David Pratt. Pratt werd krankzinnig verklaard en opgesloten in een inriching te Bloemfontein, waar hij een paar maanden later zelfmoord pleegde. In feite was Verwoerd bij velen niet geliefd omdat hij geen echte Afrikaner was. Alhoewel hijzelf zich altijd voordeed als zijnde een geboren en getogen Afrikaner.Van zijn Nederlandse afkomst sprak hij nooit. In september 1966 werd Verwoerd tijdens een parlementszitting doodgestoken door Dimitri Tsafendas, een klerk van Mozambikaanse afkomst. Motief was onduidelijk.
Verwoerd was gehuwd met Betsie Schoonbee en had zeven kinderen ( vijf zoons en twee dochters). Onder zijn beleid werd Mandela naar Robbeneiland gestuurd. Verwoerd was zo'n groot voorstander van Apartheid dat hij zelfs geen zwart personeel had. Zijn personeel bestond uit Afrikaners en een Nederlandse butler.
Apartheid was het officiële systeem voor rassenscheiding dat tussen 1948 en 1990 in Zuid-Afrika en het huidige Namibië in werking was. Het woord apartheid komt uit het Afrikaans en is als leenwoord in bijna elke andere taal onvertaald opgenomen. Het eerste bekende gebruik van het woord was in 1919, tijdens een toespraak van Jan Smuts, de toenmalige eeste minister van Zuid-Afrika. In reactie op de toespraak van Jan Smuts heeft Hendrik Verwoerd eens gezegd dat hij in plaats van apartheid liever hoorde dat men het systeem omschreef als "goed nabuurschap". Hendrik Verwoerd was Nederlander en belangrijk vormgever van het apartheidsysteem. Het systeem bestond al langer, maar was officieel niet herkend. Het Afrikaans was gedurende deze periode de dominante taal van Zuid-Afrika. Toen India in 1947 onafhankelijk werd en binnen het Gemenebest bleef, besloot Hendrik Verwoerd de onafhankelijkheid van Zuid-Afrika binnen het Gemenebest aan te vragen. De aanvraag werd verworpen met als argument dat het systeem van rassensegregatie ( scheiding) geen gewenste regeringsvorm was. Het apartheidsysteem kreeg enorm veel kritiek, vooral van het Indiase lid van het Gemenebest. ( mogen niet vergeten dat Gandhi afkomstig was van Zuid-Afrika) Ook Canada was fel tegenstander van het systeem. Uiteindelijk leidde de kritiek tot de onafhankelijkheid van Zuid-Afrika, zonder dat het lid bleef van het Gemenebest. Zuid-Afrika werd als gevolg van haar rassenbeleid ook uit vele internationale organisaties verbannen. Zuid-Afrika had vanwege de Apartheid met een economische boycot te maken. In 1990 werd Nelson Mandela na 27 jaar gevangenschap vrijgelaten en met zijn partij ANC kwam hij aan de macht. De Apartheid werd formeel opgeheven. In 1994 werden de eerste algemene, voor alle rassen toegankelijke, verkiezingen gehouden, waarna Mandela president werd.
Nu is Zuid-Afrika een regenboogrepubliek. Iedereen heeft stemrecht en recht op een rechtvaardig bestaan. Toch op papier. Toch proberen de HNP ( Herstigte Nasionale Party) terug de Apartheid in te voeren op grond van hun predestinatie en hun suprematie in het verleden. Ziehier hun manifest. Het is geen manifest uit de jaren 1800 of begin 1900, neen, een manifest van het jaar 2008.
Vryheidsmanifes
Ons wanhoop daaraan dat hierdie land gered kan word van die euwels wat dit bedreig deur die oproerige en oneerlike gedrag van Swart misdadigers wat toegelaat word om die land en sy mense te verontrus.
Ons sien geen vooruitsig op vrede en geluk vir ons en ons kinders in hierdie land onder n Swart diktatuur nie. Sedert 27 April 1994 is meer as 30 000 Blankes in Suid-Afrika vermoor waarvan meer as 1 500 boere was.
Ons vrouens word verkrag, ons bejaardes verag en ons kinders van hulle ouers vervreem.
Ons volksgenote word deur die misdadige beleid van regstellende aksie uit diens gestel of gehou en na die straat of die buiteland gedwing, en vrees en haat, eerder as vrede en geluk, het meeste Blankes se lot geword. Ons kla oor die gevoelige verliese wat ons genoodsaak is om te ly deurdat onbevoegde en ongeletterde Swartes stemreg verkry het.
