Even dacht ik dat ik opnieuw mijn blog kwijt was.Dit zou en ramp geweest zijn Allee op zondag echt een stralende zonnedag,niet dat we erveel van geprofiteerd hebben,Na een sapeloze nacheen paar uurtjest bijgepikt en naaar de koers gekeken Parijs Roubaix,Dat herinerd mij van toen ik een jaar of acht weinigen en zeker vrouwen hadden geen fiets.Ons moeder leerde fietsen op een mannenfiets Na enkele keren oefenen ,Parijs Roubaix kwam eraan, ze leende een fiets en samen met ons vader wilde ze gaan kijken en evan teEn profiteren een Nonkel van ons vader te verassenNonkel Arthuur woonde in Hening Litaar,Een heele rit voor iemand die het fietsen maar half onder de knie had.Ze zijn er wel geraakt maar ze kwam terug thuis met een kapotte knie,en zoover als ik mij kan herinneren heb ik ze nooit meer weten fietsen. En ieder jaar komt dit terug in onze gedachten of gesprekken.Later werd ze er wel door de een of de ander over aangespoken van zanne tes koerse gaaie gaon kikken.En steevast zij ze kstoa mee ne platten band.Tot daar mijn gedacht aan parijs Roubaix ;ik geloof dat die toen gewonnen werd door Gastong Rebry--of Bonduel.
|