Het gebeurt...

Het gebeurt zomaar
morgen zestig
eigenlijk zou ik deze dag
willen inleiden met een natuurritueel,
zeg maar een innerlijke reis
naar het onbekende
het  toch niet volledig nieuwe
en vermoedelijk vlug vertrouwd
lijkende nu.




Sta even stil
draai je niet om
en kijk vooruit
tel de seconden
niet de uren
adem in en uit;

Sta even stil
en leg je armen
langs je eigen lijf
voel je voeten
op de aarde
want dit is je verblijf

sta even stil
en weet het weer
leg het nooit aan iemand uit
aan liefde
is niets uit te leggen
adem haar in en uit.