Nou word die Blankes op allerlei wyses beroof, hetsy dit pasella aandele in maatskappye, gratis plase van boere of gesteelde motors van stads- en/of dorpelinge is.
Hierdie edele barbare lewe in n staat van oorlog teen die Blanke en voel hulleself geroepe om alles wat die Blanke regmatig bekom het, wederregtelik vir hulleself toe te eien.
Intussen moet die Blankes, wat oor geslagte gewerk het om eiendom te bekom, magteloos staan en toekyk hoe hierdie onreg voort-duur.
Ons kla oor die stelselmatige en aanhou-dende plundering wat ons moet verduur van Swartes wat alles voor die voet verwoes en Blankes geruineerd laat.
Boere se vee en stads- en dorpsmense se eiendom word elke dag en elke nag die prooi van plunderaars wat in die naam van die onreg van apartheid klaarblyklik die reg verkry het om te vat net wat hulle wil, sonder dat enige moeite gedoen word om hulle te bestraf.
Ons kla oor die onregverdige blaam wat op ons geplaas word deur oneerlike mense onder die dekmantel van godsdiens.
Ons het genoeg gehad van Waarheidskommissies, NG-predikante en Broederbon-ders wat alles sal glo, behalwe dat die Afrikaner ook n reg het op n bestaan - op n eie regering in sy eie land.
Dit het ons mense in n valse skuldgevoel gedompel wat die totale ondergang van ons volk sal beteken, indien dit nie onmiddellik gestop word nie.
Die Blanke het geen menswaardigheid in die oë van die regime nie en Blankes se burgerskap van hierdie land is nie die papier werd waarop dit geskryf staan nie.
Ons is vasbeslote om waar ons ookal ons soewereiniteit vestig in hierdie land, die regverdige beginsel van vryheid hoog te hou en sal sorg dat niemand in n toestand van slawerny aangehou word nie.
Ons sal wet en orde handhaaf deur behoorlike wetgewing en misdadigers genadeloos straf.
Moordenaars en verkragters sal met die doodstraf gestraf word en verraaiers sal in die openbaar tereggestel word.
Ons maak n breuk met hierdie land omdat ons n rustiger lewe wil lei en sal niemand wat sy eiendom regmatiglik bekom het, onregmatiglik van sy eiendom ontneem nie.
Ons sal die beginsels van die Volkereg nougeset toepas.
Indien ons eie grondgebied, wat volgens alle volkeregtelike beginsels ons sn is, se integriteit egter aangeval word, sal ons dit beskerm met alles waaroor ons beskik.
Ons sal ons wetgewing aan almal bekend maak.
Ons sal die soewereiniteit van die Almagtige God erken en dit in ons grondwet verwoord.
Ons verwerp die humanistiese idee van menseregte as die hoogste reg van n staat.
Ons verag die liberalisme, soos vervat en verskans in die huidige Grondwet, in sy totaliteit.
Ons glo aan die soewereiniteit van die volk.
Soos die Voortrekkers van ouds glo ons dat daar rasseverskille tussen ons en die Swartes en kultuurverskille tussen ons en ander volksgroepe is wat saamleef in een bestel onmoontlik maak.
In die Transvaalse Grondwet van 9 April 1844 het gestaan:
Geen Bastaarden zulle in onze vergadering als lid of regter mogen zitten tot het tiende gelid.
Vandag sê ons:
Geen Swarte of anderskleurige sal in ons land stemreg hê of in enige vergadering sit vir solank ons volk bestaan nie.
Ons regstelsel sal gedra word deur die oortuiging van ons volk.
Omdat ons glo aan die beginsel van reg en regskapenheid en dit deel is van ons lewens- en wêreldbeskouing, sal ons, waar ons ookal gaan en woon, ons goeie bedoelings aan almal bekend maak en veral ons begeerte om in vrede en vriendskap met alle volke te lewe.
Maar in ons volkslewe en in ons staat sal daar respek wees vir gesag, anders as in hierdie verderflike staat.
Ons stel dit ten ene male op rekord dat ons die Swartes niks skuld nie en dat ons hulle nog nooit iets geskuld het nie.
Die Swartes van hierdie land is wel ten oorvloede dankbaarheid aan ons verskuldig, omdat ons hulle lewenstandaard opgehef het, en hulle teen mekaar se moordlustig-heid beskerm het.
Dit sal aan ons kinders vertel word om die historiese rekord daaroor reg te stel.
Ons maak nou n finale breuk met hierdie verderflike staat en sy verrotte instellings.
Ten spyte van ons voorouers se goeie bedoelings 170 jaar gelede om hierdie land aan die woesteny te ontworstel en hulle volgehoue ywer wat dit laat realiseer het, sit ons nou met n land wat aan die barbaredom uitgelewer is.
