Het is nu dinsdag 0:59 en zit hier wat te schrijven het is vandaag een een dag waarop mijn lieve zus haar eerste kuur krijgt ik hoop dat ze het een beetje goed verwerkt.Nu verleden vrijdag was het grootouderfeest bij kleindochter 2 de laatste want volgend jaar gaat ze al naar het 1é leerjaar en dan geen feest meer,ik moet zeggen het was heel leuk en plezant de zorgen even opzij,de juffen hadden een zoektocht ingericht je moet weten de school is niet ver van een park met een mooie kerk in het midden,de kinderen kregen een plan om via een kleine wandeling naar het park te gaan ,ze hadden dat in de week al even geoefend,dus oma enopa moesten de kinderen volgen via het gegeven plan,er waren vier opdrachten aan verbonden,de 1é was in het park de zoenboom vinden en daar moest dan geknuffeld worden,nummer 2 was een kaarsje branden in de kerk en dat kwam dan goed uit voor ons,derde opdracht was de grootouders moesten zich verstoppen en de kleintjes moesten ons zoeken en dat was heel prettig,het 4é was dat we even verder een borrel kregen aangeboden,bij iedere opdracht kregen de kinderen een stempel om aan te tonen dat de opdracht was vervuld,daarna terug naar school voor een lekkere tas koffie met koek en dat was een afsluiter van een fijne middag met mijn lieve meid.
gisteren is de tweede drain uit de oksel gehaald van zus,heb haar dan gebeld maar alles was goed zei ze,ze had al eten gekookt voor haar gezin was wel wat moe maar ging wat rusten.Morgen gaan ventje en ik boodschappen doen voor haar want volgende dinsdag moet ze met de eerste chemo kuur beginnen,en ik wil niet dat ze haar gaat vermoeien met heen en weer geloop ze moet rusten zodat ze wat sterk aan die kuur kan beginnen,haar man denkt er niet bij na wat er hen nog te wachten staat want bij hem is alles altijd goed,nu hij helpt haar wel een beetje maar ze doet nu ook nog veel en ze wil voorlopig geen hulp,hopelijk kan ze die chemo een beetje goed doorstaan,want ik weet wat dat met een mens kan doen ik heb jaren in de kliniek gewerkt op de oncologie dus heb ik nu wel een beetje meer schrik voor haar,maar ja brengt tijd brengt raad.
Nu eerst even tijd nemen om wat te schrijven,ik zou wel willen huilen maar ik kan niet is het nu omdat mijn zus zo sereen omgaat met wat haar overkomt ik weet het niet,ze is nu thuis van zaterdag met nog een drain onder de oksel, de drain uit de borst is al weggenomen voor ze naar huis kwam,de uitslag ziet er niet zo goed uit want in de oksel hebben ze vier gezwelletjes weggenomen en die waren dus kwaadaardig dus het is zeker geen goed nieuws,maar hoe ze daar zelf mee om gaat begrijp ik niet goed zo gelaten en sereen,het is altijd al een sterke vrouw geweest maar dit nee, ik denk dat ze er niet te diep wil op ingaan ze moet toch een heel zware kuur doen chemo en bestraling allebei en dat is geen goed teken,ik moet er niet aan denken dat er erger gebeurd want ik wil ze niet kwijt maar zal haar in alles steunen zo goed ik kan en blijven hopen op beter.
mijn zus heeft dinsdag haar operatie goed doorstaan, er is een groot gezwel weggenomen alsook de okselklier is verwijderd,al bij al is alles goed verlopen ze heeft niet veel pijn,het is nu wachten op de uitslag van de patholoog om te weten welke nabehandeling ze moet hebben die moet ze zeker hebben we hopen nu dat het niet uitgezaaid is want dat is dan geen goed teken,zelf is ze heel optimist en maar goed ook dus nu maar afwachten.Zondag was ik bij haar thuis toen ik zei, ik kom u zeker woensdag bezoeken zei ze je moet niets meebrengen hoor naar de kliniek uw aanwezigheid is voor mij voldoende als dat geen mooi kompliment was voor mij,zo is mijn lieve zus nu eenmaal laat ons hopen dat ze nog lang bij ons mag blijven.
Zondag gaan ventje en ik niet wandelen,ik ga zondag bij zus want dinsdag word ze geopereerd en ik wil nog wat met haar praten,en haar wat moed geven en steun want ik wil er voor haar zijn als ze uit de kliniek komt ,ventje en ik hebben al afgesproken dat ik bij haar wat ga logeren als ze thuis is want ze zal het wel kunnen gebruiken, allé ik denk wel dat haar huisgenoten akkoord zullen gaan want anders zal ze niet veel rust hebben en die zal ze wel nodig hebben,maar dat horen we zondag dan wel,mijn eigen ventje trekt wel zijn plan hij weet wat ik voel en maakt geen bezwaar,lief hé.Ik hoop maar dat alles goed verloopt.
ik weet zus dat je de brief van gisteren niet kan lezen daar je geen p.c. hebt maar de bedoeling was om het eens kwijt te kunnen,de ene dag gaat al wat beter dan de andere,ik krijg wel lieve berichtjes van de vrienden bloggertjes en dat is heel fijn zo weet je dat je er niet alleen bent,er is veel leed en niet bij ons alleen zo als het spreekwoord zegt:ieder huisje heeft zijn kruisje,maar het een al zwaarder dan een ander.
dag zus,ik zit hier op mijn p.c.tje en mijn gedachten dwalen altijd af naar jou,ik kan het niet helpen maar ik moet het even kwijt.Je bent nu 62 jaar en je leven is niet over rozen gegaan,je bent er altijd voor iedereen zoals je in de tijd je twee kleinkinderen in huis hebt genomen omdat de moeder altijd ziek was en voor hen niet meer kon zorgen,de vader, je zoon kon ook de situatie niet aan en is dan maar vertrokken en heeft u de volledige verantwoordelijk laten dragen voor zijn kinderen, komt zelfs niet meer naar huis al vele jaren,het verdriet voor u was enorm maar toch ging je met volle moed verder,nu zou ik graag hebben dat je aan jezelf denkt in deze periode van ziekte,ik wil dat je vecht om uw bestaan,je bent alles wat ik nog heb,we hebben in ons hele leven nog niet eenmaal ruzie gehad,het ene woord niet hoger dan het andere ik zie je graag,en zal nu in de tijd van je zware periode die je wacht altijd aan je zijde staan in al wat je doet je helpen waar kan dus ga de strijd aan je bent niet alleen.LOVE YOU.
