Einde van de negentiende eeuw betekende een nieuwe doorbraak van de nieuwjaarsbrief, ditmaal bij de brede lagen van de bevoling. Niet alleen in de huiskamers van de rijken, maar ook voor Jan met de pet. Zo konden alle schoolkinderen hun nieuw aangeleerde vaardigheden demonstreren.
Op het einde van de 19de eeuw en in het begin van de 20ste eeuw werden de nieuwjaarswensen in de klas geschreven. Deze brieven werden neergeschreven op mooie, met goud of zilver omlijste bladen, opgevuld met sierlijke krullen, al dan niet met afbeeldingen van Jezus, Maria en andere heilige figuren. De nieuwjaarsbrief was het resultaat van ettelijke lessen kalliegrafie. De aanspreektitel werd aanvankelijk door de leraar geschreven en was bijzonder sierlijk. De kinderen schreven daaronder, in hun mooiste schrift, de tekst over die op het bord was voorgeschreven. Vlekken, vegen, fouten; het leidde onherroepelijk tot het herschrijven van de brief.