Omdat die huidige Grondwet Afrikaners in n permanente ondergeskikte posisie geplaas het en ons volk geen bestaan meer gun nie, maak ons nou n radikale breuk met hierdie land.
Mag die Almagtige God, die Skepper en die Onderhouer van die lotgevalle van nasies ons volk beskerm.
Een township (woonoord) in Zuid-Afrika is een woonplaats voor ( meestal ) de zwarte bevolking, aan de randen van de stad.Townships bestaan uit huisjes van golfplaten daken en houten muurtjes. De meest bekende township is Soweto ( SOuth WEstern TOwnship ) waar Nelson Mandela en Tutu gewoond hebben. Beide hebben ze de nobelprijs voor de vrede gewonnen. Het unieke is dat ze beide afkomstig zijn van dezelfde township, nl Soweto. Ze woonden zelfs in dezelfde straat. In townships wonen doorgaans zwarte mensen, maar er zijn ook kleurlingentownships in Zuid-Afrika. Elk Zuid-Afrikaans stad of dorp heeft wel één of meerdere townships.
Ontstaansgeschiedenis
De townships in Zuid-Afrika zijn grotendeels ontstaan vanwege de Apartheid die van 1948 tot 1994 duurde. De blanke regering vond dat er meer ruimte moest komen voor de blanke bevolking en de zwarten en de kleurlingen werden in een afgezet terrein geplaatst, dicht bij elkaar en vaak op slechte onvruchtbare grond aan de rand van de stad. Zwarten en kleurlingen leefden gescheiden van elkaar. Ook al is de Apartheid in 1994 afgeschaft, de townships zijn blijven bestaan. Dit heeft verschillende redenen: * door gebrek aan opleiding en de hoge werkloosheid hebben gezinnen geen geld om te verhuizen. * er verhuizen nog steeds veel gezinnen van het platteland naar de grote steden, waar een groot gebrek is aan woonruimte voor alle nieuwe inwoners. * families wonen al generaties lang in dezelfde township, dicht bij elkaar in de buurt.
Omstandigheden
Soweto is een stad op zichzelf. Zoals in sommige andere townships, zijn er geasfalteerde wegen, elektriciteit en stenen huizen. Er zijn echter nog altijd townships waar geen stromend water, scholen en elektriciteit voorzien zijn. ( Bvb township aan de luchthaven van kaapstad waar zo een 2 miljoen inwoners in de meest ellendige omstandigheden wonen). De ANC-regering, die sinds 1994 aan de macht is, heeft zich tot doel gesteld om miljoenen stenen huisjes te bouwen in de townships.
Dinsdag 28 oktober 2008 Houtbaai - Kaap de Goede Hoop
Na het ontbijt vertrokken we richting van het Kaap de Goede Hoop reservaat. Om alle vergissingen te vermijden, vermeld ik hier al dat het schiereiland niet de plaats is waar de twee Oceanen samen komen ( Indische en Atlanische) maar WEL waar de twee zeestromingen samenkomen, de Benguala- en de Aghulasstroming. Aan de linkerzijde van het schiereiland heb je Valse Baai ( False Bay) en aan de andere zijde de Atlantische Oceaan.
Maar eerst gingen we een halt maken in Houtbaai. Hier was een boottocht vorzien met doel Seal Island te bezoeken met zijn talloze zeehonden.
Houtbaai
Ligt in de schoot van een brede baai en in de schaduw van een steile rotsmassa die zich in zee stort, de zogenaamde Sentinel. Houtbaai ( Hout Bay) is een grote vissershaven gelegen tussen twee gebergten. Houtbaai was bekend om zijn bossen van stinkwood en yellowwood. Maar in de loop van de eeuwen werden ze allemaal gekapt om in de noden van de groeiende bevolking te kunnen voorzien ( ook die in Kaapstad). Vandaag staan er enkel nog pijnbomen, eucalyptus en Australische black wattles die aangeplant werden. Het is in Houtbaai dat de VOC ( Vereenigde Oost-Indische Compagnie) zijn eerste groentetuin aanlegde om hun boten op weg naar Azië van verse groenten te voorzien. Het is ook hier dat de eerste free burghers zich vestigden, nadat de VOC hun toestond om grond te verwerven en die voor hun rekening te bewerken. Toeristen trekken echter niet naar Houtbaai vanwege de bossen, maar voor twee excursies. Er is het boottochtje naar Seal Island, waar een grote kolonie zeeleeuwen leeft en de prachtige panoramische weg ten zuiden van de baai. De Chapman's Peak Drive slingert zich langs de bergwand.
