|
Rimpelgroef
De lucht hangt grijsgedropen
van wakke najaarsmist.
Een dropje komt gekropen-
net of 't zich had vergist-
langs 't glaswerk van mijn avondruit
en perelt langzaam lopend uit.
Een gleufje glanzend water
volgt in een lange lijn,
en zie, heel even later,
een tranenspoor, zo fijn...
Blijft niet voor elk verdriet
een rimpelgroef in 't verschiet?
(Roger Pylyser)
|
