Velen onder ons houden van de gedichten van Alice Nahon, en daarom een mooi gedicht van haar over de Herfst.
Achter d'oude kloosterwoning hing wat rode zon... Onder goud-getinte linde bad een jonge non...
Haar gelaten ogen droomden onder blanke doek... Naar de zwarte en rode letters van 't getijdenboek
Langs de wegkens was geprevel van wat blaren bruin...Aan haar voeten bogen schrale violieren schuin
Als 'n dode illusie die ze lang geleden had... Viel op haar jonge handen een verschrompeld blad...
|