Om 10h30 vertrokken we met de boot richting Seal Island om de zeeleeuwen te gaan bewonderen. De kaptein van de boot wist ons te zeggen dat de kans groot was dat we walvissen zouden zien. Dat zou natuurlijk fantastisch meegenomen zijn. Gezeten op het buitendek, vertrokken we richting volle zee. Hoe verder we van de kust waren, hoe meer dat de boot op en neer begon te dansen. Gelukkig was er niemand aan boord die last had van zeeziekte ofwel was de nieuwsgierigheid zo groot dat de deining niet gevoeld werd. Zeeleeuwen zagen we in overvloed en effectief er waren een paar walvissen te zien. Natuurlijk stellen die beesten zich niet rechtop in vol ornaat, dus waren ze herkenbaar aan het opspuiten van water. Natuurlijk in levende lijve waren ze mooi te zien, maar op foto komt zo iets moeilijk uit. Een donkergrijze massa in een grijze zee, veel kleurnuance zit daar nu ook niet in. Maar gelukkg zijn er een paar gelukt. Tevreden zijn we, na een klein uurtje, terug naar de baai gevaren. Dooreengeschud, maar zeer tevreden. Terplaatse was er een kleine markt en daar hebben we nog een uurtje rondgelopen. Persoonlijk heb ik voor mij een beschilderd struisvogelei gekocht. Een grijze achtergrond met een wereldkaart op de voorgrond.
We vertrokken naar het Kaap de Goede Hoop Natuurreservaat. Dit reservaat werd in 1939 opgericht om de fynbosflora te beschermen. Het natuurreservaat heeft een kustlijn van ongeveer 40 km en loopt tot aan het meest zuidelijke punt van het Kaapse schiereland, Kaap de Goede Hoop en de net wat minder zuidelijk gelegen Kaappunt. Kaap de Goede Hoop en Kaappunt liggen in vogelvlucht iets meer dan 2 km van elkaar af. Het mooiste uitzicht heb je vanop Kaappunt, gelegen op een hoge rotsklif. De laatste 2 km moet je te voet afleggen, langs een mooi aangelegd wandelpad. Wanneer je vanop Kaappunt terugkijkt over het Kaapse schiereiland, zie je aan de linkerkant ( westzijde) de Atlantische kust, waar je vandaan komt. Beneden, heel dichtbij, zie je de veel lagere rotsen van Kaap de Goede Hoop. Aan de rechterkant ligt een uitgestrekte baai, die bekend staat als Valsbaai.
Bij het uitstappen aan Kaap de Goede Hoop werden we bijna achteruit geblazen door de hevige wind die daar heerste. Wat verderop stond de houten aanduiding met Kaap de Goede Hoop erop vermeld en zijn geografische coördinaten. Wachten tot de andere toeristen hun shot genomen hadden en dan een groepsfoto genomen. Nog wat rondgewandeld en goed uitgewaaid zijn we terug nar de bus gegaan die ons naar het hoger gelegen Kaappunt bracht. Het was juist het moment voor een lunchpauze. We kochten in een restaurant broodjes en aten die buiten op het terras op. Al vlug kregen we gezelschap van zwarte vogels die het brood bijna letterlijk uit onze handen kwamen eten. Na onze lunch vertrokken we voor de wandeling naar de hogerop gelegen vuurtoren. Er waren enkele mooie uitzichtspunten, maar door de felle windstoten was het bijna onmogelijk om er een foto te nemen. Gans bovenop de top hadden we een schitterend uitzicht. Nog wat rondgeslenterd, een frisdrank genomen en dan weer de bus op.
In Boulders, gelegen in de Vals Baai tussen Simon's Town en Kaappunt, stopten we aan een klein natuureservaat aan de kust gelegen waar we pinguïns konden bewonderen. Wandelpaden zorgden er voor dat we temidden van de kolonie pinguïns konden wandelen. Velen lagen te zonnen op een rotsblok, anderen lagen te spatteren in het water. Weer een mooie uitstap bij. Wat we op die 20 dagen al allemaal niet gezien hadden. Het zou een tijdje in beslag nemen om dit allemaal te verwerken en op een ordentelijke rij te zetten. Ook een van de redenen waarom ik er een blog van gemaakt heb. Een geheugensteun voor ons, de reizigers en een weergave van onze reiservaring aan andere geïnteresseerden. Na de rondgang, busje op en terug naar Kaapstad
Frank had nog een verrassing in petto. Die avond werden we uitgenodigd om samen te gaa eten in de Hildebrand gelegen aan het Victoria en Alfred Waterfront, een groot shoppingcomplex met restaurants, winkels en een haven. Als extra verrassing ontmoeten we ook de vrouw van Sam die in Kaapstad woonde. Een zeer voorkomelijke, intelligente dame. Half Maleisisch en half Indisch denk ik. We hebben er een gezellige avond doorgebracht. Het galgenmenu, nee, het afscheidsmenu van een mooie, niet gewone reis die wij allen niet vlug zullen vergeten. Rond 23h00 zaten we in ons bedje. The last night in South Africa. Will we ever see you again?
