Wat een leute...! Wat een plezier...! (alle teksten: copyright Annemarie)
08-11-2012
Omaatje is rusteloos
Hoe gaat dat aflopen? Net een dag minder ziek en daar schiet ik alweer als een over zijn toeren lopende motor doorheen het hele huis. Overal zie ik wat... Daar tussen die voegen effe met een tandenborstel met zeep erop... mooi netjes... En jeetje is die overloop weer bezig te lekken? Pfff in afwachting van een klusser een emmer en een dweil eronder en natuurlijk de natte klieder opdrogen. Bah, wat ziet die frituurpan er aan de buitenzijde weer onappetijtelijk uit... Weet niet hoe ik dat droog kan schoonmaken, dan maar met een natte schuurspons... :shock: Ook al die kruidenpotjes moeten dringend nog eens geordend. En oh, die lavabo heeft ook nog eens een goede beurt nodig. Bah, heel de keuken ondergekliederd omdat mijn verstand nog niet op peil is... ook die dan maar even gedweild. En ondertussen ben ik zelf zo nat als een dweil, kan me straks zelf gaan uitwringen. Zal dan maar die net geboende badkuip gebruiken. :-D Kan ik daarna lekker opnieuw aan de gang met een zeem om de tegels en kuip opnieuw aan het blinken te krijgen. Vandaag wil ik ook nog de vaat omwassen en een droogkast staat te draaien. Zou het mogelijk zijn ook nog de woonkamer de dweilbeurt te geven nadat ik overal het stof opnam? Of steek ik morgen opnieuw met een thermometer onder mijn oksel in bed? Hoe moeilijk is het om jezelf in te tomen als je overal aan de slag wil? Toch zal het moeten... want nu heb ik wel de bezoekjes aan of van mijn kinderen moeten missen en van hun kleintje. Dus toch maar effe een verstandig omaatje wezen... Zingen zal nog niet lukken... tenzij als een krakende vloer... Ach... een rijmpje kan wel hé...
Het kleindochtertje dat ik het meeste zie, wil zoals nog meer peutertjes zeker, overal zo vlug mogelijk 'uit'. Zit ze in haar stoeltje en is haar pureetje op dan gaat het van 'UIT, UIT'... Zit ze in haar autostoeltje en is ze op de bestemming dan klinkt het opnieuw van 'UIT, UIT'... waarbij ze alvast toont waar dat gordeltje losgemaakt kan worden.
Omdat omaatje niet zo handig is als mama-lief om die toestanden rond dat kinderbuikje in een mum van tijd los te krijgen, bedacht ze onder het frutselen, sjorren, drukken, met je neus erop zitten om te zien hoe het werkt... een rijmpje op te zeggen. Op die manier is het kleintje wat afgeleid en kalmeer ik haha mezelf.
Het rijmpje gaat als volgt, het werd in mijn jeugd gebruikt bij het springen in een touw op school.
In spring de boerin springt in Uit spuit de boer gaat uit
Het is een heel kort rijmpje maar niet als ik het net liet horen voor dit lieve kleine meisje... Ze blijft dan vragen om 'nog, nog, nog'... en zo gaat het eindeloos door tot het riempje losgemaakt werd... :lol:
Hallo, ik ben Annemarie. Dit blogje ben ik vooral begonnen omdat ik een uitlaatklep miste om de vreugden van een omaatje te zijn te kunnen delen. Er is hier geen maatje in mijn huis om al dat geluk en het plezier mee te kunnen delen. Ik vertegenwoordig misschien dat soort omaatjes dat groot en klein in een deuk legt. Het kan me weinig schelen hoor. Er is op zulke ogenblikken maar één ding dat telt=dat mijn kleinkindjes dolle pret hebben én ik niet minder...! Ik zing, dans, speel en doe lekker gek, geniet van de verwonderde blikken in hun oogjes. Die blik verandert al spoedig in een blik vol verwachting voor nog meer jolijt... Olé...! Dat ik na afloop geen stuiver meer waard ben, kan me evenmin veel schelen. Die heerlijke uren neemt niemand me af en rusten doe ik erna vanzelf... simpelweg omdat ik haha tot niet veel anders meer in staat ben. Blijkbaar werk ik erg inspirerend op mijn omgeving want menige keer hoor ik andere kindjes in de omgeving vragen aan hun grootouders of ze dat ook willen spelen met ze, omaatjes en opaatjes voeten bedelven onder zand of zandtaartjes bakken en 'smoutebollen' van zand, joelen, zingen, springen, een wilde rondedans uitvoeren in een tent en water gieten over voeten in waterbestendige sandalen, Ierse, Schotse dansen en walsen, twisten en shaken en in een wildernis van een tuin op avontuur gaan. Soms ben ik zelf verwonderd over het feit dat mijn botten nog niet gebroken zijn door al die stunten maar ik ben wel best voorzichtig hoor. :-) Enne wat (schoon)dochters en (schoon)zonen betreft die al grappend zeggen dat je niet bij ze hoort, dat maakt me slechts nog meer aan het lachen. Dolle pret...! Ik ga liever gek dood dan bloedserieus.
Omaatjes wereld...!