Het ANC is de afkorting voor het Afrikaans Nationaal Congres in Zuid-Afrika. De Zuid-Afrikaanse ANC is een politieke groepering, die in 1912 in Bloemfontein werd opgericht om de belangen van de zwarten in Zuid-Afrika te behartigen. De basis voor de groepering werd in 1882 gelegd met de formatie van de Native Education Association in de toenmalige Engelse Kaapkolonie.
In 1961 werd het ANC in Zuid-Afrika verboden. In 1964 werd ANC-leider Nelson Mandela, symbool van het verzet tegen de Apartheid, verbannen naar Robbeneiland, tot zijn vrijlating in 1990, waarna ook het verbod op het ANC werd opgeheven. Bij de vrije verkiezingen in 1994 behaalde de partij onder aanvoering van Mandela een grote overwinning en nam sindsdien deel aan de nationale eenheidsregering.
ANC werkte nauw samen met Afrikaanse NNP, opvolger van NP ( Nasionale Party). Na 2005 gingen ex-NNP-leden zelf bij ANC overstappen.Mandela werd de eerste zwarte president van Zuid-Afrika. Hij werd in die functie opgevolgd door Thabo Mbei.
Nelson Rolihlala Mandela, geboren te Transkei op 18 juli 1918. Zuid-Afrikaans verzetsleider en politicus, was van 1994 tot 1999 presdent van Zuid-Afrika. Mandela werd in 1940, als jonge student in de rechten, lid van de African National Congress (ANC). Mandela werd in 1940 verwijderd van de universiteit van Fort Hare, omdat hij één van de voormannen van een studentenstaking was. Na zijn rechtenstudie aan de unversiteit van Witwatersrand, opende hij in december 1952 met Oliver Tambo het eerste zwart-Afrikaanse advocatenkantoor in Johannesbrg en werd hij één van de vooraanstaande leiders van de bevrijdingsbeweging ANC. In november 1962 werd hij veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf, omdat hij zonder toestemming het land verlaten had.
Op 12 juni 1964 werd hij in het zogenaamde Rivonia-proces tot levenslange gevangenschap veroordeeld wegens zijn leiderschap van Umkhonto we Sizwe ( Speer van het Volk), de militaire vleugel van het ANC.
Hij zat gevangen in o.a. een kamp op Robbeneiland en werd, als de beroemdste gevangene van zijn tijd, symbool van het zwarte verzet in Zuid-Afrika. Vooral in de jaren 80 nam de internationale druk om hem vrij te laten sterk toe.
Na onderhandelingen met president Pieter Willem Botha werd Mandela onder presdent Frederik Willem de Klerk in vrijheid gesteld (11 febuari 1990).
Hierna voerde hij als leider van het inmiddels gelegaliseerde ANC onderhandelingen met de Klerk over de totale afschaffing van de Apartheid. Op 5 juli1991 werd Mandela officieel tot president van het ANC benoemd. Hij kreeg in 1993 de nobelprijs voor de vrede.
Bij de verkiezingen in mei 1994 behaalde het ANC een overtuigende overwinning en Mandela werd gekozen tot president van Zuid-Afrika voor een periode van 5 jaar. In 1997 benoemde Mandela Thabo Mbeki tot zijn opvolger als president van het ANC. Na de verkiezingen van juni 1999 droeg hij het presidentschap over aan Mbeki.
In 1996 werd zijn huwelijk met Winnie officieel ontbonden. Hij trouwde hierna met de weduwe van de Mozambikaanse president Samora Machel.
My Sarie Marais is so ver van my hart, Maar ek hoop om haar weer te sien. Sy het in die wyk van die mooirivier gewoon, nog voor die oorlog het begin. O bring my terug na die ou Transvaal, daar waar my Sarie woon, daar onder in die mielies by die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais daar onder in die mielies by die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais
Apartheid was het officiële systeem voor rassenscheiding dat tussen 1948 en 1990 in Zuid-Afrika en het huidige Namibië in werking was.
Na het ontbijt vertrokken we richting van het Kaap de Goede Hoop reservaat.
